Ανθρώπινα σκουπίδια

Σήμερα είδα ένα έργο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης το οποίο ήταν πολύ κακό. Ο τίτλος: «Ο βάλτος με τα τέρατα». ΄Ήταν ένα έργο από τη Βραζιλία. Δεν ξέρω τι πρόβλημα έχουν στη Βραζιλία αλλά αν είναι όλοι τόσο τέρατα δεν θέλω ποτέ να πάω εκεί, ούτε ως τουρίστρια. Προτιμώ να κάνω τουρισμό στο BDSM.

Σε μία φτωχή περιοχή όπου κόβουν τα ζαχαροκάλαμα για να έρθει η πρόοδος (σαν να λέμε τις αξίες του παρελθόντος για να έρθει το υπέροχο μέλλον) οι άνθρωποι ενός χωριού αγωνίζονται να επιβιώσουν. Ένας πατέρας εκθέτει την κόρη του γυμνή σε άντρες σε ένα βρώμικο βενζινάδικο. Παίρνει κάποια χρήματα γι αυτό αλλά δεν αφήνει να την αγγίξουν. Η κόρη του είναι παρθένα ακόμη, είναι πολύ πιο όμορφη από τις υπόλοιπες γυναίκες της περιοχής και όλοι θέλουν να βλέπουν την φρεσκάδα της. Ο πατέρας της είναι ταυτόχρονα και παππούς της. Ο παππουπατέρας της δηλαδή. Την χουφτώνει και ο ίδιος ενώ την έχει σαν σκλάβα στο σπίτι. "Το κάνω για το καλό σου," της λέει. Σε κάποια φάση, επειδή βαριέται να την πάει ο ίδιος στο βενζινάδικο, την στέλνει μόνη με την επίβλεψη μιας τσατσάς και τότε οι άντρες την χουφτώνουν κιόλας. Είναι προφανές ότι η μικρή αηδιάζει. Στον γυρισμό εκείνη τη νύχτα, την πιτσιρίκα του παππουμπαμπά την βιάζει κάποιος τύπος που την έχει βάλει στο μάτι. Όρθια. Η μικρή το μόνο που καταφέρνει να πει είναι κάτι κραυγές του τύπου «Ιιιιχχχ, ιιιιχχχ». Όταν πεθαίνει ο γέρος, η μικρή καταλήγει πουτάνα σε ένα μπουρδέλο, με βαμμένα κόκκινα τα φαγωμένα της νύχια. Τον ρόλο τον παίζει μια πανέμορφη Βραζιλιάνα με θεόμικρα βυζάκια.

Το έργο δεν έχει καμία συνοχή, απλά δείχνει ανθρώπινα σκουπίδια (αν ήμουν Ισπανόφωνη θα έλεγα, una pelicula sobre la basura). Οι πλούσιοι πίνουν συνεχώς και κάνουν όργια, όπου γαμάνε και δέρνουν κυριολεκτικά. Οι γυναίκες είναι τα σκουπίδια τους αλλά είναι και οι ίδιοι τόσο σκουπίδια που είναι αναμενόμενο. Σε μία φάση ο «γαμιάς» της παρέας αποφασίζει να πηδήξει την ψηλομύτα Ντόρα (δεν κάνω πλάκα, έτσι τη λένε στην ταινία). Της σηκώνει την μπλούζα, δείχνει κάτι υπέροχα Βραζιλιάνικα βυζιά αλλά η γκόμενα ξανακατεβάζει τη μπλούζα. Τα παίρνει στο κρανίο αυτός και αποφασίζει να της δείξει πόσα απίδια παίρνει ο σάκος. Από πίσω. Την σέρνει από τα μαλλιά στο διπλανό δωμάτιο ενώ όλη η παρέα ακολουθεί ενθαρρύνοντας. “Fuck her arse,” ουρλιάζουν. Την ξεσκίζει χωρίς βούτυρο στο κωλαράκι, έτσι στεγνά. Η Ντόρα αντιδρά και γυρνά και του γρατζουνάει τη μάπα. Ματώνει αυτός, βγαίνει από μέσα της και αρχίζει να την κλωτσάει και να την πατάει στο κεφάλι. Η γκόμενα μένει εκεί μισοπεθαμένη.

Η Ντόρα αποφασίζει να φύγει από την περιοχή αλλά την παίρνουν κάτι τυπάκια με το αυτοκίνητό τους και την πάνε σε μια αποθήκη. Εκεί τους κάνει ένα αισθησιακό στριπτήζ, ο κώλος της αξιοθαύμαστος, στρογγυλός και χοντρός, αλλά όλοι πίνουν πολλή βότκα, τρελαίνονται και την βιάζουν με ένα τεράστιο ξύλινο παλούκι από μπρος και μετά από πίσω. Η γκόμενα πέφτει στο έδαφος μπρούμυτα. Οι τύποι την βρίζουν, την φτύνουν στον κώλο και φεύγουν.

