Εργασία και "χαρά"

Ίσως κλάματα, παράπονα ή γκρίνιες; στεναχωρια ίσως ή στρες ;

Όχι σε καμία τραγική κλίμακα όμως.  

 

Σε ποιον μιλάς;

 

Angel 42 ο αποδέκτης.
Θα κανω κάποιες αναλύσεις πανω σε αυτο που έγραψε με σκοπό να προσπαθήσω να δείξω τι πρέπει να αποφύγουμε σαν Κ για να συμβαδίσει το σχήμα σε πίεση και να λειτουργήσει με ειλικρίνια και σύνεση αποσκοπώντας την αποφυγή "στραγγαλισμού"της προσωπικότητας του υ.

 

Προφανως μπορείς να γράψεις αλλά γενικά αν κάποιος μας λέει ότι ζει και σχετίζεται με ένα τρόπο, που προφανώς δουλεύει για αυτόν και όσους αφορά, είναι τουλάχιστον κακοί τρόποι να λέμε "όχι δε δουλεύει και θα σου πω εγώ το σωστό"

 

Αγαπητέ Μου @Don Corleone,

Στ' αλήθεια δεν είναι ανάγκη να Μου αναλύσετε προσωπικά το οτιδήποτε... Δεν 'Εχω χρεία οποιουδήποτε τύπου "Νονού". Σαφώς δικαιούστε να εκθέσετε τον εαυτό και τον τρόπο της σκέψης σας, καλό θα σας κάνει, να σας γνωρίσουμε κιόλας από τα γραπτά σας μιας που σας βλέπω φρέσκο εδώ μέσα, εκτός και αν πρόκειται για επαναβαπτισμό...

Αν επιμείνετε πάντως να διαθέσετε το χρόνο σας για να Με νουθετήσετε, τουλάχιστον να σας γλιτώσω από τον κόπο να αναλώσετε χρόνο σε μία άστοχη κατεύθυνση, μιας που ήδη διαπράξατε το πρώτο αντιληπτικό σφάλμα... 'Αλλο ο "στραγγαλισμός της προσωπικότητας του υ" και άλλο η εξαρτητική σχέση που αναπτύσσεται μέσα από μία ιδιαίτερα εντατική συνύπαρξη... Ένα "στραγγαλισμένο" υ δε, δεν δύναται και να εκμεταλευτεί το οτιδήποτε, πόσο μάλλον την εμμονή Μου για τον έλεγχο του... Τι να εκμεταλλευτεί ο πνιγμένος εκτός από το να βγάζει τους ρόγχους του;

Ούτως ή άλλως η παραπάνω κουβέντα και ο διαχωρισμός αυτών των εννοιών αποτελούν διαφορετικό θέμα από αυτό του νήματος, το οποίο όμως έχει νηματοθέτιδα να κρίνει αν επιθυμεί η συζήτηση να στραφεί προς τα εκεί...

Καλή διαμονή σας εύχομαι, να βιαστείτε να μας παρουσιάσετε τον εαυτό σας, να έχετε όμως και τη σοφία να μη βιαστείτε να πασσάρετε νουθεσίες πριν καν αντιληφθείτε το πνεύμα, το ύφος, το περιεχόμενο και τον λόγο των νέων συνομιλητών σας...

Α.

Υ.Γ. Thank you @tithon... Θα βγάζαμε μερικά μάτια έξω χωρίς την επισήμανση... Χαχαχα...

 

Παρεξήγησες...δεν υποχρέωνω οπως και δεν με υποχρέωνει κανεις να ακολουθήσω η να ακολουθήσει τους τρόπους μου.Στα πλαισια συζήτησης και ανταλλαγής εμπειριών,που ο νυματοδέτης το ζήτησε,παρουσιάζουμε τις τεχνικές μας και είναι,ας μου επιτρέψεις,επιβεβλημένο,να διαφωνήσουμε και να συμφωνήσουμε.Ειμαί στην δουλειά όπως προείπα και δεν μπορώ πλατιάζω..Αν πιστεύεις οτι είναι χρήσιμη η αντιπαράθεση,γράψω το βράδυ αν όχι, την καλησπέρα μου και καλή καρδιά.

