Αγάπη και έρωτας Vs. BDSM

Πολύ καλή τοποθέτηση, αγαπητέ.
Κομβικό σημείο (αλλαγής παραγώγου) συνιστά η νομή που συνήθως κλουθά η απομυθοποίηση.

Ωστόσο, στα μέρη μου λέμε:
δέκα στιγμές ο Έρωντας, όμως χωρίς εκείνες
είν' η ζωή ξερό δεντρί, ήλιος χωρίς αχτίνες...

 

Αγαπητέ Μου φίλε, πιστεύω οτι γνωρίζεις τη διαφορά μεταξύ του έρωτα και του σεξ, οπότε, θα σε αφήσω να φανταστείς τη συνέχεια μόνος Σου... Η αναφορά είναι καθαρά έμμεση καθώς μια σκλάβα απαγορεύεται την ευχαρίστηση όταν είναι άτακτη και γενικά την ευχαρίστηση την παίρνει απ'την ευχαρίστηση του Αφέντη της κυρίως, αυτό που λέει ο κ. Lange, είναι οτι κάνοντας έρωτα και διατάζοντας την σκλάβα ουσιαστικά να τελειώσει, είτε κάνοντας αυτή έρωτα με τον εαυτό της, είτε με κάποιο παιχνίδι, είτε με οποιοδήποτε άλλο μέσο, είτε ακόμα καλύτερα με τον Αφέντη της, η σκλάβα γίνεται πιο υπάκουη. Έχει τύχει να το δω ως παράδειγμα μορφής υποταγής στο παρελθόν, απλά μέσω του έρωτα έρχεται και η αγάπη για τη σκλάβα απέναντι στον Αφέντη της, πράγμα που περιπλέκει λίγο τα πράγματα. Είμαι σίγουρος αγαπητέ Μου φίλε οτι θα καταλάβεις τώρα το πραγματικό νόημα αυτών των λέξεων. Όπως Μου έμαθε μια πολύ καλή Μου φίλη, το διάβασμα ανάμεσα απ'τις γραμμές είναι αυτό που μετράει σε τέτοιες προτάσεις...

 

Πολύ καλά τα λέτε στα μέρη σου.

Και σ' άλλα μέρη λένε….

να ’ταν τα νιάτα δυο φορές
τα γηρατειά καμία

χαιρετίσματα 

 

Δεν διαφωνώ με τον Lange στο κείμενο που παρεθεσες. Ειναι αλήθεια πως εγω διάβασα τις γραμμές  

 

Απαρθηνά, δε μπόρουνα να φανταστώ το νόημα τούτων των στίχων,
όντε κοπέλι πρόβαρα τη φαλτσέτα του κυρού μου στον καθρέφτη...

Αντιχαιρετώ σε!

 

Οφείλω να συμφωνήσω...

Όσο για την τεχνική του να χρησιμοποιήσεις τις καύλες μιας γυναίκας ή ενός άντρα για να την υποτάξεις είναι από τις πλέον διαδεδομένες τεχνικές και πιο εύκολες τολμώ να πω.
Τώρα πόσο βαθιά και συνειδητοποιημένη μπορεί να είναι μια τέτοια υποταγή είναι μεγάλο θέμα.

Όσο για τον έρωτα νομίζω τα έχουμε πει και έχουμε συζητήσει τόσες φορές και τόσο διεξοδικά που νομίζω δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβανομαι εδώ.

 

Ο κ. Lange πέρα απ'τον Gor έχει γράψει και το "The Cognitivity Paradox" όπου είναι μια έκθεσή του σχετικά με τη φιλοσοφία.

