Δημήτρης Λιαντίνης: "Ο Μέγας Ανατολικός δεν είναι πια αποκάλυψη, αλλά επανάληψη"

Για όσους ενδιαφέρονται, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα , σε επιμέλεια του Γιώργη Γιατρομανωλάκη , ο Μέγας Ανατολικός , υπό τη μορφή ανθολογίου .

Το αν αποτελεί ερωτογράφημα ή πορνογράφημα , επαφίεται στην κρίση του εκάστοτε αναγνώστη .

Αδρομερώς : με τούτο το πόνημα ο Εμπειρίκος , επιχείρησε να λεκτικοποιήσει ή ορθότερα να κοινοποιήσει τον άφατο ερωτικό πλούτο του ασυνειδήτου . Ψυχαναλυτής ο ίδιος, ( ο πρώτος εν Ελλάδι , που άσκησε κατ επάγγελμα την φρουδική ψυχανάλυση ) , άντλησε το υλικό του από την ανάλυση ασθενών του , και αναπόδραστα και από τη δική του .

Πρόδηλες για τους γνωρίζοντες είναι οι καθηλώσεις του ποιητή , οι οποίες εκδραματίζονται στο έργο, μέσω αλλεπάλληλων αναφορών σε συγκεκριμένου είδους ερωτοπραξίες .

Διαβόητο , ήταν το πάθος του ποιητή ,για την φωτογράφηση . Κυρίως νεαρών κοριτσιών . Παιδίσκες , αρέσκονταν να τις αποκαλεί .

Άξια αναφοράς τέλος , είναι η ειδοποιός διαφορά του εμπειρίκιου από τον σαδικό λόγο,που εντοπίζεται στη μη αποδοχή από τον πρώτο , του ενστίκτου της κατίσχυσης .

 

Αντί σχολίου...

https://www.greekbdsmcommunity.com/...αυτο-λιγοτερο-Αφεντη.7735/page-26#post-378206

 

@Mpaxari σε σένα πάει το πρώτο σκέλος για τον αντίλογο...θα μου ταν πιο χρήσιμο ένα σχόλιο επί της ουσίας...να μάθω πχ τι γράφει ο Ανατολικός κ δε γράφει η Ενδοχώρα ή η Οκτάνα.Ο @periandros_ είναι ο μόνος που χει μιλήσει επί του θέματος όλα τ' άλλα σχόλια είναι φλέξ κ δεν απαντάνε σε τπτ πάνω στο θέμα.

 

@periandros_ έχεις διαβάσει την Υψυκάμινο απ' τις εκδόσεις Άγρα;;Εγώ θέλω κάποια στιγμή θέλω να βρω χρόνο να διαβάσω αυτό το βιβλίο γιατί έχοντας διαβάσει αποσπάσματα το Μέγας Ανατολικός (η αλήθεια είναι ότι διάβασα μου άρεσε κ με σκανδάλισε) πιστεύω πως αν διαβάσω ένα απ' τα πρώτα βιβλία του Εμπειρίκου θα αρχίσω κάπως να καταλαβαινω αυτό που λέει ουσιαστικά ο Λιαντίνης στα ελληνικά ότι σε μια ποιητική συλλογή που ναι μαζεμένη ποσοτικά αλλά χρησιμοποιεί την Ελληνική γλώσσα σε όλα το φάσμα δίνοντας στον Εμπειρίκο τον τίτλο του εφευρέτη κ του καθαρού μέχρι κ την Οκτάνα...από κει έπειτα εμφανίζεται ο Μέγα Ανατολικός που η αλήθεια είναι ότι είναι ένα ογκώδες βιβλίο για τον Εμπειρίκο που ξέραμε μέχρι τοτε(αν σκεφτείς ότι η Οκτάνα του πήρε περίπου 23 χρόνια για να τη γράψει).Ο καθηγητής λίγο πολύ θεωρεί ότι ο Εμπειρίκος μετά την Οκτάνα, παθαίνει ποιητική άνοια,βλέπει κ τα γηρατειά να έρχονται,τυφλώνεται κ αρχίζει κ γράφει ακατάπαυστα μέχρι κ το τέλος τη ζωή του. Δεν ξέρω...αν ο ίδιος ο Ανδρέας Εμπειρίκος ζούσε 5 χρόνια ακόμα,θα θελε άραγε να εκδώσει τον Μέγα Ανατολικό;;;Ο Βιργίλιος πχ ξέρουμε ότι είχε δώσει εντολή να μην εκδοθεί η Αινειάδα κ να κάψουν τα χειρόγραφα του, άσχετα αν για δική μας τύχη τα πήραν κ τα εκδώσανε

