Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Με αφορμή το post της soft_crystal στο νήμα «Η ειλικρίνεια του υποτακτικού μέσα στο D/s»

είχα ρωτήσει το εξής ζητώντας την γνώμη Σ/σας

στο οποίο Κ/κανείς δεν τοποθετήθηκε.

Θα προσπαθήσω με ένα νέο νήμα.

Το να αποκρύψει η υπό από Τον Κυρίαρχό της την αλήθεια μη λέγοντας τίποτα για συγκεκριμένο λόγο, για το οποιοδήποτε δικό της «διότι», σημαίνει πως λέει ψέματα;

Φτάνει η στιγμή που η υπό πρέπει να πει κάτι.
Στην περίπτωση που αρνηθεί την αλήθεια δεν νομίζω να διαφωνεί Κ/κανείς πως λέει ψέματα. Δεκτή φυσικά η όποια ένσταση.
Στην περίπτωση που την αποκαλύψει καταθέτοντάς την, τι πιστεύετε;
Υφίσταται η αξία της ειλικρίνειας σε αυτή τη περίπτωση και σε ποιο βαθμό;
Εξευτελίζεται ή σώζεται η αξία του σεβασμού προς Στον Κυρίαρχο και σε ποιο βαθμό;



Οι υπογραμμίσεις είναι και τα ερωτήματά μου.

 

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

τι θα πει "οποιοδήποτε δικό της «διότι»"; δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα για μια σκλάβα

η απόκρυψη της αλήθειας όπως και η άρνησή της είναι ανάρμοστες συμπεριφορές για μια σκλάβα

ο σεβασμός που εμπνέει Ένας Κυρίαρχος δεν είναι κάτι που εξαρτάται από τη σκλάβα και σαφώς δεν είναι κάτι μετρήσιμο (δεν είναι δραχμή να χάσει την αξία του)... ή υπάρχει ή δεν υπάρχει... ως εκ τούτου δεν μπορεί ούτε να "σωθεί" ούτε να "εξευτελιστεί"

 

Η απόκρυψη της αλήθειας χωρις να πει κατι δεν ειναι ψεμα... ψεμα ειναι κατι που θα πει ωστε να αποκρυψει την αληθεια κ να παρουσιασει για αληθεια κατι αλλο, εντελως διαφορετικο.
Στην περίπτωση που αρνηθεί την αλήθεια λέει ψέματα κ δεν νομίζω να σηκώνει κ αμφιβολία.

Όταν νιώθεις μια ανασφάλεια στο να αποκαλύψεις την αλήθεια για κάτι τον Φ, Χ, Ψ λόγο θέλει λίγο θάρρος κ σίγουρα πρέπει να είσαι κ έτοιμος να δεχτείς τις συνέπειες, ανάλογα τι είναι αυτό πάντα.
Κ το να την πεις ειναι μια πράξη ειλικρίνειας... το σε ποιο βαθμο όμως παίζει ανάλογα το τι προηγήθηκε μέχρι να φτάσουμε σε αυτή.
Τώρα όσον αφορά το αν σωζεται η εξεφτελίζεται η αξια του σεβασμού... εξεφτελίζεται με την έννοια πως η "υ" δεν είπε αμέσως την αλήθεια, ΑΛΛΑ αναλόγος το γιατί δεν την είπε σε συναρτηση με το γεγονος οτι τελικα ναι την ειπε σώζεται κ διατηρειται...

 

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Μήπως τοποθετείσαι από την κατασταλαγμένη σκοπιά της σκλάβας;
Εγώ αναφέρω για υπό αν πρόσεξες...
Στην διαδικασία της εκπαίδευσής σου ήσουν τόσο "απόλυτη";

 

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

ναι

 

Ως βανίλλα, θα απαντήσω οτι οι ουσιαστικές σχέσεις δεν μπορούν να βασίζονται στην ανειλικρίνεια. Αντίθετα, οι τυπικές σχέσεις απαιτούν, συνήθως, ανειλικρίνεια.


Ως βανίλλα πάλι, θα απαντήσω πως και έχοντας την καλή θέληση της έκθεσης της αλήθειας πάντα, παρ' ολ' αυτά μαθαίνει κανείς σιγά-σιγά το πώς θα πει κάτι στον άλλον, σε ποιό βαθμό, με ποιο ρυθμό, όταν η οικειότητα είναι ακόμα μικρή. Δεν πρόκειται απλώς για μια "αναφορά" της αλήθειας, αλλά και για το πώς και σε ποιο βαθμό μπορεί ο άλλος να κατανοήσει κάτι μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης που η οικειότητα είναι σε αρχικό στάδιο. Με άλλα λόγια, δεν τα λες όλα, σαν χείμαρρος, με μιας. Η εμπιστοσύνη θέλει τον καιρό της για να χτιστεί σε βάθος.


Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό αυτό αλλάζει σε μια σχέση μεταξύ Κ και υ. Αγνοώ αν οι Κ είναι ικανότεροι να αντιληφθούν, να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν την αλήθεια σε μια όχι "δουλεμένη" σχέση και άρα κατά πόσον η κρίση στο θέμα του βαθμού και χρόνου έκθεσης της "αλήθειας" από πλευράς του / της υ είναι περιττή. Ούτε γνωρίζω αν η εμπιστοσύνη του /της υ προς τον / την Κ γεννιέται αυτόματα με το που θα "παραδοθεί".



