Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Οι ερμηνείες του μαζοχισμού είναι συχνά παράλληλες με τις ερμηνείες του σαδισμού.
Πολλοί μελετητές θεωρούν τον μαζοχισμό ως είδωλο του σαδισμού,
αφού και οι δύο τάσεις απαντούν σε διάφορο βαθμό στο ίδιο άτομο.
Ο Φρόυντ συσχέτισε τον μαζοχισμό τόσο με το «ένστικτο του θανάτου»
όσο και με σαδισμό, που στρέφεται προς το ίδιο το άτομο.
Άλλοι έχουν εισηγηθεί ότι ο μαζοχισμός αποτελεί μέσο συγκράτησης σαδιστικών παρορμήσεων.

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Επιπρόσθετα στην τοποθέτηση της thaleia Θα ήθελα να ρωτήσω, αν δεν το θεωρεί offtopic h νηματοθέτρια , αν υπάρχει κανείς που μπορεί να εντοπίσει, τον τρόπο ή τα αίτια που κάποιος σαδιστής γίνεται μαζοχιστής ή κάποιος μαζοχιστής σαδιστής και με ποιο τρόπο θα μπορούσε να αποκαλυφθεί εν τέλη η πραγματική φύση καθενός...

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Με την επιφυλαξη να καταθεσω την προσωπικη μου εμπειρια,
θεωρω οτι σε μερικους ανθρωπους ο σαδισμος τους
αντι να στραφει προς αλλους
στρεφεται προς τον ιδιο τους τον εαυτο,
δικαιωνοντας ετσι την φροϋδικη θεωρια.
Τωρα αν ηταν ετσι εξ αρχης και καποια στιγμη εγινε η αφυπνιση
ή αν συνετελεσαν παραγοντες εξωτερικοι ή εσωτερικοι σ αυτο,
μαλλον ειναι και ο κυριος λογος που ανοιξα το θεμα αυτο.

Νομιζω οτι θα βοηθουσε πολυ ν ακουστουν εμπειριες μαζοχιστων
οσον αφορα στις πρωτες τους φαντασιωσεις

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Ok...

Ας συμβάλω στην αρχή του νήματος, αν και περίμενα να δω κι άλλες τοποθετήσεις γιατί πολύ απλά δεν συμμερίζομαι τον φρόυντ ούτε έχω διαβάσει ποτέ κάτι ιδιαίτερα αξιόλογο χωρίς λογικά άλματα ή κενά στην ψυχολογία (εκτός ίσως απο την έρευνα σχετικά με το ονειρόσωμα, της οποίας μία μέλετη που είχα διαβάσει - 2003 - δεν είχε καταλήξει σε κάποιο πιο συνολικό θεώρημα. Ίσως και για αυτό να την θεώρησα πιο σωστή ως τοποθέτηση) .

Το σημείο που μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον στην ιδιωτική συζήτηση με την thaleia (αν σε θίγει η αναφορά να τη σβήσω), είναι ότι στα προσωπικά μας βιώματα, υπήρξε μία πολύ συγκεκριμένη διαφορά και μία πολύ συγκεκριμένη ομοιότητα, την οποία κατά την κρίση μου, δύσκολα μπορεί να εντοπίσει κανείς με βεβαιότητα και να διαλέξει τον σωστό δρόμο.

Από την παρακάτω ενδοσκόπηση, με τρομάζει η ιδέα, πως αν είχα συναντήσει άλλους ανθρώπους, ή θα ήμουν πιο υγιής, ή θα ήμουν ακόμα πιο βαθειά κλεισμένη στην απόγνωση.

Στις παιδικές μου φαντασιώσεις, ξεκίνησα βασανίζοντας κάποιο τρίτο πρόσωπο. Ήταν τόσο σκληρές απο τόσο μικρή ηλικία και μεγαλωμένη σε ένα περιβάλλον που δίδασκε , όχι στη βία και το οποίο είχε απορρίψει την όποια κυριαρχική συμπεριφορά είτε αφορούσε άντρες είτε γυναίκες, οι ενοχές και οι φόβοι ότι θα πάθω αυτό που φαντασιώνομαι στους άλλους, με πλημμύρισαν.

Για τον άλφα ή βήτα λόγο, άρχισα στην θέση της βασανιζόμενης, να βάζω τον εαυτό μου. Αυτά τα πράγματα, γίνονται τόσο γρήγορα σε παιδική ηλικία στον εγκέφαλο, που καμιά φορά μας παίρνει χρόνια να συνειδητοποιήσουμε πώς και γιατί πράξαμε έτσι.

