Γιατί υπό?

Είμαι της γνώμης ότι όσο πιο φιξαρισμένη θέση έχει απέναντι στην κυριαρχία μία υποτακτική τόσο μεγαλύτερες αποστάσεις κρατάει από την υποταγή της.

Η υποταγή, από όσα καταλαβαίνω ή θα ήθελα να καταλάβω, είναι ένα βίωμα και ένα ατέρμονο ταξίδι αυταπάρνησης χωρίς κανένα προορισμό για την υποταγμένη υποτακτική.

Αν η υποτακτική έχει συγκεκριμένες δικές της ανάγκες να καλύψει, δικές της προκαθορισμένες και αμετακίνητες πηγές ευχαρίστησης, αυτό που ψάχνει είναι ένα τραίνο στο πρόσωπο ενός κυριαρχικού να την μεταφέρει στον προορισμό της. Όσο πιο συγκεκριμένη εικόνα έχει για το πρόσωπο του κυριαρχικού τόσο πιο συγκεκριμένο τραίνο ψάχνει και όσο πιο συγκεκριμένα θέλω έχει τόσο πιο συγκεκριμένη διαδρομή επιλέγει.

Προσωπικά και ιδανικά θα έλεγα ότι την εικόνα του/της πραγματικά και γνήσια υποτακτικού/ης την αντλώ από ανθρώπους οι οποίοι έχουν ορίζουν την ζωή και συμπεριφορά τους βάσει μιας συνήθως άυλης αρχής όπως θεός, κόμμα, ιδεολογία. Άσχετα με τι τους αρέσει, άσχετα με το πόση δύναμη πρέπει διαρκώς να καταβάλουν προκειμένου να μην βάλουν το δικό τους εύκολο πάνω από το δύσκολο της υποταγής τους.

Το αν αυτό είναι σωστό ή έχει αξία είναι άλλο θέμα συζήτησης.

Είμαι της γνώμης επίσης, ότι μετράει το πως γεννιέσαι σε συνδυασμό με το πως αναθρέφεσαι, περισσότερο όμως το πως αναθρέφεσαι. Όχι κατα ανάγκη από το οικογενειακό περιβάλλον αλλά από το συνολικό κοινωνικό.

 

  

Αυτό ακριβώς είπα κι εγώ.
Υπάρχουν ακόμα,αλλά δεν ορίζουν αυτοί την υποταγή μου.
Τη δυσκολεύουν κάποιες φορές ομολογουμένως,αλλά αυτή είναι και η ουσία,να ξεπερνας τον ίδιο σου τον εαυτό.

Θαρρώ πως έχει να κάνει με την εκπαίδευση που λαμβάνει η κάθε υποτακτική.
Οψομεθα.

 

Ναι πιθανόν αυτό θα βόλευε και θα ήταν το ιδανικό για κάποιους αλλά ας μη εξιδανικευουμε την υποταγή, ούτε την κυριαρχία φυσικά.
Είτε το παραδέχονται είτε όχι, δικές τους/μας ανάγκες εξυπηρετούμε όλοι.
Και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να νοιώθουμε ενοχή ή άρνηση. It's ok. Η ζωή δεν είναι ιδανικά πλασμένη, ούτε το βδσμ, και εμεις κοινοι θνητοί.
Και αλίμονο αν μας κάνουν όλα τα τρένα και όλες οι διαδρομές, δεν θα υπήρχε η χημεία.
Ούτε καν τα ζώα δεν πάνε με όλα τα ζώα, κι αυτά ακόμα διαλέγουν- επιλέγουν.

 

Αυτο θελει εκτυπωση και κορνιζαρισμα.

 

Μα όχι δεν αφαιρώ την προσωπική αισθητική ή αντίληψη της κυριαρχίας, άλλωστε σε αντίθεση με το παράδειγμα μου εδώ δεν έχουμε κάποια άυλη αρχή ως κυριαρχικό. Την βάζω όμως σε ολοένα και υποδεέστερη μοίρα όσο εδραιώνεται η υποταγή.

 

Ειναι απλα μια αντικειμενικη διαπιστωση. Και ως τετοια ειναι ζωντανο παραδειγμα , για το νεο μελος @Cinnamon, οτι κατω απο τις καταλληλες συνθηκες στη Χωρα των θαυματων, ολα μπορουν να συμβουν... 

 

Βρε καλα κανει και η σιναμον και η λεβαντα και δεν ξερω γω τι. Το αλλο δες. Μαργαριταρι καραμπινατο.

 

@bumblebee είμαι φαν των θαυμάτων  
Φυσικά και όλα μπορούν να συμβούν

 

Υπό δεν γεννιέσαι προφανώς...Το κανεις για λόγους διέγερσης κυρίως (ο καθένας έχει διαφορετικούς λόγους).
Προσωπικά είμαι αρκετά ευέξαπτο άτομο και δεν το λέω για θετικό ...Αν καποιος μου μιλήσει στην κανονική μου ζωή με έλλειψη σεβασμού η φωνάξει κτλπ θα υποστεί και τις συνέπειες .Και θα το κατα ευχαριστηθώ που θα υποστεί τις συνέπειες .
Στην δίκη μου περίπτωση δεν ισχύει το ‘γεννιέσαι δεν γίνεσαι’.

 

Πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Αν κατάλαβα καλά όμως είσαι υπό μόνο στο σεξ?
Εγώ μίλησα για υπό στο γενικότερο πλαίσιο.
Γενικά μέσα στη σχέση, όχι μόνο στο κρεβάτι.
Και σίγουρα δεν υπήρχε διέγερση όταν ήμουν πιτσιρίκι ακόμα και θαύμαζα την αντρική κυριαρχία στις ταινίες και όπου τη συναντούσα.

 

Απέναντι στην Κ που θα έχω σχέση θα είμαι.Εγω πάλι όταν έβλεπα η βλέπω κυρίαρχο αρσενικό να δίνει π.χ. διαταγές ,μου ανάβουν τα λαμπάκια και σκέφτομαι διάφορους τρόπους ξυλοδαρμού (δεν λέω όταν βλέπω να γίνετε κατι τετοιο ανάμεσα σε ενα D/s πλαίσιο και κατόπιν συννενόησης,εκει απλά δεν με αφορά) .

 

Αντρικη κυριαρχία δεν σημαίνει απαραίτητα καφρίλα.
Ο σωστός κυρίαρχος ( για μένα πάντα ) δεν επιδεικνύει τον ανδρισμό του, τον επιβάλλει με τον τρόπο του και κερδίζοντας τον σεβασμό, όχι το φόβο.
Δεν έχει ανάγκη από ανόητες επιδείξεις.