Άρης ο τηλεπαθητικός.

(Sex-x-files Ιστορία 1η Επεισόδιο 1)​

¨Δεν βλέπεις μπροστά σου στραβάδι? Ηλίθιε!" Η φωνή της ακούστηκε θυμωμένη και το βλέμμα της τον κοίταξε με φανερή απαίχθεια και αηδεία. "Συγνώμη κύρια... Δεν το ήθελα. Ήμουνα αφηρημένος!" αποκρίθηκε σαστισμένος αυτός. "Τι συγνώμη και βλακείες μου τσαμπουνάς ρε γύφτο. Ήρθες κι έπεσες κατευθείαν πάνω μου επίτηδες. Ή για να μου αρπάξεις την τσάντα ή για να μου ριχτείς βρωμιάρη. Θα σε φτιάξω όμως εγώ. Θα καλέσω τώρα αμέσως την αστυνομία να σε συμμαζέψει άχρειο υποκείμενο!" Ο Άρης την κοίταξε ικετευτικά στα μάτια της καρφώνοντας το βαθυγάλανο βλέμμα του μέσα στο δικό της. Ήταν ίσως το πιό αξιοσημείωτο σημείο στην εμφανισή του μιας και όλα τα άλλα ήταν σε αθλία κατάσταση. Αξύριστος για μέρες, άλουστος, φορώντας ενα βρώμικο τζην παντελόνι και μια μπλουζα με ενα ταλαιπωρημένο ξεφτισμενο μπουφαν. Τα αθλητικα παπουτσια που φορουσε ειχαν σχεδον μαυρισει απο τις βρωμιές του δρόμου. Και η ανάσα του βρωμούσε αλκοόλ. Αλκοόλ που το έπινε από ένα μπουκάλι το όποιο βρισκόταν μόνιμα στην μία τσέπη του μπουφάν του.

