Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

Έχω παρατηρήσει ότι μερικά (μόνο και ευτυχώς) άτομα δεν μπορούν να διαχωρίσουν μεταξύ της bdsm σχέσης τους και της υπόλοιπης ζωής. Κάποιοι έχουν την απαίτηση (έμμεσα ή άμεσα) να τους συμπεριφέρονται όλοι (άντρες/γυναίκες/υποτακτικοί/Κυρίαρχοι) όπως οι σκλάβοι τους. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, βγαίνει στο φως ένας χαρακτήρας που μόνο σε πραγματικά Κυριαρχικά άτομα δεν ταιριάζει (in fact, δεν ταιριάζει σε κανένα νοήμων ον, άλλα ας εστιαστούμε στο status και μόνο).

Έχετε βρεθεί αντιμέτωποι με (ή έστω απλοί παρατηρητές σε) τέτοια παραδείγματα, εντός ή εκτός forum;
Πώς σας κάνει να αισθάνεστε;
Πώς αλλάζει (αν αλλάζει) η γνώμη που είχατε (αν είχατε) για το συγκεκριμένο άτομο;
Τί θεωρείτε ως "αποδεκτή" ή/και "απαράδεκτη" συμπεριφορά κάποιου που δηλώνει "Master" ή/και "Dom" σε άτομα με τα οποία δεν σχετίζεται ερωτικά;
Πώς τους αντιμετωπίζετε;
Ποιές οι σκέψεις σας γενικά;

Έχετε παρατηρήσει ανάλογες συμπεριφορές σε υποτακτικά άτομα;
Ποιές οι σκέψεις σας για αυτές τις περιπτώσεις;

 

Απάντηση: Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

Ας πούμε ότι ναι, εκτός φόρουμ, έχω βρεθεί αντιμέτωπη με ένα "τέτοιο παράδειγμα". Δεν με έβλαψε.

Από ένα σημείο και έπειτα με εκνεύριζε, αργά αλλά σταθερά. Επιθετική δεν έγινα, του συμπεριφέρθηκα σα να ήταν αυτό που παρίστανε, έμαθα μέσα από αυτό, αλλά κουράστηκα λίγο. Όταν εκείνος έγινε λεκτικά επιθετικός μαζί μου, περίμενα ένα 24ωρο ακριβώς για να σιγουρευτώ τί ακριβώς μου είχε πει και ότι δεν το φαντάστηκα και να ηρεμήσω από αυτό και μετά του εξήγησα τους λόγους για τους οποίους δεν είχε δίκιο, γιατί δεν έπρεπε να πει αυτό που είπε και του ζήτησα να μου απολογηθεί. Ήταν η πιο απλή συναισθηματικά για μένα διένεξη που έχω κάνει στη ζωή μου. Παρέμεινα ήρεμη, χωρίς περιττά χαμόγελα, εστιασμένη στη διαφωνία μου και σε αυτό που ζητούσα και τελείως αδιάφορη για τον ίδιο. Έκανε αυτό που του ζήτησα, αν και του κόστισε πολύ.

Ανέκαθεν αδιαφορία μου προκαλούσε το συγκεκριμένο άτομο.

Αλίμονο Emma, αν η κλίση του καθενός σε αυτόν τον τομέα βγαίνει μόνο στα άτομα με τα οποία σχετίζεται ερωτικά με τη στενή έννοια και αλίμονο αν ο ερωτισμός του καθενός δεν αναζητούσε πάντα ένα πρόσφορο πεδίο έκφρασης του είναι του.

Ασφαλώς και αποδέχομαι να μου φερθεί με έναν σχετικά κυριαρχικό τρόπο κάποιος Κυρίαρχος ή Κυρίαρχη με τους οποίους απλά γνωρίζομαι κοινωνικά και συμπαθώ, μια χαρά νιώθουν όλοι.

Δεν θα αποδεχόμουν να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί κάποιος το status του ως προς το status μου. Τώρα βέβαια, είναι μια γενική κουβέντα αυτή και τρέχα γύρευε τί ψυχανεμίζεται ο καθείς ως εκμετάλλευση.