Η επίδραση του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος που θέλει μία γυναίκα υποταγμένη, γλυκιά με κατανόηση και μαζοχίστρια, ήταν επίσης μία παράμετρος που μου δημιουργούσε ενοχές καθώς ήθελα να μπορώ να αντεπεξέλθω κοινωνικά και να μην εξέχω, μια που αυτο το θεωρούσα επικίνδυνο. Η αλήθεια είναι ότι παρά την αντιδραστικότητά μου - ως εξωτερική δράση- , για χρόνια προσπαθούσα να φέρω τον εαυτό μου να γίνει και να κάνει και να αποδεχτεί ότι αυτό θα ήταν το φυσιολογικό για εμένα.
ΤΟ ότι δεν το παραδεχόμουν ποτέ και τους έβγαζα όλους τρελούς, δεν σημαίνει ότι και μέσα μου συνέβαινε το ίδιο.

Παρ'ολα αυτά, εισερχόμενη σε πραγματική σεξουαλική πράξη, δεν μπορούσα να ολοκληρώσω, αν δεν φανταζόμουν γυναίκες που τις βιάζω. Σπανιότερα δε και άντρες, Επίσης, δεν σταμάτησα ποτέ να ζωγραφίζω - απο μικρή ηλικία - Προμυθέες που τους έτρωγαν το συκώτι (ή και παραλαγές αντρών δεμένων, αιμόφερτων, χλομών, λαχανιασμένων, ακροτηριασμένων)... Ερωτευόμουν μυθολογικούς ήρωες που υπέφεραν (βλέπε Τιτανες - αλυσωδεμένοι στα τάρταρα...Μου ήταν τόσο συμπαθείς...αλλά όχι για να ελευθερωθούν..) ....

Δεν ήταν δυνατόν για εμένα όμως να συνειδητοποιήσω αν τους συμπαθούσα επειδή ένας δεμένος αιμόφερτος άντρας μου προκαλεί τόσο γλυκά συναισθήματα ή αν η συμπάθεια, σήμαινε ότι θέλω να βρεθώ στη θέση τους.

Περάσαν πολλά χρόνια, και ιδιαίτερα βίαιοι εξαναγκασμοί που άσκησα στον εαυτό μου ώστε να καταλάβω, οτι ποτέ δεν θα μπορέσω να γίνω μαζοχίστρια, γλυκιά και με κατανόηση και ότι αυτό ήταν όχι μόνο αδύνατον, αλλά και επικίνδυνο να μου το επιβάλω... Κυρίως χρειάστηκε να μην έχω πρόβλημα, να σταθώ στην γη μόνη μου.

Παρ'ολα αυτά, το μπέρδεμα που μου εξέθεσε η thaleia ήταν παρόμοιο. Βρέθηκα να πιστεύω ότι προτιμώ να είμαι στη θέση της βασανιζόμενης και ότι βασανίζω τον εαυτό μου.

Σε αυτό το παράδειγμα, αυτό που εντοπίζω εγώ είναι η εξωτερική επίδραση σε ένα πρώιμο χαρακτήρα.

Οι ενοχές προς τον πλησίον (χριστιανικο-ηθική) η απόρριψη της βίας και το "γυναικείο πρότυπο" στο οποίο αποτύχαινα συνεχώς να φτάσω
ήταν οι παράγοντες (που έχω αντιληφθεί μέχρι στιγμής) με έκαναν να στρέψω τον σαδισμό μου προς τον εαυτό μου και να τον μετουσιώσω σε μαζοχισμό.

Για την υπενθύμιση του εαυτού μου συντέλεσαν εντελώς τυχαίοι παράγοντες. Είναι τόσο εμφανές και τόσο αστείο που δεν ήμουν σε θέση να το δώ όμως απο όσο φαίνεται η τύχη (ή ο Θεός) έχει χιούμορ.

¨Έχοντες πειστεί για τον μαζοχισμό μου και ακολουθώντας αυτόν τον δρόμο σεξουαλικά, έχασα κάθε διαθεση αλλά και ικανότητα να κάνω σεξ για 3 χρόνια.

