Αληθινός Έλεγχος

"Ο έλεγχος γενικά σαν έννοια είναι μια ψευδαίσθηση! Ο μόνος πραγματικός έλεγχος είναι ο έλεγχος που μπορούμε να επιβάλλουμε εμείς στον εαυτό μας".

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε κάποιον φίλο από τα παλιά ο οποίος παρουσίαζε τη συγκεκριμένη θεώρηση σαν τη βάση που πρέπει να έχει κάποιος για να θεωρηθεί Master. Συμπλήρωνε δε, πως πολλοί από τους θεωρούμενους Κυριαρχικούς αγωνίζονται με θέρμη να αποκτήσουν τον έλεγχο των υποτακτικών τους, αγνοώντας την πραγματική διάσταση του ελέγχου, το οποίο αποτελεί δώρο! Ένα δώρο το οποίο απαιτείται να κατακτηθεί,και το οποίο,μόλις αποκτηθεί, μεταφράζεται αυτόματα σε ένα δεσμό εμπιστοσύνης που είναι δύσκολο να διαρραγεί!
Όλα ξεκινούν από την ανάγκη που όλοι έχουμε να νιώσουμε ολοκληρωμένοι. To BDSM από τη φύση του στηρίζεται μερικά στην κοινή προσπάθεια για ικανοποίηση των αναγκών και των θέλω μας. Οι Κυριαρχικοί νιώθουν την ανάγκη να κυριαρχήσουν και οι υποτακτικοί την ανάγκη να υποταχθούν. Οι Κυριαρχικοί κατά πρώτο λόγο νιώθουν εντονότερη την ανάγκη για ικανοποίηση της φύσης τους και είναι πιο επίμονοι στην αναζήτησή τους μέχρι να δημιουργήσουν ένα δεσμό Κυριαρχίας-υποταγής. Το παράδοξο βέβαια σε μια τέτοιου είδους σχέση είναι πως τον πραγματικό έλεγχο τον κατέχει το υποτακτικό σκέλος της.
Από την στιγμή που οι δύο θα θεμελιώσουν μια τέτοιου είδους σχέση, ο καθένας αναζητά τα σημεία εκείνα που μπορούν να τον καταστήσουν "συμβατό" με τον άλλο. To υποτακτικό κομμάτι μιας τέτοιας σχέσης συνήθως θέτει περισσότερες παραμέτρους επιλογής του Κυρίαρχου του που σχετίζονται με την εμφάνιση,την δύναμη νου ,την επιβλητικότητα που εκπέμπει ως προσωπικότητα,το μυστήριο που έχει ως άτομο κλπ. Όλοι όμως έχουν ένα κοινό τόπο αναζήτησης. Έχουν την ανάγκη ενός ακέραιου και απόλυτου Κυρίαρχου. Ένας Κυρίαρχος που έχει αυτά τα χαρακτηριστικά εμπνέει στον/στην υποτακτικό του εμπιστοσύνη και προκαλεί την άνευ όρων παράδοσή του/της , διότι ο/η υποτακτικός γνωρίζει πως δεν κινδυνεύει και μπορεί να ικανοποιήσει άφοβα την φύση του/της. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα παραπάνω κάνουν τον δεσμό αυτό ισχυρότερο καθώς επιτρέπουν και την παράλληλη ανάπτυξη και ενδυνάμωση όλων αυτών των συναισθημάτων αγάπης,αφοσίωσης και φιλίας που κάθε σχέση ανεξαρτήτων έκφρασης εμπεριέχει. Κατ' εμέ μια σχέση της οποίας το Κυριαρχικό κομμάτι στερείτε ακαιρεότητας είναι καταδικασμένη να αποτύχει,γιατί θεμελιώνεται πάνω σε αυτό το χαρακτηριστικό και τα θεμέλια πρέπει να είναι γερά.
Για κάποιους το BDSM ξεφεύγει από τα στενά όρια του παιχνιδιού και αποτελεί τρόπο ζωής. Σαν κομμάτι της ζωής λοιπόν νιώθουμε την ανάγκη να το ικανοποιήσουμε, να το απολαύσουμε και να το εξελίξουμε.
