Ειδήσεις

Απάντηση: Ειδήσεις

Επανεξελέγη πρόεδρος της Αργεντινής η Κριστίνα Φερνάντες


 

Η επανεκλογή της προέδρου Κριστίνα Φερνάντες δε Κρίσνερ έγινε με άνεση από τον πρώτο γύρο των εκλογών καθώς συγκέντρωσε το 53,04% των ψήφων, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Εσωτερικών της χώρας βάσει της καταμέτρησης των αποτελεσμάτων στο 15% των εκλογικών τμημάτων.
Κατά τα πρώτα, προκαταρκτικά αποτελέσματα, ο Έρμες Μπίνερ, υποψήφιος των Σοσιαλιστών, ακολουθεί σε μεγάλη απόσταση την Φερνάντες, συγκεντρώνοντας το 17%, το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των υποψηφίων της κατακερματισμένης αντιπολίτευσης.

Η Φερνάντες η οποία διατήρησε την παρεμβατική οικονομική πολιτική του εκλιπόντος προκατόχου και συζύγου της Νέστορ Κίρσνερ και χρειαζόταν το 45% των ψήφων για να επανεκλεγεί από τον πρώτο γύρο, ενώ μπορούσε να επανεκλεγεί με 40%+ και προβάδισμα 10% επί του πλησιέστερου αντιπάλου της.

Ο Ρικάρδο Αλφονσίν, γιος του πρώην προέδρου Ραούλ Αλφονσίν, καταλαμβάνει στην τρίτη θέση με περίπου 10%

Υποστηρικτές της Φερνάντες είχαν συγκεντρωθεί από το απόγευμα της Κυριακής στην Πλάσα δε Μάγιο, εν όψει της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαφορά αφότου αποκαταστάθηκε η δημοκρατία στην Αργεντινή το 1983. Είναι η έβδομη εκλογική διαδικασία μετά το τέλος της χούντας, στην οποία 28 εκατ. πολίτες κλήθηκαν να εκλέξουν πρόεδρο, αντιπρόεδρο, 130 μέλη της βουλής, 24 μέλη της γερουσίας, κυβερνήτες και τοπικούς αξιωματούχους.

"Βασιστείτε σε εμένα για πετύχουμε τους στόχους μας...Το μόνο που θέλω είναι να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε και να ενδυναμώνουμε την Αργεντινή" δήλωσε η Φερνάντες μιλώντας στους οπαδούς της που πανηγύριζαν.

Η Φερνάντες αναμένεται να ορκιστεί την 10η Δεκεμβρίου για την δεύτερη 4ετή θητεία της στην προεδρία.

Την ώρα που προσήλθε σε ένα σχολείο στη νότια επαρχία Σάντα Κρους για να ψηφίσει αναφέρθηκε στο σύζυγό της, που πέθανε ξαφνικά την 27η Οκτωβρίου 2010 λέγοντας: "Αν σας έλεγα ότι είμαι ευτυχισμένη, θα έλεγα ψέματα. Νοιώθω και θλίψη. . . Αλλά ο Νέστορ (Κίρσνερ), όπου κι αν είναι, πρέπει να είναι πολύ ευτυχισμένος".

enet.gr
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δέκα χρόνια µετά τηδραµατική οικονοµική κατάρρευση και την οδυνηρήχρεοκοπία της πλούσιας κατά τα άλλα χώρας τους, ..... η δηµοφιλέστατη πολιτικός,χήρα του πρόωρα χαµένου «σωτήρα» της Αργεντινής Νέστορ Κίρσνερ, αντικατέστησε επάξια τον σύζυγό της στο τιµόνι της χώρας, επιµένοντας σε φιλολαϊκές πολιτικές και αποκρούοντας ως τώρα σθεναρά τις προσπάθειες των ξένων «ενδιαφεροµένων» να παρασύρουν ξανά τη χώρα πίσω στο «µαντρί» του διεθνούς δανεισµού και τηςνεοφιλελεύθερης οικονοµικής «ορθοδοξίας»που λίγο έλειψε να την καταστρέψει.

Ποια είναι η πραγµατική οικονοµική και κοινωνική κατάσταση στη σηµερινή Αργεντινή, δέκα χρόνια µετά την τραγωδία; Πώς µπόρεσαν οι κάτοικοι της «χώρας του ασηµιού», όπως τη βάπτισαν οι πρώτοι ισπανοί «κονκισταδόρες», να ορθοποδήσουν και να επιστρέψουν στην ανάπτυξη µετά τη χρεοκοπία; Ποιες προκλήσεις αντιµετωπίζουν σήµερα και τι διδάγµατα µπορεί να αντλήσει από τα παθήµατά τους η... οµοιοπαθής Ελλάδα; Μια απλή µατιά στους αριθµούς δείχνει ότι η επιλογή του µακαρίτη Κίρσνερ να κρατήσει τη χώρα «έξω από το µαντρί» και να επικεντρώσει όλες τις δυνάµεις του αργεντίνικου έθνους στην ανάκαµψη της εγχώριας παραγωγής και στη δηµιουργία νέων θέσεων εργασίας, σε συνδυασµό µε αυστηρόέλεγχο των εισαγωγών και των εξαγωγών, επιβραβεύθηκε µε τον καλύτερο τρόπο. Η µεγάλη αύξηση των δηµοσίων δαπανών, οιεπιδοτήσεις και ο ισχυρός κρατικός έλεγχος στην οικονοµία και στις κινήσεις κεφαλαίων – το «el modelo», όπως αποκαλούν µονολεκτικά τη στρατηγική αυτή – κάθε άλλο παρά υπονόµευσαν την ανάκαµψη, όπως διαβεβαίωναν πως θα συνέβαινε τα αδιόρθωτα «παιδιά από το Σικάγο».

Οχι µόνο η Αργεντινή ανέκαµψε επιτυγχάνοντας εξαιρετικούς ρυθµούς ανάπτυξης, αλλά χάρη στη διεθνή αποµόνωσή της και στο στάτους πιστωτικού «παρία» απέφυγε όλες τις παρενέργειες της διεθνούς χρηµατοοικονοµικής κρίσης του 2008. Και µάλιστα σε τέτοιον βαθµό ώστε εφέτος να αναµένεται αύξηση του ΑΕΠ κατά... 8%, ενώ και για του χρόνου προβλέπεται ανάπτυξη της τάξεως του 5,1%!

Οταν λέµε βέβαια «διεθνή αποµόνωση», εννοούµε την αποµόνωση από το χρηµατοπιστωτικό «στάτους κβο», τους µεγάλους διεθνείς οργανισµούς-δανειστές όπως το ∆ΝΤ και η Παγκόσµια Τράπεζα, που, ως γνωστόν, εκδιώχθηκαν µε τα... ελικόπτερα το 2001 από τη χώρα µαζί µε µεγάλο µέρος του διαπλεκόµενου µαζί τους και µε την ντόπια ολιγαρχική ελίτ πολιτικού προσωπικού, και τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και των ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών που εκπροσωπούνται στην πιστωτική «Λέσχη των Παρισίων».

Γιατί στην πραγµατικότητα η Αργεντινή δεν αποµονώθηκε ποτέ. Αντίθετα, αναβάθµισε εντυπωσιακά τους εµπορικούς και άλλους δεσµούς της µε άλλα λατινοαµερικανικά κράτη, όπως η Βραζιλία, η Βενεζουέλα και η Ουρουγουάη, αλλά και µε πιο µακρινούς εταίρους, όπως η Κίνα και η Νότια Κορέα.

Αυτό που έκανε η Αργεντινή ήταν να θέσει εαυτόν εκτός συστήµατος και να ελέγξει πλήρως το εµπορικό της ισοζύγιο, απαιτώντας από τους εταίρους της να πληρώνονται µε αγαθά ίσης αξίας και όχι µε χρήµατα! Είναι µάλιστα χαρακτηριστική η πρόσφατη περίπτωση εισαγωγής µιας µεγάλης παρτίδας νοτιοκορεατικών αυτοκινήτων µε αντάλλαγµα µερικές εκατοντάδες χιλιάδες τόνους του σπουδαιότερου αγροτικού προϊόντος της Αργεντινής, της σόγιας.

Αυτό φυσικά δεν σηµαίνει ότι οι µεγάλες δυνάµεις έχουν σταµατήσει να πιέζουν τη χήρα Κίρσνερ να αποπληρώσει τα χρέη της και να επιστρέψει στο προαναφερθέν «µαντρί»: όσο µένει απ’ έξω, επιµένουν, η Αργεντινή δεν διαθέτει τον «σεβασµό» των άλλων κρατών και απωθεί τους επενδυτές – ή αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν συνεχώς έντυπα όπως οι «Financial Times» και η «Wall Street Journal». Μόνο έτσι, επιµένουν τα κορυφαία οικονοµικά «παπαγαλάκια» του πλανήτη, θα µπορέσει η χώρα να διατηρήσει τους υψηλούς σηµερινούς ρυθµούς ανάπτυξης και να περιορίσει τον «βραχνά» του υψηλού πληθωρισµού, που αναµένεται να αγγίξει εφέτος σε πραγµατικά µεγέθη ως και το 25%, κατατρώγοντας µισθούς και εισοδήµατα.

Η κυβέρνηση του Μπουένος Αϊρες βέβαια το βλέπει διαφορετικά. Οπου σταθεί κι όπου βρεθεί η «πρόεδρος κατά λάθος» – όπως την αποκαλούσαν, επειδή στην ουσία ανέλαβε την ηγεσία λόγω συνταγµατικού κωλύµατος του συζύγου της, ο οποίος είχε ήδη ολοκληρώσει δύο θητείες και δεν µπορούσε να ξανακατεβεί – επιµένει ότι η επιστροφή στην οικονοµική ορθοδοξία και στην «ιερή» για τους µονεταριστές οικονοµολόγους της ∆ύσης καταπολέµηση του πληθωρισµού θα είχε πολύ άσχηµες παρενέργειες σε αυτά που η ίδια θεωρεί ιερά: στην ανάπτυξη, στα υψηλά πρωτογενή πλεονάσµατα, στην ισχυρή αγορά εργασίας και στην προστασία της εγχώριας βιοµηχανικής παραγωγής.

