Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Αποτελούν τελικά όλες οι ανθρώπινες σχέσεις σχέσεις Κυριαρχίας/υποταγής;

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος LordRob, στις 21 Δεκεμβρίου 2005.

  1. LordRob

    LordRob Regular Member

    Η Κυριαρχία και η υποταγή (Κ/υ) προϋπάρχουν του ανθρώπου και δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι από την ώρα που εξελίχθηκε ένα δεύτερο είδος ζωής σε αυτό τον πλανήτη, επιπρόσθετα του πρωταρχικού είδους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το ένα από τα δύο είδη άρχισε να επικυριαρχεί επί του δευτέρου. Ακόμα και εντός της κοινωνίας ενός είδους, όπως για παράδειγμα στους Βαβουίνους, υπάρχει αυστηρή ιεραρχία σε σημείο που οι ιεραρχικά ανώτεροι Βαβουίνοι ξοδεύουν ολόκληρη τους την ενέργεια για να δημιουργήσουν άγχος και να κάνουν την ζωή αφόρητη στους ιεραρχικά κατώτερούς τους. Η ανθρώπινη κοινωνία είναι έντονα ιεραρχική. Εκτός των ταξικών διαφορών, είτε αυτές προέρχονται από ένα κοινωνικό σύστημα κάστας ή αριστοκρατίας, η κοινωνία ιεραρχείται και λόγω, μόρφωσης, χρημάτων, εργασιακής θέσης, ηλικίας ή σωματικής διάπλασης. Στην Ιαπωνία κοινωνικά κατώτερα άτομα λέγονται «κουν» ενώ ανώτερα «Σαν». Στα ελληνικά μιλάμε στον πληθυντικό ή προσφωνούμε κάποιον με το κύριε. Αυτό συμβαίνει αυτόματα σχεδόν άμεσα με την γνωριμία κάποιων σύμφωνα με την εσωτερική κοινωνική αντίληψη τους για τις θέσεις που πρέπει να κατέχουν ιεραρχικά. Για παράδειγμα έτυχε πολλές φορές κατά πολύ γηραιότεροι μου να με προσφωνήσουν αυθόρμητα στον πληθυντικό, λόγω του κύρους που (κατά την αντίληψή τους) έχω και το οποίο απορρέει από την θέση που ιεραρχικά κατέχω στην κοινωνία.

    Εδώ όμως ενδιαφερόμαστε για την ερωτικής φύσεως ανθρώπινη Κυριαρχικότητα/υποτακτικότητα. Όμως στις περισσότερες κοινωνίες είναι δύσκολο να τεκμηριωθεί ότι η Κ/υ εμπίπτει μονάχα στο ερωτικό είδος αφού συνήθως το ένα φύλο επικυριαρχεί του άλλου (συνήθως οι άνδρες επί του «ασθενούς φύλου» κάτι που τελικά δεν αποτελεί μόνον στερεότυπη προσέγγιση, αλλά πραγματική κατάσταση πραγμάτων) και αυτό δυσχεραίνει την έρευνα στο κατά πόσον η υποταγή είναι αποτέλεσμα απόλαυσης ή ενός άλλου παράγοντα όπως για παράδειγμα μιας πρακτικής ανάγκης για εξασφάλιση τροφής ή στέγης. Είναι όμως γεγονός ότι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα υπάρχουν γραπτά ή ιστορικές αναφορές που υποδηλώνουν μια προθυμία κάποιων ατόμων να υποτάσσονται απλώς για σκοπούς ρομαντισμού.

    Δεδομένο ότι η Κ/υ αποτελούν μια ομάδα συμπεριφορών, εθίμων, συμβάσεων, θέσμιων, συνηθειών, παραδόσεων, εθιμοτυπιών, και ιεροτελεστιών, που σχετίζονται με την επικυριαρχία ενός ατόμου πάνω σε ένα άλλο. Οι αλληλοεπιδράσεις συχνά, αλλά όχι πάντοτε, περιλαμβάνουν και σεξουαλικά στοιχεία. Άρα η Κ/υ συχνά συνυπάρχει με BDSM, αλλά έχει ξεχωριστή δυναμική η οποία μπορεί να ενυπάρχει ανεξάρτητα της BDSM συνιστώσας. Επίσης ο όρος Κ/υ συχνά αναφέρεται και σε Κυριαρχικές/υποτακτικές σχέσεις που περιλαμβάνουν BDSM αλλά δεν βασίζονται σε Σαδομαζοχισμό. Ορθότερο βέβαια θα ήταν αν ο όρος Κ/υ αναφερόταν, όπως συχνά γίνεται, στο ψυχολογικό/νοητικό στοιχείο του BDSM αφού δεν προϋποθέτει απαραιτήτως σωματική επαφή. Έτσι τα Κυριαρχικά/υποτακτικά ζευγάρια κάποιες φορές άγουν ανώνυμες σχέσεις από το τηλέφωνο, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, ή πιο πρόσφατα, υπηρεσίες άμεσων μηνυμάτων. Όμως σε άλλες περιπτώσεις μπορεί μια Κ/υ σχέση να είναι έντονα σωματική, και μερικές φορές να διεισδύει στον σαδομαζοχισμό.