Ο Κυριαρχικός θα πρέπει να παραμερίσει το Εγώ Του και την υπερηφάνεια Του και να προσπαθήσει να πάρει στοιχεία και ερεθίσματα από τον/την υποτακτικό Του που θα κάνουν την Κυριαρχία Του ακόμα πιο αποτελεσματική. Αντίστοιχα και οι υποτακτικοί από την πλευρά τους θα πρέπει να αφήσουν κατά μέρος τον εγωισμό και τους φόβους τους, ούτως ώστε να δώσουν τη δυνατότητα στους Κυρίαρχους του να χρησιμοποιήσουν τα δώρα της εμπιστοσύνης και του ελέγχου που τους έχουν οι ίδιοι προσφέρει! Κατ' αυτό τον τρόπο και οι υποτακτικοί θα ικανοποιήσουν την ανάγκη τους για υποταγή και θα εξελιχθούν και η αλληλεπίδραση μεταξύ Κυρίαρχου/υποτακτικού θα είναι αρμονική.
Όταν ο Κυρίαρχος κατακτήσει τον έλεγχο, είναι στο χέρι Του να τον διαχειριστεί σωστά,ειδάλλως θα τον χάσει σε μια στιγμή και αυτομάτως θα πάψει να αποτελεί επιλογή του/της υποτακτικού. Εάν πάλι χρησιμοποιήσει αυτόν τον έλεγχο με ορθολογικό πνεύμα αυτομάτως δημιουργεί στον/στην υποτακτικό του το αίσθημα αυτό της ασφάλειας που τον/την καθιστά δεμένο/η με τον/την Κυρίαρχό του. Το δέσιμο αυτό είναι πανίσχυρο καθώς δεν στηρίζεται στην δύναμη της χειραγώγησης αλλά σε πιο ευγενείς δυνάμεις,αυτές του σεβασμού και την απόλυτης εμπιστοσύνης. Αυτές οι δυνάμεις είναι που καθιστούν τον/την υποτακτικό "αβοήθητο/η" μπροστά στον/στην Κυρίαρχό του/της.
Δυστυχώς κάποιοι Κυρίαρχοι προσπαθούν να καρπωθούν εγωιστικά τους καρπούς αυτού του ισχυρού δεσμού. Ο σωστός και συνετός Κυρίαρχος όμως διαχειρίζεται σωστά τα δώρα που του δόθηκαν , δεν κάνει κατάχρηση αυτών και πάντα δρα με σεβασμό και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον/στην υποτακτικό Του. Ουσιαστικά "δεσμεύεται" να κρατήσει τον/την υποτακτικό του ασφαλή ούτως ώστε να Τον υπηρετεί δίνοντας Του το 100% του εαυτού του/της.
Δυστυχώς η θέση του υποτακτικού είναι αυτή που ενέχει τους μεγαλύτερους κινδύνους. Οι κίνδυνοι αυτοί
ελάχιστα έχουν σχέση με την σωματική ακεραιότητα του ατόμου,αλλά κυρίως έχουν να κάνουν με την συναισθηματική ακεραιότητα αυτού. Θέλει πραγματική δύναμη ψυχής να μπορείς να έχεις υπό τον πλήρη έλεγχο σου έναν άνθρωπο που σου παραδίδεται ολοκληρωτικά,που σε εμπιστεύεται με όλο του το είναι. Και όταν συμβεί αυτό ποιος αλήθεια είναι αυτός που είναι λιγότερο "ασφαλής"; ο/η Κυρίαρχος ή ο/η υποτακτικός; ποιος ουσιαστικά είναι αυτός που καθορίζει τα πράγματα και έχει τον αληθινό έλεγχο;
Ο έλεγχος λοιπόν αν και είναι υπαρκτός μπορεί εύκολα να μετατραπεί ή ακόμα και να είναι μια ψευδαίσθηση. Το βασικό ερώτημα που γεννάτε είναι! Όλοι αυτοί που διατείνονται πως έχουν τον έλεγχο, τον αξίζουν πραγματικά;

