Ανέκφραστος;

Και εγώ νοιώθω ακριβώς έτσι!Είναι άκρως σημαντικό για μένα να κοιτώ το πρόσωπό του,να βλέπω τις εκφράσεις του και να τον ακούω,να τον αισθάνομαι!

 

+1!

 

Χωρις εκφραση προσωπου,αντιδραση,ηχους,μυρωδιες καλυτερα να το δω σε ενα dvd παρα να το κανω.

 

Θα συμφωνήσω με τα πιο πάνω. Επιθυμεί να παίρνει πίσω αυτό που μου Προσφέρει.
Πέρα από αυτό, η άποψη μου είναι πως αν δεν εκφράζεσαι - πέρα από συγκεκριμένες σκηνές που μπορεί να Απαιτήσει να μείνεις σιωπηλός, ή να κρατήσεις το σώμα όσο πιο ακίνητο μπορείς-πως να μπορέσει να Νιώσει αν πλησιάζεις όρια, αν έχεις μπει σε subspace κ.ο.κ.?

 

"Φτάνεις όμως στην πίστα. Αν χορέψεις για το κοινό, θα το καταλάβει και χάθηκες. Του γίνεσαι οικείος. Δεν θα το μαγέψεις, θα αποχαυνωθεί και δεν θα το ξανακερδίσεις πιά ποτέ.

Φτάνεις στην πίστα κι είσαι μόνος. Φαινομενικά, γιατί βρίσκεται εκεί ο Θεός. Δεν ξέρεις από που έρχεται. Ίσως τον έφερες εσύ μαζί σου στην πίστα, ίσως τον ανασταίνει η μοναξιά -το ίδιο κάνει. Κυνηγάς την εικόνα σου για χάρη του. Χορεύεις με ανέκφραστο πρόσωπο, κινήσεις ακριβείς και σωστή στάση. Τίποτα δεν επαναλαμβάνεται, αλλιώς θα πεθάνεις παντοτινά. Να χορεύεις χλωμός κι αυστηρός, ει δυνατόν με τα μάτια κλειστά.

Μακάρι να 'ξερα για ποιον Θεό σου μιλώ. Πάντως, εκείνος, απόλυτος κριτής, είναι πέρα απ' την κριτική. Βλέπει την εναγώνια προσπάθειά σου. Είτε σε δέχεται και ακτινοβολείς είτε αποστρέφει το πρόσωπό του. Αν αποφασίσεις να χορέψεις μόνο για Κείνον, αδύνατο πια να ξεφύγεις από την ακρίβεια του έναρθρου λόγου σου: είσαι δέσμιός του και αποκλείεται να πέσεις.

Μήπως λοιπόν θεός είναι οι δυνατότητες που προσδίδει η θέλησή σου στο σώμα σου, όταν βρίσκεται πάνω στο συρματόσκοινο; Θείες δυνατότητες!"

Jean Genet, "Ο σκοινοβάτης"

 

Διάβασα όσο ποιο προσεκτικά μπορούσα τις προηγούμενες απόψεις στο θέμα. Ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την συγγραφή και έτσι ένα από τα μαθήματα που έχω δεχτεί είναι ότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται να εκφραστούν... και έτσι είμαστε αντιμέτωποι με ένα παιχνίδι που δεν το κερδίζουν όλοι. Είναι η πρόκληση του να καταφέρεις να ξεκλειδώσεις το είναι του αλλουνού βγάζοντας πράγματα που από ενδοιασμό ή ντροπή συνήθως είναι βαθιά κρυμμένα μέσα στα γρανάζια και τους μηχανισμούς άμυνας του μυαλού, και ελευθερώνοντας ουσιαστικά το είναι του παρτενέρ. Φυσικά είναι πάντα εύκολο να κάποιος να διατάξει και να είναι αρχηγός... το δύσκολο είναι το να κατανοήσει και να γίνει Ηγέτης ή όπως λέει και η λέξη πολύ σωστά Master.
Φιλικά Χ.