Στην αφύπνιση μου συντέλεσε η τυχαία συνεύρεση μου με μία μαζοχίστρια. Πέρασε 1.5 χρόνος να αναρωτιέμαι γιατί αυτό ήταν το μόνο άτομο που μου ξύπνησε την επιθυμία,. Ακόμα και τότε συνέχιζα να πολεμώ ώστε να μην επανέλθουν οι σαδιστικές μου φαντασιώσεις και επιθυμίες,( παρ'οτι ήμουν με έναν άνθρωπο που συναινούσε και με προέτρεπε) . Η τυχαία γνωριμία μου με έναν υποτακτικό μου έκανε απλά το κλικ. Τόσο απλά, 2 άνθρωποι που θέλησα μετά απο 3 χρονια σεξουαλικής ανικανότητας και 5 - περίπου - σεξουαλικής αδιαφορίας, ήταν και οι δύο μαζοχιστές...

Παρένθεση: (ναι η ανικανότητα υφίσταται και στις γυναίκες και το σωματικό αντίκτυπο είναι 1. Δεν μπορείς να καυλώσεις, μπορείς μονο να τελειώσεις και 2. το γεγονός ότι αν τελειώσεις , πρέπει να κοιμάσαι μια εβδομάδα για να συνέλθεις)

Το μονο λοιπον, που νομίζω συντέλεσε σοβαρά για την ανάρρωση την ψυχική και τη σωματική μου στην αναστροφή του σαδισμού μου, ήταν η αποδοχή από έναν άνθρωπο(μπορει να μην το πιστεύετε άλλα μέχρι τότε δεν είχε υπάρξει κανένας, που να αντιδράσει καλά σε αυτές μου τις τάσεις , οποτε σταμάτησα να προσπαθώ να βρω θεωρώντας ότι είμαι η μόνο ανώμαλη) ... η οποία σταδιακά, με απελευθέρωσε...

Υγ/ Όλα τα παραπάνω είναι και ο λόγος που συμβάλω στην ύπαρξη του site και ευχαριστώ τους δημιουργούς του που το έφτιαξαν.

Υγ.2.. Το πιο αστείο σε όλα αυτά είναι πως όσο ζούσα ως μαζοχίστρια, δεν είχα κανένα πρόβλημα να πεθάνω την ίδια στιγμή. Είχα την αίσθηση πως το πνεύμα μου δεν συνδέεται καθόλου με το σώμα μου και γι αυτό το λόγο δεν είχα καμία σύνδεση με τον πλανήτη γενικότερα, το βίο ή τα αγαθά. Δεν αποδεχόμουν την θνησιμότητα μου, μια που η ψυχή μου ΄ήταν αθάνατη και εγώ είχα επαφή μόνο με αυτήν. Και πως να είμαι αλλιώς αφού το σώμα μου το είχα εγκαταλείψει για να μην με λερώνει με σαδιστικές επιθυμίες;

Η αποδοχή του σαδισμού μου, Με συμφιλίωσε με την θνησιμότητα μου και ταυτόχρονα μου γέννησε για πρώτη φορά στη ζωή μου, αγάπη και επιθυμία για ζωή. Εξού και η αναγέννηση της σεξουαλικής μου επιθυμίας.

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Βιοι παραλληλοι και συγκλινοντες ανελικτικα δε αποκλινοντες Uther μου  

Πολλα κοινα σημεια στο πεδιο των φαντασιωσεων αρχης γενομενης από την πρωιμη παιδικη ηλικια .

Αρχισα ν αυνανιζομαι σε προσχολικη ηλικια τοποθετωντας στις φαντασιωσεις μου τον εαυτο μου
στο ρολο ηρωα (αντρα) σε μεσαιωνικες ιστοριες που εκλεβα γυναικες τις εδενα στη σελα του αλογου μου
και τις πηγαινα σε μπουντριουμια καστρων
Εκει τις βασανιζα με διαφορους τροπους μεχρι και σε τροχους που τους εσκιζαν τις σαρκες .
Υπ οψιν ότι δεν ειχα ιδιαιτερες παραστασεις τετοιων συμβαντων διοτι τα πρωτα χρονια ουτε τηλεοραση υπηρχε
ουτε να διαβαζω καλα ηξερα , πιθανολογω να ειχα δει καποιες κινηματογραφικες ταινιες η εινογραφημενα βιβλια.

Αυτό συνεχιστηκε μεχρι τα μισα σχεδον της εφηβιας μου .

Μετα την ολοκληρωση ενιωθα ντροπη και τυψεις , ενιωθα αμαρτωλη και ότι θα με τιμωρησει ο θεος ,
όταν όμως προσπαθουσα να ζητησω συχωρεση (ετσι μου μαθαιναν τοτε….)
οι εικονες ερχονταν στο νου μου πιο εντονες .

