Ο Κ ανήκει; (split από Υλιστική προσέγγιση της αγάπης και M/s)

Υπήρξαν και υπάρχουν μακροχρόνιες, έως και ισόβιες, σχέσεις D/s και M/s από απόσταση και μεταξύ ατόμων που ήταν παντρεμένο το ένα από τα δύο ή και τα δύο μέλη της σχέσης.

 

Ειλικρινά δεν έχω κανένα λόγο να αμφιβάλλω, ούτε να κατακρίνω. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που το M/s δεν το έχω καν ακουμπήσει. Αλλά πάντα μιλώντας για την πάρτη μου και μέχρι το όποιο D/s έχω ακουμπήσει. Στο δικό μου το μυαλό να καλούσα την υ και να της έλεγα μέσα στη νύχτα, σήκω και έλα σπίτι μου τώρα. Και να μου έβρισκε δικαιολογίες, του στυλ δεν μπορώ για χ,ψ,ω λόγο. Δηλαδή γιατί δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τον σύζυγο ή δεν θα ήθελε να κινδυνέψει να αποκαλυφθεί. Επαναλαμβάνω, αλλά για μένα D/s δεν θα ήταν. Από την στιγμή που κάποιος άλλος έχει τον παραμικρό λόγο πάνω σε κάποιον που θεωρητικά κυριαρχείς, Κυριαρχία δεν είναι. Εκτός της περίπτωσης που όπως περιέγραψα τα μέλη του γάμου έχουν ρητά γραμμένο ο ένας τον άλλο. Που δηλαδή να το έχει κάνει ξεκάθαρο με τα λόγια ο ένας στον άλλο.

 

Θέλετε να μας πείτε ποιες είναι αυτές οι ιδιαίτερες συνθήκες που παραδίδουν οι s υποταγή 24/7 ενώ είναι αλλού; Γιατί πραγματικά, μόνο στην περίπτωση που ρητά έχουν πει οι vanilla σύντροφοι ο ένας στον άλλον "ξέρεις τι, μένουμε μόνο για τα παιδιά/σκυλιά/γατιά/whatever μαζί, και η ζωή σου και η ζωή μου χώρια", μπορώ να φανταστώ ένα τέτοιο σκηνικό.

Σε ότι αφορά τα ethics, είπα από την αρχή ότι δε θα μπω σε συζήτηση περί ηθικών αξιών, ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του.

 

To D/s δεν είναι M/s

Αλλά και για M/s να μιλάμε, το παραπάνω είναι perfectionist fallacy με εσάνς no true Scotsman και strawman, και ο λόγος είναι ότι ο σχετισμός M/s δε σημαίνει ο/η M ζητάει αλόγιστα το ανέφικτο από το σ.

 

Συχνά πυκνά εδώ αρκετοί μιλάνε με απόλυτα. Το ξέρω ότι το D/s δεν είναι M/s. Για αυτό σε αυτή την περίπτωση η "τρύπα" είναι ακόμη μεγαλύτερη ή η discrepancy. Άρα δεχόμαστε την μερική ιδιοκτησία. Το να είναι ο/η σ παντρεμένος/η σε γάμο μη διαλυμένο και να θεωρεί ότι βρίσκεται σε σχετισμό M/s, επειδή γράφει 100000 φορές μια φράση σε ένα mail ή κρατεί ημερολόγιο για το Α. Πόσο μάλλον ο/η Α να γνωρίζει ότι ο/η σ, το κάνει εν κρυπτώ. Τουτέστιν, δεν θα ήθελε να χάσει κάτι από τον βανιλογαμο ( άρα ο βανίλιας σύζυγός επάνω του έχει μια κάποια.σταθερή εξουσία ). Ή οτιδήποτε άλλο σποραδικό, συγνώμη αλλά M/s σε μένα δεν φαίνεται. Και επειδή διαβάζω χρόνια για να ξεστραβωθώ. Ή δεν καταλαβαίνω ελληνικά ή γυρίζουμε την ομελέτα όπως μας βολεύει. Μετά, το παντρεμένο μέλος του σχετισμού δεν είναι θεωρητικά βανίλλα? Ή υπάρχει και το vbdsm? Χ ώρες βανίλλα, Χ ώρες bdsmer?

Τεσπά, ξέρω ότι δεν θα βγάλει πουθενά η συζήτηση αυτή. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής γίνεται με σεβασμό στον "αντιφρονούντα".

 

Το D/s όπως και κάθε διοίκηση, είναι «η τέχνη του εφικτού».

 

Με λίγα λόγια θέλετε να παραμείνουμε στην περιπτωσιολογία με περισσότερες λεπτομέριες. Όταν ακόμα δεν δέχεστε τα βασικά στοιχεία του Μ/σ, τι σας κάνει να πιστεύετε ότι μπορείτε να συλλάβετε σαν αντίληψη τα ειδικότερα? Είναι ατελέσφορο και σκοπίμως αποπροσανατολιστικό.

Ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του για την ζωή του, όμως για τις ζωές των άλλων και μάλιστα σε πλαίσια ασυμμετρίας που δεν μπορεί να συλλάβει ούτε τα β α σ ι κ ά , δεν μπορεί και ούτε υποχρεούται να έχει άποψη. Η όποια ηθική που λειτουργεί ως απολυταρχία.. είναι ανήθικη και αφύσικη.

 

Σας ευχαριστώ που δεν με ψέγετε, ειλικρινά. Πόσο μάλλον όταν η ματιά μου δεν είναι βανίλλα ούτε bdsmική επί της παρούσης, αλλά ρεαλιστική. Επαναλαμβάνω, βλέπω σε αυτό το νήμα τα απόλυτα να καταρρέουν. Τώρα, μπορούμε να συζητούμε στο διηνεκές. Θα καταλήξουμε απλά στο ότι ο καθένας μας, έχει δίκιο για τον εαυτό του.

Τουτέστιν, όσο είναι παράλογο για την νηματοθέτρια να της ανήκει ο Κ. Άλλο τόσο μπάζει νερά να θεωρεί κάποιος εαυτόν απόλυτο ιδιοκτήτη ( αν δεν κάνω λάθος αυτό είναι ο Master ). Κάποιου στον οποίο έχει πρότερο δικαίωμα κάποιος άλλος. Γιατί αυτό εγκαθιδρύει ένας γάμος, δικαιώματα. Τίποτε περισσότερο τίποτα λιγότερο. Βέβαια αν θέλετε να το πάμε στο ανήκειν μυαλού, ψυχής κλπ. Εντάξει, μπορούμε να ξεφύγουμε και προς τα εκεί.

Το βασικό σημείο της εξίσωσης είναι ότι ο/η βανίλια σύζυγός δεν έχει ιδέα της ύπαρξης του τρίτου προσώπου Α/D. Αν ότι το θεωρητικό υ/σ, του το αποκρύπτει δεν σημαίνει τίποτα. Πάω πάσο. Γιατί θεωρώ ότι κρούω ανοιχτές θύρες.

 

Εκεί όμως που λαλούν πολλά κοκόρια φίλτατε, δεν αργεί απλά να ξημερώσει. Αλλά τα αντιφατικά κελεύσματα, μπορούν να είναι καταστροφικά. Στην παρούσα υπόθεση επί χάρτου, ο/η αδαής σύζυγός είναι ο υποστρατηγός και ο/η Κ τρίτο πρόσωπο ο ταγματάρχης. Ποιανού θεωρείτε ότι η διαταγή υπερτερεί? Σε περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων πάντα?