Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Βόλτα με την Κυρία

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος slave32, στις 4 Φεβρουαρίου 2025.

  1. «Πάμε στο Μοναστηράκι για ψώνια;» μου είπε η Deva. Φυσικά δεν θα της έλεγα όχι. Δεν είναι μόνο η σχέση μου, η κοπέλα μου, ο έρωτας της ζωής μου, αλλά είναι και η Αφέντρα μου. Ξέρω όλα αυτά τα μου, δεν ταιριάζουν σε έναν σκλάβο.
    Πήραμε ένα ταξί, μας πήγε από το Χαλάνδρι στο Σύνταγμα. Οι δρόμοι γεμάτη κίνηση και φασαρία. Ευτυχώς το ταξί ήταν πεντακάθαρο. Ο νεαρός οδηγός, χαχάνιζε με την Deva. Ήταν εντυπωσιακά ντυμένη ξανά. Φορούσε το λευκό εφαρμοστό κολλάν της και το μπλουζάκι που είναι ανάλογα εφαρμοστό, αλλά ανοιχτό στο υπέροχο μεγάλο μπούστο της. Συνδυασμένο με τις αγαπημένες μπότες ιππασία της. Στο χέρι της το μονόπετρο μαζί με την βέρα, την ίδια φοράω κι εγώ. Ποιος δίνει σημασία σε αυτό;

    Φθάσαμε σαράντα λεπτά μετά. Η μέρα είναι αρκετά ζεστή, έχει περίπου εικοσιπέντε βαθμούς κελσίου. Προχωρήσαμε στην Ερμού. Της αρέσει πολύ η βόλτα εδώ, εμένα όχι και τόσο. Έχει παρακμάσει τόσο πολύ το μέρος που βαριέμαι, δεν πειράζει. Την άφησα να προχωρήσει λίγα βήματα μπροστά, να θαυμάσω την σιλουέτα της. Την ήθελα όπως πάντα, αλλά ας όψεται αυτό το μεταλλικό κλουβί που φοράω. Είναι μεγάλη ταλαιπωρία.

    «Προχώρα» μου είπε κι έτρεξα κοντά της.
    «Θαύμαζα το σώμα σου» της απάντησα και της έδωσα ένα φιλάκι στο μάγουλο. Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, το ήξερα αυτό το βλέμμα.
    «Πληθυντικό» διέταξε.
    «Συγγνώμη Κυρία» της απάντησα κι έσκυψα το κεφάλι. Γέλασε, μου έδωσε ένα φιλί στο στόμα κι έπιασε το χέρι μου.
    «Πόσο καιρό είσαι σκλάβος μου;» με ρώτησε
    «Οκτώ χρόνια, Κυρία»
    «Είσαι ευτυχισμένος;»
    «Το ρωτάτε;» της απάντησα, ξεφεύγοντας.
    «Θα τιμωρηθείς αργότερα» μου απάντησε. Γνώριζα καλά πως το εννοούσε. Αν ήταν αλλιώς οι συνθήκες θα πηγαίναμε σπίτι και θα με μαστίγωνε.
    «Έχω κανονίσει να μείνουν τα παιδιά στην αδερφή μου» συμπλήρωσε. Κατάλαβα πως όντως θα με μαστίγωνε όταν θα πηγαίναμε σπίτι.
    «Μπορείς να πεις ότι θες τώρα» είπε χαμογελώντας.
    «Αυτό το ρημάδι θα το βγάλουμε δηλαδή;» χαμογέλασε και πάλι.
    «Εντάξει, θα το βγάλουμε. Σήμερα θα σε πάρω με όλους τους τρόπους» γύρισε προς το μέρος μου και μου έδωσε ένα φιλί στο στόμα. Μια γυναικάρα σαν την Deva με φιλούσε.

