Διάβασα και προτείνω

Η έμπνευση για το θέμα προέρχεται (προφανώς) από το "ταινία που είδα και προτείνω"  

Ξεκινάω με το Τι ωραίο πλιάτσικο! του Τζόναθαν Κόου

λινκ1
λινκ2

 

Abarat clive barker..
http://www.politeianet.gr/books/9789600422818-barker-clive-kedros-amparat-proto-biblio-173962

 

Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε

Καλοί άνθρωποι σε σκοτεινούς καιρούς.

«Σε καιρούς σκοτεινούς, πάντα υπήρξαν καλοί άνθρωποι που, µε οδηγό τη Λογική, µόχθησαν να φέρουν στους συµπατριώτες τους τον διαφωτισµό και την πρόοδο. Και δεν ήταν λίγοι όσοι πάσχιζαν να τους εµποδίσουν».

https://artic.gr/kaloi-anthrwpoi-skoteinous-kairous/57390/

 

Ο Ρεβέρτε είναι σπουδαίος, επιλογές από τα παλιότερά του "Το Τανγκο της Παλιάς Φρουράς" και -ακόμη πιο πίσω- «Ο πίνακας της Φλάνδρας». Στους Ισπανούς έκανε καλό η οικονομική κρίση, έχουν σήμερα να παρουσιάσουν φουρνιά ολόκληρη από σημαντικούς σύγχρονους λογοτέχνες. Προτείνω και τον Ζάουμε Καμπρέ, με το «Κονφιτεόρ». Εξαιρετική ιστορική ακρίβεια, κινηματογραφική πλοκή, υποδειγματική αφηγηματική τεχνική. Πάντως είναι πολυσέλιδο, δεν είναι για τριήμερες διακοπές στο Αγκίστρι  
Τους "Καλούς ανθρώπους" τους έχω βάλει κι εγώ στο μάτι.

 

  "Σοχούμ"
Της Γιώτας Ιωαννίδου
Εκδόσεις Αιώρα

Ένα βιβλίο που διάβαςα στην αρχή από περιέργεια για το πόνημα της φίλης συγγραφέα-σεναριογράφου-φιλολόγου-ηθοποιού και άλλα πολλά, στην συνέχεια έπαθα κάτι που είχα να πάθω χρόνια.
Δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Με μάγεψε, με ρούφηξε, ήθελα να το τελειώσω σε μια μέρα, αν γινόταν.
Με έναν λόγο ποιητικό, στακάτο, κοφτό άλλες φορές και πιο χρωματιστό σε άλλα σημεία. Σχεδόν έμμετρο. Χωρίς κούραση. Χωρίς υπερβολές. Με απίστευτη δύναμη σε εικόνες και συναισθήματα.
Άκρως ηθογραφικό, έως λαογραφικό, με μία πρωτόγονη δύναμη στη γλώσσα. Μπήκε μέσα μου. Δεν το διάβασα απλά, το ένιωσα...

Έκανε τις διακοπές μου πιο όμορφες.