"Σας παρακαλώ κυρία. Ειλικρινά δεν σας είδα. Και δεν έχω την πρόθεση να κάνω τίποτε από όσα μου λέτε..." τον έκοψε απότομα λέγοντας του. "Σε ποιόν τα τσαμπουνάς αυτά μου λες? Δεν σας ξέρω νομίζετε όλους εσάς τους αλήτες που ψάχνουν ανυπεράσπιστα θύματα σαν και μένα να ορμήσουν και να τα κλέψουν ή ποιός ξέρει τι άλλο θα σκέφτεται η αρρωστημένη φαντασία σας. Έννοια σου και ο αρχηγός της αστυνομίας είναι φίλος μου και θα σε περιποιηθεί κατάλληλα!" Έβγαλε το κινητό από την τσέπη της και έψαξε να βρεί το νούμερο του. "Έχω που έχω τις καύλες μου" σκέφτηκε αυτή "εσύ μου έλειπες τώρα!"
Τά μάτια του Άρη άνοιξαν διάπλατα από την έκπληξη. Και ο λόγος ήταν ότι του συνέβαινε ξάνα κάτι που του είχε συμβεί μερικές φορές μετά το ατύχημα με την πτώση του ιδιωτικού του αεροπλάνου στο οποίο εκτός απο αυτόν ταξίδευαν η πρόσφατα παντρεμένη γυναίκα που αγάπουσε υπερβολικά αλλά και η μητέρα με τον πατέρα του. Κάποια βλάβη τον ανάγκασε να κάνει αναγκαστικη προσγείωση που κατέληξε σε ολοκληρωτική συντριβή του ιδιωτικού του τσέσνα μέσα σε ένα δάσος. Τον βρήκαν βαριά τραυματισμένο μερικά μέτρα μακριά από το δυστύχημα. Κάνεις δεν μπόρεσε όμως να δώσει κάποια αληθοφανή εξήγηση πως βρέθηκε εκεί πεσμένος έχοντας ξεκαρφώσει ενα κομματι σιδερο της ατράκτου που είχε καρφωθεί κοντά στην καρδια του και πως μπόρεσε να παραμερίσει την μάζα των συντριμιων και να βγει πριν το σκάφος τυλιχτει στις φλόγες. Έμεινε πολύ καιρό στο νοσοκομείο μέχρι να αναρρωσει τελείως αλλά ο πόνος του για τον άδικο χαμό των τριών πιο αγαπημένων του προσώπων ήταν πολυ μεγαλύτερος από τον πόνο τών πληγών του. Οι γιατροι που τον παρακολουθούσαν εξέφρασαν μάλιστα τον θαυμασμό και την απορία τους για την ίκανότητα του οργανισμού του που κατάφερε σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα να γιατρέψει πλήρως ακόμα και τις ραφές που του κάνανε στις διάφορες εγχειρήσεις και επεμβάσεις. Ακόμα και το τρυπημένο πνευμόνι του δεν εμφάνισε ίχνος από την πληγη του μπηγμένου σιδέρου. Από την μέρα που είχε συνέλθει δεν μπόρεσε να συγχωρέσει τον εαυτό του για τον θάνατο τον γονιών του και της αγαπημένης του συζυγου. Θεώρησε τον εαυτό του ένοχο και ας ήταν το φταίξιμο όλο των τεχνικών-συντηρητων που ειχε προσλαβει για την επίβλεψη του αεροσκάφους του. Το πιοτό γι αυτόν ήταν η μοναδική λύση. Λύση γιατί πολλοι γνωστοι, συγγενεις αλλά και φίλοι του τον κατηγόρουσαν και τον καταδίκαζαν ότι αυτός τους σκότωσε.
Α, όχι κανείς δεν του το είπε φωναχτά. Όλοι τους είχαν φορέσει την μάσκα της συμπόνοιας με το στημένο παγωμένο χαμόγελο κανοντας τον Άρη να τους σιχαινεται. Και τους σιχαινόταν γιατί απλά καταλάβαινε τι σκέφτονταν. Αλλά γιά μιά στιγμή. Δεν το καταλάβαινε απλά. Το διάβαζε στις σκέψεις τους. Επειδή όμως το είχε ρίξει ήδη στο πιοτό δεν μπορούσε να το διακρίνει μιάς και στο μεγαλύτερο μέρος της ημέρας ήταν μεθυσμένος. Και αυτό ακριβώς του συνέβαινε ξανά τώρα με αυτήν την άγνωστη ψηλομύτα. Διάβαζε τις σκέψεις της. Μόνο που τώρα δεν ήταν μεθυσμένος ακόμα. Δεν είχε προλάβει ακόμα να ανοίξει το πρώτο μπουκάλι της ημέρας! Διάβαζε ολοκάθαρα τις σκέψεις της σαν να του μιλούσε.