 

κι εγώ θεωρώ τον Λιαντίνη μεγάλο στοχαστή. δεν το είχε όμως σε όλα. στα περί έρωτος, κατ΄εμέ, δεν το είχε καθόλου. γενικά καλό είναι να μην αγοράζουμε χοντρική τις ιδέες κανενός.

αποσπάσματα έχω διαβάσει κι εγώ απ΄τον μέγα ανατολικό. βαρετός μου φάνηκε...

 

Να σε PDF η Ενδοχώρα
https://www.scribd.com/document/135354892/Εμπειρίκος-Ενδοχώρα

Για να μην ρίχνετε ευθύνες σε άλλους, που δεν σας εξηγούν τι είναι.
Διαβάστε μόνος σας να καταλάβετε.
Αν σας ενδιαφέρει, με λίγο ψάξιμο, θα βρείτε και τα άλλα. Φυσικά υπάρχουν και στα βιβλιοπωλεία.

 

Θα το πάρω κάποια στιγμή που θα χω ελευθερο χρόνο απ' τα βιβλιοπωλεία των εκδόσεων ΑΓΡΑ γιατί το ebook με ζαλίζει λίγο...απλά έχοντας διαβάσει αποσπάσματα απ' τον Ανατολικό σκέφτομαι να πάω ή στην Υψυκάμινο που ναι η αρχη ή την Οκτάνα που θεωρητικά είναι το πληρέστερο βιβλίο του.

 

Ο Εμπειρίκος δεν πέθανε πριν εκδοθεί ο Ανατολικός του. Δε θέλησε να εκδοθεί όσο ήταν εν ζωή. Έχει κάποια διαφορά. Μέχρι τον τρίτο τόμο έχω διαβάσει.

 

Cynical, ( ακροθιγώς και πάλι )

Μολονότι δεν ενστερνίζομαι την ένταση των λοιδοριών , που απευθύνει ο Λιαντίνης στον Εμπειρίκο , οφείλω να επισημάνω πως ορθοφρονεί ως προς την εντόπιση της αλλαγής του γραφικού ύφους,( του Εμπειρίκου ) στον Μέγα Ανατολικό . Ο Εμπειρίκος ξεκινά τη συγγραφή του περιλάλητου βιβλίου , όταν εκών άκων , παύει να ασκεί την ψυχανάλυση . Δεν είναι τυχαία η ταυτοχρονία .

Αναφορικά με τη διερώτησή σου , περί της βούλησης του συγγραφέα εκδόσεως του έργου του ή μη ,αντιλαμβανόμενος τις εν Ελλάδι αντιδράσεις που θα προκαλούσε , επιχείρησε μέσω του Μπρετόν ,να το εκδώσει στο Παρίσι .

Τέλος αξιολογώ ως εύλογο και υγιή τον σκανδαλισμό που σου προξένησε η ανάγνωση του εν λόγω συγγράμματος , όπως και το αίσθημα της ανίας που προκάλεσε σε άλλους . Προσωπικώς τα βίωσα , αμφότερα .

Εν κατακλείδι , εφόσον αρέσκεσαι στη σκανδάλιση , θα σου αναφέρω μια ακόμη πληροφορία . Είναι γνωστή η ελαφράς μορφής διπολική διαταραχή , που χαρακτήριζε τον ποιητή . ( Γίνεται αναφορά , από τον ίδιο στο ¨Ημερολόγιο της Ρωσίας ¨) Κάτι το οποίο βέβαια , ουδόλως αμβλύνει την αξία του . Και κατά σύμπτωση η ίδια διαταραχή απαντά και στον Λιαντίνη , ωσαύτως δίχως να μειώνει και τη δική του αξιολογία .