    Περπατήσαμε στα στενά, περάσαμε από το τμήμα της Ακρόπολης μερικά στενά πιο κάτω.
    «Εδώ πάμε» μου έδειξε ένα μαγαζί με δέρματα. Φτιάχνουν σε αυτό δερμάτινες τσάντες, ρούχα, παντόφλες. Αλλά εμπορεύονται και πρώτη ύλη.
    Μπήκαμε μέσα. Μια νεαρή κοπέλα ήρθε να μας εξυπηρετήσει. Μια άλλη παρέα μια γυναίκα κοντά στα πενήντα, ένας σαραντάρης κι ένας μεγαλύτερος κύριος κάθονταν σε ένα γραφείο συνομιλούσαν. Δεν μας έδωσαν πολύ σημασία.
    Η κοπελίτσα ήταν εντυπωσιακή. Πανέμορφη και το ντύσιμο της ήταν υπερβολικά προκλητικό. Κοντή φούστα, κολλητή μπλούζα.

    «Χαλβαδιάζεις το κοριτσάκι;» μου είπε στο αυτί η Κυρία.
    «Ναι» της απάντησα. Δεν λέμε ποτέ ψέμματα μεταξύ μας.
    «Κι εγώ» μου απάντησε πονηρά.

    Είχα μπερδευτεί δεν ήξερα τι κάναμε σε αυτό το μαγαζί. Η Κυρία και η πωλήτρια έβλεπαν τσάντες. Τριγύριζα στο μαγαζί. Ήταν κάτι ζώνες κρεμασμένες, της κοιτούσα, ήταν πάρα πολλές. Όπως τις γυρνούσα, ανάμεσα τους ήταν ένα κρεμασμένο, βαρύ μαστίγιο τύπου bullwhip, καφετί. Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα. Κατάλαβα ότι δεν είχαμε έρθει τυχαία σε αυτό το μαγαζί, η Deva δεν πάει τυχαία πουθενά.

    Το κούνησα λίγο, ήταν βαρύ. Θα πονάει απίστευτα πολύ σκέφτηκα. Απορροφημένος από το μαστίγιο δεν αντιλήφθηκα την παρουσία του άνδρα κοντά μου. Ήταν εκείνος ο μεγαλύτερος κύριος που κάθονταν στο γραφείο στην αρχή.
    «Είναι το αγαπημένο μου, το έφτιαξα πριν ένα χρόνο» μου είπε.
    Γύρισα προς το μέρος του.
    «Το πουλάτε;» τον ρώτησα.
    «Νεαρέ μου όλα τα πράγματα έχουν την τιμή τους, αλλά αυτό θα το δώσω μόνο εκεί που αξίζει να πάει» μου είπε. Το πήρε στο χέρι του, το άνοιξε και το χτύπησε με δύναμη στο έδαφος. Όλοι γύρισαν προς το μέρος μας. Η Κυρία με κάρφωσε μέσα στα μάτια, σαν να μου έλεγε ότι γι αυτό ακριβώς ήρθαν.

    «Θες να δοκιμάσεις να το χτυπήσεις;» μου είπε ο κύριος.
    Δεν πρόλαβα να μιλήσω, η Deva με την νεαρή ήταν ήδη κοντά μας. Το πήρε στα χέρια της και το χτύπησε με δύναμη στο έδαφος. Ειδα τον δημιουργό του μαστιγίου να χαμογελάει.

    «Νεαρέ νομίζω βρήκα αγοραστή» μου είπε. Δεν ήξερα αν έπρεπε να χαμογελάσω ή να το βάλω στα πόδια.

    «Ας ελπίσουμε ότι δεν θα την στεναχωρεί θείε» είπε η νεαρή στον άνθρωπο. Γέλασαν όλοι τους εκτός από εμένα.
    «Η Deva ξέρει πολύ καλά τι να κάνει και με το μαστίγιο και με τον σκλάβο της, ανηψιά» της απάντησε. Κοκκίνισαν τα μούτρα μου, αλλά πιο πολύ με ενοχλούσε το κλουβί μου. Η στιγμή ήταν απίστευα απολαυστική.

    Πήγα στο ταμείο με την νεαρή να τακτοποιήσω τον λογαριασμό. Η Κυρία μιλούσε με τον Δημιουργό, φαίνεται πως γνωρίζονταν χρόνια.

