Γοτθική κουλτούρα

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει πωσ το gothic lifestyle ταιριάζει απόλυτα στον όρο BDSM? Απο την λογοτεχνία, την ποίση, την μουσική... Ολα είναι γύρο από την εικόνα της κυριαρχίας και της υποταγής.. Τα συγκροτίματα της gothic εκφράζουν τέλεια τις πιο σκοτεινες πλευρές του μυαλού μας... Τους πιο σκοτεινούς μασ φόβους.... Τις πιο σκοτεινές μας επιθυμίες...



Black Roses
by Blutengel


I was addicted to his smile
so much temptation in his eyes
I love the way he touched me
his beauty made me weak
he gave me so much pleasures
he promised everything
I know that he was lying
but I can't resist

I'm searching in the darkness
for my love he disapeared
he left me without answers
I know he will not return
the night is full of roses
black roses in my heart
I was to weak to follow him
now everything falls apart

I was addicted to his smile
so much temptation in his eyes
I love the way he touched me
his beauty made me weak
he gave me so much pleasures
he promised everything
I know that he was lying
but I can't resist

I'm to weak to carry on
I leave the world
there's nothing wrong
I have to pay the price for love
black roses in my heart
I choose the way into the night
I never saw the light
but now it's shining like the stars
I wanna close my eyes

 

Η κουλτούρα αυτή επειδή προέρχεται από ένα βαρβαρικό φύλο, τους Γότθους, αναδεικνύει οσμές από την brutal πλευρά του ατόμου. Αν θέλαμε να είμαι πιστοί σε αυτή την κουλτούρα θα έπρεπε να κράταμε την "τιμή του αίματος" που είχαν αυτοί οι βάρβαροι.
BDSM, gothic metal είναι απλώς τα εξευγενισμένα απομεινάρια τέτοιων brutal κουλτούρων.

Αστάρτη

 

Υπερβολές. Ο Μεσαίωνας δεν ήταν και τόσο σκοτεινός όσο καταγράφτηκε στις συνειδήσεις των Δυτικών. Δύο αιώνες μονάχα (5ος-7ος) ήταν σε μια σκοτεινή κατάσταση η Δύση. Και αυτό γιατί ήταν μια μεταβατική περίοδος. Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης ήταν γνωστοί πολύ πριν τον 15ο αι. Την γνώση όμως την είχαν οι κληρικοί άρα και την εξουσία...Αγαθό ανεκτίμητο και μη εξαγοράσιμο από τους λαϊκούς.
Όταν οι λαϊκοί απέκτησαν πρόσβαση στην γνώση μετέτρεψαν τις μέχρι τότε βάρβαρες τεχνικές τους σε "διαννοητικές" και τις ονόμασαν BDSM.

Αστάρτη

 

Δεν έχει αποκοπεί προ πολλού το goth ρεύμα από τους μακρινότατους προγόνους του;

Άποψή μου άσχετη με το νήμα: Αν θέλουμε να νιώσουμε την διαφορά μεταξύ βόρειου και νότιου BDSM σε σχέση με τις μακρινές μας ρίζες, ας δούμε πώς βιώνουν οι μεν και οι δε(ν) το polyamorous...

Διόρθωση, ανάποδα τα είπα... ας δούμε πώς βιώνουν οι μεν και οι δε(ν) το sharing - lending ήθελα να πω  

 

Το μόνο κοινό είναι ο τόπος προέλευσης του που παραμένει η Σκανδιναβία.
Από εκεί και πέρα το χάος...Αναξιόλογες αναβιώσεις μιας κουλτούρας που έχει υποστεί αλλοίωση αιώνων από τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό.

 

Τι ίδια απορία έχω και εγώ kostlier. Αν θέλει ο Sunnyass να μας κάνει μια μεταφράση της γλώσσας των πτηνών...

 

Take the risk, Sunnyass.

Που ξέρεις; Μπορεί να καταναλώσω την ίδια ενέργεια, αν όχι περισσότερη, με αυτή που θα καταναλώσεις εσύ για την μετάφραση.

Αστάρτη

 

Η γοτθική υποκουλτούρα ουδεμία σχέση έχει με τα διάφορα γοτθικά φύλα (μόνο ονομαστικά, και αυτό εξαιρετικά έμμεσα). Ήδη το 16ο αιώνα ο όρος «goth» ήταν καθαρά προσβλητικός, όπως πχ κι εμείς λέμε κάποιον βάνδαλο, συχνά αγνοώντας ότι αναφερόμαστε σε υπαρκτό φύλο. «Γοτθική αρχιτεκτονική» σήμαινε «άξεστη αρχιτεκτονική» (παρά τα θαυμάσια και εντυπωσιακά μνημεία που μας κληροδότησε αυτός ο ρυθμός).

