The Dominant Landlady

Η αλήθεια είναι οτι ήθελα καιρό να κάνω αυτό το πρώτο βήμα και να φύγω από το σπίτι. Έχω φθάσει πλέον τα τριάντα και να ζω με τους γονείς μου δεν μου δίνει πολλές ελευθερίες. Εργάζομαι σε μία εταιρεία πληροφορικής, παρ’ όλη την κρίση η επαγγελματική μου πορεία εξελίσσεται και δεν έχω κάποιο οικονομικό πρόβλημα, πρόσφατα αγόρασα και το δικό μου αυτοκινητάκι. Εντάξει, όταν οι γονείς μου άκουσαν την απόφαση μου να φύγω από το σπίτι, στεναχωρέθηκαν. Από την άλλη μεριά κατάλαβαν ότι θέλω να προχωρήσω.


Δεν ήθελα να βρω ένα σπίτι κοντά στο πατρικό μου, προτίμησα να είναι κάτι κοντά στην εργασία μου και αυτό είναι αρκετά μακρυά από τους δικούς μου. Ευτυχώς βέβαια υπάρχει και η Αττική Οδός που μικραίνει κάπως τις χρονικές αποστάσεις. Είδα μερικές αγγελίες κι επισκέφτηκα μερικά σπίτια, δεν ήθελα να είναι σε πολυκατοικίες, προτιμούσα δυώροφα, άντε με τρεις ορόφους.


Έφθασε η ώρα της απόφασης. Το ένα είναι στον δεύτερο όροφο, μίας τριώροφης πολυκατοικίας, στα υπόλοιπα διαμερίσματα κατοικούν ζευγάρια με τα παιδιά τους που όλοι μεταξύ τους έχουν μία οικογενειακή σχέση. Στο άλλο, στο ισόγειο μένει η ιδιοκτήκτρια και νοικιάζεί τον από πάνω όροφο. Μου φάνηκε πολύ ευγενική και καλή γυναίκα, ήσυχη, περίπου στα πενήντα, ίσως και λίγο παραπάνω. Ίσως η ίδια η κυρία Λίτσα, ίσως ότι θα ήταν πιο ήσυχα εκεί μ’ έκαναν ν’ αποφασίσω να μείνω στο δικό της.


Τώρα μου έμεναν τα έπιπλα. Από το πατρικό μου πήρα τα ρούχα μου, τα όργανα γυμναστικής και τους υπολογιστές μου, από το ικέα πήρα τα υπόλοιπα. Οι πρώτες μέρες της μετακόμισης είναι πάντα δύσκολες, με βοήθησαν και οι δικοί μου κι εγκαταστάθηκα. Οι πρώτες μέρες στο σπίτι ήταν πραγματικά υπέροχες, μοναξιά μεν αλλά ησυχία. Ήρθαν και μερικοί φίλοι μου για επίσκεψη. Η κυρία Λίτσα αποδεικνύεται λίρα 100 που λένε, γυρω στις 4 είμαι στο σπίτι κάθε μέρα και πάντα μου χτυπάει τη πόρτα μ’ ένα πιάτο φαγητό, κατευθείαν από την κατσαρόλα της. Νιώθω μεγάλη υποχρέωση απέναντι της και τώρα που αρχίζει η καλοκαιρινή μου άδεια σκεφτόμουν να της κάνω εγώ το τραπέζι. Βλέπετε, έχω τελειώσει και μία σχολή μαγειρικής και μπορώ να μαγειρέψω πολύ καλά ώστε να την ευχαριστήσω.


Έλεγα ότι αυτό το πρωινό θα μπορέσω να κοιμηθώ παραπάνω, κάθε μέρα σηκώνομαι πέντε το πρωί. Όμως ο δρόμος είχε πολλή φασαρία, μα ναι!! Πώς το ξέχασα; Δευτέρα σήμερα, είναι η μέρα της λαϊκής αγοράς. Οι πωλητές διαφήμιζαν τα προϊόντα τους με περίσσιο ζήλο. Άνοιξα το παράθυρο μου και κοίταζα προς το μέρος τους. Ας ντυθώ σκέφτηκα, να πάω να ψωνίσω κι εγώ λίγα φρέσκα λαχανικά. Έβαλα την λευκή μου φόρμα κι ένα μπλουζάκι, ίσως κάνω και λίγο γυμναστική μετά να ξεσκουριάσω. Κατέβηκα. Πέρασα έξω από την πόρτα της κυρίας Λίτσας, της χτύπησα μήπως χρειάζεται κάτι να της πάρω, αλλά δεν άνοιξε θα έλειπε.


Στην λαϊκή αισθάνομαι λες κι αρχίζουν και σου μιλούν και σου τραγουδούν τα λαχανικά, οι ντομάτες, οι πιπεριές, τα μπρόκολα. Οι μυρωδιές, οι φωνές με κάνουν κι αισθάνομαι σαν ένα μικρό παιδί μέσα στον κόσμο των μεγάλων, ξεχνώντας ότι είμαι κι εγώ πλέον μεγάλος.

Προχωρούσα μέσα στον κόσμο μέχρι που συνάντησα την κυρία Λίτσα. Παρατήρησα ότι δεν έχει καροτσάκι, κρατούσε μία σακούλα με πατάτες, φαίνονταν αρκετά βαριά.


-Να σας βοηθήσω;


Ήταν διστακτική, αλλά επέμενα κατάφερα να την πείσω


-θα είμαι ο προσωπικός σας βοηθός.


Γέλασε. Μου έκανε νόημα να την ακολουθήσω.


Στην διαδρομή μου είπε ότι χάλασε το καροτσάκι της και δεν είχε προλάβει να πάρει άλλο και το σκεφτόνταν σήμερα πώς θα κατάφερνε να τα κουβαλήσει όλα. Ευτυχώς προσφέρθηκα να βοηθήσω.


Περάσαμε από όλους σχεδόν τους πάγκους, εκείνη λίγα βήματα μπροστά κι εγώ την ακολουθούσα. Φορτωμένος με τις τσάντες, μου ζήτησε πολλές φορές να κουβαλήσει κι εκείνη, επέμενα όμως να κουβαλήσω μόνο εγώ. Φθάσαμε στο σπίτι, με προσκάλεσε στο δικό της. Άφησα τα πράγματα και με κέρασε σπιτική λεμονάδα που είχε φτιάξει με τα χεράκια της. Το σπίτι είναι πεντακάθαρο και όλα σε τάξη, τέτοια που ηρεμεί το βλέμμα.


-Κυρία Λίτσα θέλετε να έρθετε να φάμε μαζί το βράδυ, θα μαγειρέψω εγώ;



Χαμογέλασε..


-Έχω τελειώσει σχολή μαγειρικής. Συμπλήρωσα.



-Εντάξει, αλλά το γλυκό θα το φέρω εγώ..


Το δείπνο έκλεισε για τις 8.




Πέρασαν πολλές ιδέες από το μυαλό μου για το τι να της φτιάξω. Θυμήθηκα ότι κυρίως μου φέρνει ψάρι για φαγητό, οπότε θα της έφτιαχνα Σολωμό φρέσκο, καπνιστό από τα χεράκια μου με ριζότο λαχανικών και πράσινη σαλάτα. Ένα άκρως εντυπωσιακό μενού, τόσο στα μάτια όσο και στον ουρανίσκο.


Το πρόβλημα μου είναι πλέον στο τι θα βάλω. Δεν είναι ραντεβού, από την άλλη κάτι μέσα μου με σπρώχνει να θέλω να την εντυπωσιάσω. Δεν ξέρω γιατί, αλλά το θέλω. Πήγα στο μπάνιο, ξυρίστηκα κι έκανα μπάνιο. Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους που η φύση ήταν καλή μαζί μου. Τα μαλλιά μου είναι καστανόξανθα και τα μάτια μου γαλάζια. Ασχολιόμουν μικρός με τον στίβο και με το έπταθλο, ακόμα δηλαδή γυμνάζομαι απλά όχι τόσο έντονα πια. Το σώμα μου είναι σχεδόν άτριχο. Ο στίβος γενικά δεν ευνοεί τα τριχωτά σώματα, μειώνουν τις επιδόσεις και παλιότερα είχα πάρει την απόφαση να κάνω λέηζερ σε όλο μου το κορμί, εκτός της ευαίσθητης περιοχής, εκεί ξυρίζομαι μόνος μου. Γιατί όχι κι εκεί; Σκέφτηκα ότι αυτή θα πρέπει να είναι μία απόφαση που θα πρέπει να πάρει η μελλοντική μου σύντροφος, πάντως μέχρι τώρα όλες μου οι κοπέλες προτιμούσαν να είμαι ξυρισμένος κι εκεί, ίσως έπρεπε να το κάνω μόνιμο, δεν ξέρω θα δούμε.


Αποφάσισα να βάλω ένα τζηνάκι κι ένα λευκό πουκάμισο, μέσα από το παντελόνι φυσικά. Άλλωστε στο σπίτι είναι ανοιχτό και το κλιματιστικό, οπότε θα είναι δροσερά. 8 ακριβώς χτύπησε το κουδούνι μου, τα είχα όλα έτοιμα, το τραπέζι στρωμένο. Άνοιξα την πόρτα κι έμεινα σχεδόν κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό. Η κυρία Λίτσα φορούσε ένα φόρεμα γεμάτο μικρά λουλούδια, που άφηνε άνοιχτό το ντεκολτέ της, τα χείλη της βαμμένα κόκκινα και φορούσε τα στρογγυλά κοκκάλινα γυαλιά της και το χαμόγελο της.


-Είστε πανέμορφη..


Γέλασε και πέρασε μέσα. Μου έδωσε μία πιατέλα, έχει φτιάξει τζηζκέηκ. Από την όψη του και μόνο θέλω τη συνταγή.


Δεν είχα προσέξει ποτέ πόσο όμορφη είναι. Το κορμί της, τα πόδια της πολύ γυμνασμένα. Αν κάποιος την δει από πίσω δεν θα υποθέσει ότι βλέπει μία γυναίκα πάνω από σαράντα ετών.



