Ειδήσεις

Όταν η αντίδραση ενός κράτους σε κεκτημένα δικαιώματα, είναι από χλιαρή έως τυπική , τότε υπάρχει η θρασύτητα πράξης. Έννοιες όπως "δεν έχει σύνορα η θάλασσα" , "το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του" , ή μη χάραξη ΑΟΖ κι γενικά τα "ήρεμα νερά" , είναι βούτυρο στο ψωμί του αντιπάλου.

https://www.sportime.gr/ellinotourk...tis-sto-thalassio-chorotaxiko-schediasmo-tis/

 

https://www.youtube.com/live/bdDfLLy9Y5k?si=bKkMGQ2rPwxHQF4M

 

Λόγος που πρέπει να ακούσει κάθε Έλληνας κι προπαντός κάθε ευρωβουλευτής.
"Γαλάζιες θάλασσες" και "ήρεμα νερά" δεν υφίστανται, εκτός κι αν στην πολιτική του κατευνασμού τρως σφαλιάρα κι λες ευχαριστώ.

 

Αυτό που ξεκινήσαμε να κάνουμε δεν ήταν τίποτα λιγότερο από το να εξηγήσουμε
γιατί η ανθρωπότητα, αντί να εισέλθει σε μια αληθινά ανθρώπινη κατάσταση,
βυθίζεται σε έναν νέο είδος βαρβαρότητας.

Μ. Χορκχάιμερ και Θ.Αντόρνο, Η διαλεκτική του Διαφωτισμού, 1947
(απόδοση δική μου, από μνήμης)​

Προσπάθησα να είμαι σαφής και ψύχραιμος, έστω με λέξεις δανεικές τις οποίες όμως ενέκρινα μετ' επιτάσεως, και χρησιμοποίησα μια τεχνική ξεγκαβωσιάς για να δείξω τί θεωρούσα το πιο σημαντικό και, κατά την αντίληψη μου πρωτοείσακτο με αυτή τη διατύπωση, για τον δημόσιο διάλογο, εδώ και γενικά, από το κείμενο που πρότεινα: η επίγνωση του χάσματος μεταξύ των δύο θεωρήσεων, των δύο βλεμμάτων προς τα τεκταινόμενα είναι πολύ σημαντική.

χάσμα το [xázma] Ο48 : 1.μεγάλο και βαθύ άνοιγμα στην επιφάνεια της γης· βάραθρο. || (επέκτ.) βαθύ άνοιγμα σε οποιαδήποτε επιφάνεια· κενό1α: Οι σανίδες αφήνουν χάσματα. 2α. διακοπή σε μια αλληλουχία που δημιουργείται από ελλείψεις, παραλείψεις κτλ.· κενό1γ: Ο συλλογισμός του έχει ένα λογικό ~. H κατάθεσή του είχε πολλά χάσματα. H μνήμη του παρουσιάζει χάσματα. || (νομ.) ~ νόμου, παράλειψη στη ρύθμιση ενός θέματος. β. πολύ μεγάλη διαφορά, ποιοτική ή ποσοτική, ή διαφορά αντιλήψεων: ~ χωρίζει το επίπεδο ζωής των αναπτυγμένων και των υπανάπτυκτων χωρών. Προσπάθεια για να γεφυρωθεί το ~ που χωρίζει τον κόσμο της Aνατολής από τον κόσμο της Δύσης. Yπάρχει αγεφύρωτο ~ ανάμεσα στους δύο. Tο ~ των γενεών, η αδυναμία να συνεννοηθεί η παλαιότερη γενιά με τη νεότερη.