Το 18ο αιώνα, ο (ήδη αρχαΐζων αισθητικά) γοτθικός ρυθμός δημιούργησε ρομαντικές διαθέσεις σε πολλούς δυτικούς (βλ. http://en.wikipedia.org/wiki/Goth#Term_origins), και ο όρος «goth» χρησιμοποιήθηκε προσβλητικά ως αναφορά στη γοτθική αρχιτεκτονική.

Με τη σειρά του, ο σύγχρονος όρος «goth» αποτελεί έμμεση αναφορά στον όρο του 18ου αιώνα (αλλά αναφέρεται σε σκοτεινή και υποβλητική ατμόσφαιρα, όχι σε καθεδρικούς ναούς ή ρόπαλα), κι έτσι είναι τρις απομακρυσμένος από τον κυριολεκτικό ορισμό. Οι σύγχρονοι γότθοι (οι λεγόμενοι «trad[itional] goths» τουλάχιστον) προσπαθούν με την εμφάνισή τους να μοιάσουν σε χαρακτήρες από σκοτεινά βιβλία του 19ου αιώνα, όχι με τα γερμανικά φύλα που έκαψαν τη Ρώμη. Φαντάζομαι ότι θα'χεις προσέξει ότι μοιάζουν περισσότερο με βρυκόλακες του Bram Stoker και λιγότερο με ροπαλοφόρους βαρβάρους.

Στα ελληνικά είναι πολύ δύσκολο να δούμε αυτή τη σημειολογία γιατί η μόνη άλλη επαφή που έχουμε με το όνομα είναι τα βαρβαρικά φύλα. Δεν έχουμε ούτε γοτθικού ρυθμού μνημεία, ούτε αποκαλούμε τη δουλειά των Walpole, Stoker και Shelley «gothic» (δηλ. σκοτεινή, υποβλητική, πένθιμη). Ακόμα και τα νεκροταφεία μας είναι λευκά, ανοιχτά και σου δημιουργούν μια αίσθηση γαλήνης, όχι δέους και δυσφορίας. Είναι θέμα φυλετικής νοοτροπίας περισσότερο.

Παραπομπές:

Γοτθική αρχιτεκτονική: http://en.wikipedia.org/wiki/Gothic_architecture
Γοτθική υποκουλτούρα (1970+): http://en.wikipedia.org/wiki/Goth_subculture
Άλλες χρήσεις του όρου: http://en.wikipedia.org/wiki/Gothic

 

Θεωρώ πως η κουλτούρα για την οποία συζητάμε έχει σχέση με τα βαρβαρικά φύλα της Σκανδιναβίας. Δεν είναι μόνο ονομαστική η σχέση τους. Η αναφορά μου στον όρο "βάρβαρος" δεν έχει καμμιά διάθεση προσβολής κάτι που σωστά αναφέρεις γινόταν σε προηγούμενους αιώνες.
Λατρεύω τον γοτθικό αρχιτεκτονικό ρυθμό, μου αρέσουν οι μικρογραφίες τους, μου αρέσει η σχεδόν απόκοσμη μουσική τους.
Που ίσως διαφωνούμε; Θα έλεγα μάλλον πως όλα αυτά που μας γοητεύουν τα έδωσαν αυτοί οι ροπαλοφόροι βάρβαροι, αυτοί που πιστεύαν στα στοιχεία της φύσης, που είχαν μια τιμή και την ξέπλυναν με αίμα.

 

Βρε παιδιά, παρεξηγήτε... Το gothic κίνημα σαφώς και δν έχει καμία σχέση με τα γοτθικά φύλλα βαβαρικής καταγωγής (βυσσιγοτθους κτλ). Αναφέρομαι στο λογοτεχνικό κίνημα που δημιουργήθηκε κοντά στο ρεύμα του ρομαντισμου... Δν υπάρχουν brutal καταστάσεις στην γοτθική λογοτεχνία, ούτε αναφορές σε βασιλιάδες του μεσαίωνα... Είναι η απόλυτη έκφραση του ερωτισμού & τρόμου... Και φυσικά όλα βρίσκονται στο επίπεδο του φανταστικού... Παρόλαυτα πρέπει να παραδεχτώ πωσ πολλά συγκροτίματα της gothic μουσικής παραείναι εμπορικά... Χωρίς αυτό όμως να αποκλείει τους ανθρώπους εκείνους που με σπάνια ευαισθησία περιγράφουν συναισθήματα και καταστάσεις που έχουν άμμεσει σχέση με την όλη bdsm κατάσταση.