Η προεκλογική «πλατφόρµα» της Φερνάντες-Κίρσνερ είναι χαρακτηριστική: σε µια στιγµή που όλος ο κόσµος σφίγγει το ζωνάρι µε συνεχή µέτρα δηµοσιονοµικής λιτότητας, η λαοπρόβλητη πρόεδρος υποσχέθηκε περαιτέρω αύξηση των δηµοσίων επενδύσεων αλλά και των απευθείας κρατικών επιδοτήσεων σε συγκεκριµένους κλάδους της οικονοµίας. «Θα συνεχίζουµε να κωπηλατούµε ενάντια στο ρεύµα για όσο χρειαστεί για να προστατεύσουµε την αργεντίνικη παραγωγή. (...) Μοναδικός µας στόχος η παράταση της ευηµερίας και η δικαιότερη διανοµή του πλούτου στον πληθυσµό» δήλωσε χαρακτηριστικά πριν από λίγες ηµέρες η σίγουρη νικήτρια των σηµερινών εκλογών.




Το χρονικό της ανηφορικής εξόδου από την κρίση


Η εξουσία στα εκατοµµύρια των ανέργων

Δέκα χρόνια µετά τη λαϊκή εξέγερση και τη στάση πληρωµών στην Αργεντινή, πολλές από τις κρίσιµες λεπτοµέρειες που οδήγησαν στην κρίση, αλλά και οι «θεραπείες» που εφαρµόστηκαν στη συνέχεια παραµένουν άγνωστες στο µη εξειδικευµένο στα οικονοµικά ελληνικό κοινό. Στην πραγµατικότητα η αργεντίνικη κοινωνία µόνο επαναστατική δεν ήταν: αντίθετα υπήρξε για δεκαετίες «ο πιο καλός ο µαθητής» του ∆ΝΤ και των ΗΠΑ, φθάνοντας στο σηµείο να ξεπουλήσει στους ξένους και ντόπιους µεγαλοεπενδυτές το µεγαλύτερο µέρος του εθνικού της πλούτου και κυρίως να συνδέσει το εθνικό της νόµισµα µε το δολάριο – µια εξάρτηση µε ένα ισχυρότερο νόµισµα την οποία πλήρωσε πανάκριβα το 2001. Οταν οι άλλες ισχυρές χώρες της περιοχής, όπως η Βραζιλία, αναγκάστηκαν να υποτιµήσουν τα νοµίσµατά τους µετά την ασιατική κρίση του 1997-98, η Αργεντινή βρέθηκε µε «κλειδωµένη» ισοτιµία. Το οικονοµικό αυτό µοντέλο δηµιούργησε τεράστιο ποσοστό ανεργίας (άνω του 10%) – η πραγµατική ανεργία ανήλθε σε άνω του 25%. Αρκετές επιχειρήσεις πτώχευσαν πετώντας όλο και πιο πολλούς εργαζοµένους στον δρόµο. Η αντίδραση της κυβέρνησης, ακολουθώντας τις συµβουλές του ∆ΝΤ και της Παγκόσµιας Τράπεζας, ήταν η εφαρµογή νέων περικοπών στις δηµόσιες δαπάνες, που φυσικά χειροτέρεψαν την ύφεση.

Η κρίση που ακολούθησε οδήγησε πολλούς µεγαλοκεφαλαιούχους της χώρας να φυγαδεύσουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, σε αντίθεση µε τη µεσαία τάξη της χώρας που στα µέσα ∆εκεµβρίου του 2001 πήγε να σηκώσει χρήµατα από τις ATM των τραπεζών και βρέθηκε προ δυσάρεστης εκπλήξεως, αφού τα λεφτά είχαν κάνει «φτερά». Στην ουσία η κυβέρνηση «πάγωσε» τις τραπεζικές καταθέσεις της εργατικής και της µεσαίας τάξης σε µια προσπάθεια να σώσει το τραπεζικό σύστηµα που κλυδωνιζόταν από τη φυγή κεφαλαίων µιας χούφτας πλουσίων. Αυτή η «µεγάλη ληστεία», όπως την αποκάλεσε στο οµώνυµο ντοκυµαντέρ του ο σπουδαίος αργεντινός σκηνοθέτης Φερνάντο Σολάνας, πυροδότησε τη µεγάλη λαϊκή εξέγερση των επόµενων ηµερών, η οποία ανάγκασε τελικά σε παραίτηση και άτακτη φυγή από τη χώρα τον τότε πρόεδρο Φερνάντο ντε Λα Ρουά. Ηταν η αρχή µιας περιόδου αιµατηρής ακυβερνησίας, κατά την οποία επικράτησαν χάος, λεηλασίες καταστηµάτων και ιδιωτικών περιουσιών.

Το πολιτικό κενό εξουσίας που δηµιουργήθηκε έσπευσαν να το καλύψουν οι οργανώσεις των εκατοµµυρίων πλέον ανέργων, οι Piqueteros, και η συµµαχία των Συνελεύσεων Γειτονιάς. Αυτές οι «από κάτω» δυνάµεις, που εκπροσωπούσαν µεγάλα τµήµατα της πτωχευµένης κοινωνίας, επέβαλαν στην ουσία τη στάση πληρωµών του χρέους προς τους ξένους δανειστές, που άγγιζε τότε τα 100 δισ. δολάρια. Ο προσωρινός πρόεδρος Εντουάρντο Ντουάλτε προχώρησε στη συνέχεια στο αυτονόητο: την αποσύνδεση από το δολάριο και τη ραγδαία υποτίµηση του πέσο. Ακολούθησε, έναν χρόνο αργότερα, στις 25 Μαΐου 2003, η εκλογή του περονιστή Νέστορ Κίρσνερ στην προεδρία. Ο πρώην διοικητής µιας επαρχίας του µακρινού Νότου της χώρας, άγνωστος στους πολλούς αλλά µε αγωνιστικό παρελθόν στα χρόνια της χούντας, ανέλαβε το έργο της ανοικοδόµησης.

Το... εθελοντικό (όποιος θέλει, οι άλλοι... δεν θα πάρουν τίποτε!)

«κούρεµα» των οµολόγων ως και 70%, η ανάκαµψη της οικονοµίας (τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε µε ρυθµό από 7% ως 9% ετησίως), η δηµιουργία εκατοµµυρίων νέων θέσεων εργασίας και η εφαρµογή σειράς κοινωνικών προγραµµάτων για την καταπολέµηση της δοµικής ανεργίας και της φτώχειας είναι το σηµαντικότερο «κληροδότηµα» του Κίρσνερ, που έφυγε ξαφνικά πέρυσι ενώ ετοιµαζόταν να επιστρέψει στην προεδρία.



«Η Αργεντινή παρέµεινε όρθια»

«Ο κόσµος είναι σε ελεύθερη πτώση και ποιος ξέρει πού θα καταλήξει. Το 2009 πολλοί ειδικοί προεξόφλησαν πως θα καταστραφούµε, κι όµως η Αργεντινή παρέµεινε όρθια, έχοντας τον καλύτερο κατώτατο µισθό στη Λατινική Αµερική και εξυπηρετώντας το υπόλοιπο χρέος της. Σε έναν κόσµο που µοιάζει να καταρρέει προς µια γενικευµένη χρεοκοπία, η Αργεντινή έχει έναν από τους χαµηλότερους λόγους χρέους προς ΑΕΠ στον κόσµο»


το βημα 23/10/2011

 

Απάντηση: Ειδήσεις

Ναι αλλά η Αργεντινή είναι μια μεγάλη και πλούσια χώρα. Μόνο οι καλιέργειες σόγιας και τα γελάδια που βόσκουν στις πεδιάδες της αρκούν. Στην Ελλάδα άν πάψουν να μας στέλνουν ζωοτροφές από το εξωτερικό και τα λιγοστά ζώα μας θα ψοφήσουν από ασητεία, στις κτηνοτροφικές μονάδες. Εισάγουμε το 85% του μοσχαρίσιου κρέατος και εκτός των κηπευτικών είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι. Ασ' είναι καλά οι επιδοτήσεις που κατέστρεψαν κάθε πρωτογενή παραγωγική διαδικασία.

 

Απάντηση: Ειδήσεις

Καθε χώρα έχει τις δικές της πλουτοπαραγωγικές πηγές ,και μεις δεν εξαιρούμαστε.
Οι/Η κατάλληλοι/η πολιτικοι/η λείπουν...

 

Απάντηση: Ειδήσεις

Το πιστωτικό επεισόδιο Λαυρεντιάδη

Της ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ - Ελευθεροτυπια 25/10/2011

Ντόμινο αρνητικών εξελίξεων για την άλλοτε κραταιά αυτοκρατορία του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη προκάλεσε η αποκάλυψη της λαθροχειρίας στην Proton Bank, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον επιχειρηματία για τη χρηματοδότηση κάθε δουλειάς του.

 
Χωρίς λόγια


Η Proton ξετινάχτηκε, όμως ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος τη δάνειζε λαθραία με κρατικό χρήμα -εμφανιζόμενος ως θεματοφύλακας της συστημικής ισορροπίας-, η Τράπεζα της Ελλάδος διεξήγαγε ελέγχους διαρκείας και διαπίστωνε κραυγαλέες παραβάσεις -όμως έκανε τον μαρμαρωμένο βασιλιά-, μέχρι που ο λογαριασμός της κρατικοποίησης έφθασε να είναι 1,1 δισ. ευρώ.

Ηδη στα επίσημα έγγραφα στα οποία εκτιμήθηκε η «τρύπα» της Proton Bank προαναγγέλλεται το «τσουνάμι» που έρχεται σε μεγάλο πλέγμα των εταιρειών Λαυρεντιάδη, των συνεταίρων του, των «μπροστινών του» ή ακόμα και κάποιων ανυποψίαστων συνεργατών του. Ολα περιγράφονται με τη φράση: «Εταιρείες συμφερόντων Λ. Λαυρεντιάδη - Ενιαίος Κίνδυνος». Πρώτη εταιρεία στη λίστα, η Alapis, ενώ ακολουθούν εταιρείες φαρμάκων, χημικών, καλλυντικών, απορρυπαντικών, κτηνιατρικών ειδών, ζωοτροφών, αποσχισθέντες κλάδοι και θυγατρικές αλλά και εκδοτικές δραστηριότητες χρεωμένες στους Π. και Γ. Κυριακίδη.