Δεν ειχα τυψεις γι αυτό που εκανα στα θυματα μου αλλα φοβο θεου τον οποιο στην ουσια απεριπτα.

Το γεγονος ότι τοποθετουσα τον εαυτο μου σε ρολο αντρα μ εκανε ν αμφιβαλλω για το φυλο μου ,
όχι για τις σεξουαλικες μου προτιμησεις αλλα καθαρα για το φυλο μου.
Νομιζα ότι ειμαι αγορι , επαιζα με τα αγορια , παλευα μ αυτά κι αυτό μου αρεσε πολύ .

Μπαινοντας στην εφηβια και ανακαλυπτοντας την γυναικεια μου φυση
και μεσα από τις φιλοσοφικες μου αναζητησεις θεωρησα
ότι μπορει να ειμαι μετενσαρκωση και γι αυτό να εχω μνημες .
Η ρεμησαν τοτε οι τυψεις μου μεταθετοντας τις ενοχες μου στο γεγονος της μετενσαρκωσης..
Η μονη συγγενης δραση που μου εβγαινε προς τα εξω,
αλλα μετα το συσχετισα ηταν ότι μου αρεσε να κανω τις φιλες μου να κλαινε τρομαζοντες τες .
Π.χ. εν ωρα μαθηματος τεχνικων σηκωνοντας την ακτινα ποδηλατου που χρησιμοποιουσαμε τοτε
ειπα στην διπλανη μου «θα σου χωσω την ακτινα από το ένα αυτι και θα την βγαλω από άλλο»  
κι εκεινη εβαλε τα κλαματα κι εφυγε τρεχοντας από την ταξη αφηνοντας με σκασμενη στο γελιο.

Μεγαλωνοντας όλα αυτά αμβληνθηκαν στο μυαλο μου χωρις προσπαθεια , από μονα τους.
Όταν ξεκινησα τις σεξουαλικες μου σχεσεις παλι πολλες φορες φαντασιωνομουν
εμενα στη θεση του αντρα να βιαζω ,
ποιαν αραγε?

Αυτό το καταλαβα όταν καποιος συντροφος μου με ακινητοποιησε ξαπλωμενη
κρατωντας μου τα χερια και μπηκε μεσα μου βιαια ,
ετσι πανω στο ερωτικο παιχνιδι.
Τοτε οι μνημες ανασυρθηκαν και σαν να εγινε ένα copy-paste
αυτοματα ο εαυτος μου πηγε και κολλησε στη θεση του θυματος.
Εχυσα σχεδον πριν μπει μεσα μου .

Ημουν ενηλικη πλεον , εκανα τους συσχετισμους ,
καταλαβα την αντιστροφη που ασυνειδητα σε παιδικη ηλικια ειχε γινει στο μυαλο μου.
Οι φαντασιωσεις αλλαξαν , αλλα παρεμειναν για αρκετα χρονια ακομη φαντασιωσεις
μεχρι να τις αποδεχτω στην πραγματικη μου ζωη
με την μορφη του ερωτικου μαζοχισμου και της υποταγης.



Βρισκω λοιπον αρκετα κοινα σημεια στις εμπειριες μου με την Uther
(ακομη και στη ζωγραφικη και στη μυθολογια που δεν ανεφερα για οικονομια χωρου )

και ερχομαι στην καθοριστικη διαφορα μας.

Η Uther είναι μια πραγματικη σαδιστρια που για τους λογους που ανεφερε
προσπαθησε να γυρισει τον σαδισμο της σε μαζοχισμο .

Εγω ημουν εξ αρχης μαζοχιστρια με στραμενο τον σαδισμο μου πανω μου
που μου απεκαλυφθη μολις καποιος εδρασε σαδιστικα (ελαφρα αλλα εφτανε ) σε μενα.

Δεν ξερω αν καταλαβατε αυτά που ειχα να σας πω ,
κάθε ερωτηση δεκτη ….