Τι να πω; Καλύτερα να σιωπούσαμε όλοι μας. Κι αυτοί που γύρισαν το έργο, κι εγώ που σας τα είπα.

Ευχαριστώ τον Θεό για το ευγενές BDSM.

 

(Διευκρίνηση: Τα bold δικά Μου)

Είναι για Ο/όλους "ευγενές" το ΒDSM και δεν το ήξερα?  

Είναι μερικές φορές για να δοξάζουμε τον Θεό?
Επειδή Εγώ αντίθετα πιστεύω, ότι το ΒDSM έχει καταντήσει να ζητάμε βοήθεια από τον Θεό για προστασία, από ορισμένους αυτοαποκαλούμενους BDSMερς ακόμα και κλειδοκράτορές του, κάτοχους όλων των μυστικών του (μη χέσω)?  


Νόμιζα, πως εσύ ειδικά dora_salonica έχεις βιώσει την αγένεια, την ωμότητα του και την σκληράδα του, πέρα απ’ οτιδήποτε άλλο. Αυτό το συμπέρασμα το Έχω βγάλει, μέσα από τις αφηγήσεις σου. Αν έχω καταλάβει λάθος, sorry.
Υπάρχει βέβαια και η εκδοχή Κ/κάποιοι-ες να αγαπούν τα σκουπίδια (δεν αναφέρομαι σε σένα dora, αλλά γενικά) …Τότε πάω πάσο!!  

Τούτο το κομμάτι σου το παίρνω σαν έναυσμα, για να γράψω μερικές σκέψεις που κάνω και συμπεράσματα που Έχω βγάλει εδώ και καιρό και σ΄ευχαριστώ που Μου έδωσες την ευκαιρία να το κάνω!
Αν και η περιγραφή που κάνεις στην ιστορία αυτή dora, μοιάζει να είναι άκρως καυλωτική και μπορεί να προκαλέσει ακόμη σεξουαλική διέγερση στους "διεστραμμένους" του forum, αλλοιώνοντας το αρνητικό μήνυμα που θέλεις να βγάλεις από μέσα της. ‘Η μήπως δεν είναι αυτός ο σκοπός σου?  

//--//​

To ΒDSM σαν έννοια, είναι αθώο και φυσικά ευγενές αλλά ….δεν είναι και Ο/όλος ο κόσμος του!!!

Πιστεύω ότι στα σκέλια του BDSM, έχουν εισχωρήσει άτομα πραγματικά ψυχικά διαταραγμένα, που τολμούν κάτω από την ομπρέλα του BDSM να βγάζουν τ’ απωθημένα τους, με όση κτηνωδία τους διακρίνει!

Αυτό τους κάνει να νοιώθουν δυνατοί, θεωρώντας ότι κάνουν κάτι ή ότι είναι "Κάποιοι", που σε άλλη περίπτωση – βλέπε vanilla - δεν θα ήταν τίποτε, ή και που ακόμη θα πέρναγαν απαρατήρητοι στον κόσμο, ή που θα ήταν ανίκανοι- ανήμποροι, να κάνουν κάποιας άλλης μορφής σχέση. Βρήκαν λοιπόν αυτά τα άτομα (ουκ ολίγα) το BDSM και τους απορρόφησε, άρπαξαν και ένα ματσούκι στο χέρι και βαράνε στα ψαχνά.
Γίνανε "Μάγκες", "Κυρίαρχοι του Κόσμου" …επειδή κάποιες/οι τους έκαναν....Για Μένα προσωπικά, οι συγκεκριμένοι άρρωστοι γίνανε "Κυρίαρχοι του Κώλου"!

"Κύριε – Κυρία" φωνάζουν οι υποτακτικοί και υποτακτικές, επάνω στην κάβλα τους και στην πρεμούρα τους να βρουν να μαστιγωθούν, να ξεφτιλιστούν και να βγάλουν τα μάτια τους. Άλλοι αγάμητοι/ες από εκεί που δεν έχουν κουκούτσι μυαλό για σκεφτούν, οτιδήποτε παραπέρα, που μπορεί να τους βλάψει…..Και έτσι καταφέραμε και κάναμε ένα BDSM ψυχιατρείο ολικής, γεμάτο "γνώστες" (σε τι άραγε?) "original", "σκληροπυρηνικούς" και "ειδικούς" για τα σίδερα, που χρήζουν μέχρι ψυχιατρικής βοήθειας και εγκλεισμού…

Την αγένεια, τον ξεφτιλισμό, την κακοποίηση, την βία και την σκληρότητα, την έχουν βιώσει άπειρες υποτακτικές/οί, μέσα σε σχέση "D/s" ή εκτός αυτής και φυσικά με το πρόσχημα ότι κάποιοι ασκούν BDSM ή ότι ανήκουν σ’ αυτό.