 

Θα ηθελα να διαφωνησω. Το BDSM μπορουμε να το δουμε κατω απο παρα πολλα πρισματα, αλλα ναι, ενα απο αυτα ειναι το gothic. Μπορουμε επισης να το δουμε για παραδειγμα κατω απο το πρισμα της Ανατολης (χαρεμια), της Αφρικης (σαβαννα και ζουγλα), της Απω Ανατολης (γκεϊσες), της συγχρονης μεγαλουπολης (latex) κτλ. Το gothic σιγουρα ειναι επιβλητικο, σιγουρα εχει πολλους λατρεις, αλλα σε καμια περιπτωση δεν ειναι και το μοναδικο.

Αυτα ειχα να προσθεσω, κατα την ταπεινη μου αποψη.

 

Σαν μέλος της γοτθικής κουλτούρας εδώ και αρκετά χρόνια μπορώ να έχω μια΄ικανοποιητική γνώση περί του θέματος. Η μόνη σχέση που έχει με τα βαρβαρικά φύλα είναι το όνομα. Οι γότθοι που τρομοκράτησαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία έγιναν, με την πρωτόγονη εμφάνιση και συμπεριφορά τους, κυρίως στη μάχη, συνώνυμο της ασχήμιας και της βαρβαρότητας, εννοιών δηλαδή που προκαλούν φόβο, ανασφάλεια και απέχθεια. Εδώ βάζουμε μια άνω τελεία στην ιστορική διαδρομή για να μεταφερθούμε στην Ευρώπη του 17ου αιώνα και κυρίως στην Αγγλία, όπου παρουσιάζεται ένα λογοτεχνικό κυρίως ρεύμα του οποίου τα βασικά θέματα είναι ο θάνατος, η παρακμή της ψυχής, οι σκοτεινές και ανομολόγητες σκέψεις και επιθυμές αλλά και το μεταφυσικό στοιχείο. Αναμφίβολα ιδέες που τρομάζουν και δημιουργούν αισθήματα ανασφάλειας και φόβου (βλ. Πόε, Σέλλευ, ακόμη και Μπάυρον). Ποιά άλλη ονομασία θα ήταν πιο κατάλληλη για ένα τέτοιο ρεύμα από "gothic"; Βέβαια, η προσωπικότητα του καλλιτέχνη δεν μπορεί να περιοριστεί σε βίαιες μόνο περιγραφές αλλά επιθυμεί και το συναίσθημα με τη μορφή του ρομαντισμού που έτσι δημιουργεί αυτό που αποκαλούμε "γοτθικό ρομαντισμό". Ιστορίες ερώτων που δεν διακόπτονται από το θάνατο, ερωτικά πάθη που καταλήγουν σε αποτρόπαιες εμμονές και πράξεις, όρκοι και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις που δεν αφήνουν τους νεκρούς να αναπαυθούν είναι μερικά παραδείγματα θεματολογίας. Αυτό το ρεύμα, προσαρμοσμένο και εξελιγμένο στην ροή της ιστορίας συνεχίστηκε μέχρι σήμερα για να φτάσουμε στην γοτθική κουλτούρα των ημερών μας με το καλλιτεχνικό μέρος να επεκτείνεται ακτός από τη λογοτεχνια, στη μουσική, τη φωτογραφία, τον κινηματογράφο κλπ.

Σχετικά τώρα με το BDSM, μπορώ να πω ότι έχει πολλά κοινά με τη γοτθική κουλτούρα που περιφέρονται κυρίως γύρω από την ύπαρξη και αποδοχή σκοτεινών σκέψεων και επιθυμιών (κάποια νεκροφιλία από τη μια, σαδομαζοχισμός από την άλλη, σαν απλά παραδείγματα αναφοράς) και ανθρώπους που έχουν ξεπεράσει τη στερεοτυπική σκέψη του "σωστού/λάθους" και έχουν αποδεχτεί την εσωτερική τους ψυχοσύνθεση, όπως και η γοτθική λογοτεχνία και κουλτούρα ξεπερνάει τους αρχέγονους φόβους για να αναζητήσει την ομορφία εκεί που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει. Αυτό είναι το κοινό των δύο εννοιών (gothic και BDSM) και γι' αυτό βλέπουμε πολλούς οπαδούς της γοτθικής κουλτούρας να έλκονται και από το BDSM.

Παρότι θεωρώ ότι αυτές οι δύο έννοιες και όπως περιγράφονται παραπάνω ταιριάζουν πάρα πολύ χωρίς όμως να μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι το BDSM είναι έστω και κατά διάνοια υποσύνολο του gothic. Εμφανίζεται με άπειρες άλλες μορφές και απλά υπάρχει μεταξύ τους μια σχέση "τομής" και όχι "υποσυνόλου" για να χρησιμοποιήσω και λίγη θεωρεία μαθηματικών.

Ζητώ συγνώμη για το εκτεταμένο μήνυμα αλλά νομίζω ότι δεν μπορούσα να το περιορίσω χωρίς να αφήσω κάτι σημαντικό εκτός.