Έχω θυμώσει μαζί σου Μεγάλε!

Όποιος αναλαμβάνει την ευθύνη, φορτώνεται το φταίξιμο. Αρχή ισχύουσα τα μάλα εν τω στρατεύματι...

 

True story . Ειδικα όταν δεν κουνιεται φύλλο. Όταν κουνιεται μου βγαινει αντιδραση, οταν δεν κουνιεται δεν ξερω τι να κάνω ή καλύτερα δεν έχω τι να κάνω. Είμαι σε φάση pause....

 

@kinvara ... Τι θύμησες... Όχι σε μένα, είπαμε... Μια μακρινή  

Μακρινή     

 

Απίστευτο κείμενο. Απίστευτο <3

 

Ο θυμός της υ που να στρέφεται κατά του Κ εμένα μου φαίνεται ως εξαιρετικά βαριά συνθήκη. Προϋποθέτει την κρίση, έστω στιγμιαία, ότι ο/η Κ έχει άδικο. Και αυτό την υ την πονάει φρικτά και την σκίζει εσωτερικά, επειδή απομακρύνει τον Κ από την θεση που έχει ήδη (αν την έχει) εντος της εσωτερικής δομής της υ.
Αν παρόλα αυτά η υ θυμώσει δυο πιθανότητες υπάρχουν:
Α) Η υ αλλάζει οπτική γωνία και προσπαθεί να μην πνιγεί στην ενοχή της (με την βοήθεια του Κ κατά προτίμηση)
Β) Η ουσιαστική D/s σχέση διαλύεται

 

Η απομυθοποίηση του Κ είναι άλλο θέμα.

 

Πριν μάθω να το διαχειρίζομαι υπήρχαν αρκετές αντιδράσεις και χωρίς ειρήνη. Τώρα πλέον δε θυμώνω γενικά. Εάν χρειαστεί να επικοινωνήσω κάτι, απλά το κάνω. Το πιο πιθανό είναι να στενοχωρηθώ με κάτι, όπου σε αυτή τη συνθήκη απλά θα πάρω το χρόνο μου να το επεξεργαστώ. Ακόμη σπανιότερα, εάν στενοχωρηθώ πολύ, αποστασιοποιούμαι σε μεγάλο βαθμό και κλείνομαι σα στρείδι.

 

Ο θυμός είναι ένα έντονο συναίσθημα του ανθρώπου. Πολλές φορές είναι και κίνητρο ή αιτία ενεργειών μας. Η διαχείριση του, εχει μεγαλη σημασία.
Η αγανάκτηση αν και μοιάζει με τον θυμο, δεν είναι ίδια.

 

Αν «η υ θυμώσει γιατί ο Κ έχει άδικο» δεν υφίσταται σχέση D/s για να διαλυθεί.
Διάλυση του μη όντως αποτελεί οξύμωρον.

 

Πώς έχει άδικο Εκείνος που ορίζει το δίκαιο;

Στην ασυμμετρία, Έχω την εντύπωση, και αν κάνω λάθος διορθώστε Με, ότι δεν υφίσταται διαμάχη για το ποιος έχει το δίκιο και ποιος το άδικο.

Νομίζω ότι όλα ορίζονται από Εκείνη/ον που ορίζει το δίκαιο.

Αν το δίκαιο δεν είναι εξαρχής καθορισμένο στο πρωτόκολλο που ορίζει τον συσχετισμό από Την/ον Ιδιοκτήτρια/η τότε κάπου η ασυμμετρία μπάζει οπότε θα Ε/έχουμε vanilla ερωτήματα και vanilla αντίληψη περί των ασύμμετρων συσχετισμών...

εσείς τι λέτε;

Iagos

 

Καλημέρα σας! Καταλαβαίνω τι εννοείται, όπως είπα είναι εξαιρετικά βαριά συνθήκη να προκύψει θυμός σε τέτοιου είδους σχέσεις, αλλά μπορεί να συμβεί.

 

Ετσι θα έπρεπε να είναι, να που όμως σε αυτό το νήμα συζητάμε για τον θυμό και ο θυμός προϋποθέτει, όπως μου φαίνεται, το άδικο. Δεν μπορώ να φανταστώ ένα σχήμα στο οποίο θα θύμωνε η υ επειδή ο Κ έχει δίκαιο