Άποψή Μου είναι οτι χρειάζεται ανεξαρτησία και πρωτοβουλία προκειμένου να υπάρξει μια υγιής σχέση και να αποφευχθούν οι τριβές. Μια σκλάβα δεν μπορεί να είναι αντικείμενο όλη την ώρα, είναι πρακτικά αδύνατον, κάποτε θα λυγίσει και θα σπάσει, άρα αυτό που έως τότε ήταν το πιο πολύτιμο πράγμα για τον Αφέντη δε θα υπάρχει πια, με αποτέλεσμα να χρειαστεί ο Αφέντης να καταφύγει κάπου αλλού. Π.χ. μια σκλάβα ξέρει οτι ο Αφέντης της προτιμάει τα μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα αντί για άσπρη, αλλά στο σπίτι υπάρχει αυτή τη στιγμή μόνο άσπρη, δε θα πήγαινε στο super market για να αγοράσει ντομάτες, κρεμμυδάκια και λοιπά λαχανικά και να κάνει μια κόκκινη σάλτσα για να ευχαριστήσει τον Αφέντη της; (το όλο εγχείρημα γίνεται χωρίς να το γνωρίζει ο Αφέντης της) Αν ήμουν Εγώ Αφέντης αυτής της σκλάβας θα ήμουν πολύ πιο ευχαριστημένος απ'αυτό, ειδικά αν ήταν έκπληξη, παρά απ'το να φάω την άσπρη σάλτσα. Δεύτερο παράδειγμα, είναι ο Αφέντης κατάκοιτος έπειτα από τροχαίο και δεν μπορεί να επικοινωνήσει με το περιβάλλον, άρα δεν μπορεί να δώσει εντολές στη σκλάβα Του, η σκλάβα δεν πρέπει να είναι ανεξάρτητη προκειμένου να μπορέσει να συντηρήσει τον Αφέντη της, έστω και αν Αυτός δεν ξέρει τι γίνεται στον έξω κόσμο; (Θεωρούμε δεδομένο οτι δεν της έχει ανατεθεί ποτέ εντολή για φροντίδα της περιουσίας του Αφέντη της)

 

Αυτό θα το έκανε το οποιοδήποτε ζευγάρι με "αγάπη και έρωτα" ΄για το έτερον ήμιση χωρίς να εχει δωθεί κανενός είδους εντολή ή ακόμα χωρίς καν να υπάρχει υπονεια για M/s...

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να δηλώσω πως κι άλλα παραδείγματα που έχω διαβάσει γενικότερα στο forum δεν εκπροσώπουν το M/s που έχω εγώ στο μυαλό μου.

Περισσότερο μία υγιείς σχέση Ανδρόγυνου μου θυμίζουν, με το ζευγάρι να αποδέχετε το "η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα" με την καθαρά χριστιανική άποψη (εαν δεν με "φάτε με αυτή τη λέξη που μόλις είπα...θα εκπλαγώ)... όπως επίσης ένας Μ δεν χρειάζεται να δήλώσει Μ για να προσέχει/αγαπά/λατρέψει την γυναίκα Του

Μήπως όλοι οι Ανδρες που αγαπούν βαθεία και Πραγματικά το έτερον ήμιση δεν συμπεριφέρονται σαν Μ? -φυσικά και συμπεριφέρονται-...και απο την άλλη μήπως ολες οι γυναίκες δε συμπεριφέρονται σαν s... γιατι έτσι έχουν μάθει να το ευχαριστίουνται?

και κλείνοντας το κλασσικό κλισέ που είμαι σίγουρος οτι κάποια στιγμή θα αποδειχτεί κλασσική παιδεία... η ισότητα έκανε τρομερό κακό στις ανθρώπινες σχέσεις. Φυσικά δεν φταίνε οι γυναίκες γι'αυτο αλλα οι άνδρες, οπου είχαν λουλούδια που δεν πότιζαν και ξαφνικά τα άφησαν να μεταμορφωθούν σε άγρια σαρκοβόρα βλάστηση και τώρα του κυνηγούν σαν θηράματα. βεβαια παντα θα φυτρώνουν και εντελβαϊς στε κάποιες απότομες πλαγίες.

Ps.Λέτε να αρχίσω να ψάχνομαι με D/s...μίας και το Μ/s είναι ποιο μόνιμο και χρονοβόρο (με την έννοια του Ανδρόγυνου όπως την περιέγραψα ποιο πάνω, εννοω)  

Ps2: Συγχωρέστε μου εαν βρήκα απο το θέμα...απλώς σκεφτόμουν γράφοντας και βρήκα και κατάλληλο έδαφος απο τον τίτλο του Thread

 

ακριβώς...

 

δεν αποκλειεται ο ερωτας αλλα δεν ειναι απαραιτητη συνθηκη και σιγουρα οχι η βαση για Ds εκτος κι αν απλα επιθυμουμε να παιξουμε λιγο παιγνιδια κυριαρχιας υποταγης με εκεινον που αγαπαμε.