 

Οκ...και ο δικός μου χρόνος όπως και όλων ειναι πολύτιμος...συνεχίστε αγαπητη μου...

 

Πιστεύω πως οποιαδήποτε καλή σχέση, για να χτιστεί και να συντηρηθεί, χρειάζεται κι απ τους δυο και χρόνος και κόπος και άλλου είδους "επενδύσεις".
Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να πω.

Δεν ξέρω ακριβώς γιατί, αλλά το νήμα σου μου θύμισε κάτι απ το παρελθον, χωρίς να είμαι και βέβαιη και λόγω πίεσης και φόρτου εργασιας δεν με παίρνει να το ελέγξω, έτσι ακολουθώ το ένστικτο μου.
Τα αρχικά κείμενα είναι στα αγγλικά κι ακολουθούν οι μεταφράσεις.
https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/anger-and-bdsm-1.5094/

 

Ευχαριστώ για την διευκρίνηση...

Το στρες, η στεναχώρια, όπως και η κούραση δημιουργούν στον κάθε άνθρωπο δυσθυμία...

Το ζητούμενο είναι πως την διαχειρίζεται κανείς την δυσθυμία του...

Ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο το πως διαχειρίζεται κανείς την ευθυμία του...

Θα μείνω στο πρώτο...

Όταν ήμασταν μικρά παιδάκια επικοινωνούσαμε την κούραση μας και το στρες μας με γκρίνια και κλάματα συνήθως...

Προφανώς δεν είχαμε άλλη γλώσσα για να μιλήσουμε και έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε αυτό τον κώδικα για να πούμε πως νιώθουμε...

Τώρα που είμαστε μεγάλοι και ώριμοι, ενήλικες δηλαδή, έχουμε τα εργαλεία, δηλαδή την σκέψη και τον λόγο για να κατανοήσουμε την κούραση μας ή το στρες μας και να το επικοινωνήσουμε μέσα από την ενήλικη ζωή μας..

Η κούραση και το στρες δεν είναι μόνο σύμπτωμα του υποτακτικού...

Όταν λοιπόν νιώσω κουρασμένος απλά το λέω...

Είμαι κουρασμένος, έχω στρες και χρειάζομαι αυτό... πχ να κοιμηθώ, να διαβάσω ένα βιβλίο, να πάω μια βόλτα, να να να να να .... Λέω ξεκάθαρα πως είμαι και τι χρειάζομαι... Δεν το κρατώ μέσα μου, γιατί γνωρίζω πως η συσσώρευση των ανείπωτων φέρουν την γκρίνια δηλαδή τον παλιμπαιδισμό..

Το ίδιο απαιτώ και από την σκλάβα μου.....

Να επικοινωνήσει την κούραση και το στρες της με την αρμόζουσα ωριμότητα..

Δηλαδή δεν επιτρέπω την γκρίνια στο απειροελάχιστο..

Αν βέβαια αυτό δεν γίνει κατανοητό, για αυτή την περίπτωση στα toys μου έχω μια πιπίλα και μια σακούλα πάνες για την ακράτεια..

Στην περίπτωση που νιώσω στο απειροελάχιστο παλιμπαιδισμό τότε πολύ ήρεμα της φορώ μια πάνα και της κοτσάρω την πιπίλα στο στόμα... και ξεκινώ να μιλώ όπως σε ένα μωρό.. με αγκού και γκούτσου γκούτσου... κάνω στο υπό φατσούλες και το ταΐζω άνθος αραβοσίτου ΓΙΩΤΗΣ βάζοντας του και μια σαλιάρα...

Και μιλώ σοβαρά.. δεν αστειεύομαι...

Τα γκρινιάρικα, "bratovanillo-ότι νάναι" υπό με ξεκαυλώνουν και με ξενερώνουν απίστευτα..

Επιθυμώ να συναγελάζομαι μόνο με ενήλικες....