[λόγ.: 1: αρχ. χάσμα· 2: σημδ. αγγλ. chasm (< λατ. chasma < αρχ. χάσμα)]​

Δεν ζούμε στο 1941 να μην ξέρουν οι Γερμανοί πολίτες κι οι περισσότεροι Γερμανοί στρατιώτες τί γίνεται με τη ΣΙΩΠΗΛΗ ή την ΗΧΗΡΗ υποστήριξη τους στο block 11 του Άουσβιτς, οπότε να πρέπει να τους ενημερώσουμε μέσω του διαλόγου. Με όλο το θόρυβο, όλη την προπαγάνδα κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών, η οποία προπαγάνδα έχει στην ελλάδα πλέον πάρει αηδιαστικές διαστάσεις, αυτή τη φορά στο Δυτιστάν δεν θα μπορέσει να υπάρξει κάποιος να πει "δεν ήξερα, δεν είχα καταλάβει ακριβώς, είχε όμως υπάρξει και μια ταπείνωση της Πατρίδας, ήταν άρρωστη και η μανούλα του, πες ρε, ήταν άρρωστη και η μανούλα σου" κλπ. κλπ. που ειπώθηκαν τότε ηχηρά στις Νυρεμβέργες και σιωπηλά εντός των κρανίων, για ευκολότερο ύπνο.

Τούτο βέβαια, δεν σημαίνει ότι όποιος το επιθυμεί δεν καταφέρνει, ως Λάινους του Σνούπι, να τραβήξει την κουβερτούλα στα μάτια του, για να μην βλέπει. Αλλά δεν βλέπω κι εγώ το λόγο να λειτουργεί κανείς σαν ενισχυτικό του άλλοθι ότι, τάχα μου, έχει και επιχειρήματα και συμμετέχει, λέει, και σε διαλόγους για να αντιπαρατεθούν απόψεις. Και πάντως εγώ δεν έχω καμία όρεξη να του νομιμοποιήσω κάτι τέτοιο. Θα βρει στο ιντερνετ άλλους, πιο ξεκούραστους.

Οσο με αφορά, ας μείνει με τα συμφέροντα με τα οποία ταυτίζεται (αληθώς ή από μαλάκυνση, το ίδιο μου κάνει), με τη γύμνια των προσωπικών του οπαδικών προτιμήσεων ή με τη φύση του ως σαυρόποδο που καταπίνει ότι βρει αμάσητο και μετά τρώει χαλίκια για να αλεστεί η τροφή του.

Συνοπτικά, αδιαφορώ αν ένας τέτοιος άνθρωπος κρύβει κάπου βαθιά στα σωθικά του σπάνιες πεταλούδες και θέλει να τις αποδώσει πίσω στον κόσμο.

Για την οικονομία του (μη)διαλόγου, ελπίζω ότι προϊόντος του χρόνου στο ντροπαλό φασισταριό η Υποκρισία στην επίκληση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του ελεύθερου λόγου, των αξιών της Δύσης και του Μπολιτισμού μας, θα περιοριστεί μόνο στους κλινικά ηλίθιους, μια διόλου, ποσοτικά και ποιοτικά, αμελητέα μειονότητα ανάμεσά τους.

Οι υπόλοιποι θα μπορέσουν επιτέλους να εκφράσουν ανυπόκριτα και ανενδοίαστα τα φασιστικά τους συμφέροντα (κατά φαντασίαν ή υπαρκτά) για να δώσουν διέξοδο στη μισανθρωπία και την σκατοψυχία τους.

Αν οι (ας πούμε) άνθρωποι ξεκινάνε από την παραδοχή ότι ο κατακτητής αν δεχθεί αντίσταση τότε βρίσκεται σε νόμιμη άμυνα, τί μπορεί να μην τους φαίνεται λογικό κι αποδείξιμο με απλές συνεπαγωγές από αυτό;

Βάλε από δίπλα και τους "αφού το λένε όλοι! Ποιοί όλοι; ΟΛΟΙ, να, το λέει κι ο Μπάμπης ο Σουγιάς, ο Κώστας ο Γκοτζίλας, ΟΛΟΙ!!!" κι έχεις σύσσωμη τη συνομοσπονδία των "Γιατί έτσι!".

Τί χρείαν έχομεν συζητήσεων; Χρεία διδάσκει, κἂν βραδύς τις ᾖ, σοφόν - όχι η συζήτηση, η χρεία...

