Happy end...

Νομίζω οτι πιο πολύ με προβληματίζει ο τίτλος που έχεις βάλει, "happy end" και η εξήγηση που δίνεις μετέπειτα στον @Beyonder (ο οποίος επίσης στάθηκε στον τίτλο) και οτι το συνδέεις με το τέλος ενός παραμυθιού.
Πώς ορίζεται η ευτυχία που αποζητάς μέσα σε αυτό; Τι ακριβώς εννοείς ως "τέλος ενός παραμυθιού";

Μου είναι παντελώς αντίθετο να βρω σύνδεση μεταξύ "ευτυχίας" που ειναι εκ φύσεως τελικώς στιγμιαίο συναίσθημα και "τέλους" που μοιάζει σαν κάτι οριστικό και με διάρκεια.

Ως ευτυχία δεν έχω να δώσω προσωπικά ορισμό, καθότι ειναι παντελώς υποκειμενικό.

Θεωρώ ομως οτι υπάρχουν προϋποθέσεις για να βιώσεις το συναίσθημα. Γιατί περι συναισθήματος μιλάμε, ασχέτως αν έχει μία απόλυτα εξηγήσιμη χημική υπόσταση ενδορφινών από πίσω.
Απαιτεί κατ'έμέ, ενσυναίσθηση. Το να μπορέσεις να διαχωρίσεις και να αναγνωρίσεις την εξέλιξη των ίδιων σου των συναισθημάτων. Των μικρών αλλαγών.
Το να είσαι συγχωρητικός με τον εαυτό σου και να έχεις κάποια επίπεδα αυτοφροντίδας. Το να μην είσαι κλειδωμένος μέσα σε κατάθλιψη...

Αν εισαι αυτοτιμωρός, μονίμως απαιτώντας και μην αναγνωρίζοντας τις μικρές χαρές, τότε πώς;

Νομίζω οτι μέσα από αυτά που έγραψες κάνω μία μικρή σύνδεση της "επίτευξης στόχων" ως πηγή ευτυχίας.
Αν κάποιος στοχοποιήσει για παράδειγμα το να γίνει "γονέας" τότε βιώνει ευτυχία όταν συμβεί.
Αν στοχοποιήσει να πάρει προαγωγή, βιώνει ευτυχία απαξ και το πετύχει.
Μου είναι κατανοητό, αλλά οι στόχοι πολλές φορές καταλήγουν εμμονικές ιδέες που μας τρώνε τόση ενέργεια στο να τους πετύχουμε που τελικώς χάνουμε το νόημα της επίτευξης. Δεν εννοώ να μη θέτουμε στόχους, όχι, αλλά το να μπορούμε να δούμε και κατά τη διάρκεια της πορείας μας προς τα εκεί τα διάφορα στάδια, συναισθήματα και το πώς τελικώς αναπροσαρμοζόμαστε και αλλάζουμε. Συνολικά... ή ακόμη και επαναπροσδιορίζουμε τους στόχους μας.

 

Τι θα γίνει με αυτό το χάπι εντ..? Ακόμα δεν παντρευτήκανε, να πέσουν οι τίτλοι, να δούμε ποιος έκανε τα εφέ..?

 

Σταμάτησα να διαβάζω το νήμα γιατί εκεί να κυριολεκτικά μ@λ@μας από αυτό.....
Δλδ αν χάσεις τα μαλλιά σου χάνεις και την ευτυχία σου;;;;;
Δλδ όλοι αυτοί οι άνθρωποι και κυρίως τα παιδιά που πάσχουν από καρκίνο και παλεύουν να ζήσουν γιατί έχουν ελπίδα θα πρέπει να είναι δυστυχισμένοι ;
Δεν κατάλαβα τον συνειρμό σου πραγματικά...

 

Ευτυχία είναι να φτυνεις λίγο στον καφέ του αφεντικου σου δευτέρα πρωί.

 

Σα δε ντρέπεσαι....τς τς τς    

 

Ναι ναι. Είναι γνωστό ότι κατεξοχην ντρέπομαι φουλ  

 

"Ντροπαλή ξεδιάντροπη"
Τώρα που φανερώθηκες, ετοιμάσου για ψυχανάλυση, από τους αυτεπάγγελτους ψυχαναλυτές του forum.        

 

Ματάκια μου λεφτά να μη ζητήσουν και κομμάτια να γίνει, δε γαμιεται.

 

Από ότι έχω δει ως τώρα τζάμπα το κάνουμε.      

 

Τα είπες ΟΛΑ!!!!!

 

δεν το έχω κάνει ποτέ προτιμώ να υποβάλω παραίτηση (αν δεν τον γουστάρω)και ας ψάχνω για δούλεια.......

 

αφήστε εδώ το βιογραφικό σας κάποια στιγμή.