Δημόσιο BDSM

Προσωπικά είμαι κάθετα αντίθετος στον απομονωτισμό σαν στάση ζωής. Δεν θέτω δε τον εαυτό μου στο περιθώριο λόγω των διαφορετικών προτιμήσεων μου. Αντίθετα, θεωρώ τον στρουθοκαμηλισμό και την πρακτική της προκαταβολικής-απόρριψης-των-άλλων-πριν-με-απορρίψουν-εκείνοι σαν μια εντελώς λανθασμένη τακτική για να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα. Είναι μια τακτική που εγκατέλειψα μόλις μπήκα στα 20 μου.

Επιπλέον, νομίζω πως το μεγαλύτερο και συχνότερο φετίχ που συναντάει κανείς τον τελευταίο καιρό στο BDSMικό ίντερνετ είναι η "σεξοπεριθωριολαγνεία". Η λαγνεία του να θεωρείς και να θέτεις τον εαυτό σου στο περιθώριο, λόγω των διαφορετικών φαντασιώσεων και προτιμήσεων σου. Όχι ακριβώς τον εαυτό σου, αλλά την μυστική ταυτότητα μαζοχιστή-σαδιστή-Από Πάνω-από κάτω-perv κλπ που κρύβεις καλά μέσα σου. Και αυτό το κάνεις μόνο και μόνο επειδή θεωρείς πως οι ερωτικές σου προτιμήσεις διαφέρουν κατά πολύ από τον μέσο όρο, πράγμα που σε μετατρέπει σε κάτι το "διαφορετικό". Βάλε και μέσα τις ανασφάλειες και τις ενοχές που αισθάνεσαι για αυτό που κάνεις και την ηδονή που αποκομίζεις από το "απαγορευμένο" των πράξεων σου και ιδού, έχεις αποκτήσει μια παγιωμένη στάση απέναντι στο BDSM, που δεν αλλάζει...

Αυτού του είδους η λαγνεία μας έχει οδηγήσει, κυρίως στα forum και τα chat (σε αντίθεση με την πραγματική ‘BDSMική’ πραγματικότητα – που αφορά τα ίδια τα άτομα, τις σχέσεις και τα παιχνίδια) να θεωρούμε πως το BDSM είναι μόνο όπως το βιώνουμε εδώ μέσα, πως είμαστε σπάνιοι, υπερσεξουαλικοί και μοναδικοί, λόγω των παιχνιδιών που παίζουμε και τέλος πως τίποτε δεν πρέπει να αλλάξει για κανένα λόγο ("προς Θεού, μην κουνάτε την βάρκα αδέλφια, θα μπαντάρει", η βασική αρχή του συντηρητισμού).

Είναι σαφές σε μένα πως δεν υπάρχουν οι κοινές προσλαμβάνουσες παραστάσεις για να κατανοήσουμε όλοι τι σημαίνει το Δημόσιο BDSM και ποιος είναι τελικά ο σκοπός του. Σε γενικές γραμμές, για κάποιο μυστηριώδη λόγο, θεωρούμε ακόμα πως το BDSM ισούται κρεβατοκάμαρα και τίποτε άλλο. Ακόμα και να έχουμε λάβει μέρος σε παιχνίδι με περισσότερα από ένα άτομα, μας είναι αδύνατο να κάνουμε την επαγωγή πως το BDSM θα μπορούσε να υπάρξει σε άλλο επίπεδο, το οποίο δεν μπορούμε καν να φανταστούμε.

Διαβάζουμε για την εμπειρία από το περίφημο "εξωτερικό", στο οποίο κάποιοι άνθρωποι με παρόμοιες προτιμήσεις με εμάς έκαναν κάποια πράγματα εκεί και τα πράγματα είχαν μια φυσική πορεία. Όχι! Δεν δεχόμαστε πως τα πράγματα θα μπορούσαν ποτέ να πάνε προς τα εκεί. Το απορρίπτουμε αυτό είναι "εμπορευματοποιήση", τσίρκο, ή πανηγύρι, στο οποίο κάποιοι θα περπατούν με γεμάτες τις τσέπες και δεν το θέλουμε... (ότι και να σημαίνει αυτό...) "Εδώ είναι Ελλάδα και τα πράγματα είναι διαφορετικά", λέμε. Το δαίμονοποιούμε, χωρίς να ξέρουμε καλά καλά τι είναι αυτό που δαιμονοποιούμε.