Συμπέρασμα:
Το BDSM και ο κόσμος που το απαρτίζει, ίσως να μην είναι τόσο αθώος!!
Θέλει προσοχή στα άτομα που επιλέγουμε για παιχνίδι ή σχέση, αν θέλουμε να κρατήσουμε την ψυχική Μ/μας ισορροπία και να μην πάθουμε ακόμη ανίατες σωματικές βλάβες (αλήθεια, προς χάριν Π/ποιου/ας?)

"Ο Σκοταδόψυχος"
του ποιητού Τιμολέοντος Φανφάρα
Από την ποιητική συλλογή: Λαίλαπες

"Φαρμάκι έχω στην ψυχή
Φέρνει μαυρίλα θολερή στα στήθια μου
Νύχτα αξημέρωτη ξανά
Με το πιοτό της με κερνά εβίβα μου
Σκοτάδι πίνω για πιοτό
Πω πω πω πω πω πω πω πω

Νέφη της νύχτας μου κρατώ
Πω πω πω πω πω πω πω πω
Και το Μυαλό μου είναι θολό
Πω πω πω πω πω πω πω πω….. Πω!"

"Και το μυαλό μου είναι θολό
και το δικό σας πιο λειψό,
σας εθολώσαν όλ αυτά …
Γεια σου Φαμφάρα φαφλατά!!"
   
​

Αει σιχτήρ σιχαμένοι, άρρωστοι ελεεινοί, παλιοπροδότες !
 

"'Ανθρώπινα σκουπίδια" παντού!
 

 

δυστυχώς αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα Εύα

 

συμφωνω με την Ευα!σαπια μηλα υπαρχουν παντου!και δεν θα επρεπε να μας σοκαρει η ιστορια γιατι μην ξεχναμε πως μιλαμε για μια χωρα οπου ειπαρχουν επισημα ταγματα θανατου που βγαινουν στην ψυχρα και σκοτωνουν τα αστεγα παιδακια στους δρομους!στον κωλο της dora θα κολησουν?

 

Εγώ πάντως πήγα στην Βραζιλία και έκατσα ένα μήνα.
Γύρισα όλη την χώρα και είδα πολλά ..... Είδα γέρους να ψάχνουν για φρέσκο κρέας στα μικρά κοριτσάκια που ζητιανεύαν τα αποφάγια μου για φρέσκο κρέας που τρώγαν με όρεξη .
Πήγα στις φαβέλλες και είδα αξιοπρέπεια στην εξαθλίωση και την αναρχία στην πράξη ,ενώ στην ουσία κυβερνούσαν οι draglords .
Παιδιά να ονειρεύονται στην λάσπη και στα σκατά ,μέχρι να πάνε από αδέσποτες,αλλά είχαν τόσο όμορφα χαμόγελα. . Είδα την νύχτα στην zona nord αστυνομικούς τα ίδια να τα βασανίζουν για πλάκα.
Είδα στο pelurinho την μαγεία της Baia στα κόκκινα μάτια των mestre και στις μάγισσες του cantonble.
Είδα πουτάνες φτιαγμένες από τον manara να είναι έτοιμες να με ξεσκίσουν στο μίσος της απίστευτης καύλας τους και ψιλοκώλοσα αλλά γούσταρα τη τρέλλα στην "Help".
Ένοιωσα την ψυχή της ζούγκλας στην σιωπή της και στο βλέμμα των piranhas ,στις αράχνες που με παρατηρούσαν ακίνητες και θανατηφόρες.
Γύρισα πίσω και βλέπω στην Αθήνα τις αράχνες στην δουλειά μου να είναι έτοιμες να χύσουν το τρελλό δηλητήριο.
Τις μαύρες σκλάβες πίσω από το Δημαρχείο γεμάτες πρέζα ,aids και τρέλλα.
Τον ήχο της πόλης γεμάτη απόγνωση ,μίσος και αηδία.
Ενοιωσα την καρδιά μου να σφίγγει.
Πόνος.
Τέλεια!!

 

Δώρα, προτού εξελίξουμε το νήμα σε κάτι άλλο..  