Καθίσαμε για φαγητό και η κουβέντα πήγε γύρω από τις ζωές μας. Για τους δικούς μου, τις σπουδές μου, την δουλειά μου. Εκείνη μου είπε ότι γεννήθηκε και ζούσε στην Καλιφόρνια μέχρι πριν πέντε χρόνια. Εκεί εργαζόνταν ως πωλήτρια σε μαγαζιά με ρούχα, το σύστημα τους είναι διαφορετικό εκεί, βγήκε στη σύνταξη και αποφάσισε να έρθει να ζήσει εδώ. Στην αρχή έμενε σε αυτό το σπίτι και από κάτω η μαμά της. Αλλά η μαμά της έφυγε πριν δύο χρόνια και τώρα που συνήλθε αποφάσισε να μείνει εκείνη κάτω και να νοικιάσει τον όροφο και να ‘μαστε εδώ τώρα.




-Πώς ένας τόσο όμορφος νέος, γυμνασμένος με υπέροχα μάτια που ξέρει και να μαγειρεύει είναι μόνος του;


Αυτή είναι μία δύσκολη ερώτηση σκέφτηκα, Τι να της πω, ότι είμαι υποτακτικός και ότι πιστευώ στην γυναικεία κυριαρχία, ότι θέλω να είμαι με κάποια που να με ελέγχει και να γίνω σκλάβος της; Αν της πω αυτό θα φύγει και πολύ πιθανόν θα διώξει τον ‘’ανώμαλο’’ από το σπίτι.



-Ε, τυχερά είναι αυτά.


Προσπάθησα να αλλάξω την κουβέντα.


Ανασήκωσε τους ώμους της, με τέτοιο τρόπο που το μπούστο της σηκώθηκε ακόμα πιο πολύ. Ένιωσα τον ηλεκτρισμό μέσα μου, σχεδόν άκουγα τους χτύπους της καρδιάς μου.


-Δεν μου αρέσει να μου λένε ψέμματα.


Είπε πάρα πολύ αυστηρά κοιτάζοντας με μέσα στα μάτια μου. Τα έχασα.


Έριξα το βλέμμα μου προς τα κάτω, πήρα μια πολύ βαθεία ανάσα και το ξεφούρνισα.


-Είμαι υποτακτκός..


Ησυχία για λίγα δευτερόλεπτα στο σπίτι, μέχρι που αντικαταστάθηκε από το γέλιο της..


-Μα φυσικά και είσαι..

 

Αντε, καλή αρχή και καλή συγγραφή  

 

Αυτό το γέλιο της, αυτή η φράση της μ’ έκαναν να παγώσω, όχι μόνο εγώ, τα πάντα μου, η ανάσα μου, το αίμα μου. Σαν να σταμάτησε ο χρόνος και να πετάχτηκα έξω από το κορμί μου και τα μάτια μου να μην ξεκολλούν από πάνω της..

-Έλα εντάξει χαλάρωσε, υποτακτικός είσαι..

Δεύτερη φορά, σαν να ήθελε να το κάνει να βγεί από μέσα μου, σαν να με βάφτιζαν ξανά.

Το βλέμμα μου καρφωμένο χαμηλά, στο μπούστο της, ναι το κοίταζα αλλά όχι γιατί ήταν ωραίο, αλλά γιατί ντρεπόμουν να την κοιτάξω στα μάτια. Την Λίτσα, την σπιτονοικοκυρά μου, μια απλή καθημερινή γυναίκα που μόλις πάγωσε την ψυχή μου.

-Βάλε μου ένα ποτήρι ακόμη κρασί, εσύ δεν χρειάζεται να πιεις άλλο. Μάζεψε τα πιάτα, καθάρισε τα και βγάλε το γλυκό από το ψυγείο.

Τώρα την κοίταζα πάλι στα μάτια. Μου λέει τι να κάνω, ναι αυτό μου λέει κι εγώ της το επιτρέπω..

-Ναι, ναι

Αμέσως υπάκουσα, η ψυχή μου κινούσε τα νήματα, τα μέσα μου είχαν πάρει φωτιά.
Σηκώθηκα άγαρμπα, πήρα μερικά πιάτα, γύρισα για τα υπόλοιπα, μ΄ένα πανί και καθαρίστικο για το τραπέζι.

Χαζέ, το κρασί..
Γύρισα πίσω, πήρα το μπουκάλι στα χέρια μου

-Συγνώμη

Ίσα ίσα πρέπει ν’ ακούστηκε η φωνή μου, εκείνη με κοίταζε και χαμογελούσε. Τα πράγματα δεν τα είχα φανταστεί έτσι, αλλά σίγουρα δεν ήθελα να τελειώσουν με τίποτα.


-Έφερα το γλυκό.

-Μόνο δύο κουτάλια φέρε

Άφησα τα πιάτα. Το γλυκό, τσιζκέηκ με υπέροχη κρέμα και μαρμελάδα πορτοκάλι, μύριζε τόσο υπέροχα το άφησα κοντά της και πήρα κι εγώ μια καρέκλα δίπλα της, όχι απέναντι όπως πριν.

-Χαλάρωσε, δεν δαγκώνω!!

Την κοίταξα στα μάτια, έβαλε τα γέλια, ακολούθησα κι εγώ, ο πάγος κατακερματίστηκε
Το γλυκό της υπέροχο, ξεκινήσαμε την κουβέντα πάλι, γύρω από το γλυκό το πώς φτιάχνει το τυρί κρέμα, ναι το φτιάχνει από μόνη της. Μιλούσαμε και η ώρα περνούσε ευχάριστα.

