Ότι φέρνει ο χρόνος στην ζωή μου …

Και Δν βλέπω να περνούμε κ σύνταξη έτσι όπως πάνε τα πράγματα στην Ελλάδα

 

Άστα να πάνε..
Γι'αυτό ΖΗΣΕ ΤΟ ΤΩΡΑ!

 

Το ΖΩ ΤΟ ΖΩ ΤΟ ΖΩ

 

Χαίρομαι ανθρώπους που Ζούνε.
Πραγματικά!

 

κι ήταν πάντα η νύχτα.

στα σκαλιά, στο γυμνάσιο πιο πέρα, ποδήλατο παρατημένο μαζί με απειλές και όνειρα. η επανάσταση ήρθε για να φύγει, μαζί με τις κορδέλες στα σταράκια, τα σγουρά κομμένα μαλλιά σου, τις κοπάνες απ το σπίτι, τους στίχους που αφιερωμένα σου έκρυβα.

μια βόλτα πάλι εχθές, χρόνια μετά που εξαφανίστηκα για να με μάθεις.
τόσο κοντά, τόσο μακριά, να λες για πρώτη αγάπη. τις συναντήσεις τις κρυφές, τις κόντρες στο σκοτάδι, τα αμήχανα χαμόγελα στο καλντερίμι, σαν κι εμάς τότε, μισοανώριμα σταφύλια κάποιου σεπτέμβρη.

να μετράμε αστέρια και στιγμές, ανώφελα κρυμμένες στην ανοιχτή καρότσα. γόνατα, χέρια, πλεγμένα μέλη, ξέπλεκα μαλλιά, μύριζε ρίγανη, βατόμουρα πατημένα. οι υποσχέσεις μας μαβιές στη μνήμη. λόγια μας στο σκοτάδι, αναπνοές σε διαδρομές θολές.

τόσο εσύ, αστάρτη, στο σκίτσο μου που κράτησες, στο βλέμμα σου που στάθηκε μια νύχτα αφορμή κι άρχιζε απ το τέλος.

 

ομορφο

 

Ο χρόνος στην ζωή μου έχει φέρει τα πάντα.
Επιτυχίες και tragic fails, φίλους και χαρές, μια ζωή γεμάτη συναισθήματα, εμπειρίες από όλο το φάσμα.
Μεγάλα, υπέροχα μαθήματα ζωής.
Και του έχω εμπιστοσύνη.
Ας φέρει ότι είναι να φέρει.
Όλα καλοδεχούμενα.
Δεν κρίνω πια τις εμπειρίες ως καλές ή κακές.
Εύχομαι πάντα να έχω την ελεύθερη βούληση να επιλέξω, τι μου ταιριάζει και τι όχι.
Και να μένω λίγο παραπάνω, -ή πολύ παραπάνω- ή να προχωράω παρακάτω.
Όλη η ιστορία για μένα είναι στο παρακάτω και πόσο έτοιμοι είμαστε γι αυτό.
Ως γλύπτης των ανθρώπων παράφορος, ο χρόνος ξέρει τι θα φέρει στον καθένα από μας.
Συνήθως, μας φέρνει αυτό που μας αξίζει, αυτό που πρέπει να βιώσουμε σε κάθε φάση της ζωής μας.
Είμαι ευγνώμων για όλα! 

 

Όταν ο Τέοντορ Ράικ στη Βιέννη, ζήτησε τη συμβουλή του Φρόιντ σχετικά με την απόφαση για επιλογή καριέρας, εκείνος του απάντησε:
''Σε αποφάσεις δευτερευούσης σημασίας, είναι χρήσιμο να εξετάζουμε τα υπέρ και τα κατά. Σε κρίσιμα ζητήματα όμως, όπως η επιλογή συντρόφου ή επαγγέλματος,η απόφαση πρέπει να προέρχεται από τo ασυνείδητο, από κάπου μέσα μας.'' ❤️

 

_-Και είναι στιγμές που αναρωτιέσαι γιατί...;
Και απλά περιμένεις,ο χρόνος να σου δείξει._-

 

Κάποτε έγραφα....

Κι εγώ σε ρώτησα,

Tώρα που πηγαίνουμε?
Ντυμένοι με κουρέλια κι ένα κάβο γύρω απ΄το λαιμό...
Βρέχει μες το στόμα και πνίγηκαν τα λόγια...

Κι εσύ μου απάντησες,

Oμπρέλα θα γίνουμε που θα παρασύρουν τα ρολόγια...
Και θα σπάσουμε μονάχοι, σε κάποια από κείνες τις στιγμές μας τις λαθραίες, τις πολύτιμες...
Αναπνοή κλεμμένη από τους δείκτες...

--------------------------

Κάποτε...

Μέχρι που ο χρόνοςμου δίδαξε...πως το χαρτί είναι παράξενη πουτάνα και το μελάνι αδηφάγος νταβατζής...

Και πια παράτησα τον δεύτερο εαυτό μου...εκείνον που στο χρόνο δεν έδωσε ποτέ του καμία σημασία...σε κάποια παραλία...
Νύχτα...μ' ένα τσιγάρο να καίει τα δάχτυλα...αναποφάσιστος για το πότε θα πρέπει να σηκωθεί, για να πιάσει τη θάλασσα.

 

Ρεαλιστικά;
Ο χρόνος πλέον παίρνει πιότερα από όσα φερνει.
Όποτε απλά επιταχύνω ... κι οστις αντέχει οπίσω μου ελθειν.

 

γιατί πίσω κι όχι πλάι;