Σκέφτηκες ότι ο σκοπός της ταινίας μπορεί να είναι ακριβώς αυτή σου η αντίδραση;
Μια βίαιη αναπαράσταση της αλήθειας σε εκείνη τη χώρα με σκοπό να σοκάρει και να ευαισθητοποιήσει;
Ξέρω ότι η τέχνη χρησιμοποιεί τέτοιες οδούς.
Τώρα βέβαια, αν η συγκεκριμένη ταινία μπορεί να θεωρηθεί τέχνη, αυτό μπορείς να το κρίνεις εσύ που την είδες.

Και ανθρώπινα σκουπίδια υπάρχουν παντού, όχι μόνο στο BDSM  

 

απο την περιγραφη που μας εκανες Ντορα κρατησα μερικες λεξεις.τριτοκοσμικη χωρα(βραζιλια),φτωχεια,πορνεια,βιασμος.για το οτι η Βραζιλια ειναι τριτοκοσμικη χωρα το γνωριζετε.εκει οι ανθρωποι πραγματικα πεινανε καθως δεν υπαρχει καν η μεσαια ταξη.πλουσιοι και φτωχοι ειναι οι ταξεις που επικρατουν.ο παππουπατέρας οπως μας ειπες ηταν ενα κτηνος οποιος εξωθησε την κορη του στην πορνεια για τα χρηματα.απο αυτη τη κατασταση ηρθε ο βιασμος ο οποιος κατεστρεψε οτι ειχε μεινει απο την εσωτερικη ομορφια της μικρης.αργοτερα η πορνεια εγινε και επαγγελμα για εκεινη επαγγελμα που την εφερε ξανα στο κατωφλι του βιασμου σχεδον μισοπεθαμενη.η ταινια απ οτι καταλαβα θελει να περασει ενα μηνυμα στο κοσμο για το πως εκμεταλευονται οι φτωχες ομορφες γυναικες απο ανθρωπινα σκουπιδια-αντρες (σωστος ο τιτλος),τονιζοντας την αντρικη υπεροχη σε μυικη δυναμη,την δυναμη του χρηματος,την ανισσοτητα των δυο φυλων,την εκμεταλευση και την φτωχεια!!!!

θα συμφωνησω και με την αποψη του Hisasori "Και ανθρώπινα σκουπίδια υπάρχουν παντού, όχι μόνο στο BDSM "

 

..χαρηκα που σε ξαναδιαβασα Ευα μου.

 

δυστυχώς αυτές τις εικόνες τις βλέπεις παντού και όχι μόνο στη Βραζιλία ... που ούτως ή άλλως είναι τριτοκοσμική χώρα ...

 

Εχω την εντυπωση πως καποιοι ανθρωποι αναζητουν αυτα τα ''σκουπιδια''... 

 

εμενα μου θυμησε το διηγημα του Μαρκές "η αθωα Ερέντιρα" εκδοσεις Γράμματα

 

Όλα αυτά μου θυμίζουν μια "πικρή" αλήθεια...Είμαστε θηρία και ανήκουμε στο ζωικό βασίλειο...Από την άποψη κάποιου εξωτερικού παρατηρητή,κάποιας καθαρά αντικειμενικής οπτικής είμαστε το ισχυρότερο θηρίο της Φύσης...Μπορεί να μην έχουμε τεράστια δόντια και γαμψα νύχια,αλλά έχουμε τη...νόηση.Και αυτη υπερκαλύπτει κάθε άλλη φυσική δύναμη...

Αυτη είναι η "πικρή" αλήθεια που έχουμε ξεχάσει...αλλά που και που ιστορίες σαν αυτές που περιγραφει η ταινία έρχονται και μας το θυμίζουν.Αυτο που μας κάνει "ανθρώπους" ειναι η συμμετοχή μας σε κοινωνίες και πολιτισμούς. Όταν οι κοινωνικές ιστός ειναι -όπως στην περιπτωση της Βραζιλίας- σαθρός και οι δομές του ξεχαρβαλωμένες τότε κάνει την εμφάνιση του το Θηρίο...Όχι αυτό της Αποκάλυψης αλλά αυτο που κρύβεται μέσα μας...

Και τότε...που ειναι άραγε το Καλό και το Κακό; Το κυνηγημένο τραυματισμενο παιδί γίνεται ο κυνηγός παιδιών του αυριο...Η κοπελίτσα που εξωθήθηκε απο τους δικούς της στην πορνεία εξωθεί με τη σειρά της τη δκη της κόρη.Σε μια θλιβερή αλυσίδα δυστυχίας και μιζέριας...