-Υποτακτικός δεν σημαίνει λιγότερος, μην φοβάσαι τον εαυτό σου..

-Δεν ξέρω..

-Δεν πειράζει, θα μάθεις σιγά σιγά..

-Ναι..

-Πάμε για μπάνιο αύριο; Δεν περίμενα να μου προτείνει κάτι τέτοιο, γουάου!

-Ναι φυσικά.

Θα πρέπει να χαμογελούσαν και τ’ αυτιά μου. Την συνόδεψα μέχρι τις σκάλες, ήθελα να την φιλήσω, κινήθηκα κοντά της.

-Όχι…

-Καλή σας νύχτα, κυρία Λίτσα..

 

Έκλεισα την πόρτα του σπιτιού μου και υπήρχε μόνο και μόνο μία πράξη που ήθελα να κάνω. Έβγαλα τα ρούχα μου και πήγα κατευθείαν στην ντουζιέρα. Ναι, αυτό που καταλαβαίνετε αυνανίστηκα και όχι μόνο μία φορά αλλά τρεις, η μία πίσω από την άλλη. Άφησα το χλιαρό νερό να πέφτει πάνω μου και με όλη μου την ένταση και με μεγάλη μανία αυνανιζόμουν κι έχυνα. Δεν το είχα ξανανιώσει έτσι, ειδικά την δεύτερη φορά σαν να είχε ανοίξει μία κάνουλα και δεν μπορούσα να σταματήσω. Εξαντλήθηκα, έπεσα γυμνός στο κρεβάτι μου για ύπνο, κοιμήθηκα σχεδόν αμέσως.

Ξύπνησα απότομα, είδα το ρολόι, περίπου πέντε το πρωί. Σκεφτόμουν στον ύπνο μου ότι δεν είπαμε ώρα και τώρα που άνοιξα τα μάτια μου κατάλαβα ότι δεν ξέρω ποιό μαγιό είναι κατάλληλο. Έβγαλα από την ντουλάπα και τα δύο που έχω. Όπως τα βλέπω το ένα είναι χειρότερο από το άλλο. Το ένα μπλε με κίτρινους παπαγάλους και το άλλο κόκκινο με μαργαρίτες, σορτσάκια. Πού πας έτσι τρομάρα σου;

Τ’ άφησα για αργότερα ν’ αποφασίσω. Έκανα ένα ντουζάκι ακόμη. Ευτυχώς τα χέρια μου δεν πήγαν πάλι προς τα κάτω, έφτιαξα ένα φραπεδάκι κι ετοίμασα την τσάντα μου. Περνώντας μπροστά από τον καθρέφτη, συνειδητοποίησα ότι ήμουν γυμνός, όλη αυτή την ώρα είμαι γυμνός. Μου αρέσει νομίζω. Έβαλα μια λευκή φόρμα παντελόνι και τίποτα άλλο.

Η ώρα πήγε 8, ακούστηκε χτύπημα στην πόρτα του σπιτιού. Δεν μπορούσε να είναι κάποιος άλλος σκέφτηκα. Άρπαξα ένα μπλουζάκι και πήγα ν’ ανοίξω.
Εκείνη, φοράει ένα λευκό φορεματάκι με μερικά διάσπαρτα λουλούδια, το φόρεμα είναι αρκετά διαφανό για να καταλάβω ότι το μαγιό της είναι κόκκινο, μπικίνι.
Το βλέμμα της ακολούθησε την ίδια πορεία με το δικό μου, μόνο που κοίταζε εμένα. Ένιωσα ότι σταμάτησε χαμηλά, εκεί ανάμεσα στα πόδια μου.
Μα ναι, αφού φορόυσα λευκή φόρμα, χωρίς εσώρουχο και είναι τόσο όμορφη..

Γέλασε

-Καλημέρα, είσαι έτοιμος;

-Όοο χιι.. η φωνή μου έτρεμε το ίδιο κι εγώ, κοκκίνησα, ντρεπόμουν πολύ.

-Σε δέκα λεπτά να είσαι έτοιμος..

-Έχω ένα πρόβλημα..

Με κοίταξε μέσα στα μάτια, περίμενε να της πω..

-Τα μαγιό μου, είναι.. Ελάτε μέσα..

Την προσκάλεσα μέσα και μπήκε στο σπίτι πίσω από μένα

-Να..

Της έδειξα προς τον καναπέ που τα είχα αφήσει…

-Χααχαχαχαχα..

Ξέσπασε σε γέλια.. Μου αρέσει έτσι που γελάει με την ψυχή της.

-Είναι τα πιο αστεία μαγίο που έχω δει..

Η γη τώρα, ν’ ανοίξει στα δύο να με καταπιεί!!

Το κεφάλι μου στο πάτωμα, την άκουγα που περπάταγε κοντά μου, έσκυψε και πήρε το ένα, το μπλέ.

-Αυτό βάλε, άλλωστε και ο δικός σου παπαγάλος είναι ομιλητικός σήμερα..

Κοίταξα προς τα κάτω, πώς γίνεται αυτό;; Ντρέπομαι, αισθάνομαι γελοίος και αυτό ψηλά προς την δόξα τραβά.