Ο λαβύρινθος Λαυρεντιάδη από τα -κατόπιν εορτής- πορίσματα περιγράφεται τώρα ως πιστωτική απειλή και σε διάστημα λιγότερο από τρεις μήνες -από την παρέμβαση της Αρχής κατά του βρόμικου χρήματος- καταγράφηκαν δύο ηχηρά μπαμ, αυτό της Proton και το χθεσινό της Alapis, ενώ μάλλον έπεται και συνέχεια οδυνηρή, κυρίως για όσους συναλλάσσονται με τον όμιλο ή εργάζονται σ' αυτόν. Ολα δείχνουν ότι και οι δύο υποθέσεις έχουν ισχυρές ποινικές απολήξεις για τον αρχιτέκτονα-ηθικό αυτουργό και για τα εκτελεστικά όργανά του. Ο ίδιος εισαγγελέας, ο κ. Ι. Δραγάτσης, που κρατά ανοιχτή την υπόθεση της Proton Bank (με κατηγορίες υπεξαίρεσης, απάτης, ξεπλύματος και απιστίας) κατά του Λ. Λαυρεντιάδη, ερευνά εδώ και καιρό την πιθανότητα τέλεσης και αδικημάτων χρηματιστηριακής απάτης (κακουργήματα) από τον άλλοτε επονομαζόμενο και «βασιλιά της χλωρίνης» και λοιπούς συνεργάτες του. Αυτά σχετίζονται με την Alapis, τη Νεοχημική και ίσως και την ΕΛΦΕ, με τη δεύτερη να έχει επιστραφεί στον Λ. Λαυρεντιάδη κακήν κακώς από το περίφημο αμερικανικό Carlyle Group.

Ο εισαγγελέας έχει ζητήσει τη συνδρομή του ΣΔΟΕ, το οποίο επί χρόνια δεν είχε καν αναζητήσει πώς ο Λ. Λαυρεντιάδης έγινε... τόσο golden που σάρωνε με εξαγορές ό,τι έβρισκε μπροστά του, έφτιαχνε business stories, τις πουλούσε, προσέλκυε μετόχους, έβρισκε αχυράνθρωπους και ξεφορτωνόταν μετοχικά πακέτα με χρηματοδότηση της Proton, μέχρι που οι αφελείς μέτοχοι ανακάλυπταν άνθρακα αντί για θησαυρό.

Και σ' αυτές τις διαδρομές του Λ. Λαυρεντιάδη το Χρηματιστήριο και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς απουσίαζαν προκλητικά, αν δεν κράταγαν... φανάρι.

Οσο για την πολιτική τάξη (το δικομματικό σύστημα εξουσίας διευρυμένο δεξιά και αριστερά), καθημερινά αποδεικύνει πως έχει λόγους, γι' αυτό και σιωπά για τον «τυφώνα Λαυρεντιάδη», που διετέλεσε άλλωστε και μέγας χορηγός, με υπουργούς, βουλευτές και πολιτευτές να συνωθούνται για ένα φωτογραφικό ενσταντανέ μαζί του.

Η συνέχεια θα κριθεί πλέον από τη στάση της Δικαιοσύνης, ίσως και από τη δυσμενή οικονομική συγκυρία που επιταχύνει τις κακές εξελίξεις. Προς στιγμήν ο Λ. Λαυρεντιάδης είναι η χαρά των νομικών και όσων τον συνδράμουν για να βρει ποινική διέξοδο, καθώς είναι αποδεδειγμένα πολυεκατομμυριούχος, αφού επέστρεψε μεμιάς 51 εκατ. ευρώ στην Proton Bank με αντάλλαγμα την αμνηστία.

 

Απάντηση: Ειδήσεις

αν και συνέβη 10/9/2011 θεωρώ οτι ειναι καλό να το διαβάσουμε

Σε τραγωδία εξελίχθηκε το ερωτικό παιχνίδι δύο νεαρών γυναικών με έναν 42χρονο στα περίχωρα της Ρώμης.
Τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου και ενώ διασκέδαζαν σε παμπ της Ρώμης μετά από κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών βρέθηκαν σε μια αποθήκη σε μια βιομηχανική περιοχή Βόρεια της Ρώμης όπου ο 42χρονος εργαζόταν στο παρελθόν ως επιστάτης.

Ο Soter Mule, παθιασμένος με το Ιαπωνικό Kinbaku, σαδομαζοχιστική τελετή που εφαρμόζεται στην Άπω Ανατολή τουλάχιστον 500 χρόνια, συνόδευσε τις νεαρές στο λεβητοστάσιο της εγκαταλελειμμένης βιομηχανίας.

Ο μηχανικός υπολογιστών τις έδεσε σφιχτά,από το κεφάλι μέχρι τα πόδια και τις ανέβασε δύο μέτρα από το έδαφος. Στο φετιχιστικό του παιχνίδι συμμετείχε η 24χρονη φοιτήτρια Paola Caputo και η 23χρονη Federica.

Ενώ η αδρεναλίνη ανέβαινε η Fedrica έχασε τις αισθήσεις της και λιποθύμησε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο 42χρονος χρησιμοποιώντας ένα μαχαίρι να προσπαθήσει μάταια να τις ξεδέσει. Πάνω στον πανικό του έκανε μια λάθος κίνηση με αποτέλεσμα η 24χρονη να απαγχονιστεί και να χάσει τη ζωή της.

Αμέσως μετά το δραματικό περιστατικό και αφού επικοινώνησε με την αστυνομία συνελήφθη και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα.
News247.gr

έχει το κείμενο ανακρίβειες άλλα δεν θα ασχοληθώ με αυτές η ουσία δεν αλλάζει

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ειδήσεις

Πολύ ενδιαφέρον. Αλλά ξέρετε, τα ίδια ακριβώς έλεγαν από την Εκκλησία και το... 2009. Ναι, τότε που σύμφωνα με τον κ.Δήμτσα όλα ήταν διαφορετικά. Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε από όσα λένε οι άνθρωποι της Εκκλησίας στο "Έθνος": και τότε (Μάρτιος του 2009) είχαν αρχίσει να... εμφανίζονται άνθρωποι στα συσσίτια από αριστοκρατικές περιοχές ενώ σύμφωνα και με τον πατέρα Θεμιστοκλή Χριστοδούλου γενικό διευθυντή Χριστιανικής Αλληλεγγύης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής οι Έλληνες που σιτίζονταν στα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών (το Σεπτεμβρίου του 2008) αποτελούσαν το... 75%.

Τα συσσίτια επεκτείνονται και στα «ευκατάστατα» προάστια | κοινωνια | ethnos.gr

Παραδόξως όμως, λιποθυμίες παιδιών από ασιτία δεν "είχαμε" τότε.

Και φυσικά, συσσίτια από την Εκκλησία και τους Δήμους πάντα υπήρχαν. Ακόμα και όταν η οικονομία μας δεν αντιμετώπιζε τα σημερινά τεράστια προβλήματα. Ενδεικτικά, όπως μας ενημερώνουν "ΤΑ ΝΕΑ" τον Δεκέμβριο του 2004: "μόνο στην Αττική σιτίζονται καθημερινά από την εκκλησία 6.000 άνθρωποι".

H φτώχεια τούς στέλνει στα συσσίτια - Ελλάδα

Εννοείται, πως σε κανένα από τα παραπάνω δημοσιεύματα δεν μπορεί να δώσει κανείς ιδιαίτερη βάση καθώς είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι δεν αποτελούν τίποτα άλλο από κείμενα που στόχο έχουν να προβάλουν το... "μεγάλο έργο" της Εκκλησίας. Όπως ακριβώς όμως και το κείμενο που αναρτήσατε. Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά το επιχείρημά σας για την ύπαρξη και παιδιών μέσα στις χιλιάδες που σιτίζονται στα συσσίτια απόρων είναι εξίσου "φθηνό" με εκείνων που για να αποδείξουν την πλαστότητα της "είδησης" αντιτείνουν την αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Φαντάζομαι όμως αυτό που σας "παρέσυρε" δεν ήταν η καθ'όλα λογική ύπαρξη και παιδιών αλλά η πολιτική -αντιπολιτευτική- χροιά του ισχυρισμού του κ.Δήμτσα πως "μέσα σε δύο χρόνια υπάρχει πλήρης ανατροπή των δεδομένων".  

Μπορεί όπως λέτε κανείς να μην πιστεύει την Κυβέρνηση "των χιλίων ψεμμάτων", αλλά να μην έχετε καμία αμφιβολία, ότι με "ειδήσεις" σαν και αυτήν που προσπαθείτε να υπερασπιστείτε, όλο και περισσότεροι θα αρχίσουν -αν δεν έχουν ήδη- να αντιλαμβάνονται που πραγματικά στοχεύει όλη αυτή η λαικίστικη ρητορική και προπαγάνδα των επαγγελματιών της "επανάστασης".