Σε περιόδους που έχω έντονη δραστηριότητα σε επαγγελματικό επίπεδο, πράγμα σπάνιο για εμένα καθότι μου αρέσει το ραχάτι και η τεμπελιά, τότε απαιτώ από το υπό ησυχία και διακριτικότητα...

Όσον αφορά τη σκλάβα μου τώρα..

Εκείνη έχει πολλά και καθημερινά επαγγελματικά φορτία... είναι εργαζόμενη σε αφεντικό, κάτι που συχνά, πυκνά προκαλεί σωματική και ψυχική κούραση...

Σε αυτή την περίπτωση αναπροσαρμόζω το πρόγραμμα της και το προσαρμόζω έτσι ώστε να ξεκουράζεται και να ηρεμεί..

Αυτό σημαίνει:

Α) Κατά δυο ώρες ύπνος πιο νωρίς από τη συνηθισμένη ώρα που συνήθως την στέλνω για ύπνο..

Β) Απαγόρευση εξόδων για καφέδες και άλλα τινά που κουράζουν...

Γ) Στον προσωπικό της χώρο και στο αυτοκίνητο παίζει μόνο το τρίτο πρόγραμμα... η κλασική μουσική ηρεμεί τα νεύρα..

Δ) Διαμόρφωση διαιτολογίου ικανού να δίνει ενέργεια... πέντε γεύματα την ημέρα πλούσια σε υδατάνθρακες και πρωτεινές με αυστηρή τήρηση των ωρών που γευματίζει...

Ε) Δεν επιτρέπω να με συνοδεύει σε δικές μου εξόδους όπου μπορώ να ξενυχτήσω λίγο παραπάνω...

Ζ) Παροχή βοήθειας από πλευράς μου έτσι ώστε να μην έχει περιττές μετακινήσεις...πχ θα πάω εγώ σε ένα σούπερ μάρκετ ή θα φροντίσω την ευταξία του χώρου.

ΣΤ) Διαβάζει ένα βιβλίο μια ώρα πριν την στείλω για ύπνο...

Σημαντική σε μια τέτοια περίοδο είναι επίσης η εμψύχωση και η ενσυναίσθηση...

Το συγκεκριμένο πλαίσιο το εφαρμόζω τουλάχιστον οχτώ χρόνια με τη σκλάβα μου και λειτουργεί...

Εν κατακλείδι την δική μου κούραση και το δικό μου στρες, το επικοινωνώ ως ενήλικος άνθρωπος αμέσως και λέω τι χρειάζομαι, και στην δική της κούραση και το δικό της στρες το επικοινωνεί ως ενήλικος άνθρωπος αμέσως με την διαφορά πως καθορίζω εγώ τι χρειάζεται να κάνει για να ξεκουραστεί και να έχει λιγότερο στρες....

Iagos

 

 

Έχω βιώσει και τις δύο περιπτώσεις και τα πήγα πολύ καλύτερα την περίοδο που τις πολλές υποχρεώσεις τις είχε ο Κ, παρά όταν τις είχα εγω. (Καθόλου τυχαίο θα ελεγα).
Όταν Εκείνος ήταν απασχολημενος με διαφορά προσωπικά και έντονα θέματα, αυτό που με κρατησε καταρχάς ήταν η κατανόηση. Σίγουρα η ένταση και το εύρος της μεταξύ μας διαλεκτικής δεν ήταν το σύνηθες σε εμένα. Αλλά Τον ένιωθα. Προσαρμοζομουν αυτομάτως στις συνθήκες της στιγμής και δεν ένιωθα να χρειάζομαι κάτι περισσότερο από αυτό που μπορούσε να μου προσφέρει τότε. Ίσα ίσα μπήκα σε πολύ ήρεμο και αργό mood για να μην χρειαστεί να τεντωνει τον εαυτό του. Για να μη μου λείπει η παρουσία Του στις αδυναμες στιγμές μου, φροντιζα να εστιαζω στα θέματα που θα ήθελε εκείνος να δουλέψω, να είμαι δημιουργική και να εξελισσω τον εσωτερικό διάλογο μας. Βέβαια όλα αυτά έγιναν με ένα πολύ σημαντικό δεδομένο- και στα πιο φορτωμενα δικά Του δεν προσπάθησε να "αποσυρθει"/μαζευτεί καμία φορά. Με βεβαιο κόστος για τον εαυτό του, δεν δέχτηκε καμία φορά να μεταβαλλει την υπόσχεση του ως προς την προσβασιμοτητα και βαθμο εστίασης μέσα στην σχεση. Είχα λοιπόν το πλαίσιο ασφαλείας για να προσαρμοστω στην κατάσταση μόνη μου, με σεβασμό και αγάπη στα δεδομένα της ζωής τους    