​

 

Απάντηση: Re: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

για να παραδοθεί οικειοθελώς κάποιος, προαπαιτούμενο είναι να υπάρχει εμπιστοσύνη... κατά τ' άλλα συμφωνούμε (τι πρωτότυπο!) αλλά δε δύναμαι να απαντήσω στις απορίες σου για τους Κυρίαρχους

 

Από την στιγμή που ο Κυρίαρχος επιθυμεί την υποτακτική του "διάφανη" ενώπιον Του και εκείνη έχει δηλώσει παράδοση, δεν βρίσκω καμία δικαιολογία για την απόκρυψη της αλήθειας από πλευράς της. Κάποιες φορές η απόκρυψη της αλήθειας ή μέρους της είναι χειρότερη από ψέμα. Εάν δεν υπάρχει επαρκής εμπιστοσύνη εκατέρωθεν, εκτιμώ πως κακώς μιλάμε για σχέση Κυρίαρχου - υποτακτικού, καθώς ο ένας δεν γνωρίζει τι αναλαμβάνει και ο άλλος σε ποιο πρόσωπο συναινεί.
Επανειλημμένα έχω πει πως θεωρώ την ειλικρίνεια ακρογωνιαίο λίθο μιας (οποιαδήποτε μορφής) σχέσης, στον οποίο επάνω "χτίζεται το οικοδόμημά της". Εάν τα "θεμέλια" δεν είναι τόσο στέρεα, θεωρώ επικίνδυνο να δίνεται τέτοιο "βάρος" στην σχέση (η πιθανότητα κατάρρευσης του "οικοδομήματος" είναι μεγάλη).

Η αντιληπτικότητα εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο κατά περίπτωση, όχι τόσο το status του. Η ικανότητα διαχείρισης δεν συνεπάγεται αυτόματα και άμεση διάγνωση. Όσον αφορά το ερώτημά σου, κάθε σώφρον Κυρίαρχος γνωρίζει πως

και δεν βαυκαλίζεται, παρασυρόμενος από ενθουσιασμό που υπάρχει σε μια σχέση, η οποία βρίσκεται "στα σπάργανα". Κοινώς, μόνη σου απάντησες  . Πιθανόν Κάποιος να βάζει κατά διαστήματα τον εαυτό Του και σε θέση τρίτου παρατηρητή, ώστε να εξετάσει και από μια άλλη οπτική την αλήθεια που παρουσιάζεται.

 

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

[

sapfw δεν προσεξες μαλλον σε ποιες απευθυνετε η ερωτηση που κανει η wanderet δες λοιπον.

Και εσυ φιλτατη sapfw της απαντας.

Μπορεις να μας πεις πως εισαι τοσο σιγουρη οτι απο την αρχη μιας σχεσης σου Κυριαρχιας υποταγης οταν ησουν ακομα υπο ησουν τοσο απολυτη μαζι Του ?

Γιατι εγω ξερω για να παραδοθει απολυτα μια υπο σε εναν Κυριαρχο πρεπει...διαβασε τι λες εσυ η ιδια πιο κατω...

 

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Perri, έχεις την τάση να κάνεις επιλεκτικό διάβασμα και να βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα... είμαι (και ήμουν από τη στιγμή που συνειδητοποίησα πως είμαι σκλάβα) απόλυτη αναφορικά με την αλήθεια από μέρους της σκλάβας προς τον Κυρίαρχό της.

Σχετικά με την εμπιστοσύνη δε νομίζω πως χρειάζεται να αναλύσω τα αυτονόητα.


PS. διαφέρουν οι θεωρήσεις μας... για σένα υπό είναι το προηγούμενο στάδιο της σκλάβας... για μένα είναι τελείως διαφορετικές ψυχοσυνθέσεις... και γω, ήμουν ανέκαθεν σκλάβα

 

Θα συμφωνήσω μέσες-άκρες με όλες τις παραπάνω απόψεις που ειπώθηκαν μέχρι στιγμής.
Μόνο με γνώμονα την αμφίδρομη ειλικρίνια και ευθύτυτα μπορείς να χτίσεις κάτι καλό που να κρατήσει στο χρόνο.

 

Ναι, είναι ψέμα. Και τα "λευκά" ψέματα είναι ψέματα.

Φυσικά λέει ψέματα. Στον Καιάδα κατευθείαν.

Αν μιλάμε για εκπαιδευόμενη υπό, ναι, υφίσταται η αξία της ειλικρίνειας αλλά λιγότερο από το αν είχε από την αρχή αποκαλύψει την αλήθεια. Και περισσότερο από το αν πιέστηκε να την αποκαλύψει.

Δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει ο σεβασμός. Πρόκειται περί λάθους της υπό. Ο σεβασμός προς τον Κυρίαρχο υπάρχει εξ ορισμού μέσα στην σχέση και είναι λίγη ως λέξη, είναι η λάθος λέξη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση θεωρώ ότι η υπό δεν σεβάστηκε τον εαυτό της και τις αρχές της. Η εκπαίδευση θα την βοηθήσει να μην κάνει τέτοια λάθη στο μέλλον. Είναι σημαντικό, από την στιγμή που έκανε το λάθος, να ζητήσει συγνώμη και να υποστεί τις συνέπειες.

Όσο σημαντικό είναι και για τον Κυρίαρχο να κατανοήσει το αρχικό "διότι" της υπό. Το "διότι" δεν είναι μόνο δικό της. Απορρέει από την ίδια την σχέση, δεν έρχεται από το υπερπέραν.