----------

Athens Voice
19/10/2011

Φώτης Γεωργελές

Η εφημερίδα έχει τεράστιο πρωτοσέλιδο: Τους αναγκάζουν να ζήσουν με 70 ευρώ! Με τις νέες περικοπές μισθών, εργαζόμενοι στους δήμους πήραν εκκαθαριστικό 70 ευρώ. Οι τίτλοι στο περίπτερο κόβουν την ανάσα, πώς θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Μετά το σκέφτεσαι δεύτερη φορά, μα καλά και το βασικό μισθό να έπαιρναν, πόση μείωση τους έκαναν, 90%; Έχουν τρελαθεί τελείως;
Πας στις μέσα σελίδες, στο άρθρο: Έπαιρνα 1.250 ευρώ, 1.000 καθαρά, ήρθαν οι μειώσεις, βγάλε και τη δόση του στεγαστικού δανείου 865 ευρώ, μείναν 70 ευρώ, πώς θα ζήσω τώρα εγώ; Έχει δίκιο, πώς θα ζήσει, αλλά η εικόνα αρχίζει να αλλάζει. Για πολλούς σαν κι αυτόν τα χαμηλότοκα δάνεια από τις κρατικές τράπεζες ήταν κάτι σαν υποχρέωση του δημοσίου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως τα 865 ευρώ δεν είναι δικά του που τα έχει επενδύσει για να αποκτήσει ακίνητη περιουσία. Η δημοσιογράφος όμως, παρ’ όλο που εργάζεται σ’ αυτή την εφημερίδα των τρομοκρατικών τίτλων του λαϊκισμού, ακριβώς επειδή είναι δημοσιογράφος, δεν μπορεί να μη ρωτήσει την αυτονόητη ερώτηση που έρχεται στο μυαλό όλων: Καλά, αλλά ακόμα και χωρίς τις μειώσεις μισθών, με χίλια ευρώ πώς πήρατε δάνειο 865 ευρώ το μήνα; Εντάξει, έχουμε και 350 ευρώ τα επιδόματα, 500 ευρώ τις υπερωρίες, είναι και τα κυριακάτικα, φτάνανε. Τώρα η εικόνα αλλάζει ακόμα περισσότερο, δεν είναι ένας άνθρωπος που πρέπει να ζήσει με 70 ευρώ, είναι ένας εργαζόμενος των δυόμισι χιλιάδων ευρώ που υφίσταται μείωση μισθού. Όπως έχουν υποστεί άλλωστε εδώ και πολύ καιρό όλοι σχεδόν οι εργαζόμενοι, χωρίς να είναι φυσικά ευχαριστημένοι αλλά και χωρίς να δηλητηριάσουν με σκουπίδια την Αθήνα. Όχι όλοι, γιατί κάποιες 800.000 δεν υπέστησαν καμία μείωση μισθού γιατί δεν έχουν καν μισθό, είναι άνεργοι. Και είναι ένα κράτος με υπεράριθμο προσωπικό που θέλει να το βγάλει σε εφεδρεία, αλλά κατά μυστηριώδη τρόπο πληρώνει παντού υπερωρίες και έξτρα αμοιβές.

Παρ’ όλα αυτά όμως, όταν η κατάσταση γίνεται δραματική, όταν έχουμε οικονομική κρίση, δεν είναι θεμιτό οι άνθρωποι να αντιδρούν ακραία για να υπερασπίσουν τα εισοδήματά τους; Δεν είναι, γιατί και πριν την κρίση, πάλι κάθε Χριστούγεννα έπνιγαν την Αθήνα τα σκουπίδια. Και κάθε Πάσχα, μερικές φορές. Και κατέβαιναν οι διακόπτες και τράβαγαν τα χειρόφρενα και έκλεινε η Εθνική οδός και έκλειναν τα λιμάνια. Κάθε χρόνο. Και παλιά συνέβαιναν όλα αυτά, για να μετατραπούν κάποιες διεκδικήσεις σε κεκτημένα (διορισμοί, μονιμοποίηση συμβασιούχων, επιδόματα, μεταθέσεις, πρόωρες συντάξεις, αυξήσεις), και τώρα γίνονται για να μη θιγούν τα κεκτημένα. Η κυβέρνηση υποχωρεί στις πιο σκληρές αντιδράσεις, η υποχώρηση στα ΕΛΠΕ, στη ΔΕΗ, είναι το σήμα και στα υπόλοιπα τμήματα του κρατικού μηχανισμού να οξύνουν τη στάση τους για να εξαιρεθούν κι αυτά από τα βάρη της χρεοκοπίας. Αυτά που υφίσταται όλη η υπόλοιπη κοινωνία.
Αν για μια στιγμή απαλλαγείς από το διαρκή θόρυβο των επαναστατικών συνθημάτων, της αγωνιστικής ρητορείας, θα διαπιστώσεις έκπληκτος ότι όλες οι απεργίες και οι καταλήψεις και οι αγώνες δεν στρέφονται ποτέ κατά του «Κεφαλαίου». Στρέφονται πάντα εναντίον του κράτους. Το οποίο κατά τα άλλα υπερασπίζονται εναντίον της «αγοράς», των καρτέλ, των ιδιωτικών συμφερόντων, του καπιταλισμού. Οι μορφές διεκδίκησης γίνονται όλο και πιο καταστροφικές για την κοινωνία, ώστε να εκβιαστεί η κυβέρνηση να παραχωρήσει ή να διατηρήσει κεκτημένα προνόμια. Θα διαπιστώσεις, επίσης, ότι όλοι αυτοί οι «πρόεδροι» που εμφανίζονται στις οθόνες των δελτίων, οι πρόεδροι των εργαζομένων στην ενέργεια, στις συγκοινωνίες, στους δήμους, στα ταξί, στους νοσοκομειακούς γιατρούς, στους φαρμακοποιούς, στους δικηγόρους, είναι ανώτερα στελέχη των κομμάτων, τομεάρχες, γενικοί γραμματείς, δήμαρχοι, κεντρικές επιτροπές, υπεύθυνοι οργανωτικού.
Με μια ρητορική που μοιάζει με αυτή των καθεστώτων του πάλαι ποτέ υπαρκτού σοσιαλισμού, όλοι μαζί, νεοδημοκράτες, πασόκ και αριστεροί κατακεραυνώνουν τις «νεοφιλελεύθερες» κυβερνήσεις την ώρα που μεταξύ τους, κομματικοί συνδικαλιστές και κομματικό κράτος, ως σύντροφοι και συμπαίκτες διανέμουν τη δημόσια περιουσία στέλνοντας το λογαριασμό των δανεικών και της χρεοκοπίας στην υπόλοιπη κοινωνία.
Αυτό που δυο χρόνια συμβαίνει, δεν έχει καμία σχέση με κοινωνική αντίσταση. Πρόκειται για μια μάχη εντός του πελατειακού συστήματος, για εσωτερικές αντιθέσεις όπου οι παίκτες προσπαθούν να διατηρήσουν τις θέσεις και τα προνόμιά τους, με την ελπίδα ότι το λογαριασμό θα τον πληρώσει κάποιος άλλος. Όπως συνέβαινε πάντοτε μέχρι τώρα. Οι λιγότερο προνομιούχοι δεν έχουν φωνή και πολιτική εκπροσώπηση για να αντιδράσουν και οι πιο ισχυροί, αυτοί που μπορούν από πιο προνομιακή θέση να απειλούν ότι «θα χυθεί αίμα», ότι «θα λιώσουν» τους αντιπάλους τους, προσπαθούν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους.

Η κοινωνία, όμως, έχει καταλάβει πια ότι οι μεταπολιτευτικές συνήθειες έχουν τελειώσει. Ότι η τυφλή διεκδίκηση του ατομικού συμφέροντος, το κέρδος της μιας επαγγελματικής ομάδας έναντι της άλλης, οδήγησε στη συλλογική φτώχεια όλων μας. Και μένει μακριά απ’ όλα αυτά. Ο «κοινωνικός πόλεμος» που θορυβωδώς διεξάγεται για τηλεοπτική χρήση, αφορά μόνο αυτούς που αντιδρούν λυσσαλέα γιατί έχουν να χάσουν τα περισσότερα. Μετρημένοι στα δάχτυλα είναι όσοι δέρνουν δημάρχους και πετάνε γιαούρτια, 30 συνδικαλιστές κλείνουν τα υπουργεία, μερικές εκατοντάδες, λίγες χιλιάδες επαγγελματίες είναι στις καθημερινές διαδηλώσεις. Η κοινωνία παγωμένη και απελπισμένη παρακολουθεί, ελπίζοντας σε μια πολιτική που θα ξεμπλοκάρει τα αδιέξοδα, γιατί έχει κατανοήσει ότι οι καταστροφικές και αυτοκαταστροφικές τακτικές που οδηγούν τη χώρα στην αυτοκτονία συμφέρουν μόνο όσους έχουν ποντάρει στη χρεοκοπία και στην κατοχική δραχμή.
Ακόμα και τώρα, στο παραπέντε, δεν έχει κριθεί ακόμα αν αυτό που βλέπουμε γύρω μας, αυτές τις μέρες, είναι ο επιθανάτιος ρόγχος ενός πελατειακού συστήματος που καταρρέει ή η αυριανή ζούγκλα του πολέμου όλοι εναντίον όλων σε μια πτωχευμένη χώρα.

the paper - Edito 365 | www.athensvoice.gr

----------

@underherfeet

Πολύ ωραία όλα αυτά για την Αργεντινή. Καλό θα ήταν όμως, να γνωρίζουμε και αυτά:



FT.com / Americas / Economy & Trade - Argentina sues consultancy over inflation figures

Όχι για τίποτα άλλο δηλαδή, απλά για να έχουμε και ένα μέτρο σύγκρισης για το πόσο... "χούντα" έχουμε εμείς που ακόμα και ο πιο "πυροβολημένος" οικονομολόγος μπορεί να εμφανίζεται σε prime time τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων.


ΥΓ.
Αλήθεια, εκείνοι οι... Γερμανοί της EUROGENDFOR που ο κ.Καζάκης "είδε" στην Ελλάδα, τι να κάνουν άραγε;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ειδήσεις

Για να δούμε ποια είναι αυτή.
Προφανώς λοιπόν, μιλάει γι’ αυτό το άρθρο
Μένουν 116 ευρώ μισθός μετά τα δάνεια
Ο δημοσιογραφίσκος λοιπόν διαστρεβλώνει ό,τι έχει γραφτεί ώστε σα νέος Γκέμπελς (έτσι φαίνεται του έμαθαν στην κλαδική του κόμματός του), να δημιουργήσει ψεύτικες εντυπώσεις στον κόσμο και να σπείρει και πάλι το μίσος ανάμεσα στους πολίτες.

Ο Φώφης όμως εκτός των άλλων έχει διευθύνει στο παρελθόν και τα περιοδικό ΚΛΙΚ και ΜΕΝ (τα θυμάστε τα lifestyle περιοδικά για τους γιάπηδες  Τώρα υπερασπίζεται λυσσαλέα το κόμμα του και την πολιτική της τρόικας μέσω της ψευτοκουλτουριάρικης δημοσιογραφίας.


Ας δούμε τίτλο άλλου άρθρου του.

“Να κάνουμε ότι μας λένε. Σκέτα!”- Φώτης Γεωργελές

“Να κάνουμε ότι μας λένε. Σκέτα!”- Φώτης Γεωργελές



Δημοσιογράφοι, πολιτικοί λοιπόν πρώτοι στη λίστα για… αυτό που σκεφθήκατε.



Υ.Γ. Κατοχική δεν είναι η δραχμή αλλά η κυβέρνηση που υπερασπίζεται κάθε ΠΟΥΤΑΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ.