Τότε που είχαμε εκείνο το κύμα νημάτων τύπου "Ο Μάστερ - *!@#$%" είχα να συνεισφέρω, μη βλέπετε που δεν το έκανα, το είδος "Ο Μάστερ - πεθερόσογο". Έτσι βαπτίζω μέσα μου τον Κυρίαρχο εκείνο που πιστεύει ότι λόγω του status του μπορεί να ζητά από υποτακτικές ό,τι τον εξυπηρετεί, να έχει άποψη για αυτά που τις αφορούν και να τους την επιβάλει, κ.λπ. Για μένα είναι ανώδυνο και βαρετό και αστείο. Ο ίδιος ο Μάστερ τέτοιου τύπου μπορει να έχει προβλήματα προσαρμογής στην καθημερινότητα και γνωρίζω περιστατικά, αλλά δεν με αγγίζει το θέμα.

Βλέποντας και κάνοντας ή πηγαίνοντας με τα νερά τους μέχρι να την κάνω με ελαφρά ή πατώντας ένα φρένο όταν βλέπω ότι η κατηφόρα μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη. Αν και μπορεί να μη χρειαστεί να το αντιμετωπίσω μπορεί ο άνθρωπος να μην το τραβήξει τόσο ώστε να απαιτηθεί κάποια "αντιμετώπιση".

Κάνε με να φωνάξω σαν λύκος, μεσημεριάτικα και χωρίς καν ένα αξιοπρεπές φεγγάρι: "ουουουουουουουουουουου"  

Ότι δυστυχώς γι αυτούς οι άνθρωποι αυτοί χάνουν το χρόνο τους διότι δεν είναι υποτακτικοί.

 

Re: Απάντηση: Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

Ενδιαφέρον!
Γιατί η άποψή σου διχάζεται όσον αφορά τους μεν και τους δε;

 

Απάντηση: Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

Γιατί για τους υποτακτικούς έχω την εντύπωση, καλώς κακώς, πως μπορώ να έχω άποψη επειδή είμαι κι εγώ μια από αυτούς.

Αν παρατηρήσεις προσεκτικά, η άποψή μου για τους υποτακτικούς περιέχει το στοιχείο της συμπάθειας, για τους Κυρίους αυτής της συνομοταξίας όχι.

Να συμπληρώσω εδώ ότι ακριβώς στην αντιξοότητα τελικά μπορεί να σιγουρευτεί κανείς για τον εαυτό του ότι είναι αυτό που λέει από άποψη status.

 

Απάντηση: Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

η γελοιοτητα στο μεγαλειο της !
μου θυμιζουν καποιους παλαιας κοπης στρατιωτικους η αστυνομικους
που θεωρουν οτι και στην υπολοιπη ζωη τους, εκτος στρατευματος, οι αλλοι ειναι υποτελεις τους
και οταν τους δειξεις η τους θυμισεις οτι κι αυτοι ενα ανθρωπακι απο το σωρο ειναι , παθαινουν παροξυσμο.
ακομη συνειρμικα ερχεται στο νου μου μια σκηνη απο μια κινηματογραφικη ταινια (δεν θυμαμαι ποια)
που καποιος εβλεπε συνεχεια βιντεοταινιες και ζουσε μια εικονικη πραγματικοτητα , καποια στιγμη λοιπον πηγαν να τον ληστεψουν στην πραγματικοτητα κι εκεινος πατουσε το τηλεχειριστηριο να σταματησει τη σκηνη ...