Καποια χρόνια μετά έτυχε εγώ να μπω σε μια φάση εξαιρετικά δύσκολη και απαιτητική επαγγελματικά. Τεραστια προκληση και ευκαιρία ταυτόχρονα, που ήρθε ως φυσικό επακόλουθο του D/s του, δεν θα υπήρξε ποτέ αν δεν υπήρξε Αυτός νωρίτερα στην ζωή μου, αλλά προσωρινά έφερε τεράστια αναστάτωση. Δεν τα πήγα εξισου καλά με Εκεινον   Στις αρχές προσπάθησα να τα συνδιασω αρμονικά, να εστιαζω στα σημαντικά, να κάνω οικονομία δυναμεων- μπαρουφες. Ένιωθα να σκιζομαι στα δύο.
Πως φερθηκε εκεινος; Με Ατελείωτη Υπομονή και Επιμονή..
Εργασία με εργασία έχει διαφορά. Υπάρχουν επαγγελματικά περιβάλλοντα στα οποία μπορείς να λειτουργείς με σχετική άνεση, ως μέρος μηχανισμού που δουλεύει καλά ή μέτρια, αλλά δεν σε ζοριζει και.. δεν τον ζοριζεις. Απλώς κάνεις την δουλειά σου, όσο καλύτερα μπορείς. Εκεί τα πράγματα είναι βατα.
Το πρόβλημα, κατά την γνώμη μου, ξεκινάει όταν η υποτακτικη αποφασίζει να ασχοληθεί κάπως σοβαρά με την καριέρα της. Η καριέρα προϋποθέτει μια κίνηση προς τα πάνω με αναγκαστικά όλο και αυξανομενο βαθμό κυριαρχίας στο περιβάλλον. Και επειδή το περιβάλλον λειτουργεί με δικούς τους όρους και κανόνες, η υποτακτικη θα αναγκαστει να τα βάλει με ένα σκληρό, βίαια επιβαλλομενο D/s ή να υποταχτει σε έναν νέο κυρίαρχο! Θα πρέπει να βουτηξει με το κεφάλι, να μπει σε αυτό, να το νιωσει, να επιβληθει με τον τροπο που αυτη θα επιλεξει και να βγει ένα επίπεδο πιο πάνω. Ε εγώ είχα συνηθίσει αλλιώς και μου ηταν δύσκολο να ακολουθήσω και τις δύο πορείες ταυτόχρονα.
Χτυπηθηκα, παρακαλεσα, εκλαψα- ζήτησα να πάρει για λιγο μονο και αυτό το κομμάτι κάτω από την ομπρέλα του. Να μου δώσει την σωστή αφήγηση κλπ κλπ κλπ. Τελος, σχεδόν απελπισμενη, ζητησα πιο αυστηρους κανόνες. Έκανε το αναποδο- απέσυρε τα πάντα και κρατησε μόνο την Παρουσία του. Με άφησε να μην απαντάω τακτικά, να μην ακολουθώ τους κανόνες, να παραλείπω αναφορές και να έχω ενοχές..κα ξανά και ξανά. Και απλώς έμεινε εκεί. Βράχος. "Πρέπει να το κάνεις μόνη σου. Πρέπει να το κάνεις νίκη σου. Θα βρεις τον δρόμο. Είμαι εδώ." Ήταν τρομακτικό. Ο ιδιος μου ο εαυτος με τρομαζε πολύ.
Το Φως όμως είναι εκεί και μας περιμένει. Σε όποιον και όποια περνάει παρόμοια φάση, θα ήθελα να κάνω μια τεράστια αγκαλιά και να πω:"Θα βγεις απο αυτο. Και η σχεση θα προχωρησει σε μια νέα διάσταση. Και θα είστε και οι δύο πιο δυνατοί."
Ισως, κάποιοι από εσάς, θα είστε αιώνια ευγνώμων σε Εκείνους που προσεθεσαν χρόνο και χώρο για να υπάρξουν τα πάντα σας  