 

Αν κάτι αγαπώ στην Ελλάδα, είναι πως ασυνείδητα, μέσω των μελοποιημένων ποιημάτων του Ελυτη που τραγουδούσαμε στο σχολείο, όλοι οι Έλληνες έχουν έρθει σε επαφή με την υπέρπραγματικότητα του ελληνικού σουρεαλισμού της γενιάς του ‘30. Όχι ότι μας έμεινε τίποτε...πόσοι είναι vessels αυτού του πολιτισμού...Εισηγητής του κινήματος ήταν ο Ανδρέας Εμπειρίκος και εκφραστές πολλοί μεταξύ των οποίων Ελυτης, Εγγονόπουλος, Χατζηλαζάρου, Βαλαωρίτης, Σεφέρης...

Ο Μέγας Ανατολικός είναι, για εμένα, Διονυσιακό όργιο. Ξεκίνησε να το γράφει αμέσως μετά το διαζύγιο του με την Ματση Χατζηλαζάρου με την οποία είχε οργιαστική σχέση (μόνο οι τολμηρές της φωτογραφίες πάνω σε κανόνια που δείχνει το μουνι της...υπέροχες...και τόσο σύγχρονες). Ονειρευόταν έναν «απόλυτα απελευθερωμένο κόσμο». Υπέροχο κείμενο, τόσο αιχμηρό με άρτια γλώσσα για να μην ξέρεις αν διαβάζεις πορνογράφημα η αριστούργημα. Τυχερή η Ματση των ονείρων...κάτι μου λέει ότι ήταν κι αυτή «καυλοπυρεσσουσα νεανις» που τόσο συχνά αναφέρεται στον Μέγα Ανατολικό με διαφορετικά πρόσωπα κάθε φορά.

 

@Brt
Οι Ελύτης και Σεφέρης έστρεψαν τα πέταλά τους κατά το εαυτών δύνασθαι προς τον Υπερρεαλισμό, υπερρεαλιστές όμως δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, από ποιους άλλωστε..?
Κλητοί και όχι αποβλέποντες (όρος καλού φίλου), μεγάλοι και σεβαστοί και προσφέροντες ναι μεν, υπερρεαλιστές όχι..!
Δεν είναι άλλωστε ο Υπερρεαλισμός ούτε φιλοδόξησε ποτέ να γίνει ούτε καθολικότητα ούτε πάγια ερμηνεία ούτε λέσχη, πολλώ δε μάλλον συντεταγμένο κίνημα, ο Υπερρεαλισμός υπάρχει σκέτο, χρείαν δε ερμηνείας αποστρέφεται...

 

Αχ την έχω ξανακάνει αυτήν την κουβέντα! Μετά από επίσκεψη στο σπίτι του Φρόυντ (πρώτος που έριξε σπόρο του υπερρεαλισμού με απελευθέρωση επιθυμιών κ ονείρων μέσω της ψυχανάλυσης) στην Βιέννη περπατώντας στα πλακόστρωτα προς το albertina...και είναι ωραία κουβέντα ενώ σε τριγυρίζει μπαρόκ αισθητική, που αποτυπώνει με εμμονική λεπτομέρεια την πραγματικότητα. Ένα κίνημα (δεν θέλουν να λέγονται κινηματίες), μια σχολή (δεν θέλουν να λέγονται σχολή), μια γενιά (δεν είναι μόνο μια γενιά) γιατί επηρέασαν κ μεταγενεστερους δημιουργούς (Αμοργος), που αποφάσισε την πλήρη απελευθέρωση. Και μπορεί να πούμε ότι ο Σεφέρης είχε άξονα τον υπερρεαλισμό, αν κ τα περισσότερα έργα του είναι ελεύθερες εικόνες, εκτός από τα ημερολόγια και τα γράμματα, θέλω όμως να θέσω την ίδια ερώτηση...ποιο έργο του Ελυτη δεν είναι υπερρεαλιστικό; Χμ;