 

Κατανοητόν. Σε ευχαριστώ  

---------

Θα σταθώ λιγάκι ακόμη εδώ. Η ερώτησή μου όμως δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε σένα, αλλά γενικά, καθώς το ίδιο σκεπτικό (πάνω κάτω) το έχω ξανακούσει:
Συμφωνώ με την λογική σου, αλλά...!: Στο σημείο αυτό δεν είναι που κάποιος Κυρίαρχος έστω θα (πρέπει να) κοντρολάρει το πώς θα συμπεριφερθεί; (γι' αυτό και ως ένα σημείο "δικαιολογώ" τους υποτακτικούς όταν υπερβαίνουν αυτή τη γραμμή).
Οκ, εσύ ως υποτακτική γυναίκα το δέχεσαι, αλλά οι μη υποτακτικές (ή ακόμη και μερικές υποτακτικές) και οι άλλοι Κυρίαρχοι (ή ακόμη και υποτακτικοί άντρες) γιατί να γίνονται δέκτες συμπεριφοράς που εμπεριέχει θυμό/αγένεια/απειλές κτλ επειδή δεν επέδειξαν τον προσδοκούμενο σεβασμό ή/και υπακοή; Εμένα αυτό μου φαίνεται παράλογο.

 

Απάντηση: Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

Αν κατάλαβα καλά {αν όχι, συγνώμη, παρανόησις!} δεν εννοείτε περιπτώσεις όπου δύο άτομα γνωρίζονται και το ένα ξέρει πως το άλλο είναι Dom/me or sub, άρα υπάρχει ένα υπέδαφος κάποιου στοιχειώδους "πρωτοκόλλου" επικοινωνίας.

Σε non BDSM context, ο καθένας πρέπει να κερδίζει τον σεβασμό των γύρω του. Καθημερινά, διαρκώς και ποικιλοτρόπως, ξεκινώντας από τον αυτοσεβασμό ενός εκάστου, είτε Dom/me, είτε sub.

Οι όποιες αξιώσεις, δεν ήταν ποτέ απαραίτητο να γίνονται αυτομάτως αποδεκτές. Υπάρχει/υπήρχε πάντα το "ό,τι δηλώσεις είσαι" αλλά είναι εύκολο, ή θέμα χρόνου, να καταπέσουν οι κίβδηλοι.
{Η αλήθεια και το λάδι ... μπλα, μπλα, κλισέ.}

 

Re: Απάντηση: Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

Καλά κατάλαβες  

Αν όμως δεν γνωρίζονται αλλά υπάρχει γνώση του status του καθενός (στις συζητήσεις στο forum π.χ.) πιστεύεις ότι θα πρέπει να ακολουθείται το πρωτόκολλο μεταξύ αγνώστων και μόνο βάσει του status;

 

Απάντηση: Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

Δεν έχω δει κανέναν Κ εντός ή και εκτός φόρουμ να φέρεται με τόση αγένεια.
Πείτε με τυχερή δεν ξέρω αλλά δεν μου έχει τύχει. Πέραν κάποιον αγνώστων πμ με προσβλητικό ύφος τα οποία είτε δεν απαντήθηκαν είτε απαντήθηκαν στον ανάλογο τόνο.
Βρίσκω την αγένεια σοβαρότατο λόγο για να την κάνω με ελαφρά από την πρώτη στιγμή όπως επίσης και το να πάρει κανείς από μόνος του το "δικαίωμα" που δεν του έχω δώσει, να έχει απαιτήσεις από εμένα...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

Αν μου επιτρέπετε, θα αναφέρω προσωπικό παράδειγμα:

Επειδή είμαι σε μία κατάσταση που επίκειται μία επικοινωνία με κάποιον άνθρωπο που δεν Τον γνωρίζω, αλλά ξέρω πως είναι Dom, ρώτησα πώς προτιμά να Του απευθύνω το λόγο ότ(αν) προκύψει η επικοινωνία. Άρα, αποδέχθηκα εκ των προτέρων ένα στοιχειώδες "υπόστρωμα".

Θα μπορούσα να μην το είχα κάνει. Απλά, θα με χαρακτήριζε αγενή {μία ακόμη από τις πολλές}. Νομίζω. Ότ(αν) με το καλό τύχει να μιλήσουμε, αν διαπιστώσω ότι δε μου εμπνέει τον σεβασμό που θα περίμενα, θα Του το δείξω.

Έχω, εκ προοιμίου, την τάση να μιλάω στον πληθυντικό σε όλους όσους μου είναι άγνωστοι (ακόμα και στους πολύ νεότερους). Και "απαιτώ" τον ίδιο σεβασμό.

