Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Είναι το μορφή BDSM το bullying ?

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM & Νόμος' που ξεκίνησε από το μέλος megabull, στις 4 Ιανουαρίου 2017.

  1. Μυθοπλαστης

    Μυθοπλαστης τώρα που οι λέξεις παλεύουν να με βλάψουν.

    ωωωουυυ μπουλινγκ... σιριουσλυ...
     
  2. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

    Το βιντεάκι που κολλάει;!   
     
  3. Το μπούλινγκ εχει με το bdsm όση σχέση έχει και το μπόουλινγκ.Το τελευταίο βέβαιο,ίσως να σχετίζεται περισσότερο.
     
  4. gazza

    gazza Regular Member

  5. _voltage_

    _voltage_ Ιδιόκτητη. Contributor

    Θεριζουν τα ναρκωτικά.
     
  6. cadpmpc

    cadpmpc Contributor

    Εμένα μ' αρέζει το κοπή τη πίτα...
    Και οι μπούληδες καλοί είναι, δε λέω...
     
  7. Iagos

    Iagos Contributor

    Άνθρωπε μου μια συμβουλή.

    Κόψε τις τσόντες....

    Θερίζουν μυαλά...

    Τα κάνουν κιμά....
     
  8. lizard_

    lizard_ his only purpose is A's pleasure

    το ειπα και σε αλλο νημα... μαλλον κυκλοφορεί κάτι καινούριο και δε μας δίνουν... οι μονοφαγάδες...
     
  9. zoeleene

    zoeleene D̶̸̡̀͏įs̡t̵͞͏o̢̢̕ŗ͝t̨̢e̢͘͜͞͞d̴̸͜͝҉

    Σαφώς και όχι.
    Το bullying χρησιμοποιεί διάφορα είδη βίας ως μέσα επιβολής, με σκοπό την ψυχοσωματική "καταστροφή" του δέκτη.
    Το bdsm χρησιμοποιεί (μεταξύ άλλων) διάφορα είδη βίας ως μέσα επιβολής, με σκοπό την ερωτική διέγερση, την ψυχοσωματική απόλαυση.
     
  10. Dracon

    Dracon Jack of All Trades & Master of Most...

    Είναι της φαντασίας μου ή threads σαν κι αυτό πετάγονται σαν τα μανιτάρια τώρα τελευταία;

    Όπως το έθεσε κι ο @gazza : "Όχι άλλο κάρβουνο".
     
  11. _voltage_

    _voltage_ Ιδιόκτητη. Contributor

    Ζητήματα αντίστοιχης σοβαρότητας που χρηζουν μελέτης είναι επίσης:

    "BDSM : είναι αυτό γυναίκα φινα ντερμπεντερισσα?"

    "BDSM : και αν είναι κ αν δεν είναι του δημάρχου παιδί"
     
  12. Sado_M

    Sado_M Owner of pet kathavra

    Κάτι μου θυμίζει το thread από παλιά. Εκεί είχαμε διαχωρίσει τον μανιακό-σαδιστή απ' τον ερωτικό-σαδιστή κλπ. Οι μανιακοί σαδιστές είναι πολλοί, και κυκλοφορούν παντού στον πραγματικό κόσμο και στην καθημερινότητα. Τους μανιακούς σαδιστές δεν τους θέλει κανένας. Αναφέρονται ως μανιακοί κι ας μην πάσχουν από καμιά παθολογία, αλλά γιατί ενεργούν όπως τους κάθεται μια ιδέα ή ένα συναίσθημα στο μυαλό και στην καρδιά, χωρίς ίχνος δεύτερης σκέψης, ελέγχου, συγκράτησης, κοινωνικότητας, ομαδικότητας, διπλωματικότητας, ατμοσφαιρικής επίγνωσης κλπ.

    Από προσωπική εμπειρία ήταν κάποιος σε ένα ορεινό χωριό της Ελλάδας που είχε καθαρά σαδιστικά ένστικτα, μη ερωτικά, που ενεργούσε όπως ενεργούσε χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο πλην της αυτοπροβολής. Όλοι ξέραν ότι είχε μια δύσκολη εφηβική ζωή από αυστηρό γονέα που έφτανε στα άκρα τις περισσότερες φορές, όλοι τον συμμερίζονταν και μερικές φορές η παρουσία του αποτελούσε ευχάριστη παρέα για όλους, αφού είχε την αίσθηση του χιούμορ, πρόβαλε λογικά επιχειρήματα, εκφερόταν ορθά η γνώμη του για τα κοινά κλπ. Όμως το ιδιαίτερο σαδιστικό του ένστικτο παράμενε ακέραιο, το οποίο ο ίδιος το αντιλαμβανόταν σαν γέλιο, πείραγμα για την / στην παρέα, χαβαλέ, οφειλή για ένα "γεια" προς εκείνον και προς τους άλλους με την εκδήλωσή του κλπ, το οποίο είχε γίνει αφόρητο και ενοχλητικό παρά τις συστάσεις των υπολοίπων. Στο διάβα του προς την αγορά του χωριού τσιμπούσε τις ρόγες μικρών παιδιών, αγοριών-κοριτσιών, ή τραβούσε τις φαβορίτες τους μέχρι εκείνα να του πούνε έλεος και να δακρύσουν, διέκρινε στις παντρεμένες τις αδυναμίες των συζύγων τους στην εργασία τους η όπου αλλού, και προπαντός δημιουργούσε καυγάδες στο καφενείο του χωριού, σε κάθε πανηγύρι ή εορτασμό μέχρι βιαιοπραγία. Οι συχωριανοί κάθε φορά προσπαθούσαν να τον συνετίσουν μιλώντας του, βοηθώντας τον να δει έναν διαφορετικό δρόμο κλπ, σε χρονικό διάστημα δεκαετίας, κι έτσι υπήρχε μια σεμί-ειρηνική κατάσταση μεταξύ τους. Το σαδιστικό του ένστικτο έδρευε μέσα του όμως, και εκδηλωνόταν ανά καιρούς.