Ο φόβος, απ΄την άλλη, είναι διαφορετική ιστορία. Ο φόβος, ως ανθρώπινη ιδιότητα, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι κατακριτέος.

Σε μια αεροδιασταύρωση τις προάλλες, σ΄ένα καπνιστήρι αεροδρομίου που μπαίνουμε οι καπνιστές και κάνουμε τις ρέγγες, πέτυχα δύο χαρωπά Κυπριωτόπουλα, περί τα 20, γυρνούσαν από όμορφες διακοπές πίσω στο τόπο τους. Μου μίλησαν πρώτοι, και τα Κυπραίικα Αγγλικά τους μου τους σύστησαν. Καθώς έψαχνα άυπνος την τσάντα μου να βρω τα τσιγάρα μου που σίγουρα κάπου μου είχαν πέσει, ήρθαν και μου πρόσφεραν από μόνοι τους το τελευταίο τσιγάρο που τους είχε απομείνει - η πτήση τους αναχωρούσε εντός ολίγου, και υπάρχει συχνά αλληλεγγύη ανάμεσα στις ρέγγες. Τους ευχαρίστησα στα ελληνικά και κουβέντα στην κουβέντα, τους ρώτησα ευθέως.

"Ρε παιδιά, τί κάνετε εκεί κάτω; Ξεχάσατε τον Καραολή και τον Δημητρίου και κάνατε τη χώρα σας βενζινάδικο για τους παιδοφονιάδες;"

(ναι, φίλε αναγνώστη, ο καραολής κι ο δημητρίου ήταν ΔΥΟ άνθρωποι, ο Μιχάλης κι ο Ανδρέας, δύο παλικάρια που συνελήφθησαν από τους Αγγλους διαφορετικές μέρες, για διαφορετικά πράγματα, απλώς εκτελέστηκαν την ίδια μέρα κι η ελλαδική πολιτεία θεώρησε συχνά ότι ένας δρόμος είναι αρκετός και για τους δύο για να τους τιμήσει, ο ένας τα μονά, ο άλλος τα ζυγά)

"Ε, τί να κάνουμε τώρα... ", μου ψέλλισαν..

"Κι ο Τάσος ο Ισαάκ, που σκοτώθηκε από Τούρκους εποίκους; Που μόνο δυό Ιρλανδοί κυανόκρανοι που ξέρουν από καλή κατοχή όρμηξαν να τον σώσουν, οι άλλοι όχι, αλλά δεν μπόρεσαν; Κι ο ξάδερφος του ο Σολωμός Σολωμού που πήγε να ξηλώσει την Τουρκική σημαία και τον πυροβόλησε έποικος υπουργός;"

"Ε, έτσι είναι αυτά, δεν μπορεί να κάνεις πολλά πράγματα, εγίναν και κάποια δικαστήρια..."

Μου ξεκίνησαν μια ιστορία για το πώς πέρασαν πριν λίγα χρόνια στα Κατεχόμενα να δουν τα σπίτια των παππούδων τους και πώς σφίχτηκε η καρδιά τους που τα είχαν έποικοι (δε ρώτησα αν τους πήγαν και καμιάν αναρόπιτα, λίγη κουμανταρία..).

"Και πώς νιώσατε όταν φτάσατε εκεί μπροστά, ρε παιδιά, εκεί που παίζατε με τους παππούδες σας όταν ήσασταν μιτσοί, δεν σας γύρισε το μάτι ανάποδα;"

"Ε, ναι, αλλά δεν βοηθά κι ο ξένος παράγοντας... τί να κάνουμε... "

Και με αυτό το αμείλικτο ερώτημα, το δίχως ερωτηματικό, να εκφράζει την τριπλή μας παραίτηση χαιρετηθήκαμε, έπρεπε να πάνε στο γκέιτ - "ήρτεν η ώραν σας" είπα τους, αναθυμούμενος με χαμόγελο ατόφια τη φράση των Κυπραίων ρεσεψιονίστ πριν από χρόνια, όταν σε ξυπνούσαν για την αφύπνιση στα ξενοδοχεία. Δεν νομίζω πως κατάλαβαν το αστείο.