"Δεν μπορούσε να πέσει πάνω μου κάνενα τεκνό να το γουστάρω?
"Πάλι ο μαλάκας ο άντρας μου με άφησε καύλωμένη. Μόνο την πάρτη του κοιτάει. Με γαμάει, χύνει και σηκωνεται και φεύγει για την δουλειά."
"Και μου την πέφτει τώρα και αυτός ο βρωμύλος! Άντε να δούμε πως θα ξεμπερδέψω μαζί του. Θα χάσω και το ραντεβού με τον Νίκο... μόνον αυτός ξέρει πως να με γαμάει και να με κάνει να χύνω συνέχεια..."
"Ααααχχ... ειμαι πολύ καυλώμενη γαμώτη μου. Πάλι με τους δονητές θα την βγάλω σήμερα. Γαμώ την καντεμιά μου!!"
Ο Άρης δεν πίστευε αύτο που του συνέβαινε. Ξαφνικά όλα τα ανεξήγητα ή λανθάσμενα γεγονότα που του συνέβησαν από την στιγμή της συντριβής του αεροσκάφους αποκτούσαν κάποια λογική εξήγηση. "Λογική?" σκέφτηκε. "Θεότρελη θα έλεγα καλύτερα" συνέχισε να σκεφτεται τοποθετώντας τώρα στη σείρα όλα τα ανεξήγητα γεγονότα. Το καρφωμένο σίδερο στο στήθος του! Θύμηθηκε ξαφνικα!! Το κοιτουσε χωρίς να μπορεί να κουνηθεί. Ναι ναι, το έβλεπε σιγα-σιγα να τραβιέται έξω απο το στήθος του. Και μετα τα διάφορα συντρίμια που τον εμπόδισαν να βγει απο το σκαφος ως δια μαγείας παραμερίζονταν ανοίγοντας του δρόμο. Αυτοι οι εφιάλτες που είχε κατα διαστήματα να βλέπει τον εαυτό του να τραβάει το σιδερο απο το στηθος του και να παραμερίζει τα συντρίμια καταβάλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες συνεβηκαν πραγματικά! Αλλά με μιά διαφορά. Τα έκανε μόνο με την σκέψη του. Σαν κάτι να ξύπνησε μέσα του ένιωσε τον εαυτό του να συνέρχεται απότομα. Οι σκεψεις του λειτούργησαν αστραπιαία. Έτριψε το πηγούνι του και αντιλήφτηκε ότι ήταν αξύριστος (πράγμα που ποτε δεν το έκανε). Ένιωσε τον μυρωδιά του μπαγιατισμένου ιδρώτα και της απλησιάς του να τον πλημμυρίζει. Ο εαυτός του επανήλθε με μιάς. Το κύρος του βγήκε στη επιφάνεια. Το αναστημά του ανορθώθηκε και το βλέμμα του σκοτείνιασε αγριεμένο. Την στιγμή που αυτη η μεσηλικη ψηλομύτα έφερνε το κινήτο στο αυτί της περιμένοντας να απαντήση η κλήση της ο Άρης της μίλησε με σταθερή και δυνατή φωνή.
"Σου ζήτησα συγνώμη ευγενικά. Δεν σου φταίω σε τίποτε αν ο άντρας σου σε άφησε πάλι πρωινιάτικα καυλωμένη και ψάχνεσαι να ξεσπάσεις αλλού!"
Η γυναίκα τον κοίταξε εμβρόντητη γουρλώνοντας τα μάτια της. "Πως τολμάς αλήτη να μου μιλάς έτσι?" του φώναξε έξαλλη ενώ μέσα της αναρωτήθηκε από που το κατάλαβε. "Πες μας τώρα ότι διάβασες και την σκέψη μου!" σκέφτηκε από μέσα της. Έμεινε άναυδη από την απάντηση του. "Ακριβώς αυτό που σκέφτηκες. Γι αυτό θα ήταν φρόνιμο και συνετό να έκλεινες το κινητό σου και να συνέχιζες τον δρόμο σου για το τεκνό που σε περίμενει να σβήσει τις καύλες σου! Αν και από ότι σκέφτεσαι δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο. Απλώς καταναγκαστική λύση! Ααα... μα ναι... εδώ θα συμφωνήσω κι εγώ. Αυτός ο νέγρος με τα αλογίσια προσόντα όντως θα σε βολεύει όπως γουστάρεις. Τι κρίμα που είναι τόσο μακριά σου!!" Η γυναίκα τα έχασε. Από την μιά δεν πίστευε στα αυτιά της. Δεν την ένοιαξε καθόλου το σαρκαστικό ύφος που χρησιμοποιούσε μιλώντας την αυτος ο αναιδής, αχρείος τύπος. Αλλά το ότι διάβαζε τις σκέψεις της. Και αν όντως διάβαζε τις σκέψεις της τότε γίνοταν το ζήτημα πολύ επικίνδυνο. Αν πάει να τα πει για αντεκδίκηση όλα στον άντρα της τότε είναι χαμένη. Θα την πετάξει σαν σκυλί στον δρόμο μιάς και όλη η περιουσία είναι δική του. Αυτή όταν γνωρίστηκαν του πρόσφερε μόνο την ομορφιά και το κορμί της. Φυσικά τότε και ο άντρας της ήταν ακόμα νέος και την ικανοποιούσε κανονικότατα. Αλλά τώρα... που έχει μάλιστα πενηνταρισει και βάλε σε συνδυασμό με τις νεάρες ερωμένες που έχει κατα περιόδους δεν την δίνει και την πρέπουσα σημασία. Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της δίωχνοντας αυτές τις σκέψεις μονολογώντας μέσα της ότι απλά είναι σύμπτωση όλα αυτά. Κάτι θα της ξέφυγε πάνω στο θυμό της και ακουγοντας το ο τύπος το χρησιμοποίησε εναντίον της.
Η απάντηση του την πανικόβαλλε. Την φώναξε με το όνομα και το επώνυμο της αναφέροντας το όνομα του άντρα της και ονομάζοντας 2-3 επιχειρήσεις που έχει. Προσπάθησε να πει κάτι αλλα δεν βγήκε λέξη από το μισάνοιχτο στόμα της. Για πρώτη φορά στην ζωή της ένιωσε "γυμνή" και τελείως απροστάτευτη μπροστά σε κάποιον τελείως άγνωστο της. Κάποιον που... μα δεν γίνεται σκέφτηκε.. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!! Τον σκέφτομαι να μου κάνει έρωτα μέ όλους τους τρόπους... Εγώ? Με αυτόν τον λιγδερό βρωμίλο? ΠΟΤΕ! ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ! Μα γιατί όμως το σώμα μου με προδίδει. Γιατί αντιδράει θετικά σε αυτές τις σιχαμέρες σκέψεις μαζί του?" Ο Άρης χαμογελώντας σαρκαστικά με υπεροπτικό ύφος τις έλυσε με μιάς αυτές τις απορίες. "Είναι πολύ απλό αγαπητή μου. Έγω σου περνάω αυτές τις σκέψεις στο μυαλό σου. Καθώς επίσης μπορώ και ελέγχω τις αντιδράσεις των διαφόρων αισθήσεων και εκκρισεων σου. Θα φροντίσω να σου διώξω αύτη την ανυπόφορη κατάσταση που σου προκάλεσε ο ανδρας σου αμέσως!" Βέβαια οι περαστικοί που σταμάτησαν γεμάτοι περιέργεια για να παρακολουθήσουν το συμβάν δεν άκουγαν τα λόγια του Άρη για τον απλούστατο λόγο ότι, τα μεταβίβαζε με εγκεφαλικα μηνύματα τηλεπαθητικά στο μυαλό της.
"Όχι! Μή! Στάματα! Φύγε μακριά μου διάολε! ΒΟΗΘΕΙΑ!! Ας με βοηθήσει κάποιος. Με βιάζει!!!" φώναξε στους γύρω της η γυναίκα αλλά κάνεις δεν έκανε το παραμικρό. Λογικό ήταν ότι την περνούσαν ίσως και για τρελή μιάς και ο Άρης στεκόταν γύρω στα 10 μέτρα μακριά της τώρα. Αλλά όχι και το μυαλό του. Το μυαλό του είχε γίνει ένα με το δικό της. Ήδη η καρδία της δούλευε γρήγορα στέλνοντας το αίμα με πίεση στις ερωτογενεις περιοχές της. Βασικα δηλαδη στον στήθος τον κόλπο και την κλειτορίδας της. Η αδρεναλίνη γέμισε το αίμα της. Ο ίδιος ο Άρης απόρησε με την ευκολία που κατάφερνε να ελέγξει όλες αυτές τις λειτουργίες. Η γυναίκα γύρισε απότομα κι προσπάθησε να τρέξει μακριά του σχεδόν τρελαμένη από αυτά τα απίστευτα πράγματα που τις έκανε αυτός ο άγνωστος μόνο με την σκέψη του. Αυτά τα... τα... κατω από άλλες συνθήκες θα τα απολάμβανε σίγουρα με όλες τις αισθησεις, με όλο της το είναι. Αλλά όχι τώρα και μάλιστα δημοσία πρωινιάτικα ανάμεσα σε τόσο κόσμο. Σίγουρα σκέφτηκε έχω ήδη γίνει ρεζίλι! Ο Άρης τότε σταμάτησε τις τηλεπαθητικές του επιθέσεις. Αυτό που διάβασε στην σκέψη της τον κάλμαρε. Την άφησε να φύγει... όχι για