 

Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για τις τοποθετήσεις.

Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να τοποθετηθώ με ειλικρίνεια προς το παρόν αλλά ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσω.

In the mean time μαλλον θα σας σπαμαρω με ερωτήσεις. ^_^ Λοτς οφ λοβ.

 

Δεν θα μιλήσω για την δική μου πλευρά και εργασία, καθως εχω στο νου μου πως αναφερεσαι οντως σε 12ωρα μερες και μερες, κατι που δεν έχω..ζήσει. Θα πω μόνο πως ακόμη και σε φάσεις με πολύ μεγάλη ψυχολογική πίεση και άγχος, γιατί αυτό με ζορίζει συνήθως στη δουλειά, το Αφεντικό είναι ο μόνος που κάνει το καυκάλι μου να ξεκολλάει απο τη δουλειά και με κάποιο ματζικ τροπο, ειδικά όταν είμαστε κοντά ή έχω να κάνω πράγματα που έχει ορίσει, κάνω τέτοιο ριτσαρτζ και έχω κάτι εκρήξεις ενέργειας που νομίζω ακόμη και τώρα τον εκπλήσει.
Ωστόσο, ακόμη και αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να χτίσω, να είμαι ακόμη πιο συνεπής όχι μόνο σε αυτά που ζητά αλλά και σε αυτά που ξέρω οτι θέλει να καταφέρω, μερικά πράγματα χρειάζονται πρόγραμμα, αυστηρή συνέπεια και δωστου, ξανά και ξανά και η αλήθεια είναι πως αν η ψυχολογία μου είναι κακή, δυσκολεύομαι, αλλά προσπαθώ να το διορθώσω, δεν λεω δικαιολογίες και δεν κάνω δράματα αυτοτιμωρίας ή αναλύσεις, ξέρει, βλέπει, ξέρω τι πρέπει να κάνω και το προσπαθώ. Αν σταματούσε να έβλεπε προσπάθεια.. ίσως εκεί να υπήρχε θέμα, αλλα δεν ξέρω τι και πως θα το χειριζόταν.

Όσο τώρα για τη δική του εργασία και φόρτο κτλ, ενα απο αυτά που έχει και μου δίνουν μεγάλη δύναμη είναι η συνεπεια και η επιμονή που ο ίδιος δείχνει. Αυτό προσπαθώ να πετύχω σε όλα μου! Αυτός είναι και ο στόχος άλλωστε, σκυλάκι σαν το Αφεντικό του. Σκυλάκι του Αφεντικού του, αληθινό!
Τώρα το αν με ενοχλεί η δουλειά του, το πάθος του με τη δουλειά του κτλ..όχι, ποτέ δεν με ενόχλησε ή να με δυσκόλεψε, ακόμη και αν δυσκόλευε το πρόγραμμα μας, ή δημιουργούσε δύσκολες συνθήκες, είναι μερος του ποια είμαι το να είμαι δίπλα του, να δίνω δύναμη, ενέργεια, ματζικ και σαπορτ, αν αλλαζε αυτό πχ εκεί δεν ξέρω τι θα έκανα, όχι λοιπόν η δουλειά και οι ώρες δουλειάς per se αλλά το πως είμαι δίπλα του και στη θέση μου, με τον στόχο που θα ορίσει κάθε φορά, είναι το σημαντικό!