 

Απάντηση: Ειδήσεις

Όχι. Αναφέρομαι σ’ αυτούς που υποστηρίζουν σα γερμανοτσολιάδες το κράτος και την τρόικα και με προπαγάνδα και ψέματα σπέρνουν το μίσος ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες.

Ο ύπουλος πόλεμος από πολλούς δημοσιογραφίσκους δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα ίδια όπλα από τον απλό εργαζόμενο που βλέπει να τον κατηγορούν με ασύστολα ψέματα για τις π.χ. δήθεν αμοιβές που παίρνει, γιατί δεν έχει δική του «ισχυρή φωνή» παρά μόνο τη μολότοφ.

Η προπαγάνδα μάλιστα είναι τόση μεγάλη που και η λογική έχει χάσει την αξία της. Η απόδειξη της αλήθειας ακόμη και με τα εκκαθαριστικά σημειώματα δε μετράει πλέον μπροστά στα ψέματα του κάθε Γεωργελέ και Πρετεντέρη.


Δεν ξέρω πως αλλιώς μπορεί να αντιδράσει κανείς στον πόλεμο αυτό της προπαγάνδας παρά μόνο με παρόμοιο και ισχυρότερο μίσος.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ειδήσεις

Ειλικρινά δεν σας καταλαβαίνω. Το επιχείρημα ότι «πάντοτε υπήρχαν συσσίτια», το μόνο που αποδεικνύει είναι πως πάντοτε υπήρχε φτώχεια! Ισχυρίστηκε κανείς το αντίθετο; Και φυσικά, το 2009 η μεγάλη οικονομική κρίση είχε ήδη αρχίσει, οπότε τα δημοσιεύματα του τύπου απλώς αναπαρήγαγαν την εικόνα της εποχής. Και γιατί είναι φθηνό επιχείρημα η αναφορά του αριθμού των παιδιών που βεβαιωμένα δεν έχουν να φάνε; Αυτό δεν είναι το θέμα μας, ο υποσιτισμός παιδιών στη σύγχρονη Αθήνα; Εκτός κι αν πιστεύετε πως όσοι προσέρχονται στις ενορίες ή στα δημοτικά καταστήματα για ένα πιάτο φαΐ, επιθυμούν απλώς ν’ απολαύσουν τις γκουρμέ δημιουργίες μεγάλων σεφ.

Γιατί προφανώς συσσίτια υπάρχουν, ή μήπως είναι κι αυτό προπαγάνδα επαναστατών; Κι αφού αμφισβητείτε τα στοιχεία που παρέθεσα, (τα οποία παρεμπιπτόντως δημοσιεύτηκαν και στο εξόχως φιλοκυβερνητικό ΒΗΜΑ), σας παρακαλώ να μας διαφωτίσετε δημοσιοποιώντας πληροφορίες που τυχόν κατέχετε και που απαντούν σε απλά ερωτήματα: Πόσοι σιτίζονται σε συσσίτια απόρων; Τι ποσοστό αποτελούν οι Έλληνες; Υπάρχουν μεταξύ τους και ανήλικοι; Αν τα δικά σας στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν πως κανένα παιδί δεν βρίσκεται σε μια τέτοια δεινή θέση, ειλικρινά, θα ηχούσε πολύ ανακουφιστικά μια τέτοια διαβεβαίωση.

Όσον αφορά την αρχική είδηση, την οποία ούτε να διαψεύσω, ούτε να επιβεβαιώσω μπορώ, και την οποία εσείς χαρακτηρίσατε μετά βεβαιότητος ψεύτικη, έχω να παρατηρήσω το εξής: έχουμε ένα τουλάχιστον επιβεβαιωμένο περιστατικό, σωστά; Ίσως μεμονωμένο κι ακραίο θα μου πείτε, και θα συμφωνήσω μαζί σας, ανύπαρκτο όμως όχι. Οπότε μοιραίο είναι ν’ αναρωτηθούμε αν υπήρξαν κι άλλα παρόμοια. Εσείς το αποκλείετε εκ προοιμίου, κοιτάξτε όμως τι παρατήρησα. Στον σύνδεσμο με το άρθρο του tvxs που διέψευδε την είδηση, υπάρχουν σχόλια αναγνωστών. Δύο εξ αυτών δηλώνουν εκπαιδευτικοί και επιβεβαιώνουν ανάλογα κρούσματα ασιτίας (δίχως αναφορά σε λιποθυμία), στα σχολεία όπου εργάζονται. Το πράττουν επωνύμως με πλήρη στοιχεία ταυτότητας, ονοματεπώνυμο και φωτογραφία facebook. Φυσικά, δεν αποκλείεται να είναι βδελυροί επαγγελματίες επαναστάτες που συκοφαντούν την κυβέρνηση, αλλά πάλι δεν θα έπρεπε να διερευνηθούν οι καταγγελίες τους; Σαν πολλά δεν είναι τόσα «μεμονωμένα» περιστατικά;

Μέχρι σήμερα, μ’ έχουν κατηγορήσει για αρκετά πράγματα, για φιλο-κληρικαλισμό όμως είναι η πρώτη φορά. Για να μην θεωρηθεί λοιπόν πως διαφημίζω το έργο της Εκκλησίας, κάτι που καθόλου δεν είναι στις προθέσεις μου, ας ρίξουμε μια ματιά σε αντίστοιχες υπηρεσίες δημοτικών αρχών. Ελπίζω να μην κατηγορηθώ τώρα για οπαδός του Κακλαμάνη ή του Καμίνη, σας διαβεβαιώ πως ψηφίζω αλλού και κυρίως, αλλιώς.


kathimerini.gr | Ανθρωποι κρυμμένοι πίσω από το συσσίτιο


ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΣΥΣΣΙΤΙΟ

 

Απάντηση: Ειδήσεις

@Alucard

είμαι σίγουρος οτι ο κ. Βενιζέλος ,χάριν του πλεονάσματος δημοκρατίας που ασφαλώς διαθέτουμε σε σύγκριση με την Αργεντίνικη πρακτική των μηνύσεων, δεν κατεδίωξε ποινικώς αλλά απλώς λοιδώρησε, απαξίωσε και "παραίτησε" την κ. Μπαλφούσια (πρόεδρο του γραφείου προύπολογισμού της Βουλής)και τα υπόλοιπα μέλη της επιστημονικής επιτροπής που τόλμησε να δημοσιεύσει έκθεση για την πορεία του δημόσιου χρέους που δεν τον βόλευε.


Πέραν ,σου αφιερώνω εξαιρετικά το κάτωθι:

"Αναδιάρθρωση χρέους: μια ανεύθυνα αδιέξοδη πρόταση"

Ημ. Δημοσίευσης : 11/06/2010 14:56 pasok.gr

Εβδομαδιαία ενημέρωση, Οικονομία, Τομέας Επικοινωνίας

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δίνει τη μάχη της διάσωσης της οικονομίας μας. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένοι που αντί να συστρατευθούν στη μεγάλη προσπάθεια, υποδεικνύουν ως λύση την αναδιάρθρωση του χρέους ή την στάση πληρωμών. Ουσιαστικά προτείνεται η πτώχευση της χώρας, με την προσδοκία ότι μέρος του χρέους θα διαγραφεί. Πρόκειται για ανεύθυνη και επικίνδυνη προσέγγιση που συνεπάγεται δυσβάστακτο πλήγμα για τη χώρα και τους πολίτες. Μπορεί αυτός ο οικονομικός και κοινωνικός Αρμαγεδδών να προκαλεί συνειρμούς επαναστατικού ηρωισμού σε ορισμένους ή φαντασιώσεις οικονομικής και κοινωνικής έκρηξης σε συνθήκες εργαστηρίου σε άλλους, στην πραγματικότητα όμως απειλεί ευθέως όλους μας, όλους τους πολίτες και πολύ περισσότερο τους πιο αδύναμους από αυτούς.




Η Ελλάδα δεν φοβάται

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δίνει τη μάχη της διάσωσης της οικονομίας μας. Και η προσπάθεια αυτή αποδίδει, καθώς ήδη τους πρώτους 5 μήνες του 2010 το έλλειμμα διαμορφώθηκε στα 8.973 εκατ. ευρώ από 14.655 εκατ. ευρώ στο αντίστοιχο διάστημα του 2009 και περιορίστηκε κατά 38,8%, όταν ο ετήσιος στόχος μείωσης που προβλέπεται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ) ήταν 35,1%.

Η διάσωση της οικονομίας, είναι σήμερα η απόλυτη προτεραιότητα για κάθε Έλληνα και Ελληνίδα, για κάθε προοδευτικό πολίτη. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, δεν έχουμε άλλο δρόμο. Έχουμε όμως την ιστορική ευκαιρία αλλά και την υποχρέωση, να αλλάξουμε γρήγορα και ριζικά τη χώρα, ώστε να επανέλθει σε αναπτυξιακή τροχιά και να είναι σε θέση να αποδώσει στους εργαζόμενους το μερίδιο του εθνικού πλούτου που τους αναλογεί.



Η μάχη για την ελληνική οικονομία και κοινωνία

Η Ελλάδα στις 23 Απριλίου 2010 ζήτησε την ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, όταν πλέον είχε εξαντληθεί κάθε άλλο περιθώριο αντιμετώπισης της κρίσης με τις δικές μας δυνάμεις και αφού είχε αποτύχει κάθε προσπάθεια μεταστροφής του κλίματος στις αγορές, τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, όταν πλέον δεν υπήρχε άλλη επιλογή, η Ελλάδα κερδίζει τον χρόνο που χρειάζεται για να γυρίσει σελίδα. Αυτό τον χρόνο πρέπει τώρα να αξιοποιήσουμε όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, ώστε βγαίνοντας από την κρίση η πατρίδα μας να είναι ισχυρότερη και πιο δημιουργική από ποτέ. Δεν υπάρχει, όμως, ούτε λεπτό για χάσιμο. Γιατί δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία.

Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένοι που αντί να συστρατευθούν στη μεγάλη προσπάθεια, υποδεικνύουν ως λύση την αναδιάρθρωση του χρέους ή την στάση πληρωμών. Ουσιαστικά προτείνεται η πτώχευση της χώρας, με την προσδοκία ότι μέρος του χρέους θα διαγραφεί.