πολύ όμως... γιατί κάτι διάβασε στην σκέψη της που τον έκανε να αναθεωρήσει κάποιες "κινήσεις" του. Την παρακολούθησε να τρέχει και να χώνεται μέσα στο αυτοκίνητό της. Τα φυμέ του τζάμια ήταν μιά πολύ καλή προστασία για τα μάτια των περαστικών περίεργων. Η γυναίκα μόλις μπήκε μέσα σφράγισε τις πόρτες κι έβαλε μπροστα την μηχανή ανοίγοντας την μουσική στο διαπασών. "Έλα λοιπόν τώρα!! Που είσαι κάθαρμα?? Τώρα κάνε μου ότι θέλεις... Μόνο απάλλαξε με από αυτές τις μαρτυρικές ερωτικές σκέψεις μαζί σου. Από αυτές τις σκέψεις που γέμισες με μίας το μυαλό μου." Τα λόγια αυτά τα είπε φωναχτά αλλα τα σκέφτηκε ακόμα πίο δυνατά.
Μάταια όμως περίμενε. Πέρασαν μερικά λεπτά αλλά δεν ένιωσε τίποτε απολύτως. Η διαίσθησή της όμως δεν την ξεγελούσε. Ήξερε ότι ήταν κάπου εκεί έξω και απλά την ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΣΕ. Με το μυαλό του σίγουρα διάβαζε τις σκέψεις της. Ασυναίσθητα τα δάχτυλα της γύρισαν τον λεβιέ της θέσης και το κάθισμα της ξάπλωσε. Τα δάχτυλά της κινήθηκαν από μόνα τους. Το ένα της χέρι χώθηκε μέσα από το πουκάμισό της και αμέσως τα δάχτυλά του άρχισαν να μαλάζουν τα βαρία βυζιά της με τις κατάσκληρες ρώγες της. Το άλλο της χέρι χώθηκε κάτω από την φόυστα της. Παραμέρισε το στριγκακι της και αμέσως 2 δάχτυλά της βυθίστηκαν μέσα στο μουσκεμένο μουνί της. Με την βάση της παλάμης της άρχισε να τρίβει την κλειτορίδα της ταυτόχρονα δουλεύοντας τα δάχτυλα της μέσα έξω στο μουνί της. Η σκέψη της ζωγράφιζε δεκάδες διαφορετικές ερωτικές σκηνές με αυτόν τον άγνωστο. Ένιωθε την καύλα της να φουντώνει αλλά κάτι την εμπόδιζε να χύσει. Να φτάσει στον οργασμό. Τον ένιωθε ότι παραφύλαγε πολύ κοντά κρυμμενος πίσω από το απελπιστικό φούντωμα της καύλας της αλλά κάτι τον κρατούσε. Και τότε το κατάλαβε. ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΝ ΟΡΓΑΣΜΟ ΤΗΣ! Την βασάνιζε τιμωρόντας την με αυτόν τον σιωπηλό, ανέγγιχτο και απόμακρο τρόπο. Ξαφνικά λέξεις ξέφυγαν δυνατά από τα χείλη της. Η υπερηφάνεια της και ο εγωισμός της κατασυνθλίφτηκαν από αυτήν την αφόρητη ανάγκη να χύσει και να ηρεμήσει το κορμί της και όλο της το είναι γενικότερα. "Συγνώμη!! Συγχώρα με!! Σε παρακαλώ! Σταμάτα αυτό το μαρτύριο και χάρισε μου τον λυτρωτικο οργασμό που λαχταράω. Κάνε με ότι θες μετά... Μόνο κάνε με να χύσω γαμωτο!! ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΟΛΥΥΥ!!"
Και τότε τον είδε. Μέσα στην σκέψη της αλλά ολοζώντανο μπροστά της. Τον είδε να μεταμορφώνεται. Ο Άρης της μεταβίβαζε με την σκέψη του εικόνες του εαυτού του πριν απο το δυστύχημα με το ιδιωτικό του αεροσκάφος. Η γυναίκα τον κοίταζε με δέος. Καταλάβαινε ότι αυτός την έκανε να τον οραματίζεται αλλά δεν την ενοιάζε καθόλου. Τον είδε να της χαμογελά συγκαταβατικά. "ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ!" σκέφτηκε δυνατά μέσα της. Και αμέσως μια οργιαστική σκηνή δημιουργήθηκε στο μυαλό της. Ο Άρης της έδωσε αυτό που ζήταγε. Φούντωσε απότομα την καύλα της στο μέγιστο. Ένιωσε την καρδιά της να κοντεύει να σπάσει από το έντονο καρδιοχτύπι. Το στόμα της νέρωσε απότομα. Στο μυαλό της ο Άρης γυμνός την γαμούσε ταυτόχρονα από