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

συγνώμη εκ των προτέρων αν δεν είμαι τρομερά κατατοπιστική, αλλά αυτό μάλλον συμβαίνει γιατί ούτε εγώ έχω ξεκαθαρίσει ακριβώς το τι κάνει trigger τον μαζοχισμό και τον σαδισμό μέσα μου. σε κάθε περίπτωση:

απολαμβάνω να με πονούν εξίσου με το να βλέπω να πονούν [πολύ περισσότερο] κάποιον άλλο. δεν έχω δοκιμάσει να πονέσω κάποιον εγώ - ακόμα. σίγουρα νιώθω σαδιστική χαρά όταν βλέπω κάποιον να υποφέρει [στο σεξ - και μόνο, εξυπακούεται. και επίσης ΜΟΝΟ αν γνωρίζω ότι το απολαμβάνει, κάθε φορά που πέφτω πάνω σε rape porn και υποψιάζομαι ότι είναι αληθινός βιασμός φρικάρω και δεν μπορώ ποτέ να το δω. από την άλλη, οι αγαπημένες μου porn stars είναι εκείνες που δεν έχουν όρια στον πόνο και τον εξευτελισμό.] και το καταλαβαίνω απόλυτα αφού ταυτίζομαι, αλλά δεν ξέρω αν θα κατάφερνα να πονέσω πραγματικά κάποιον που θα μου το ζητούσε. υποθέτω θα έπρεπε να γίνει πολύ προσεκτικά, ώστε να μην ξενερώσω. φοβάμαι λίγο να το δοκιμάσω. ενώ πιστεύω ότι με τον σωστό τρόπο μπορεί ο καθένας να ανακαλύψει πτυχές που δεν είχε ιδέα ότι έχει, σχεδόν σε όλα τα fields, φοβάμαι ότι αν δεν έρθεις σε επαφή σωστά με κάτι "ξένο" σε σένα ["ξένο": όχι οικείο] μπορεί να σε αποθαρρύνει να ξαναδοκιμάσεις. και επειδή υποψιάζομαι ότι ο σαδισμός [ναι: επί τη ευκαιρία πιστεύω απόλυτα ότι είναι είδωλο του μαζοχισμού] κρύβει έναν τεράστιο θαυμαστό κόσμο, δεν θέλω να μπω άγαρμπα, ας πούμε με έναν slave που έχει μεγάλη ανάγκη από εξευτελισμό.
tricky.

επαναλαμβάνω: συγνώμη αν δεν βγαίνει μεγάλο νόημα, δεν έχω ακόμα ξεκάθαρα συναισθήματα για το θέμα.

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

τι σχέση έχεις πλέον με την τιμωρία και την εξιλέωση στα πλαίσια της θρησκείας σου;

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Τωρα, και απο χρονια πλεον, εχω απορριψει καθε θρησκεια
ως ανθρωπινο κατασκευασμα ελεγχου συνειδησεων και μαζων ,ξερω να τιμωρω μονη τον εαυτο μου οταν παρεκλινω των στοχων μου
και δεν περιμενω κανενα θεο και κανενα εκπροσωπο του να το κανει,
ουτε να με συγχωρεσει, ουτε να με σωσει .

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

και η οποία αντιμετώπιση είναι κατά τη γνώμη μου η πιο υγιής που μπορείς να έχεις [χωρίς να κρίνω όσους πιστεύουν σε όποιον Θεό, φυσικά].
αρκεί να μην το παρακάνεις με την αυτοτιμωρία - εκτός bdsm εννοώ  
θέλω να πω [και δυστυχώς, δυστυχέστατα, από πείρα], μερικές φορές δεν ξέρεις πού να σταματήσεις με το αυτομαστίγωμα και αυτό δεν σε αφήνει να προχωρήσεις. είναι δύσκολο να βρίσκεις τα όρια κάθε φορά στην αυτοτιμωρία, να μάθεις πότε να λες "αρκετά, τώρα έμαθα, πάμε παρακάτω". όταν πιστεύεις σε Κάποιον, σε Κάτι, τουλάχιστον έχεις την πολυτέλεια / δυνατότητα να μεταφράζεις τις δυσκολίες της ζωής σου σε μία τιμωρία για τις "αμαρτίες" σου [όποιες] κι έτσι η εξιλέωση δεν είναι ακριβώς ακατόρθωτη. όταν δεν πιστεύεις όμως, και ξέρεις πως τον ρόλο του τιμωρού τον έχεις εσύ πια... καληνύχτα και καλή τύχη.