    Αποτελούν τελικά όλες οι ανθρώπινες σχέσεις (BDSM αλλά και βανίλια) σχέσεις Κυριαρχίας/υποταγής;
     
  2. gaby

    gaby Guest

    Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάλυσή Σας LordRob.

    Από την πλευρά μου, δε νομίζω ότι όλες οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σχέσεις Κυριαρχίας / υποταγής.

    Σε πολλές προσωπικές σχέσεις ο έλεγχος δεν είναι πάντα στην ευχέρεια του ενός αλλά μετατίθεται ανάλογα με τις συνθήκες και τις διαθέσεις αλλά και την αντικειμενική ισχυ του ενός έναντι του άλλου. Για παράδειγμα, ο εραστής είναι μεν, ας δεχτούμε, ο ισχυρότερος, αλλά αγωνιά μέχρι να νιώσει την αποδοχή της ερωμένης του. Δύο φίλοι, διαφωνούν συχνά, άλλοτε υπερισχύει ο ένας, άλλοτε ο άλλος. Ένα ζευγάρι δε μπορεί να αποφασίσει για ένα στεγαστικό δάνειο επειδή κανένας από τους δύο δε μπορεί να επιβληθεί στο ταίρι του ενώ έχουν και οι δύο ισοβαρή επιχειρήματα.

    Στις κοινωνικές σχέσεις, οι ιεραρχίες είναι πλέον λειτουργικές και διαρκώς διαπραγματεύσιμες. Δεν υπάρχουν αριστοκρατίες δοτές πλέον, παρά μόνο υπό συνεχή αναδιαμόρφωση και επανακατάταξη. Τον έλεγχο μίας επιχείρησης τον έχει άλλοτε ο μάνατζερ, άλλοτε οι βασικοί μέτοχοι, άλλοτε τα συνδικάτα που και μέσα σε αυτά γίνονται αναδιατάξεις των εκάστοτε ισχυρών.

    Έπειτα, υπάρχουν και οι συνθέσεις, όπου μία τελική δράση ή άποψη εμπεριέχει στοιχεία που έχουν προσφερθεί από πολλούς.

    Και υπάρχει και η αδυναμία συνεννόησης στο τέλος. Σχέσεις κοινωνικές ή προσωπικές, που διαλύονται επειδή δε διευθετήθηκε το θέμα του ελέγχου.

    Αν θεωρήσουμε ότι στην Κυριαρχία / υποταγή, το κριτήριο είναι η ανταλλαγή εξουσίας (power exchange) και εφόσον αυτή δεν είναι δεδομένη και σταθερή σε όλες τις σχέσεις, τότε δε μπορούμε να πούμε, πιστεύω, ότι όλες οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σχέσεις Κυριαρχίας / υποταγής. Είναι όμως εξαιρετικά πιθανό, κατά τη γνώμη μου, όλες οι ανθρώπινες σχέσεις να περιέχουν ένα στοιχείο Κυριαρχίας / υποταγής, που όμως δεν είναι η ραχοκοκκαλιά της σχέσης.

    Μία σαφής εικόνα για την Κυριαρχία και την υποταγή σε D/s και vanilla σχέσεις δίνεται επίσης στο thread D/s vs. vanilla
     
  3. G_E

    G_E Contributor

    Eνδιαφέρουσες οι απόψεις και των δυο αλλά νομίζω tender lilly πως δεν διαφωνεις και πολύ. Αλλά νομίζω πως αντιστρέφεις καπως τα πράγματα. Από μια αποψη καλυτερα να ηταν ετσι οπως τα παρουσιαζεις.

    Κατ’ αρχήν να πω τη θέση μου. Η εξουσία ως «αγαθό εν ανεπαρκεία» αποτελεί αντκείμενο πάλης για τη νομή της. Σε κοινωνικό επίπεδο υποστηρίζω την ελαχιστοποίηση της συγκέντρωσης εξουσίας σε λίγους μέσα απ’ την πνευματική και ηθική ανάπτυξη πολλών (αυτό είναι άλλο κεφάλαιο).