    Κάποτε αποφάσισε να εγκαταλείψει το χωριό, όπως όλοι, αφού ζούσε μια στείρα ζωή από θέμα πόρων και υπηρεσιών όπως συνηθίζεται σε πολλά χωριά. Επισκεπτόταν το χωριό περιστασιακά τους καλοκαιρινούς μήνες για κανένα μεροκάματο, και αναψυχή. Τον χειμώνα πάλι στις πόλεις όπου υπήρχε δουλειά. Συχνά-πυκνά αντικρουόταν με τις ιδέες της ελευθερίας του χωριού και με τον πολιτισμό της πόλης, πράμα που τον οδήγησε στην ασύστολη κατανάλωση κρασιού και έχασε κάθε ισορροπία καταστάσεων και ελέγχου. Γυρίζοντας στο χωριό "λαβωμένος", το αθώο του σαδιστικό ένστικτο άκμαζε. Είτε από αντίδραση θα έλεγε κάποιος, ή είτε από ηδονή και ευχαρίστηση ή διέξοδο του συναισθηματικού κόσμου θα έλεγε κάποιος άλλος, το ίδιο ήταν για εκείνον. Για τους υπόλοιπους ήταν καθαρό "bullying" με αίτια αυταρέσκειας και αυτοπροβολής ενός ατόμου από ανάγκη αυτοεκτίμησης και εύρεσης ψυχολογικών αγκίστρων ή αφετηριών στο χάος των σκέψεών του, σαν μοριακή ποσότητα αιθέρα μεταξύ κάθε μορίου κάθε ατμόσφαιρας. Με απλά λόγια εκείνο το άτομο κάτι ήθελε να επιδείξει πάντα και παντού. Άλλοι τον έλεγαν κομπλεξικό, άλλοι χωρατατζή και άλλοι εγωιστή, παρτάκια κλπ. Ο ίδιος μισούσε την αντιδικία εις βάρος του και ήθελε πάντα να συμπεριλαμβανόταν σαν ίσο στοιχείο ενός συνόλου. Όταν καταλάβαινε ότι δεν θα μπορούσε ή δεν θα ήθελε να ανήκει σε κάποιο σύνολο, πήγαινε ήσυχος σπίτι του για ύπνο. Παραπονιόταν βέβαια για την μοίρα του, αλλά την δεχόταν γιατί έτσι ήταν η ζωή. Το σαδιστικό του ένστικτο αναδυόταν σε ώρες έπαρσης και φυσιολογικής ροής της ζωή του, αλλά ποτέ σε στιγμές μελαγχολίας. Τότε προτιμούσε να φάει, να πιει και να κοιμηθεί, να ζεσταθεί αν ήταν χειμώνας, να δροσιστεί αν ήταν καλοκαίρι κλπ.

    Μετά από 40 χρόνια θέλησα να μάθω τι απέγινε εκείνο το παιδί από περιέργεια, και πως οι συχωριανοί του αντιμετώπισαν τα προβλήματα που έρεαν από το σαδιστικό του ένστικτο. Η απάντηση ήταν " ε δεν είχαμε άλλη εκλογή και τον πήγαμε εσώκλειστο στην Ψυχιατρική Πατρών, ούτε άδειες ούτε τίποτα, δύσκολο να βγει, στο τέλος φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε στις δουλειές μας γιατί όλο και κάποια παρεξήγηση θα γινόταν." Κατάλαβα τα λόγια τους, ξέροντας την περίπτωση.

    Στεναχωρήθηκα πολύ όπως και οι υπόλοιποι γιατί κάναμε καλή παρέα παιδιά, με τους χορούς μας, τα γλέντια μας, τα καλαμπούρια μας, το φαγητό μας όλοι μαζί, την αλληλεγγύη μας στην διαβίωση στο βουνό κλπ. Για μένα το άτομο εκείνο ήταν ότι ήταν, αλλά του έβγαζα το καπέλο σε ένα πράμα. Ήταν ένας πραγματικός ακέραιος σαδιστής εκ φύσεως, χωρίς κανέναν λόγο ή αιτία. Αντλούσε ηδονή από τις σαδιστικές ενέργειες. Θα κακοποιούσε συνειδητά ή ασυνείδητα μόνο από θέση άμυνας αφού εμπλεκόταν σε αμέτρητους καυγάδες που τις περισσότερες φορές θα είχαν προκαλέσει ο σαδισμός του. Όμως ποτέ του δεν υπήρξε ερωτικός σαδιστής, και οι ενέργειες του δεν είχαν κανένα ίχνος ερωτισμού. Αντίθετα μπροστά στο αντίθετό του φύλο στεκόταν ιπποτικός, γλυκός, διερευνητικός κλπ. Επιπρόσθετα τον σεξουαλικό βιασμό τον θεωρούσε παρατυπία, παρά έστω και ακόμα ερωτικό παιχνίδι όπως συνηθίζεται σε μερικές περιπτώσεις. Η γενική συμπεριφορά του δεν είχε καμία σχέση με το BDSM και το επίκεντρό του.