Αναζητώντας τους «γονείς» μου…

Αποδομώντας τον σεξουαλικό μου αυτοπροσδιορισμό προχωρώντας προς τα πίσω μέχρι τις πρώτες μου αναμνήσεις, κατέληξα στο εξής σταυροδρόμι.

Ο ένας δρόμος δείχνει ως πατέρα τον σαδισμό που επηρεάζει την πηγή της φαντασίας, πλάθοντας μόνο εικόνες που ως κεντρική ιδέα έχουν την ολοκληρωτική διαχείριση της εξουσίας κάποιου.

Ο άλλος δρόμος δείχνει ως μητέρα, την φαντασία που με κεντρικό πρόσωπο τον εγωκεντρισμό της και άρα και της ταυτότητας του ανθρώπου που την γεννά, πλάθει για επιτύχει την υλοποίηση της, μία σαδιστική προσωπικότητα.

Για πιο πίσω έχω στοιχεία που δείχνουν και προς τις δύο κατευθύνσεις, αλλά που δεν μπορούν να αποδείξουν καμία από τις δύο θέσεις.

Έχετε κάνει ανάλογες σκέψεις για την σεξουαλική σας ταυτότητα; Έχετε καταλήξει; Θα με βοηθούσατε με τις δικές σας σκέψεις και ίσως όχι μόνο εμένα.

 

Απάντηση: Αναζητώντας τους «γονείς» μου…

Δεν κατάλαβα..

Η φαντασία είναι μια από τις εκφάνσεις της προσωπικότητας κ όχι ο διαμορφωτής της..
Κάτι δεν αντιλήφθηκα σωστα μάλλον Ηλία.. αν θέλεις να το επαναδιατύπωσεις

 

Στον πρώτο δρόμο, ο σαδισμός διαμορφώνει την φαντασία και στον δεύτερο η φαντασία γεννάει τον σαδισμό.

 

Εγώ αν δω πίσω πίσω και σκεφτώ πιοι είναι οι γονείς μου στο bdsm βγαίνω σε άσχημα αποτελέσματα... διότι στην αρχή αρχη μπήκα ως πιο εύκολη εύρεση γυναίκας όμως αργότερα ορίμασαν κάποια πράγματα μέσα μου και πλέον δεν είμαι για αυτον τον λόγο... σίγουρα ενας παράγοντας που υπήρχε ήταν η φαντασία κάτι άλλο δεν υπήρχε τότε... είμουν μέσα στο θέμα? γιατί μπερδεύτικα λιγουλάκι

 

Και μέσα είσαι και ειλικρινής. Μπράβο σου.

 

ευχαριστώ αλλά τόσο δύσκολο είναι να βρεθεί η ειληκρίνια; συγγνώμυ αλλά μου φαίνετε λίγο περίεργο (επιδή είμαι ειληκρινής νομίζω είναι και οι άλλοι)

 

Προσωπική μου θεώρηση είναι πως ο άνθρωπος κατά την σύλληψή του είναι tabula rasa (λευκός πίνακας). Ακόμα, όμως, και κατά την παραμονή του στην μήτρα της μάνας του δέχεται ερεθίσματα, όπως και στην υπόλοιπη ζωή του. Ανάλογα την προσωπική του ψυχολογία την στιγμή που γίνεται αποδέκτης, το πρίσμα που θα το εξετάσει (συνειδητά και υποσυνείδητα) και τον ρυθμό επανάληψης τέτοιων ερεθισμάτων επηρεάζεται προς την δημιουργία μιας προσωπικότητας. Εν προκειμένω, μιας σαδιστικής ή μαζοχιστικής προσωπικότητας. Είναι φανερό πως η συνειδητότητα δεν εμφανίζεται στις μικρές ηλικίες, αλλά σε μεγαλύτερες, όπου υπάρχει η κριτική ικανότητα. Ενδεχομένως, η επίγνωση - αναγνώριση να συμβεί και σε περιόδους έντονων αλλαγών.
Η φαντασία κάνει την παρουσία της όταν η κλίση αυτή γίνει εγνωσμένη (έστω και υποσυνείδητα) και το υποκείμενο αναγνωρίζει πως κάτι ακαθόριστο τον έλκει προς εκεί. Στόχος της είναι να στερεοποιήσει την υπό δημιουργία προσωπικότητα με αυτή του την κλίση, προσφέροντας σαγηνευτικές εικόνες που προσφέρουν μιας μορφής ευχαρίστηση.
Συνεπώς, εκτιμώ πως "ο σπόρος" προϋπάρχει της φαντασίας, αλλά από αυτήν γίνεται αντιληπτός με την λογική και μορφοποιείται.