Πήρα το μαγιο από τα χέρια της, να πάω ν’ αλλάξω.

-όχι εδώ θ’ αλλάξεις μπροστά μου. Γδύσου!

Έμεινα με ανοιχτό το στόμα, το έκλεισα γρήγορα καθώς είχε γυρίσει όλη προς το μέρος μου και περίμενε να γδυθώ. Έβγαλα την μπλούζα μου και μετά πολύ πολύ αργά το παντελόνι μου. Τα δίπλωσα, τ’ αφησα στον καναπέ και πήγα να πάρω το μαγιο.

-Σταμάτα.

Πάγωσε το αίμα μου.

-Τα χέρια σου πίσω από το κεφάλι σου.

Καταλάβαινα, θα με επιθεωρούσε. Ήρθε κοντά μου, μια ανάσα μακρυά μου. Με κοίταζε σχολάστικα, πήγε πίσω μου και πάλι μπρος μου, τα χείλη της τα έφερε δίπλα στα δικά μου..

-Τώρα μπορείς να με φιλήσεις.

Έκλεισα τα μάτια μου και τα χείλη της ενώθηκαν με τα δικά μου. Η γεύση της, η γλώσσα της τα δόντια της.. Τα χέρια της τυλίχθηκαν γύρω από το κορμί μου.

-Είσαι πολύ γυμνασμένος, το δέρμα σου είναι άσπρο μου αρέσει αυτό.

Τα χέρια της κατέβηκαν προς τα κάτω, ανάμεσα στα πόδια μου , έβαλε τους όρχεις μου στη χούφτα της. Τους έσφιξε σαν να τους ζύγιζε.

-Εδώ θέλεις καλύτερη περιποίηση, θα το φροντίσουμε αργότερα.

Συνέχιζε να με φιλάει ενώ με μάλαζε..

-Πόσες φορές έχυσες όταν έφυγα;

-Τρεις κυρία Λίτσα..

Άρχισε να μου δίνει εντονότερο ρυθμό και με τράβηξε προς την ντουζιέρα

-Δείξε μου.

Μπήκα στο ντουζ, άνοιξα το νερό να πέφτεί πάνω μου κι άρχισα ν’ αυνανίζομαι, μπροστά της, έκλεισα τα μάτια μου.

-Τι φαντάζεσαι;

-Εσάς!

-Πώς;

-Γυμνή στον καναπέ κι εγώ γονατιστός να σας γλείφω..

-Θα γίνει σύντομα.

Ησυχία, άρχισα να βογγάω φθάνοντας στην κορύφωση.

-Σταμάτα!!

Φώναξε μπροστά μου, το άφησα από τα χέρια μου ακριβώς την στιγμή που ήμουν έτοιμος να τελειώσω

-Βάλε το μπλε μαγιό σου να φύγουμε, μικρέ.

 

Μα τι ωραία ιστορία! Ανυπομονώ για τη συνέχεια!

 

Έβαλα απλά το μαγιό που μου είπε και την ακολούθησα. Άνοιξα την πόρτα της στο αμάξι, ενώ έβαλα τα πράγματα της πίσω στο πορτ μπαγκάζ και τα δικά μου.


-Πάμε στο Λουτράκι.


Έβαλα την μηχανή μπροστά και ξεκινήσαμε. Στην διαδρομή δεν έβγαλα άχνα, ενώ εκείνη άλλαξε μερικές φορές την μουσική και κοίταζε έξω.

Μου φάνηκε εντελώς παράξενο όλο αυτό, τόση ησυχία. Φθάσαμε περίπου μία ώρα αργότερα από τότε που ξεκινήσαμε. Θέλησε να πάμε στο Κοκούν ένα παραθαλάσσιο μπιτς μπαρ. Είναι πολύ νωρίς κι έτσι βρήκαμε θέσεις μπροστά ακριβώς από την θάλασσα. Έστρωσα την πετσέτα της στην ξαπλώστρα της.


-Βγάλε την μπλούζα σου και τα παπούτσια σου!!


Η πρώτη της κουβέντα μετά από τόση ώρα. Απλά υπάκουσα και περίμενα. Πήρε κάτι από την τσάντα της. Το αντηλιακό μου έβαλε στην πλάτη και στο κορμί μου παντού. Ένω έβγαλε το φόρεμα της.


Έμεινε με το μαγιό. Κόκκινο. Το σώμα της είναι γεροδεμένο, μελαχροινή και το στήθος της… Είναι τόσο υπέροχο, μεγάλο.


Έβαλε αντηλιακό στο μπροστινό μέρος του κορμιού της, έβλεπα τα χέρια της ν’ αγγίζουν το δέρμα της και ζήλευα, ζήλευα πολύ ήθελα κι εγώ να την αγγίξω έτσι. Ξάπλωσε μπρούμυτα στην ξαπλώστρα.


-Γονάτισε.


Τα έχασα για λίγο, αλλά έπεσα σαν τραπουλόχαρτο αμέσως στα γόνατα μου δίπλα της.


-Βάλε μου αντηλιακό!!


Αυτό είναι δώρο.


-Ευχαριστώ..