    «Σου αρέσω;» με ρώτησε η νεαρή.
    «Ναι πολύ, πόσο χρονών είσαι;» της απάντησα.
    «Εικοσιδύο»
    «Είσαι μια κούκλα»
    «Κι εσύ, κρίμα που είσαι παντρεμένος»
    «Δεν θα λειτουργούσε και να μην ήμουν»
    «Γιατί;»
    «Γιατί είσαι υποτακτική σαν εμένα»
    Την είδα που ντράπηκε, κοκκίνισαν τα μάγουλά της. Μου έδωσε τα πράγματά μου χαιρετίσαμε και φύγαμε.

    «Μου άρεσε πολύ που ντράπηκες μικρέ μου» κοίταξα την Κυρία μου.
    «Ευχαριστώ Κυρία»
    Μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο.
    «Με την μικρή πως πήγε;» της είπα ακριβώς τι έγινε.
    «Πόσο καιρό είσαι στη ζώνη αγνότητας;»
    «42 μέρες Κυρία»
    «Θα σου δώσω δύο επιλογές. Η μία είναι να την βγάλεις σήμερα, να σε αφήσω να χύσεις όσες φορές θέλεις και να μαστιγωθείς»
    Μου φαίνονταν σαν να μου έκανε το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου. Αλλά δεν μπορούσα να μη ρωτήσω ποια είναι η άλλη.
    «Η άλλη είναι να μείνει η ζώνη αγνότητας για έναν μήνα ακόμα και να πάρω την κοπελίτσα τηλέφωνο να έρθει να παίξουμε όλοι μαζί, αλλά μόνο εγώ θα κάνω έρωτα μαζί της» μου έκοψε την λαλιά.

    «Μπορώ να κάνω μια ερώτηση Κυρία;»
    «Ναι»
    «Τι Σας ευχαριστεί περισσότερο;»
    Γέλασε, μου έδωσε ένα φιλί στο στόμα.
    «Ξέρεις ότι θέλω να την πηδήξω την μικρή, πήγαινε να την πείσεις δεν θα την πάρω τηλέφωνο» με διέταξε, το πρόσωπό της σκλήρυνε απότομα.






    Γύρισα στο μαγαζί. Για καλή μου τύχη η κοπελίτσα ήταν έξω από το μαγαζί κάπνιζε ένα τσιγάρο.
    «Μπορώ να σου πω λίγο;» της είπα. Με είδε μου χαμογέλασε.
    «Η Κυρία μου ζήτησε να σε προσκαλέσω να έρθεις σπίτι μας μετά»
    Έμεινε με ανοιχτό το στόμα.
    «Δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο, είστε εντυπωσιακοί και οι δύο»
    «Θα είμαι σίγουρα γυμνός όλη την ώρα» της απάντησα. Ρούφηξε το καπνό και τον ξεφύσησε όλο πάνω μου.
    «Τι θα γίνει αν αρνηθώ;» με ρώτησε.
    «Θα τιμωρηθώ, θα με μαστιγώσει πολύ»
    «Έχω καυλώσει μόνο που το σκέφτομαι» μου είπε χαμηλά στο αυτί. Οι ρώγες της επιβεβαίωναν τα λόγια της.
    «Αν έρθεις, μπορείς να με μαστιγώσεις κι εσύ» της απάντησα.
    Μου έδωσε το κινητό της, ξεκλειδωμένο.
    «Γράψε μου τα τηλέφωνα σας και την διεύθυνση»
    «Επτά σε περιμένουμε» της είπα, με φίλησε στο μάγουλο πριν φύγω και με έπιασε στην κοιλιά.
    «Κοιλιακοί είναι αυτοί;» με ρώτησε.
    Χαμογέλασα, καταφατικά. Γύρισα χαρούμενος πίσω στο καφέ που με περίμενε η Κυρία.
    Παγωμένος Νταλγκόνα για εμένα. Κάθισα.

    «Εντάξει, θα έρθει»
    «Ήμουν σίγουρη πως θα τα κατάφερνες. Ανυπομονώ να σας πάρω και τους δυο το βράδυ»
    «Σ'αγαπω Deva»
     
  2. Y13

    Y13 Regular Member

    Έ ρε γλέντια, πίσω γλέντια.....