 

Απάντηση: Αληθινός Έλεγχος

ωραιο θεμα κατ αρχας αν και δεν το ειχα δει...μπραβο
Η παραδοση ελεγχου λοιπον ως δωρο.Αληθεια κατα τη γνωμη σου ισχυει ποτε αυτο;το εχεις δει να συμβαινει;εγω στις ελαχιστες περιπτωσεις(2 η 3) που το συναντησα στην πραγματικη του μορφη μου φανηκε πολυ ομορφο δεσιμο και πολυ τρυφερο.

Το θεμα ειναι αν οντως το αξιζουν η αν οντως το εχουν;

Για να το εχουν σημαινει οτι μιλαμε για σχεση ζωης οποτε το αξιζουν μιας και μου φενεται αδυνατο ο υ να παραδωσει τον ελεγχο σε φαση της μιας βραδυας,εκτος αν μιλαμε για πλει οποτε παω πασσο.
Αν ο υ επιλεξει οτι αυτος ειναι ο Κ που αξιζει να παραδωσει τον ελεγχο της ζωης του πρεπει να το εχει σκεφτει καλα και αν συνειδητα το πραξει σημαινει οτι ο Κ το αξιζει.Για τον καθε υ βεβαια τα στοιχεια που θα τον κανουν να παραδωθει ειναι διαφορετικα.

Αν ο υ τον επιλεξει ποια ειμαι εγω να πω οτι δεν αξιζει;δεν καταλαβαινω ακριβως την ερωτηση οποτε απαντησα σε γενικα πλαισια.

 

Απάντηση: Αληθινός Έλεγχος

Έχεις απόλυτο δίκιο. το ερώτημα (μάλλον τα ερωτήματα) είναι λίγο ασαφές,οπότε θα προσπαθήσω να το ξεκαθαρίσω.
Από τη μία υπάρχουν οι ερωτήσεις για το αν ο Κ έχει τον έλεγχο και αν αξίζει πραγματικά το δώρο αυτό του ελέγχου.
Από την άλλη γεννάτε το ερώτημα κατά πόσο ο κάθε Κ είναι έτοιμος και ικανός να αποδεχθεί το δώρο αυτό και να το διαχειριστεί σωστά.
Και σαν γενικό ερώτημα τίθεται το ποιος στη ουσία έχει τον έλεγχο σε μια τέτοια σχέση (και για να προλάβω τις όποιες παρεξηγήσεις δεν αμφισβητω την κυριαρχία των Κ)


Για να απαντήσω μετά στο ερώτημα που μου έθεσες μπορώ να σου πως έχω δει τέτοια ολοκληρωτική παράδοση ελέγχου ακόμα και σε σχέσεις που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ζωής. Φυσικά το επιθυμητό από μένα θα ήταν μια τέτοιου είδους "άνευ όρων" παράδοση να συνοδεύεται από ένα δέσιμο ζωής, ακόμα και με συνθήκες συντροφικότητας.


Αν ο υ τον επιλεξει ποια ειμαι εγω να πω οτι δεν αξιζει;δεν καταλαβαινω ακριβως την ερωτηση οποτε απαντησα σε γενικα πλαισια.


Χωρίς να θέλω να μειώσω κάποιον/α υ δεν είναι λίγες οι φορές που γεννιούνται υψηλές προσδοκίες για κάποιον Κ χωρίς ουσιαστικά να το αξίζει. Βέβαια θα ήταν λίγο ουτοπικό να ζητήσω από τον Κ εν προκειμένω να έχει τον στοιχειώδη αυτοσεβασμό και να μην αποδεχτεί αυτό το δώρο αν δεν θεωρήσει εαυτόν ικανό να το διαχειριστεί σωστά, αλλά θα ήθελα να δω τις όποιες απόψεις σε μια τέτοια προοπτική.

Ελπίζω να κατάφερα να λύσω τις απορίες που σου δημιουργήθηκαν και σε ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες στο εν λόγω νήμα.

 

Λες καποια σωστα πραγματα κατ'εμε (περι υποταγης ως δωρο, εμπιστοσυνης και σεβασμου κλπ), και καταληγεις σε μια (παλι κατ'εμε) καπως ασχετη ερωτηση, την οποια μονο ως ρητορικη μπορω να την εκλαβω.

 

Απάντηση: Re: Αληθινός Έλεγχος

Άσχετη δεν θα την χαρακτήριζα, αλλά ως προς το ρητορική δεν θα διαφωνούσα

 

Νομίζω πως έχουμε βρει ένα καινούριο φετίχ εδώ μέσα. Προσπαθούμε να αποδομήσουμε την εικόνα των άλλων, γενικεύοντας, κατηγοριοποιώντας. "Υπάρχουν μάστερ;", "υπάρχουν σκλάβοι", "αξίζουν τον έλεγχο οι κυρίαρχοι;", κι άλλα τέτοια που ελάχιστα έχουν να προσφέρουν. Μέσα στα πλαίσια αυτού του φετίχ μόνο μπορώ να δω το συγκεκριμένο νήμα.