Χαμογέλασε, πήρα το γαλάκτωμα κι άρχισα να βάζω σε όλο της το κορμί, την άγγιζα!! Τόσο ωραίο δέρμα, έτρεμα καθώς την έτριβα σαν να ήταν μασάζ.


-Μείνε λίγο ακόμη γονατιστός δίπλα μου.


Έκλεισα τα μάτια μου κι έμεινα εκεί για λίγα λεπτά, ένιωθα ευτυχισμένος, χρήσιμος.


-Πήγαινε να μου παραγγείλες έναν καφέ, εσύ μόνο νερό.



-Μάλιστα.


Πήγα αμέσως στο μπαρ. Η κοπέλα που μόλις άνοιγε το μαγαζί, πήρε την παραγγελία μου και περίμενα να την ετοιμάσει.


-Ο καφές για την μαμά σας και το νερό δικό σας..



-όχι, όχι δεν είναι η μαμά μου.


Με κοίταξε κάπως περίεργα, χαμογέλασε πονηρά. Μια κοπελίτσα γύρω στα 20 ήταν. Έσκυψα το κεφάλι μου και


-Είναι η Κυρία μου.


Τι είπα, τί είπες βρε!! Κοκκίνησα τα μάγουλα μου από ντροπή.


Το κορίτσι γελούσε, σαν να ήξερε, σαν να καταλάβαινε. Δεν σκεφτόμουν και πολύ καθαρά, αλλά γιατί όχι κι εκείνη μια γυναίκα είναι, μία ανώτερη μου. Πλήρωσα και πήρα τα πράγματα.


Γονάτισα πάλι κι άφησα τον καφέ της κάτω από την ομπρέλα, μαζί με το νερό μου. Μόνο που τώρα ένιωθα, τα μάτια της κοπελίτσας να με παρακολουθούν.


-Άργησες.


Είπα στην κυρία Λίτσα τι είχε γίνει, γέλασε.



-Εντάξει, σήκω μη δίνουμε δικαιώματα.

 

-θα μπορούσες να πας να κολυμπήσεις αν θέλεις..

Την κοιτούσα απορημένος, εκείνη δεν θα έρθει μαζί μου.

-Ναί.
Απάντησα με σκοτεινιασμένο το πρόσωπό μου.

-Όμως πριν πας θέλω να σηκώσεις την ξαπλώστρα μου και να μου δώσεις το βιβλίο που έχω μέσα στην τσάντα μου.

Άνοιξα την τσάντα της, έβγαλα ένα βιβλίο. Γραμμένο στα γαλλικά. Δεν καταλάβαινα το θέμα του, μόνο ότι είναι στη γαλλική γλώσσα. Σταμάτησα για λίγο δεν ήξερα σε ποια στάση έπρεπε να το προσφέρω. Πριν γονάτισα, το έκανα γιατί το αισθάνθηκα, γιατί έτσι έχω δει στο ίντερνετ ότι κάνουν οι υποτακτικοί, όμως πριν είπε να μην δίνουμε δικαιώματα.
Άπλωσε το χέρι της, σαν να διάβαζε τις σκέψεις μου.

-Ευχαριστώ, πήγαινε να κολυμπήσεις.
Νομίζω ότι πήρε αυτή τη στάση για να με κοιτάζει που θα κολυμπάω, σαν να με προσέχει. Γύρισα προς την θάλασσα. Την αγαπημένη μου. Ασχολούμαι με το νερό από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ήμουν δεν ήμουν πέντε χρονών όταν με πήγε η μητέρα μου στο κολυμβητήριο. Έφθασα μέχρι τέταρτος στην πανελλήνια κατάταξη. Αλλά δεν μπορούσα παραπέρα, τουλάχιστον χωρίς βοήθεια που μου προσφέρθηκε, αλλά δεν την δέχτηκα. Εγκατέλειψα τον πρωταθλητισμό, αλλά όχι τον αθλητισμό. Παράλληλα τότε στις προπονήσεις έκανα και στίβο, ένας αθλητής κολύμβησης ασχολείται και με στίβο, λίγοι το γνωρίζουν αυτό, χτίζεις αντοχή. Πέντε φορές την εβδομάδα είμαι στην πισίνα ή στο γήπεδο. Η γυμναστική με ανανεώνει, εκτονώνει τα πάθη μου και με κρατά σε φόρμα.

Ένιωσα τα μάτια της πάνω, βούτηξα στο νερό. Στο Λουτράκι στο τρίτο βήμα δεν φθάνεις πλέον στον πάτο. Αυτό μ’ αρέσει πολύ, είναι σαν την πισίνα. Σκεφτόμουν να την εντυπωσιάσω με πεταλούδα, αλλά είπα να κάνω τελικά μόνο ελεύθερο, αλλά έντονα σαν να κάνω προπόνηση. Έχει μερικούς λουόμενους ακόμα, αλλά σχετικά είναι ήσυχα. Στο γύρισμα μου προς τα ρηχά, την κοίταζα. Σε αυτό είδα που μιλούσε με την σερβιτόρα, δεν μπορούσα να καταλάβω τι είναι αυτό που συζητούσαν, μόνο που όταν η μικρή έφυγε, η Κυρία σηκώθηκε και ήρθε κι εκείνη στο νερό, μέχρι που ήρθε κοντά μου.