Κι ευτυχώς που έφυγαν, γιατί το ερώτημα που εκείνοι μου αφήκαν να κρέμεται ως απάντηση, εγώ τους το είχα για ερώτηση: "Τί να κάνουμε;". Κι από κείνους περίμενα καμμιά καλή ιδέα, ως απάντηση.

Μετά σκέφτηκα ότι είχα ακόμη στην κωλότσεπη το φυλλάδιο που μου χαν δώσει μια μέρα πριν στη χώρα από την οποία ερχόμουν σ' αυτό το αεροδρόμιο, όταν έφτασα στην προσυγκέντρωση για μία ακόμη πορεία χιλιάδων ανθρώπων για τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού: τη λίστα με τις εταιρείες που πρότειναν για μποϊκοτάζ, μια μικρή στοχευμένη λίστα με 5-6 εταιρείες που στηρίζουν υλικά και τεχνικά τους παιδοφονιάδες - δεν το βρήκα κακό, και λίγη λιγότερη κατανάλωση δεν βλάφτει. Στο τέλος είχε και μια αναφορά σε φρούτα απ΄το απαρτχάιντ και σε σούπερ μάρκετ που τα πουλάνε. Μήπως έπρεπε να τους το δώσω; Μετά το καρπούζι λοιπόν που παρέκαμψε τη λογοκρισία στα σόσιαλ, ήρθε η ώρα για τη μάχη του γκρέιπφρουτ; Μπα, δεν φαντάζομαι να τρώνε εισαγόμενα φρούτα στην Κύπρο.

Ο φόβος λοιπόν... Αλλά αν έψαχναν έστω κάτι να κάνουν, ήταν κι αυτό ένα πρώτο κάτι ή θα μπορούσαν να δοκιμάσουν να αρθρώσουν όταν όλα τα σκιαζε η φοβέρα...

Ομως αν δεν τους παρακινήσει ο φόβος τους να δράσουν πριν έρθει η σειρά τους, πώς θα τους ξεπαραλύσω εγώ;

Dream

ΥΓ. Σε μια ολική metamorphosis πεταλούδας σε κάμπια ο Μπίμπης ο Ζελένσκις κραυγάζει πλέον την ουσία του με το "Σώσον Κύριε την αποικία Σου!"

Μένει να δούμε αν θα εισακουστεί, καταβαραθρώνοντας την "Αυτοκρατορία του Κυρίου" μιαν ώρα αρχύτερα...

 

Αποκαλύπτομαι....

 

Μου έλεγε φίλος μου ότι του είπε φίλος του, Ιρανός πυρηνικός επιστήμονας, ότι φρουροί της επανάστασης του Ιράν, μεταμφιεσμένοι σε υδραυλικούς, έχουν εγκαταστήσει πέντε χιλιάδες πυρηνικούς ηλιακούς θερμοσίφωνες σε ταράτσες στο Ισραηλ που θα πυροδοτήσουν αυτές τις μέρες!
ΔΙΑΔΟΣΤΑΙ

 

Το Ισραήλ , ένα κράτος που ξέρει πότε να απαντά και πως , αυτό έδειξαν ως τώρα τα γεγονότα, τοποθετήθηκε ευθέως στον Τούρκο πως δεν πρέπει να μιλά ένας που κατέχει παράνομα μέρος της Κύπρου..

https://www.iefimerida.gr/kosmos/israil-kata-erntogan-thrasos-katehei-paranoma-b-kypro

Φυσικά εδω οποίος μιλά έτσι ή φυλακίζεται ή λοιδορείται.

 

Μήπως να τοποθετηθεί και για αυτό ;

 

Ας τοποθετηθουμε εμεις στις προκλήσεις της γείτονος πρώτα . Όποιος μιλά εδώ έτσι ή φυλακίζεται ή λοιδορείται.

 

Ε... μα... δεν ησυχάζει κι αυτή η γειτονιά πια...

 

Με τους γείτονες που έχουμε;;;; Δεν το βλέπω