Το παιχνίδι BDSM είναι κατά βάση εξωστρεφές και polyamorοus από την ίδια την φύση του. Είναι μια ερωτική και αισθησιακή δραστηριότητα που μπορεί να γίνει με περισσότερα από δύο άτομα, ακόμα και δημόσια. Ο λόγος είναι πως το δημόσιο παιχνίδι BDSM δεν έχει κατ' ανάγκη σχέση με το σεξ. Δεν είναι τυχαία η ύπαρξη δημόσιων dungeon σε BDSM πάρτυ και κλάμπ σε όλες τις χώρες που είναι έστω και λίγο οργανωμένος ο χώρος, με αυστηρούς κανόνες που υπάρχουν για να μην προσβάλουν ακόμα και τους πιο συντηρητικούς θαμώνες. Αν η αντίληψη μας είναι πως το δημόσιο BDSM είναι μια άλλη κατηγορία swinger club με το στοιχείο το s/m και του bondage, τότε κάνουμε τεράστιο λάθος. Δεν είναι μέρος που πας να πηδηχτείς, είναι ένα μέρος που πας να περάσεις καλά και να εκφραστείς μέσα από τα παιχνίδια του κορμιού σου και τον φετιχισμό σου (αν έχεις).

Εδώ έγκειται και η χρησιμότητα του Δημόσιου BDSM. Για τους ίδιους τους συνειδητοποιημένους λάτρεις του, όπως ισχυριζόμαστε πως είμαστε και εμείς, για να αποκτήσουν τις απαραίτητες προσλαμβάνουσες παραστάσεις, να παίξουν με φίλους, να μάθουν να μην βρίσκουν πλευρό ή κεφάλι με το καταραμένο flogger, να δουν και κάτι παραπάνω που μπορεί να τους ενδιαφέρει για να υιοθετήσουν ακόμα στην προσωπική τους ζωή.

Στην τελική, αυτός είναι και ο σκοπός ακόμα και αυτού εδώ του site. Γιατί λοιπόν είναι τόσο taboo η μεταφορά του στην πραγματική ζωή, εκτός του internet; Αυτό γίνεται παντού και αυτό ίσχυε και πριν το internet, τα forum και το irc μπουν στην ζωή μας.

Τέλος, δεν αποδέχομαι πως υπάρχει "κυνικός" και "αδιάφορος" βανίλα κόσμος ο οποίος είναι κατά βάση αντίθετος με "εμάς". Τον τελευταίο καιρό, τα δείγματα που δέχομαι μου δείχνουν πως μάλλον το αντίθετο ισχύει. Το BDSM ως φαντασίωση και τρόπος έκφρασης είναι αποδεκτό από μια πολύ μεγαλύτερη μερίδα κόσμου, από αυτό που θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Θεωρώ δε μέγιστο λάθος να θεωρούμε εαυτό πιο άξιους και πιο σωστούς να δεχτούμε, να υιοθετούμε και να εκπροσωπούμε το BDSM, από τον "βανίλα" που "δεν μπορεί με τίποτα να μας καταλάβει". Γιατί δεν μπορούμε να δούμε τον ίδιο μας τον εαυτό ως "βανίλα" στα πρώτα του βήματα και αισθανόμαστε διαφορετικοί... Και ξεχνάμε το ποιο βασικό: πως και εμείς ξεκινήσαμε από κάπου. Το αν αισθανόμαστε ευθύνη ή όχι, για να δώσουμε κάποια κατεύθυνση στον άλλον, στην αναζήτηση και στην πάλη μέσα του, μπας και τον βοηθήσουμε να βρει τον εαυτό του, αυτό είναι προσωπικό θέμα του καθενός.

Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι. Από την μια, μπορούμε να αποδεχτούμε πως και στην Ελλαδίτσα μας, τα πράγματα αλλάζουν σιγά σιγά, όπου και να καταλήξει η νέα πορεία που έχουμε πάρει, ή μπορούμε να συνεχίσουμε να πορευόμαστε βασισμένοι πάνω σε παλαιότερες προκαταλήψεις και ανασφάλειες που είχαμε για το ποια είναι η πραγματικότητα. Μπορούμε να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα δημιουργικά και να βγούμε από το κουτί μας (στην προκειμένη, την οθόνη). Σαφώς, δεν είναι όλοι διαθέσιμοι και έτοιμοι να το κάνουν και κανείς δεν τους αναγκάζει. Μπορούν κάλλιστα να παραμείνουν στο ίντερνετ χωρίς να τους ενοχλεί κανείς.

 

Απάντηση: Δημόσιο BDSM

Έχω πληροφορηθεί ότι το εξωτερικό είναι ένας τόπος όπου οι άνθρωποι είναι πιό ξανθοί από εμάς.
Εγώ, όμως, απαντώ πως όταν αυτοί διέθεταν μόνο Δημόσια Ουρητήρια, ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης έκτιζαν Δημόσια Dungeons.
Μετά, ήρθε η Τουρκοκρατία.

 

Τι άλλο επίπεδο εννοείς; Τι δεν φτάνει καν η φαντασία;

Αν εννοείς αυτά που αναφέρεις παρακάτω, τα συμβάντα σε clubs, δεν νομίζω πως δεν έχουν ήδη συμβεί ή δεν θα συμβούν και στο μέλλον. Είμαι επίσης βέβαιη πως και πριβέ πάρτυ με μεγαλύτερο αριθμό των 2 συμμετεχόντων πρέπει να έχουν γίνει και πως θα γίνονται αν και όταν ενδιαφέρονται κάποιοι.

Ήμουν στη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη και ένα βράδυ στο Κλουβί σας στην ερώτικα. Έχοντας έρθει σε επαφή με το χώρο στο νετ, και όντας βανίλλα, δεν με σόκαρε τίποτα απ' όσα είδα. Από την άλλη, δεν βρήκα τίποτα συγκλονιστικό ούτε διεγερτικό στα σκηνικά που έτυχε να δω, όχι καλύτερα ούτε χειρότερα σε σύγκριση με άλλα δημόσια θεάματα, πχ, το στριπτίζ που έτυχε να δω έξω από το Κλουβί, το οποίο ούτε αυτό βρήκα διεγερτικό, παρά μόνον περίεργο, μιας και ήταν η πρώτη φορά που το έβλεπα. Πιθανότατα ως βανίλλα δεν με αφορούν σεξουαλικά με τον τρόπο που αφορούν σαδιστές ή μαζοχιστές, ή φετιχιστές κλπ. Δεν βλέπω πως θα αφορά άλλους βανίλλα, εκτός κι αν δεν είναι βανίλλα, οπότε θα το ψάξουν κι από μόνοι τους.

Τι περισσότερο από αυτό που ισχύει ήδη (πριβέ πολυπρόσωπα πάρτυ είτε σε κλειστό κύκλο σε σπίτια είτε σε πιο ανοιχτό σε 'κλειστά' κλαμπ) πιστεύεις πως θα ...απελευθέρωνε το bdsm ως δημόσια εκδήλωση; Επίσης δεν κατάλαβα, θέτεις το δημόσιο bdsm ως κοινωνικό θέμα ή ως ευκαιρία για περισσότερη καύλα;




​

 

Γιατί να το κάνουμε δημόσιο το bdsm; Για να το πουλήσετε στους Γερμανούς σαν τον ΟΤΕ;

 

Απάντηση: Δημόσιο BDSM

Αφήνω προς στιγμήν τους αστεϊσμούς και θέτω το ερώτημα:
Γιατί είναι το bdsm κοινωνικό θέμα, ώστε να χρήζει δημόσιας προβολής;
Γιατί δεν είναι ζήτημα γενικού ενδιαφέροντος ο τρόπος που ρουφάω τον τραχανά ή που δένω τα παπούτσια μου;
Αυτή η 'δημόσια' διάσταση, που το καθιστά και θέαμα, σε τί έγκειται;

 

Re: Απάντηση: Δημόσιο BDSM

Οι αστεϊσμοί είναι απαραίτητοι, όσο αυτά τα ερωτήματα δεν έχουν απάντηση.
Πιθανολογώ πως όσοι μιλούν για δημόσια προβολή του bdsm, στην ουσία μιλούν για προβολή του λάιφστάιλ . Το οποίο όμως δεν έχει καμία σχέση με αυτό καθαυτό το bdsm.