Σίγουρα, όσοι διεκδικούν τον έλεγχο δε σημαίνει πως τον αξίζουν κιόλας. Ωστόσο, δεν πιστεύω πως είναι κάτι που οφείλει να συζητηθεί σ' ένα νήμα μέσω μιας προσπάθειας να δείξουμε τα χαρακτηριστικά του "άξιου" Κ και να τον αντιπαραβάλουμε στον "Κύριο τίποτα" (ναι, αυτόν του άλλου νήματος). Η κάθε σχέση είναι διαφορετική, ο κάθε υποτακτικός έχει μέσα του μία δική του εικόνα για το πώς οφείλει να είναι ο Κ, στον οποίο θα δεχόταν να παραδώσει τον έλεγχο. Επομένως, μόνο αυτός είναι σε θέση να κρίνει αν ο Κ που έχει επιλέξει αξίζει να έχει τον έλεγχο.

Ως προς τα υπόλοιπα που έθεσε ο νηματοθέτης, δεν έχω καμία αντίρρηση. Απλά αυτή η ερώτηση στο τέλος με "ενόχλησε" κάπως.

 

Απάντηση: Re: Αληθινός Έλεγχος

Θα ξεκινήσω λέγοντας πως η συσχέτιση αυτού του νήματος με το νήμα "Ο Κύριος Τίποτα" είναι ολοκληρωτικά άστοχη.
Δεν υπάρχει κανένα φετίχ φίλτατε, ούτε κάποια προσπάθεια αποδόμησης της εικόνας κανενός. Το αν σε εσένα τα ερωτήματα που τίθενται προσφέρουν ελάχιστα είναι καθαρά προσωπικό ζήτημα. Υπάρχουν πιστεύω αρκετοί που έχουν θέσει αυτά τα ερωτήματα και η προσπάθεια απάντησής τους μέσω ενός πολιτισμένου διαλόγου (και όχι μέσω του μηδενισμού τους,όπως τον επέλεξες) μπορεί να διαφωτίσει αρκετά.
Δε νομίζω πως αναζητώ ή ζητώ ανάλυση των χαρακτηριστικών του ιδανικού Κ. Αυτά φυσικά και διαφέρουν από υ σε υ. Μίλησα επίσης και για διαχείριση του δώρου του ελέγχου πράγμα στο οποίο δεν αναφέρθηκες καθόλου,οπότε υποθέτω πως είτε πλανήθηκες είτε δεν έδωσες και ιδιαίτερη σημασία στα γραφόμενά μου.

Παρόλα αυτά σε ευχαριστώ για τον χρόνο ποπυ αφιέρωσες στο νήμα!

 

Απάντηση: Αληθινός Έλεγχος

κάποτε μου Είπε: "Ο Αφέντης είναι σκλάβος της σκλάβας Του"... νομίζω πως αυτό απαντάει στην ερώτησή σου  

 

Απάντηση: Αληθινός Έλεγχος

Ε αφου μπορουμε και μονοι μας τι τους θελουμε τους Κ;(χιουμορακι)

Μηπως τελικα το θεμα δεν εγκειται στην ανικανοτητα των υ να διαχειριστουν τη ζωη τους αλλα στην επιθυμια τους να παραδωσουν τον ελεγχο λογω φυσης;Εντελως προσωπικα απανταω το δευτερο.

Συζηταμε λοιπον την περιπτωση που ο Κ δεν αξιζει τον ελεγχο του υ.Δεν ειμαι σιγουρη οτι μπορω ν απαντησω σε τοσο θεωρητικο επιπεδο αλλα θα προσπαθησω.
Αν μιλαμε λοιπον για ολοκληρωτικη παραδοση ελεγχου το θεωρω αδυνατο απο καθε αποψη ακομα και να ξεκινησει να υυφισταται κατι τετοιο καθως ο ανικανος Κ δεν θα φτασει τον υ πουθενα.Ακομα ομως και να ξεκινησει θεωρεις οτι θα κρατησει πολυ;Δε νομιζω.
Και παμε τωρα στην περιπτωση που ο Κ ειναι ανικανος αλλα δεν το ξερει ουτε ο ιδιος.Εκει τα αποτελεσματα ειναι τουλαχιστων καταστροφικα.Εφοσον προσπαθει να ελεγξει καποιον αλλα αγνοει τους τροπους και τον σκοπο για τον οποιο το κανει δεν θα καταφερει τιποτα.

Τελικα κατα τη γνωμη σου ειναι καλλυτερο να μην παραδιδεται καθολου ο ελεγχος φοβουμενος ο εκαστοτε υ την ανικανοτητα των Κ;

 

Re: Απάντηση: Αληθινός Έλεγχος

 

Γιατί να το δούμε από την μία οπτική και μόνο; Κάποιος που θέλει να παραδώσει τον έλεγχο σε κάποιον άλλο, δεν το αξίζει;