    Στις προσωπικές σχέσεις μπορεί να βρει κανείς κάθε δυνατό συνδυασμό- δυο κυριαρχικούς, δυο losers κυριαρχικούς, δυο υποτακτικούς, έναν κι έναν, σε διαφοτερικές διαβαθμίσεις εντασης. Στις πιο πολλές σχέσεις σφάζονται - η εναλλαγή της εξουσίας δεν είναι απόδειξη μη ύπαρξης εξουσιαστικών τάσεων, αλλά το αντίθετο – απόδειξη ύπαρξής τους και πάλης. Οι πιο ήρεμες σχέσεις είναι εκείνες που ο καθένας έχει βρει το ρόλο του. Σε περίπτωση φιλίας δυο κυριαρχικοί τύποι ή αντίστοιχα υποτακτικοί μπορούν να συνυπάρξουν.

    Επίσης όλα αυτά είναι απόδειξη πάλης για εξουσία. Η αριστοκρατία και η φεουδαρχία είχε «δοσμένη» κοινωνική ιεραρχία και κληρονομική εξουσία. Οι δυτικές κοινωνίες αφήνουν το πεδίο πιο ελεύθερο για την επικράτηση του ισχυρότερου. Θέτουν κάποιους κανόνες στο παιχνίδι και όρια στη συγκέντρωση της εξουσίας αλλά συγχρόνως διασφαλίζουν ότι η εξουσία θα παραμείνει σε "καλά χέρια". Η κατανομή της εξουσίας σε μια επιχείρηση, πέραν του ενός ατόμου, διασφαλίζει την λειτουργικότητα της επιχείρησης και την προστατεύει από την υπερβολική τάση για εξουσία (άρα και από ενδεχόμενες καταστροφικές αποφάσεις αυτού που θα την έχει συγκεντρώσει). Οι πραγματικοί εξουσιαστές (οι κάτοχοι της πλειοψηφίας των μετοχών) διαιρούν την εξουσία μεταξύ των στελεχών και βασιλεύουν.

    Η χαρά του manager, “team work” "team spirit". Δημιουργία πνεύματος ομάδας, αφοσίωση και κοινοί στόχοι. Έτσι φεύγει το απόγευμα λογικές ώρες, αλλά τα φώτα στο γραφείο μένουν αναμμένα μέχρι αργά το βράδυ.

    Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν και συλλογικές προσπάθειες, NGO κλπ. Συνήθως όμως στελεχώνονται είτε από άτομα με διάθεση προσφοράς είτε από άτομα που βρίσκουν χώρο κοινωνικής δικαίωσης (losers κυριαρχικοί) - αλλά δεν το γενικεύω για καθε περίπτωση.

    Δεν ξέρω αν το στοιχείο Κυριαρχίας / υποταγής είναι η ραχοκοκκαλιά της σχέσης. Υπαρχουν πολλοί ψυχολογικοί, κοινωνικοί και αλλοι παραγοντες που την επηρεαζουν. Αλλά σιγουρα είναι ένα καθοριστικό στοιχείο για την πορεία της σχέση. Θεωρώ πως οι σχέσεις με καλές πιθανότητες επιτυχίας είναι εκείνες μεταξύ ατόμων κυριαρχικής και υποτακτικής ψυχολογίας και μαλιστα με τον ιδιο βαθμό έντασης κυριαρχικότητας και υποτακτικότητας αντίστοιχα.

    ΥΓ. Με την ευκαιρία, σε χαιρετω LordRob και σε πληροφορώ οτι απολαμβάνω τα γραπτά σου.
     
  4. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Θα έλεγα πως όλες οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σχέσεις εξουσίας. Δεν νομίζω όμως πως αυτό τις κάνει να έχουν τόσο διακριτα όρια όσο η Κυριαρχία/υποταγή.
     
  5. muscle4master

    muscle4master Regular Member

    Αυτό πρέσβευε ο Μισέλ Φουκώ. Ο οποίος -μεταξύ μας- ήταν και λίγο τρελή.  
     
  6. female

    female Contributor



    Ε, και; Από πότε οι αναλύσεις ενός επιστήμονα κρίνονται βάσει των προτιμήσεών του στο κρεβάτι;



     
  7. muscle4master

    muscle4master Regular Member

    Δεν θα έλεγα τον Φουκώ επιστήμονα αλλά μάλλον φιλόσοφο και δεν αναφέρθηκα στις επιλογές του στο κρεβάτι. Αναφέρθηκα στη συμπεριφορά του εκτός αυτού και μάλιστα περιγραφικά. Για παράδειγμα κάποτε ήθελε να κάνει το γκόμενό του καθηγητή με τσατσιλίκι και τα κατάφερε. Υπήρχε μία ηλικιωμένη υποψήφια με πολύ καλύτερο βιογραφικό, η οποία πήγε μετά και του ζήτησε το λόγο. Οπότε ο Φουκώ πήρε το κακό του το ύφος και της είπε "Δεν εκλεγήκατε επειδή δε γουστάρουμε τις γεροντοκόρες"!