Αν πράγματι αυτό εννοούν όσοι μιλούν για δημόσια προβολή, τότε καλά θα κάνουν να κάτσουν στα αυγά τους μιας και το θέμα έχει πολύ χρήμα και η διαχείρισή του καλό είναι να αφεθεί σε επαγγελματίες διαφημιστές, μανατζαραίους κλπ.

 

Απάντηση: Δημόσιο BDSM

Αυτό ήθελα να πώ. Ιδού πως και πάλι ανεπαίσθητα περάσαμε από το 'κοινοτικό ιδεώδες' στην επιχειρηματική δραστηριότητα και την αδηφάγα κατανάλωση.

 

Άρα φίλε μου Ντολμανσέ ας πιάσουμε ξανά τους αστεϊσμούς. Εκτός και μας αναθέσουν το μανατζάρισμα του λάιφστάιλ και το απογειώσουμε. Γιατί όπως είδες, οι ερασιτεχνισμοί τους δεν παίζουν ούτε στην Αννίτα Πάνια.

 

Αγαπητε phoenixxx, συμφωνω απολυτα μαζι σου. Το εξηγησες πολυ καλα το θεμα.

Βεβαια, απο τις απαντησεις που εχεις λαβει ως τωρα, επισης καταλαβαινω οτι ποτε δεν προκειτε να καταλαβουν ολοι για τι πραγμα μιλαμε, αφου δεν το εχουν ζησει ποτε, και μαλλον ουτε προκειτε να το ζησουν.

Παντος, τα πραγματα δεν γυριζουν πισω, και ειναι γεγονος οτι εχουμε κανει βηματα μπροστα. Και αυτοι που δεν εχουν την ορεξη η την επιθυμια να ειναι μελη μιας real life BDSM κοινοτητας, δεν ειναι υποχρεωμενοι να γινουν.

Η παρουσια και τα λογια τους ηλεκτρονικα, ειναι ευπροσδεκτη. Απλα να μην μπλεκουμε τα θεωριτικα με τα πρακτικα, γιατι εχουν τεραστια διαφορα μεταξυ τους.

 

Ας πούμε πως είμαστε εμείς λάθος. Γιατί δεν μας δίνετε την εικόνα (περιφραστικά) του επιδιωκόμενου αποτελέσματος; Άνθρωποι είμαστε και μπορεί να σφάλουμε. Απέδειξε μας το όμως.
Τι ακριβώς είναι το δημόσιο bdsm;

 

Χαινριχ μου, μακαρι να μπορουσα να το εξηγησω καλλιτερα, αλλα δεν μπορω. Δυστυχως ειμαι περιορισμενη απο την ικανοτητα μου να χειριστω την ελληνικη γλωσσα.

Ελα στο επομενο event που θα γινει. Οι πραξεις εξηγουν καλλιτερα απο τα λογια.

Το μονο που μπορω να δηλωσω ειναι οτι ειναι απολαυστικοτατο να παιζεις με αλλους του χωρου, μου δινει χαρα, και δεν ειναι ουτε κατι προστυχο ουτε κατι το κακο. Ασε που εμαθα να χειριζομαι και το flogger πιο σωστα  

Εξ αλλου, ειναι και πιο ασφαλες να παιζει καποιος δημοσια με ατομα που γνωριζονται μεταξυ τους, παρα να δινει καποιο ραντεβου στα τυφλα με καποιον που γνωρισε σε φορουμ και να παθει πιος ξερει τι οτα βρεθουν μονοι.

Ελπιζω να βρεθουν κι αλλοι που μπορουν να εξηγησουν καλλιτερα απο εμενα.

 

Η αλήθεια είναι πως και εγώ δυσκολεύομαι να καταλάβω τι μου λες.
Θα περιμένω όμως μέχρι κάποιος να μας δώσει την εικόνα του «δημόσιου bdsm».
Μέχρι τότε όμως οφείλεις να μην θεωρείς πως δεν θέλουμε να καταλάβουμε.