παντού. Δεν ήταν όμως ένας μονον. Ήταν πολλά άντρες μαζί. Αλλά όλοι τους ήταν ο Άρης. Με την επιβολή της σκέψης του την έκανε να βλέπει ένα όργιο πολλών ατόμων ανδρών-γυναικών που όμως όλοι οι άντρες ήταν ό Άρης και όλες οι γυναίκες ήταν ΑΥΤΗ!! Η γυναίκα πλέον αφέθηκε στις τηλεπαθητικές του επιθέσεις. Τα χέρια της σταμάτησαν να χαίδευουν το κορμι της. Έπεσαν άψυχα σχεδόν πάνω στα καθίσματα του αυτοκινήτου. Άντιλαμβανόταν ότι σύντομα θα ένιωθε κάτι το μοναδικό, κατι το ασυλληπτο από οργασμιακής πλευρας. Γιατί πέρα από τις φαντασιώσεις της που τις σκηνοθετουσε ο Άρης ένιωσε το κορμί της να δέχεται επιθέσεις από παντού. Αόραταμ ανύπαρκτα δάχτυλα, χείλια, γλώσσες την χάϊδευαν και την φιλούσαν παντού. Οι ρώγες της πονούσαν από την απίστευτα έντονη καύλα. Η κλειτορίδα της είχε πρηστεί σε επικίνδυνο βαθμό σαν να ετοιμαζόταν να... εσκπερματώσει!! Αλλά αυτό που την τρέλαινε ήταν το γέμισμα της μουνότρυπάς της. Ένίωθε κάτι χοντρό και μακρυ να της έχει γεμίσει το μουνί και μάλιστα να την γαμάει με τον τρόπο που γούσταρε πιό πολύ. Αλλά και ο κώλος της δεχόταν ανάλογη επίθεση. Απόρησε αλλά μόνο για μία στιγμή πως ήταν δυνατόν αφου μισοκαθοταν, αλλα δεν το ξανασκέφτηκε. Ότι και να ήταν αυτό που τώρα πιά ξέσκιζε δυνατά την κωλοτρυπίδα της, το έκανε με μοναδικό τρόπο. Ποτέ της δεν είχε νίωσει τοσο άγρια καυλα εκεί πίσω. Ένιωσε την κωλοτρυπίδα της να παίρνει φωτια. Και ξαφνικα η γεύση της άλλαξε. Δεκάδες πούτσοι στην φαντασία της εκσπερματωναν πανω στο προσωπο και μεσα στο στομα της. Και οι γεύσει απο τα διάφορα χύσια ήταν μοναδικές. Προσπάθησε να εντοπίσει με πιανου το σπέρμα από αυτούς που είχε δοκιμάσει εμοιάζε αυτή η γεύση αλλά δεν τα κατάφερε γιατι...
... Ο οργασμός της ξέσπασε τρομακτικός. Σε σημείο που αναρωτήθηκε αν θα τον άντεχε η καρδιά της ή ο εγκέφαλος της. Ήταν ένας ασσύληπτος παρατεταμένος και επαναλαμβανόμενος οργασμός ή πολλοί απανωτοί μαζί? Δεν την ενοιαζε καθόλου. Έχυνε ασταμάτητα βογγωντας και μουγκριζοντας νιώθοντας να αιωρειται στο κενό. Δεν την ένοιαζε αν ακουγόταν. Δεν την ένοιαζε αν οι κραυγές της κάλυπταν την μουσική. Μόνο έχυνε και απολάμβανε τα μαστιγώματα και τα τραντάγματα των οργασμών πάνω και μέσα στο κορμί της. Ατελείωτοι μακρόσυρτοι και δυνατοί οργασμοί που ο καθένας έμοιαζε να είναι και ο τελευταίος αλλά πάντα ερχόταν ένας νέος να πάρει την θέση του παλιού. Δεν είχε ιδέα πόσα λεπτά κράτησε αυτό το ολοκαύτωμα των οργασμών της που την άφησαν καταιδρωμένη με την θέση στο σημείο που καθόταν να εχει δημιουργήσει μια μικρή λιμνόυλα από τα ύγρά της. Η ατμόσφαιρα μέσα στο αμάξι ήταν διάχυτη από την έρωτική της πανολεθρία. Το κορμί της είχε παραλύσει από το ερωτικό μούδιασμα. Η ανάσα της σχεδόν είχε σταμάτησει παρόλο που η καρδιά της ακόμα χτυπούσε δυνατά και γρήγορα. Και τότε τον ένιωσε δίπλα της. Τον ένιωσε να την παίρνει τρυφερά στην αγκαλιά του και να την κρατάει σφιχτά αλλά απαλά ταυτόχρονα γεμίζοντας την χάδια και φιλιά. Κουρνιασμένη μέσα σε αυτήν την τηλεπαθητική αγκαλιά του την πήρε ο ύπνος. Λίγο πριν βυθιστεί στις αγκαλιές του Μορφέα τον άκουσε να της λέει ότι αυτό που ένιωσε ήταν μόνο ή αρχή....