Προς αποφυγή παρανοήσεων: δεν απαιτώ να μου μιλάνε όλοι στον πληθυντικό, αναφέρομαι στο σεβασμό. Άλλωστε, μερικά πράγματα μαθαίνονται σε βρεφική ηλικία και οι καλοί τρόποι είναι ίσως το πρώτο από αυτά.

 

Απάντηση: Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

Εχω βρεθει αντιμετωπη, ναι. Και εντος και εκτος. Στην αρχη, οταν πρωτοεισηλθα στον χωρο, ειμουν σαφως πολυ πιο συγκαταβατικη και ανεκτικη σε τετοιες συμπεριφορες. Δεν ειχα προβλημα να μου γραφουν με κεφαλαια, να μου ζητουν να τους μιλαω στο πληθυντικο ενω εκεινοι οχι.

Στην αρχη αρχη, με καυλωνε κιολας. Ητανε παιχνιδι ντε...Τα πραγματα αλλαξαν οταν πηρα εγω στα σοβαρα την αναζητηση μου.

Αν παρατηρω επαρση, αδικαιολογητη συμπεριφορα και γενικα να χρησιμοποιειται το στατους ως αλλοθι για να εκφραστουν απαιτησεις, καταληγω να πιστευω οτι το ατομο ειναι αστειο. Εαν η συμπεριφορα αλλαξει προς το χειροτερο η πεσουνε οι μασκες κατω απο πιεση, τοτε απλα διακοπτω καθε επiκοινωνια και αγνοω περαιτερω διενεξεις. Αφηνω ενα ενδεχομενο ανοιχτο να εχω παρεξηγησει η να ητανε μια κακια στιγμη. Ο χρονος δειχνει.

Οταν επικοινωνω δημοσιως η ιδιωτικως στο φορουμ με τον οποιονδηποτε, δεν με ενδιαφερει το στατους του. Ο καθεις μπορει να συμπεριφερεται οπως μπορει και ξερει. Απο την στιγμη ομως που δεν σχετιζομαστε ερωτικα, εαν θελει να του μιλησω στον πληθυντικο, θα πρεπει να κανει το ιδιο.

Δεν συμφωνω με την αποψη οτι η ερωτικη εκφραση του καθενος δεν μπορει παρα να διαρρευσει και στην επικοινωνια του εκτος σχεσης και κρεβατοκαμαρας. Οι συμπεριφορες ελεγχονται και δεν ειναι ενδεικτικες στατους. Ειναι ενδεικτικες παιδειας, μορφωσης και ιδιοσυγκρασιας. Το ιδιο ισχυει και για τα υποτακτικα ατομα. Δεν διαχωριζω με βαση στατους τις θεσεις μου.
Εξαλλου εαν αρχισουμε να δικαιολογουμε/προσαπτουμε συμπεριφορες σε κυριαρχικα και υποτακτικα ατομα, τι θα πρεπει να κανουμε με τους περβ, τους switch και τους βανιλλα;

 

Απάντηση: Όταν η γραμμή είναι θολή ή, ακόμη χειρότερα, όταν δεν υπάρχει καν!

εχουμε μαθει ολοι και ολες μας απο τα παιδικα μας χρονια
να φερομαστε ευγενικα ο ενας στον αλλο σε καποιον μεγαλυτερο σε ηλικια
να μιλαμε στον πληθ/κο αλλα και σε καποιον που δεν γνωριζουμε
μικρο μεγαλο μιλαμε στον πληθ/κο και να φερομαστε με ευγενεια σε καποιον
τον αγενη ανθρωπο δε τον συμπαθει κανεις νομιζω παντως εγω τον αντιπαθω
τωρα αν καποιος δηλωνει master dom top κλπ δεν νομιζω
πως πρεπει να απαιτει να τοθ απευθυνονται στον πληθ/κο
μονο και μονο για το status toy που στα κατω κατω οτι θελει
δηλωνει καποιος.και στην τελικη πιστευω οτι τον
σεβασμο του αλλου αλλης τον κερδιζεις