Πρόκειται για ανεύθυνη και επικίνδυνη προσέγγιση. Για το ΠΑΣΟΚ, η κατάρρευση της οικονομίας και της κοινωνίας μας δεν είναι επιλογή, είναι αντίθετα ο μεγάλος αντίπαλος που μαχόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις. Η στάση πληρωμών θα ήταν το τίμημα της αποτυχίας, δεν μπορεί όμως να είναι η εθελούσια επιλογή μας. Είναι προφανές ότι με την πτώχευση της χώρας απειλείται, ανάμεσα σε άλλα, η έξοδος από τη ζώνη του ευρώ, η κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων, η εξανέμιση των αποταμιεύσεων, με δυο λόγια καταφέρεται δυσβάστακτο πλήγμα στη χώρα μας.

Μπορεί αυτός ο οικονομικός και κοινωνικός Αρμαγεδδών να προκαλεί συνειρμούς επαναστατικού ηρωισμού σε ορισμένους ή φαντασιώσεις οικονομικής και κοινωνικής έκρηξης σε συνθήκες εργαστηρίου σε άλλους, στην πραγματικότητα όμως απειλεί ευθέως όλους μας, όλους τους πολίτες και πολύ περισσότερο τους πιο αδύναμους από αυτούς.

Το ΠΑΣΟΚ θα υπερασπίσει το δικαίωμα και τη δυνατότητα της χώρας μας, και της κοινωνίας μας, να υπάρχει.



Τι είναι η αναδιάρθρωση του χρέους

Η αναδιάρθρωση του χρέους αφορά το λεγόμενο "hair cut" («κούρεμα») του χρέους, όπου ζητείται από τους πιστωτές που θα συμφωνήσουν να λάβουν μόνο ένα μέρος του κεφαλαίου τους. Ουσιαστικά οι πιστωτές συμφωνούν να χάσουν μέρος από τις μελλοντικές πληρωμές που θα εξασφάλιζε το μη αποπληρωθέν δάνειό τους.Η αναδιάρθρωση μπορεί να λάβει δύο μορφές:

- είτε, πρώτον, έκδοση νέων ομολόγων που αντικαθιστούν τα παλαιά με μικρότερη ονομαστική αξία (στην Αργεντινή έφθανε και μέχρι το 67% των παλαιών) και υψηλό επιτόκιο,

- είτε, δεύτερον, διατήρηση των υφιστάμενων με μικρότερο επιτόκιο και παράταση των προθεσμιών λήξης.

Και οι δύο εκδοχές είναι, βεβαίως, ίσης εν τέλει αξίας.

Το ύψος της αναδιάρθρωσης εξαρτάται από τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας να αποπληρώσει το διακανονιζόμενο χρέος και να παράγει ικανά πρωτογενή πλεονάσματα στο άμεσο μέλλον. Επίσης, εξαρτάται από τις ευρύτερες δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η χώρα για την υλοποίηση σκληρών μέτρων που θα εξασφαλίζουν τα πρωτογενή πλεονάσματα. Με άλλα λόγια, και για την αναδιάρθρωση επιβάλλονται σκληροί όροι από τους δανειστές της χώρας, προκειμένου οι τελευταίοι να συμφωνήσουν.



Το πρόβλημα της ετερογένειας των πιστωτών

Σημαντικό πρόβλημα είναι η μεγάλη διασπορά και η ετερογένεια των πιστωτών και το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα συμφωνήσουν όλοι, πολύ περισσότερο καθώς ελλοχεύει το κίνητρο για κάποιον πιστωτή να μη συμφωνήσει με τους υπόλοιπους ώστε να εκβιάσει προνομιακή μεταχείριση.

Επιπλέον παρουσιάζονται ισχυρά νομικά προβλήματα καθώς είναι πιθανό μέτοχοι των τραπεζών που κατέχουν τα ελληνικά ομόλογα και οι οποίες θα συμφωνήσουν στην αναδιάρθρωση, να στραφούν κατά των διοικήσεων σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην τοπική - εθνική νομοθεσία (βλ. Schwarcz, Steven L., Idiot's Guide' to Sovereign Debt Restructuring (January 12, 2004) - δείτε το δώ) Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι το 1/5 των επενδυτών που κατείχαν ομόλογα της Αργεντινής αρνήθηκαν το πλαίσιο της αναδιάρθρωσης.



Η καταστροφική περίοδος μέχρι την υπογραφή της συμφωνίας...

Η συμφωνία αναδιάρθρωσης δεν επιτυγχάνεται σε λίγες μέρες. Συνήθως χρειάζεται πολλούς μήνες, ανάλογα με το ύψος του χρέους, το εύρος του διακανονισμού αλλά και τον αριθμό ή το είδος των πιστωτών. Ωστόσο η περίοδος αυτή είναι καταστροφική για την οικονομία και ιδιαίτερα επώδυνη για τους πολίτες, καθώς η πραγματική οικονομία διανύει την κρίση πλήρως εκτεθειμένη και απροστάτευτη.

Στον πίνακα που ακολουθεί μπορεί να δει κανείς πόσο διαφοροποιείται κατά περίπτωση το μήκος της διαπραγματευτικής περιόδου:

ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΕΘΝΙΚΩΝ ΧΡΕΩΝ 1998-2005

ΧΩΡΑ
ΔΙΑΠΡΑΓΜΑ-ΤΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΜΗΝΕΣ)
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΧΡΕΟΥΣ

ΔΙΣ.$
% HAIR CUT
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

ΡΩΣΙΑ
20
29.1
69
7ος 2000

ΠΑΚΙΣΤΑΝ
10
0.6
30
12ος 1999

ΕΚΟΥΑΔΟΡ
12
6.5
60
8ος 2000

ΟΥΚΡΑΝΙΑ
3
2.6
40
4ος 2000

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
40
79.7
67
4ος 2005

ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ
1
3.8
26
5ος 2003








Πηγή: Dhillon A., Garcia-Fronti J., Ghosal S., Miller M. Debt Restructuring and Economic Recovery: Analyzing the Argentina swap. World Economy, Vol. 29, pp. 377-398, April 2006 - δείτε απόσπασμα εδώ.

Αυτό σημαίνει ότι για διάστημα που μπορεί να φτάσει και τους 40 μήνες (η περίπτωση της Αργεντινής) επικρατούν συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής ζούγκλας, καθώς οι πολίτες επιβιώνουν σε ένα κράτος που έχει καταρρεύσει, χωρίς πόρους και με έλλειψη κάθε σταθεράς. Μια τέτοια κατάσταση, όμως, ούτε για μία ημέρα δεν μπορεί να είναι ανεκτή.



Οι επιπτώσεις από την αναδιάρθρωση


i. Άμεσες

- Η πιο χαρακτηριστική από τις επιπτώσεις, με άμεσο αντίκρυσμα στην ευρύτερη οικονομία και τους πολίτες, είναι η ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, που συνεπάγεται πλήρη έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, εκτίναξη των επιτοκίων δανεισμού, δέσμευση καταθέσεων και εν τέλει χρεοκοπία τραπεζών που, μετά τις απώλειες από το hair cut, δεν θα έχουν ικανά κεφάλαια για να λειτουργήσουν.

- Μαζί με τις τράπεζες, πλήττονται και οι άλλοι κάτοχοι ομολόγων ή μετοχών τραπεζών, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ασφαλιστικά ταμεία, μικρομέτοχοι κ.ά.

ii. Έμμεσες

- Πτώση του € και περαιτέρω του εθνικού νομίσματος

- Απώλεια κεφαλαίου για όσους έχουν καταθέσεις σε τράπεζες που τυχόν οδηγηθούν σε χρεοκοπία

- Απώλεια εισοδήματος στις χώρες στις οποίες εδρεύουν οι πιστώτριες τράπεζες καθώς θα προκληθούν δευτερογενείς αρνητικές επιπτώσεις στις οικονομίες τους.

Στην περίπτωση της Αργεντινής έχει εκτιμηθεί ότι το κόστος της αναδιάρθρωσης αναλύεται ως

- άμεσο κόστος 83,63 δισ $, και

- έμμεσο κόστος 23,2 δισ $

τη στιγμή που το συνολικό προς διακανονισμό χρέος της Αργεντινής ήταν 79.7 δισ $.


Δηλαδή, το κόστος της αναδιάρθρωσης ήταν 33% περισσότερο από το αρχικό χρέος που αναδιαρθρώθηκε! (Βλ. Shapiro R. & Pham N. (2006) "Discredited - The impact of Argentina's Sovereing Debt Default and Debt Restructuring on US Taxpayers and Investors" - δείτε το εδώ).



Πολιτικές και οικονομικές πιέσεις

Το ύψος της συνολικής τελικής επιβάρυνσης θέτει τη χώρα που προβαίνει σε αναδιάρθρωση σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση, τόσο σε επίπεδο διεθνών πολιτικών και οικονομικών σχέσεων όσο και σε επίπεδο σχέσεων με τις διεθνείς αγορές.

Χαρακτηριστικά η Αργεντινή δέχθηκε τεράστιες πολιτικές πιέσεις με στόχο την εξυπηρέτηση των πιστωτών της. Οι πιέσεις αυτές ήταν διακρατικές ενώ στην ίδια κατεύθυνση λειτούργησαν και οι τράπεζες των χωρών του G7 μέσω του περιορισμού των πιστώσεων για εξαγωγές προς τρίτες χώρες. Επίσης πιέσεις ενεργοποιήθηκαν και μέσω του ΔΝΤ στη διαδικασία προσδιορισμού των όρων οποιασδήποτε βοήθειας (βλ . Dhillon A., Garcia-Fronti J., Ghosal S., Miller M. Debt Restructuring and Economic Recovery: Analyzing the Argentina swap. Journal compilation 2006).

Όλα αυτά οδηγούν μια χώρα σε ομηρία και την οικονομία σε ασφυξία.



Κατάρρευση πιστοληπτικής αξιολόγησης

Μετά την αναδιάρθρωση επέρχεται μεγάλη μείωση της πιστοληπτικής ικανότητας, που καθιστά απαγορευτική την οποιαδήποτε προσφυγή στις διεθνείς αγορές για δανεισμό (απευθείας ή μέσω διάθεσης ομολόγων). Η Αργεντινή μέχρι σήμερα δεν έχει πρόσβαση στις διεθνείς αγορές παρά το γεγονός ότι στην τριετία μετά το 2005 παρουσίασε μέσο ρυθμό ανάπτυξης 8%.