ΤΕΛΟΣ Α' ΜΕΡΟΥΣ​

 

Απλά ΤΕΛΕΙΟ!!!ανυπομονώ για την συνέχεια!!!
   

 

Ανυπομονώ για την συνέχεια. 

 

απίσταυτα ενδιαφέρουσα η ιδέα !!!

αλλά αρκετές περιττές λεπτομέρειες, δεν ξέρω αν αργότερα μερικές από αυτές θα φανούν χρήσιμες...

και φυσικά συνέχισε!

 

Απάντηση: Re: Άρης ο τηλεπαθητικός.

Έχεις δίκαιο με αυτό που λες για τις περιττές λεπτομέρειες. Όταν ξεκίνησα να την γράφω για κάποιο άλλο φόρουμ (περιμένοντας μάταια ανάλογη ανταπόκριση για να συνεχίσω), στο μυαλό μου υπήρχε μια αλληλουχία συμβάντων που θα "έδεναν" στην συνέχεια τους ήρωες αυτής της σειράς. Δυστυχώς όμως μετά το τρίτο επισόδειο σταμάτησα να τις γράφω γιατι δεν βρήκα κοινό να ανταποκριθεί. Με χαρά μου διαπιστώνω οτί αυτό δεν συμβαίνει εδώ πέρα. Σε λίγο θα ανεβάσω την δεύτερη ιστορία παρουσιάζοντας τον δεύτερο ήρωα. Δυστυχώς και πάλι λέω δεν τις συνέχισα. Αλλά η έμπευση υπάρχει πάντα μέσα στο μυαλό μου... Ελπίζω με την βοήθειά σας να μου δώσετε την χαρά να μοιραστώ αυτές τις ιδέες μου μαζί σας!

 

..μαλλον γερασα..

 

Re: Απάντηση: Re: Άρης ο τηλεπαθητικός.

μιλάμε για το www.sff.gr ;

 

Απάντηση: Άρης ο τηλεπαθητικός.

Όχι blindfold. Καμμια σχέση.