Ότι φέρνει ο χρόνος στην ζωή μου …

Τον σταματάω για να ζω την κάθε στιγμή.

 

Θέλω να μου το μάθεις αυτό το κόλπο.

 

@φουστάνι Γιατι δεν έχει βρεθεί αυτός που θα με προλάβει. Γιατί ο οδηγός είναι πάντα ένας.

 

Ευχαρίστως,αλλά θα ήταν εκτός νήματος.

 

Preserve your memories
There all that's left you.

 

"Μια στιγμή να γυρνούσε ο χρόνος πίσω."
Μια στιγμή στο λεπτό πριν σε γνωρίσω..
Σάμπως και να γυρνούσε ο χρόνος πίσω θα διόρθωνα κάποια πράγματα;
Ξέρεις πόσες φορές έχω σκεφτεί να"γυρνούσε ο χρόνος πίσω";
Πριν σε γνωρίσω.. πριν ξεστομίσω την λάθος λέξη..πριν μιλήσω..πριν καπνίσω..πριν περάσω με κόκκινο;
Πριν τη πρώτη δαγκωματιά της σοκολάτας;
Πριν τη πρώτη δαγκωματιά της λαμαρίνας;
Δε γυρνάει!!
Ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα..ο χρόνος δεν γυρνάει.
Μ'αρέσει που θέλω να γυρίσει και ο χρόνος στο λεπτό.
Τι να προλάβεις να αποτρέψεις σε ένα λεπτό..σε εξήντα αντηφάγα δευτερόλεπτα;
Τη λέξη..το βλέμμα..το λάθος..το ατύχημα..τη καταστροφή;
Θα άλλαζε τίποτα; Τίποτα! Τίποτα το υπογράφω.
Μιλιά δεν θα έβγαζα..
Κουβέντα δεν θα έλεγα.
Ξέρεις εσύ,από εκείνες τις κουβέντες τις πληρωμένες,τις έξυπνες.
Τις κουβέντες που μόλις ξεστομίσεις θέλεις να χειροκροτήσεις τον εαυτό σου.
"Μπράβο ρε μεγάλε,τι ωραία που τα λες".
Αμ δε!!
Στην καλύτερη των περιπτώσεων δε θα πεις τίποτα. Και στην χειρότερη θα πεις την πιο ακατάλληλη.
Νομός απαράβατος.
Είναι από εκείνες τις στιγμές που μένεις εμβρόντητος γι'αυτό που σου συμβαίνει.
Είναι από εκείνες τις στιγμές που νιώθεις ότι έχεις συγκρουστεί με νταλίκα σε σύγκρουση μάλιστα μετωπική.
Πρόσεχε τι εύχεσαι"μια στιγμή να γυρνούσε ο χρόνος πίσω".
Είμαι σίγουρη πως ακόμα και να γινότανε να γυρίσει ο χρόνος πίσω, ακόμα και αν όλες οι δυνάμεις του σύμπαντος συνωμοτούσαν για να σε προστατεύσουν..πάλι το ίδιο λάθος θα έκανα!
Ακόμα και να υπήρχε περίπτωση σε μια ζωή επιστημονικής φαντασίας" να γυρνούσε ο χρόνος πίσω" πάλι κάποιοι άνθρωποι είναι πεπρωμένο! Μπαίνουν στη ζωή σου όσο και αν αντιστέκεσαι.
Μπαίνουν και είναι ανεξίτηλοι!.
Ερωτικός.

 

Θάλασσες να κολυμπώ...
Βουνά να ανεβαίνω...
Εμπόδια να προσπερνώ...
Χαρές να ανασαίνω...

Στιγμές να αναπολώ...
Βραδιές να αργοπεθαίνω...
Όνειρα για να ζω...
Σφαλιάρες για να μαθαίνω!!!

 

[....]
Αυτή φώναζε κλαίγοντας
"Δεν μ' αγαπάς, το ξέρω! μόνο για να γεμίσεις την μοναξιά σου με θες.."
Κι αυτός, για να την καθησυχάσει, της έλεγε : " Βρε κουτή, βρε χαζούλα τί είναι αυτά που λες; το ξέρεις ό,τι σ' αγαπάω..." αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού του, ήξερε ότι η καρδιά του, είχε αιώνια δοθεί σε μια άλλη μακρινή αγάπη που δεν ήταν γραφτό να είναι μαζί
Είχε συμβιβαστεί με αυτήν, το ήξερε πολύ καλά, ωστόσο, δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά..
Άλλωστε, όλη η ζωή του, ήταν ένας συμβιβασμός, ένας συμβιβασμός παραπάνω δεν θα άλλαζε την μίζερη ζωή του, αντιθέτως θα τον έκανε τραγικά "ευτυχισμένο"
Τίναξε την στάχτη απ' το τσιγάρο του με μια κίνηση λες και ξυπνούσε από λήθαργο, ενώ η άλλη συνέχιζε να κλαίει και να φωνάζει...άντε τώρα να την πείσεις ότι δεν έχει άδικο..
αρκέστηκε μόνο να της ψιθυρίσει "είσαι υπερβολικά ανασφαλής.." και έφυγε χωμένος στις σκέψεις του..[...]

... [ Η Έτσι Του Έτσι ] ...

 

 

Στενάχωρο. 

 

Κι όμως αληθινό ....
Και ισχύει και για μεγάλο ποσοστό σχέσεων
(για την ύπαρξη ή όχι του Άη Βασίλη θα σου μιλήσω άλλη φορά)  

 

Τι εννοείς @lotus...;;;;
Εγώ έχω στείλει ήδη το γράμμα μου.