Σιωπή

---------- Post added at 03:33 ---------- Previous post was at 03:24 ----------



---------- Post added at 03:34 ---------- Previous post was at 03:33 ----------



---------- Post added at 03:35 ---------- Previous post was at 03:34 ----------



---------- Post added at 03:40 ---------- Previous post was at 03:35 ----------



---------- Post added at 03:57 ---------- Previous post was at 03:40 ----------





---------- Post added at 05:30 ---------- Previous post was at 03:57 ----------



---------- Post added at 05:31 ---------- Previous post was at 05:30 ----------



---------- Post added at 06:22 ---------- Previous post was at 05:31 ----------

Ποίηση, σιωπή, μοναχικότητα


Οι ποιητές αισθάνονται κι εκφράζουν, με τον τρόπο της ποίησης, αυτό που και η ψυχανάλυση προσπαθεί να αποδώσει με τις δικές της έννοιες, με τον δικό της τρόπο. Ας μου επιτραπεί λοιπόν να παραθέσω τη μαρτυρία τεσσάρων ποιητών:

Στον έκτο Παιάνα, ο Πίνδαρος θέτει τα σημαίνοντα:

Έν ζαθέω με δέξαι χρόνω
αοίδιμον Πιερίδων προφάταν.
Ύδατι γαρ επί χαλκοπύλω
ψόφον αΐων Κασταλίας
ορφανόν ανδρών, χορεύσιος ήλθον.

Αντί για μετάφραση και σχολιασμό, παραθέτω την ανάπλαση του θέματος από τον Άγγελο Σικελιανό, στον “Χορό του Πινδάρου”, που έχει για προμετωπίδα το ως άνω απόσπασμα από τον έκτο Παιάνα:

Μα, απάνω απ’ όλα κι ως απόμερα, στα βάθη
μίας Ηλύσιας σιωπής, ξανοίγω Εσένα,
Πίνδαρε, σύντας μόνος, δίχως άλλη
πνοή απ’ της κρύφιας χάρης π’ άγγιζέ Σου
τα ώριμα φρένα–κόσμο Ολύμπιο και γεμάτο
από χαρά, από πίκρα κι από γνώση–,
το ερημωμένο μονοπάτι επήρες,
κάποιον όρθρο που όλ’ οι Δελφοί κλεισμένοι
εκοιμόντανε ακόμα και που ο χτύπος
της Κασταλίας κατηφορούσε, καθώς τώρα,
σαν πετροπέρδικας λαλιά απ’ τα βράχια,
σε τόπο απ’ άντρες ορφανό, για να χορέψεις!

Ένας άλλος νεκρός του Ισπανικού εμφυλίου, ο Αουγκούστο Χιρόν (1902-1937), αναρχικός μυστικιστής, γράφει, στα 1935, το ποίημα «Άνθη του κανενός»:

Γιατί πιο πέρα από στενάγματα εμπορεύματα
Απ’ της γιαγιάς κι από των ρούχων πέρα
τα ιστορήματα
Κι από τους πόθους μας ακόμη πέρα
Σε παλαιές περγαμηνές ή φευγαλέα αγγίγματα
γραμμένα
Τ’ άνθη του κανενός θα ταξιδεύουν
ακόμη αιώνες

Και ο πάντα παράπλευρος Καβάφης – «Όσο μπορείς»:

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Η ποίηση, με τον αμετάφραστο τρόπο της, μέσα στις λέξεις της ενσωματώνει και το ένθεν και πέραν των λέξεων, ένθεν και πέραν του λεκτού και κοινωνήσιμου – των ημερών μας αναμνήσεις και αισθήματα. Και η πυκνότερη υποκειμενικότητα –ήχοι / από την πρώτη ποίηση της ζωής μας– ενσαρκώνεται στις καταστάσεις της ψυχής και του σώματος, που σιωπούν αιωρούμενα στο όριο της γλώσσας και παντός κοινωνικού δεσμού και κόσμου. Ίσως, λοιπόν, η έσχατη υποκειμενικότητα συσπειρώνεται στην ποιητικότητα του Υποκειμένου της Σιωπής.

 

Απάντηση: Σιωπή

 

Απάντηση: Σιωπή

"La femme silencieuse" is a movement portrait illustrating the unjust sexual objectification of women. Inspired by the writings of Simone de Beauvoir.​

 

Απάντηση: Σιωπή



Προσήλωσε το βλέμμα σου στα άστρα και ψάξε το Δρόμο. Τα λόγια εμποδίζουν να βλέπεις μακριά, τήρησε τη σιωπή.Pούμι

 

Απάντηση: Σιωπή

 

Απάντηση: Σιωπή




ΧΙΛΙΕΣ ΣΙΩΠΕΣ

Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ

Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δεν μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να χα χίλιες σιωπές να ακούς

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές

Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να χα χίλιες σιωπές να ακούς

 

Απάντηση: Σιωπή

Give me release
Witness me
I am outside
Give me peace ​

 

Απάντηση: Σιωπή

 

Στίχοι: Ντίνος Χριστιανόπουλος.

 

Απάντηση: Σιωπή

[...]
Ότι, καθώς η σιωπή συχνά είναι πιο ασαφής από την ομιλία, πρέπει να την ακούς με μεγαλύτερη προσοχή. Αλλά και να την εκπέμπεις με μεγάλη οικονομία.

Σάκης Σερέφας