-Στίβο νομίζα ότι έκανες;

-Ναι, αλλά έκανα και κολύμβηση παλαιότερα.

-Αχά.. πολύ ενδιαφέρον.

Με πλησίασε ακόμη πιο κοντά κι έβαλε τα πόδια της γύρω από τη μέση μου , αφήνοντας το υπόλοιπο κορμί της να ξαπλώσει ανάσκελα στην επιφάνεια του νερού. Η θέα του κορμιού της.. πόσο όμορφη..

-Αισθάνομαι να κελαηδάς πάλι. Είπε ενώ ανασηκώθηκε αφήνοντας ελεύθερα τα πόδια της.

-Συγνώμη..

-Θα μάθουμε να το ελέγχουμε αυτό, έχουμε πολλά να μάθουμε..

Δεν ξέρω σαν να διέκρινα μία απογοήτευση στην όψη της, σαν να τα είχα θαλασσώσει.

Με έπιασε πάλι, αυτή τη φορά με τα χέρια της. Είχαμε φθάσει και σε σημείο που πατώναμε. Τύλιξε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου.

-Πες το..

Δεν ήξερα όμως τι να της πω, ένιωθα την ανάσα της καθώς είχαμε φθάσει τόσο κοντά

-Πες το..

-Θέλω να γίνω σκλάβος σας..

Ένα δάκρυ κύλησε από το μάγουλο μου, έβγαλε την γλώσσα της και το έγλειψε.

Βάζοντας τα γέλια και σφίγγοντας με στην αγκαλιά της πιο δυνατά.

-Δεν ξέρεις τι είναι αυτό και όμως το επιθυμείς!!

-Δειξτε μου..

-Πες το σωστά, από εδώ και πέρα να μου μιλάς σωστά.

-Δείξτε το μου σας παρακαλώ Κυρία.

-Έτσι μπράβο, θα με αποκαλείς Κυρία παντού και πάντα, όπου και αν είμαστε, όποιος και αν είναι δίπλα μας.

-Μάλιστα Κυρία.

-Πες το..

-Θέλω να κάνουμε έρωτα, Κυρία..

Με κοίταξε στα μάτια, χαμογέλασε..

-Κι εγώ..

Απάντησε κι άρχισε να με φιλάει. Είμαι στον παράδεισο.


-Πήγαινε να βγεις, να σκουπιστείς και περίμενε με με την πετσέτα μου στα χέρια σου.

Δεν απάντησα μάλιστα κυρία ή τίποτα απλά έκανα ότι είπε. Στο τραπεζάκι δίπλα από τον καφέ της είδα ένα ποτήρι γάλα. Σκουπίστηκα και πήρα στα χέρια μου την πετσέτα της. Την στιγμή που την είδα να βγαίνει, πήγα κοντά της. Άνοιξα την πετσέτα και την τύλιξα γύρω της, σκουπίζοντας το κορμί της.


-Πιες το γάλα σου μικρέ μου, στο έφερε η Μαρία η κοπελίτσα στο μπαρ.

-Σας ευχαριστώ Κυρία.

-Γιατί πλήρωσες τον καφέ και το νερό πριν;

Άλλαξε ο τόνος της φωνής της, φανερά θυμωμένη. Δεν έλεγα τίποτα

-Δεν θα ξαναπάρεις απόφαση χωρίς να με ρωτήσεις πρώτα, το κατάλαβες;

-Μάλιστα Κυρία.

-Είναι αρχή και στο συγχωρώ, την επόμενη φορά θα τιμωρηθείς.

Την κοίταζα στα μάτια, χωρίς να ξέρω τι εννοεί, μόνο που φοβόμουν με την σκέψη.

-Μάζεψε τα ποτήρια μας και πήγαινε τα στην Μαρία, Κυρία Μαρία για εσένα.


Συνήθως αυτά τ’ αφήνω στο τραπεζάκι και τα μαζεύει το προσωπικό σκέφτηκα, αλλά δεν είπα τίποτα. Πήρα τα ποτήρια και τα πήγα στη σερβιτόρα.

-Σας έφερα αυτά Κυρία Μαρία.

Η μικρή τα πήρε κι έβαλε τα γέλια. Πήρε ένα χαρτάκι και κάτι σημείωσε.

-Δώσε το στην κυρία σου.


Το πήρα και γύρισα στην ομπρέλα μας. Έδωσα το χαρτάκι στη Κυρία.

-Μπράβο μικρέ μου.

Πήρε το χαρτάκι και σημείωσε τον αριθμό στη λίστα επαφών του κινητού της. Δεν θα μου έλεγε, το αποδέχτηκα.


Είχε λίγη κίνηση στο δρόμο, αλλά εντάξει φθάσαμε πριν τις 12 στο σπίτι.


-Θα έρθουν να με πάρουν σε λίγη ώρα κάποιες φίλες μου, να προσέχεις το σπίτι, θα λείψω μερικές μέρες.

Μου είπε πριν μπει στο σπίτι της. Ανέβηκα επάνω, ανοιξα την πόρτα και πήγα τα ρούχα στα άπλυτα κι άρχισα να γδύνομαι για να παώ για μπανιο. Φορούσα μόνο το μαγιο, όταν άκουσα το κουδούνι, κοίταξα από το ματάκι και είδα ότι είναι Εκείνη. Άνοιξα ημίγυμνος.