Ακόμη λοιπόν και αν διακανονιστεί το παλιό χρέος, παρουσιάζεται το φαινόμενο να αδυνατεί η χώρα να χρηματοδοτηθεί για τις τρέχουσες ανάγκες της (συμπεριλαμβανομένης της πληρωμής μισθών-συντάξεων, των δημοσίων επενδύσεων κλπ.), σε τρόπο ώστε να αναπαράγεται το αδιέξοδο σε φαύλο κύκλο υπερχρέωσης και κρίσης.



Το εφιαλτικό «μετά»: Η κερδοσκοπία συνεχίζεται

Η αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει ουσιαστικά στην έκδοση νέων ομολόγων που και αυτά θα αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης στις διεθνείς αγορές. Η ανισορροπία που μπορεί να προκληθεί από τις κερδοσκοπικές κινήσεις έναντι αυτών των ομολόγων παραμένει. Η εκτίναξη των spreads δεν αντιμετωπίζεται, ούτε και, περαιτέρω, η άνοδος των επιτοκίων δανεισμού στη χώρα.



Μια απάντηση της Ε.Ε.

Οι αδυναμίες του συστήματος πτώχευσης - αναδιάρθρωσης χρεών κρατών και τα υψηλότατα κόστη που δημιουργήθηκαν στις προηγούμενες περιπτώσεις αναδιάρθρωσης (Αργεντινή κλπ.) έχουν οδηγήσει σε ευρεία συζήτηση για τη διαμόρφωση πλαισίου που να ρυθμίζει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των χωρών που υποχρεώνονται να προβούν σε τέτοιες ενέργειες. Αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της συζήτησης είναι και η απόφαση της ΕΕ για τη διαμόρφωση μηχανισμού που υποστηρίζει κράτη που αντιμετωπίζουν πρόβλημα δανεισμού.



Συμπέρασμα:

- Η αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει σε επιβάρυνση μεγαλύτερη από το αρχικό ποσό τους διακανονιζόμενου χρέους

- Οι επιπτώσεις στο εθνικό οικονομικό σύστημα είναι άμεσες και συμπεριλαμβάνουν μεγάλη κρίση ρευστότητας και χρεοκοπία τραπεζών

- Οι επιπτώσεις στο διεθνές οικονομικό σύστημα εγείρουν τεράστιες πολιτικές πιέσεις για ικανοποίηση των πιστωτών

- Οι πιέσεις αυτές αφορούν τόσο την πολιτική διαπραγμάτευση για το διακανονισμό του χρέους όσο και τις άμεσες διεθνείς οικονομικές συναλλαγές της χώρας

- Η χώρα τίθεται σε δυσμενή θέση στο πλαίσιο των διεθνών πολιτικών και οικονομικών της σχέσεων

- Η χώρα ουσιαστικά εξοβελίζεται από τις διεθνείς αγορές

 

Εκκληση αλληλεγγύης για δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη ακόμη και ειδη διατροφής, έκαναν σήμερα οι Γιατροί του κόσμου (ΓτΚ) μιλώντας για σοβαρή ανιθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα. «Το ''μαμά πεινάω'' επέστρεψε, όσο κι αν φαίνεται δύσκολο να το πιστέψει κανείς», τόνισε ο διευθυντής των ΓτΚ, Νικήτας Κανάκης, σε συνέντευξη Τύπου στην έδρα της ανθρωπιστικής οργάνωσης, εξηγώντας ότι « υπάρχουν σήμερα πολλές οικογένειες που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε αυτό, με αποτέλεσμα να απαιτείται άμεση ανάληψη κοινωνικής δράσης ώστε να στηριχθούν οι πιο ευπαθείς και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες».


«Ζητάμε βασικά τρόφιμα για να φτιάξουμε οικογενειακά πακέτα ώστε διακριτικά να μπορούν να τα παίρνουν οι άνθρωποι στα σπίτια τους διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους χωρίς συσσίτια», τόνισε ο διευθυντής των ΓτΚ Νικήτας Κανάκης σε συνέντευξη τύπου στην έδρα της ανθρωπιστικής οργάνωσης.

Η έκκληση αφορά κυρίως τρόφιμα όπως ρύζι, όσπρια, μακαρόνια, λάδι, γάλα σε κουτί και κυρίως παιδικά γάλατα.

Η ανάγκη για τρόφιμα προέκυψε στα τέσσερα πολυατρεία της οργάνωσης -Αθήνα, Πέραμα, Θεσσαλονίκη και Χανιά- όταν με έκπληξη οι εθελοντές γιατροί είδαν αφενός να αλλάζει η ανθρωπογεωγραφία στα ιατρεία τους και αφετέρου να γίνεται επιτακτική η ανάγκη εξεύρεσης τροφίμων.

«Εκτινάχτηκε ο αριθμός των Ελλήνων, από το 6%-7% πέρσι τουλάχιστον στο 30% φέτος, που ζητούν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από εμάς σε σύνολο 30.000 ανθρώπων τον τελευταίο χρόνο. Είναι άνθρωποι ηλικιωμένοι, μικροσυνταξιούχοι, νέοι άνεργοι, άνθρωποι με χρόνιες παθήσεις, που έρχονται με αγωνία πολλές φορές και με τη συνταγή από νοσοκομεία στο χέρι γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τη συμμετοχή τους. Αυτό που μας σόκαρε όμως περισσότερο είναι ότι τώρα πολλοί μας ζητούν και τρόφιμα», διευκρίνισε ο κ. Κανάκης.

Έτσι οι ΓτΚ αποφάσισαν να ξεκινήσουν μια νέα εκστρατεία για τρόφιμα η οποία θα αρχίσει τις επόμενες μέρες και θα κορυφωθεί τα Χριστούγεννα με ένα δέντρο από κουτιά με γάλα στην Πλατεία Κοτζιά. «Για εμάς η φτώχεια έχει πρόσωπο», τονίζει η οργάνωση υπογραμμίζοντας ότι «είναι στο χέρι μας να μην επιτρέψουμε ο χειμώνας του 2012 να αποδειχθεί ένας φονικός χειμώνας».

«Φέτος αλλάζουμε προσανατολισμό και ενώ πέρσι είχαμε στείλει 5-6 κοντέινερ με τρόφιμα στην Ουγκάντα, φέτος τα θέλουμε για την Ελλάδα. Αυτό που ζούμε εμείς είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, διαπιστώνουμε ότι οι ανάγκες είναι μεγάλες και θα αυξάνονται συνεχώς», είπε ο γιατρός, Γιάννης Μουζάλας, μέλος του Δ.Σ. της οργάνωσης.

Είκοσι δύο χρόνια ύστερα από μια διεθνή ανθρωπιστική δράση σε περισσότερες από 50 χώρες που είχε έναρξη στο Κουρδιστάν, οι 600 Έλληνες Γιατροί του Κόσμου φέτος γυρίζουν στην Ελλάδα εστιάζοντας όλη τη δράση τους αποκλειστικά στη χώρα μας και έχοντας τη συμπαράσταση όλων των οργανώσεων, 18 συνολικά, των ΓτΚ στο πλευρό τους.

Το μήνυμα που απηύθυναν σήμερα είναι διττό: το ένα προς την ελληνική κοινωνία που μπορεί να είναι αλληλέγγυα σε όσους υποφέρουν και το άλλο σε αυτούς που αδυνατούν να σηκώσουν το βάρος της φτώχειας να ξέρουν ότι μπορούν στους ΓτΚ να βρουν κάποιον να τους ακούσει και να τους βοηθήσει.

«Οφείλουμε να είμαστε στην πρώτη γραμμή. Πρέπει να πάμε παραπέρα», κατέληξε ο κ. Κανάκης επισημαίνοντας τη σημασία που έχει και η οικονομική στήριξη της οργάνωσης σήμερα. Η κάθετη μείωση σε βαθμό κατάργησης των κονδυλίων από το Δημόσιο, λόγω περικοπών, αλλά και από τον ιδιωτικό τομέα λόγω της κρίσης που έχει μειώσει απελπιστικά τους πόρους των ΓτΚ, καθιστούν, όπως τονίστηκε, ζωτικής σημασίας την οικονομική ενίσχυση για την αγορά αντιβιοτικών, αντιπυρετικών φαρμάκων και αναλώσιμων υλικών, αλλά κυρίως εμβολίων για παιδιά, καθώς, φέτος για πρώτη φορά, γονείς χωρίς ασφάλιση αδυνατούν να τα εξασφαλίσουν για τα παιδιά τους, με κίνδυνο να δούμε στην Ελλάδα ξεχασμένες αρρώστιες να επιστρέφουν.


http://tvxs.gr/news/ellada/mama-peinao-epestrepse-stin-ellada


***


Λίγες μέρες μετά την εγκατάσταση της τρόικας στην Ελλάδα, ο πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου άρχισε να δέχεται ορισμένα περίεργα τηλεφωνήματα. Ανθρωπιστικές οργανώσεις από ολόκληρο τον κόσμο ρωτούσαν αν ξέσπασε ήδη η ανθρωπιστική κρίση που ακολουθεί με μαθηματική ακρίβεια όλες τις αποστολές του ΔΝΤ.
Ο Νικήτας Κανάκης έχει μάθει να αναγνωρίζει μια ανθρωπιστική κρίση όταν τη βλέπει και ξέρει πολύ καλά ότι το κέντρο της Αθήνας αρχίζει να θυμίζει περιοχές του Τρίτου Κόσμου. Η οργάνωσή του, που μέχρι σήμερα παρείχε αρωγή σε περιοχές της υποσαχάριας Αφρικής, επιστρέφει τώρα στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας για να αντιμετωπίσει την εξαθλίωση της μνημονιακής λιτότητας.