-Ετοιμαζόμουν για μπάνιο Κυρία.

Είδα στο χέρι της κρατούσε ένα σακουλάκι.

-Πάμε στο μπάνιο σου.

Την ακολούθησα. Μου ζήτησε να μπω στην ντουζιέρα και να πλυθώ παρουσία της.

-Δεν μπορώ να το ελέγξω Κυρία.

Είχα τεράστια στύση μόνο με την σκέψη ότι είναι δίπλα μου και κάθε φορά που έκλεινα τα μάτια μου για να πέσει το νερό επάνω μου, η στύση μου γίνονταν ολοένα και μεγαλύτερη.


Τελείωσα το μπάνιο μου κι ετοιμαζόμουν για να βγω από την καμπίνα, πήρε μια πετσέτα στα χέρια της και το κουτάκι μέσα από την σακούλα και μπήκε κι εκείνη στην καμπίνα της ντουζιέρας μαζί μου, μόνο που είναι γυμνή όπως εγώ. Με την πετσέτα σκούπισε καλά την περιοχή γύρω από το πέος μου και τους όρχεις μου κι άφησε την πετσέτα στην κρεμάστρα. Με γύρισε προς την μεριά του τοίχου κι εκείνη από πίσω μου, ένιωθα τις ρώγες της πάνω στην πλάτη μου, ένω με το δεξί της χέρι άρχισε να με αυνανίζει και το αριστερό της έπιανε όλο μου το σώμα.

-Θέλω να χύσεις..

Άρχισα να μουγκρίζω από ευχαρίστηση, το χέρι της πήγαινε με απολαυστικό ρυθμό, τριβοντας τον κάβαλο μου στην κορυφή του, άρχισε να με φιλά στο λαιμό στη πλάτη, να με δαγκώνει. Στο δεύτερο δάγκωμα, άρχισα να χύνω, σαν να έχει ανοίξει η βρύση, συνέχισε να με μαλάζει μέχρι να βγει και η τελευταία σταγόνα και να πάρει την φυσιολογικη του, χωρις στύση, στάση.

Με γύρισε ξανά προς το μέρος της, με λίγο νερό και σαπουνάκι φυσάν μου ξέπλυνε την περιοχή και με την πετσέτα με ξαναστέγνωσε. Άνοιξε το κουτάκι.

-Ξέρεις τι είναι αυτό;

Το κοίταζα, είχα δει μερικά τέτοια στο ίντερνετ.

-Δεν έχω ξαναδεί από κοντά, μόνο σε φωτογραφίες.

-Είναι μεταλλικό αυτό, από τιτάνιο. Το είχα αγοράσει στο τελευταίο μου ταξίδι στην Καλιφόρνια. Το είχα πάρει πιο πολύ για αναμνηστικό και γιατί μου άρεσε. Όμως είσαι τυχερός, νομίζω ότι είναι στο μέγεθος σου.

Μου το έδωσε να το κρατήσω, να το πιάσω να δω πως είναι. Δεν είναι ιδιαίτερα βαρύ.

-Θέλεις να το βάλεις;

-Δεν ξέρω πώς το βάζουν αυτό, Κυρία.

-Δεν εννοώ αυτό χαζούλι, αν δέχεσαι να το φοράς ρωτάω!!

-Μάλιστα Κυρία.

Χαμογέλασα.

-Δεν θα είναι ευχάριστο. Θα το φοράς για τις επόμενες δυο μέρες μέχρι να γυρίσω. Θα κατουράς καθιστός και σίγουρα δεν θα έχεις στύση.

Την κοίταξα, δε καταλάβαινα τι εννοουσε. Συνέχισε.

-Αν κάτι σε κάνει να θες στύση, θα σε πονέσει, θα δεις.

-Θέλω Κυρία να μάθω, να γίνω δικός Σας.

Χαμογέλασε και πάλι.

-Εντάξει λοιπόν..


Ξεκλείδωσε το κλουβάκι, πήρε κάτι σαν δακτυλίδι και το πέρασε ανάμεσα στους όρχεις μου και το πέος μου, σφιχτό είναι αυτό, τραβήχτηκα λίγο.

-Μη κουνιέσαι και κάνε υπομονή.

Πήρε το κλουβί πέρασε σε αυτό το πέος μου και το ένωσε με το δακτυλίδι από πάνω. Εκεί στο σημείο της ένωσης πέρασε και το λουκέτο του.

-Το ένα κλειδί θα το έχω εγώ μαζί μου, το άλλο είναι κάπου εδώ γύρω κρυμμένο. Θα σου δώσω πρόσβαση μόνο αν είναι ανάγκη.

-Μάλιστα Κυρία

Έβαλε το δάκτυλο της ανάμεσα στα πόδια της, το έβγαλε και μου έδειξε πόσο υγρή είναι. Μου έδωσε να γλείψω το δάκτυλο της, ένιωσα αμέσως τι πράγμα κάνει αυτό που φορούσα ανάμεσα στα δικά μου πόδια.

-Αν δεν βιαζόμουν να φύγω, θα σε άφηνα να γευτείς τον οργασμό μου. Αν είσαι καλό παιδί όταν γυρίσω, θα σε αφήσω.