- Γνωρίσαμε τους Γιατρούς του Κόσμου από τις αποστολές τους σε χώρες του Τρίτου Κόσμου. Τι κάνετε στην Αθήνα;

- Οι Γιατροί του Κόσμου, όταν ξεκινούσαν πριν από είκοσι χρόνια, κύριο στόχο είχαν να εκφράσουν την ελληνική ιατρική αλληλεγγύη στον Τρίτο Κόσμο. Για πολλά χρόνια, αυτό ήταν και το κύριο αντικείμενό μας. Την τελευταία δεκαετία αρχίσαμε να δραστηριοποιούμαστε και στην Ελλάδα, γιατί είχαμε το μεταναστευτικό ρεύμα που ήταν και οι κύριοι «πελάτες» μας, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Η εικόνα αυτή μεταβλήθηκε ριζικά τα τελευταία δύο χρόνια, και κυρίως τους τελευταίους μήνες. Το βάρος πέφτει πλέον στα προγράμματα που γίνονται στην Ελλάδα. Θα τολμούσα να πω ότι αντιμετωπίζουμε πλέον την Ελλάδα σαν μια αποστολή στον Τρίτο Κόσμο. Έχουμε πάρα πολλούς Έλληνες που έρχονται κοντά μας, γεγονός που είναι θλιβερό.

- Ποιες αλλαγές παρατηρείτε στο διάστημα μετά την εφαρμογή του Μνημονίου;

- Αυξήθηκε πολύ ο αριθμός των ασθενών που έρχονται στις δικές μας δομές. Θυμίζω ότι στα ιατρεία των Γιατρών του Κόσμου βλέπουμε, εντελώς δωρεάν, ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας και χωρίς φαρμακευτική κάλυψη. Ο αριθμός, λοιπόν, έχει πολλαπλασιαστεί, αλλά επίσης μεταβλήθηκε, με την έννοια ότι έχουμε πλέον πολύ περισσότερους Έλληνες από αυτούς που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια. Επίσης, παλιότερα βλέπαμε ανθρώπους που ήταν οι συνήθεις άστεγοι ή ασυλοποιημένοι, ενώ τώρα βλέπουμε μικροσυνταξιούχους και μακροχρόνια άνεργους. Δηλαδή, φτωχούς Έλληνες που πριν από λίγα χρόνια θα ήταν αστείο να έλεγες ότι θα έρχονταν σε μια οργάνωση σαν τους Γιατρούς του Κόσμου. Βλέπουμε, επίσης, ανθρώπους που μας ζητούν τρόφιμα και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά. Συναντάμε παιδιά, κυρίως μεταναστών αλλά και Ελληνόπουλα, τα οποία αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Συναντάμε ανθρώπους απελπισμένους. Είναι μια εικόνα που ενισχύεται σταθερά τους τελευταίους μήνες και δε σας κρύβω ότι μας έχει τρομάξει κι εμάς.

- Αληθεύει ότι ανθρωπιστικές οργανώσεις του εξωτερικού έδειξαν ενδιαφέρον για την Ελλάδα μόλις έμαθαν για την άφιξη του ΔΝΤ στη χώρα;

- Από την πρώτη μέρα που έμαθαν ότι προσφύγαμε στο ΔΝΤ υπήρξε ενδιαφέρον καταρχήν από την πλευρά των αδελφών οργανώσεων των Γιατρών του Κόσμου. Ρωτούσαν τι γίνεται στην Ελλάδα και αν χρειαζόμαστε βοήθεια. Τους επόμενους μήνες, πολύ περισσότερες οργανώσεις, κυρίως από τη Βόρεια Ευρώπη, άρχισαν να ρωτάνε και κάποιες ετοιμάζονται να δραστηριοποιηθούν στη χώρα μας.
Και δε σας κρύβω ότι πολύ σύντομα φοβάμαι ότι θα μιλάμε για αποστολές σε ελληνικές γειτονιές, με τον ίδιο τρόπο που μιλάμε για αποστολές σε πόλεις της Αφρικής. Ήδη εμείς αντιμετωπίζουμε το κέντρο της Αθήνας σαν να βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση. Έχουμε όλα τα χαρακτηριστικά: ανθρώπους που πεινάνε, άστεγους, ανθρώπους που δεν έχουν φάρμακα και γιατρό. Και ανθρώπους που περιφέρονται στις πλατείες. Δεν είναι πολύ διαφορετική η εικόνα από αυτό που βλέπουμε σε πόλεις του Τρίτου Κόσμου.

- Ποιες αλλαγές συντελούνται σε μια χώρα, από ανθρωπιστικής άποψης, μετά την άφιξη του ΔΝΤ; Συνδέονται αυτές οι αλλαγές και με τις μεταρρυθμίσεις που συνήθως επιβάλλει ο συγκεκριμένος οργανισμός στο σύστημα δημόσιας υγείας;

- Σε χώρες που πήγε το ΔΝΤ υπήρξε, λόγου χάρη, αύξηση της φυματίωσης. Και αυτό δεν είναι τυχαίο, γιατί η φυματίωση είναι η νόσος των φτωχών. Νομίζω θα δούμε σε λίγα χρόνια πόσο θα πέσει το προσδόκιμο ζωής.
Εκείνο που παρατηρούμε αυτή τη στιγμή εμπειρικά είναι η μείωση σε εξετάσεις (από το σύστημα υγείας), το οποίο σημαίνει λιγότερες διαγνώσεις. Ακόμα, παρατηρούνται μεγαλύτερα προβλήματα σε μακροχρόνια ασθενείς, όπως π.χ. σε διαβητικούς, που δεν μπορούν να βρουν φάρμακα. Γενικότερα, υπάρχει πολύ μειωμένη πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Και σκεφτείτε ότι εμείς βλέπουμε τους πιο φτωχούς των φτωχών. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ακόμα κάποια ασφαλιστικά δικαιώματα, αλλά δε φτάνουν. Δεχόμαστε καθημερινά τηλεφωνήματα από ανθρώπους που δεν μπορούν να κάνουν εξετάσεις. Δε βρίσκουν όλα τα φάρμακα ή δεν μπορούν να τα αγοράσουν. Όπως χαρακτηριστικά μου είπε μια μικροσυνταξιούχος, δηλαδή μια γυναίκα των 500 ευρώ: «Ή θα πάρω τα φάρμακα ή τα τρόφιμα. Kαι τα δυο δεν μπορώ».

- Ποιες αποστολές σας στο εξωτερικό σάς θυμίζει η σημερινή κατάσταση;

- Όσο κι αν φαίνεται υπερβολικό, κάποιες καταστάσεις αρχίζουν να θυμίζουν πόλεις της Αφρικής. Τις εικόνες ανθρώπων που δεν έχουν τρόφιμα και ψάχνουν στα σκουπίδια τις είχαμε συναντήσει σε αποστολές μας στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Οι άνθρωποι που συνωστίζονται να δουν γιατρούς δε διαφέρουν πολύ από την εικόνα που έχουμε στο νοσοκομείο μας στην Ουγκάντα. Βεβαίως, αυτή η εικόνα αφορά κυρίως τους ξένους. Και πάλι, όμως, οι περισσότεροι από αυτούς, αν και είναι μετανάστες, ζούσαν στην Ελλάδα. Και, για τα δικά τους δεδομένα, ζούσαν σχετικά καλά. Είναι, δηλαδή, νόμιμοι μετανάστες, οι οποίοι είναι πλέον απελπισμένοι.
Βλέπουμε, επίσης, πολλές ομοιότητες με αυτά που κοροϊδεύαμε… Πριν από λίγα χρόνια θα ήταν ανέκδοτο να μιλάμε για άστεγους στην Αθήνα, όταν τη συγκρίναμε με το Λονδίνο ή το Παρίσι. Νομίζω όμως ότι αυτή τη στιγμή η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη.
Τώρα που κουβεντιάζουμε, μάλιστα, απευθύνουμε έκκληση για φάρμακα και το κάνουμε με τον ίδιο τρόπο που πριν από ένα χρόνο το κάναμε για την Αϊτή.

- Αναγκαστήκατε να περιορίσετε τη δράση σας στο εξωτερικό για να αντιμετωπίσετε τις νέες συνθήκες στην Ελλάδα;

- Ναι, βέβαια. Σε άλλες εποχές θα έπρεπε, λόγου, χάρη να συζητάμε για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για το μεγάλο τσουνάμι στην Ιαπωνία ή θα είχαμε ήδη στείλει εθελοντές στη Λιβύη. Αυτή τη στιγμή όμως η πρώτη μάχη είναι εδώ, στην Αθήνα. Και δεν είναι μόνο το δικό μας ενδιαφέρον, είναι και η πίεση από τους χορηγούς μας, δηλαδή τον απλό κόσμο. Όταν μιλάμε για αποστολές στο εξωτερικό όπου έχουμε παρουσία για χρόνια, μας λένε: «Καλά εκεί, αλλά εδώ τι κάνετε;»
Η έμφαση δίνεται πλέον εδώ, στην Αθήνα, στα ιατρεία μας στο Πέραμα και στη Θεσσαλονίκη. Αλλάξαμε προσανατολισμό.

- Πόσους ασθενείς υποδέχεστε πλέον;

- Το 2010 κλείσαμε με περίπου 20.000 νέους ασθενείς και περισσότερες από 90.000 επισκέψεις. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας, από τους οποίους 8.000 είναι παιδιά. Αυτό μεταφράζεται σε περίπου 150 με 200 ασθενείς τη μέρα. Αν συνυπολογίσουμε και αυτούς που έχουν εξεταστεί σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο και έρχονται να ζητήσουν φάρμακα, ουσιαστικά το πολυϊατρείο των Γιατρών του Κόσμου λειτουργεί σαν ένα μέσο νοσοκομείο. Υπολογίστε, επίσης, τη ζήτηση που έχει ο ξενώνας, ο οποίος, βέβαια, αφορά κυρίως τους αιτούντες άσυλο, αλλά δεν παύει να αποτελεί τεράστιο ζήτημα. Ή, ακόμα, τις κινητές μονάδες που κάνουν street medicine, οι οποίες πέρυσι είδαν περίπου 6.000 άρρωστους, κυρίως χρήστες και περιφερόμενους. Φέτος ο αριθμός πολλαπλασιάζεται. Ακόμα δεν μπορούμε ούτε εμείς να τον μετρήσουμε. Τρομάζουμε να τον μετρήσουμε. Νομίζω ότι η χρονιά θα κλείσει με περίπου 30.000 νέους ασθενείς.


http://debtocracy.gr/kanakis.html