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Η οποια τιμωρια δεν εχει καμμια εννοια αν δεν συνοδευεται με επανορθωση του σφαλματος και με αποδωση δικαιοσυνης κι αν ξεπερασεις τα ορια σου στο "αυτομαστιγωμα" ειναι κι αυτο ενα μαθημα για να πας παρακατω , η σοφια ερχεται μεσα απο την μαθηση και την εμπειρια , ομως ξεφυγαμε του θεματος ...
την καλημερα μου  

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Είναι ο Μαζοχισμός είδωλο του Σαδισμού ;

Στην δική μου περίπτωση όχι.
Από μικρή παιδική ηλικία ένιωσα τα πρώτα μου σαδιστικά ένστικτα.
Στους αγορίστικους παιδικούς τσακωμούς, όταν νικούσα, μου άρεσε να φέρομαι με σαδιστικό τρόπο στους ηττημένους.
Πρίν μπω ακόμα στην εφηβεία, ένιωσα να καυλώνω όταν προκαλούσα πόνο, και να νιώθω μια άγρια χαρά.
Κατά τη διάρκεια της εφηβείας, διαπίστωσα ότι εύρισκα απίστευτη χαρά και με καύλωνε σε σημείο αυνανισμού το να κάνω τον κυνηγό άγριων πουλιών με το αεροβόλο που μου χάρισαν για δώρο.
Μετά ερχόντουσαν οι τύψεις.
Δεν κρατούσαν όμως πολύ.
Σαν αγόρι κατά την διάρκεια της εφηβείας είχα τρομερή λίμπιντο.
Η λίμπιντο εξαφάνιζε αμέσως τις τύψεις.
Είχα φθάσει στο σημείο να ταυτίζω την λίμπιντό μου, με το σαδισμό μου, και μόνο με αυτόν.
Όταν άρχισα τις πρώτες μου βανίλα σεξουαλικές σχέσεις κατά την διάρκεια της εφηβείας, είδα ότι μπορούσα να λειτουργήσω φυσιολογικότατα και εκτός σαδισμού.
Aυτό με καθησύχασε.Νόμισα ότι ο σαδισμός μου ήταν προϊόν της δύσκολης και γεμάτης καύλες εφηβείας.
Τα επόμενα χρόνια με διέψευσαν, παρά το ότι είχα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό που ο έξω κόσμος αποκαλεί φυσιολογική σεξουαλική ζωή.
Το περίεργο είναι ότι όταν δω σε real life καταστάσεις με ανθρώπους να υποφέρουν ή να υφίστανται αδικίες
στεναχωριέμαι αφάνταστα. Στην πραγματική ζωή λειτουργώ με πάθος σαν τον Αη Γιώργη των παιδικών μου
χρόνων, που δουλεύοντας σωστά η μάνα μου κατάφερε και μου εμφύτευσε."Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των φτωχών υπερασπιστής ...."

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Απαντωντας στον τιτλο του νηματος, λεω ναι. Για μενα ειναι ειδωλο του και οσο αφορα το προσωπο μου ισχυει η φρουδικη ερμηνεια του μαζοχισμου.

Ο μαζοχισμος μου ηταν και ειναι ακομα , αλλα σε μικροτερο βαθμο πλεον, αποτελεσμα της θελησης μου να σαδισω τον εαυτο μου γιατι πιστευω οτι μου αξιζει. Ο σαδισμος αυτος ομως σταματαει πανω μου και δεν θελω να τον βγαλω σε καποιον αλλον και ουτε ικανοποιουμαι απο αυτο.

Στο σημειο αυτο θα ηθελα να μοιραστω καποιες αποψεις και συμπερασματα δικα μου, που νομιζω οτι ειναι μεσα στα πλαισια του νηματος. Σε αντιθετη περιπτωση, thaleia, ενημερωσε με αμεσως σε παρακαλω να το διορθωσω.

Για μενα η εκδηλωση του μαζοχισμου, αλλα και του ερωτικου μαζοχισμου, δεν ειναι τιποτα αλλο περα απο ενα ψυχοσωματικο συμπτωμα του ηθικου μαζοχισμου. Δεν μπορω να νοησω πως γινεται να υπαρχουν οι 2 πρωτες μορφες μαζοχισμου, διχως την "μανα" τους (βλ.ηθικος μαζοχισμος). Σε ενα αλλο νημα, η lara E_p το ειχε αναπτυξει πολυ ομορφα και περιτεχνα και με βρηκε απολυτα συμφωνη, πραγμα που αδυνατω να κανω τοσο καλα. Αλλα το ζουμι της υποθεσης ηταν το να νοιωθεις την αναγκη να σαμποταρεις(σαδιζεις) διαρκως τον εαυτο σου για να αποτυχει επειδη δεν τον θεωρεις αξιο να του συμβει κατι καλο, παιρνοντας απο αυτο μια διαστρεβλωμενη ικανοποιηση.
Μεσα απο αυτο γεννιεται η επιθυμια να προβαλεις τον ηθικο μαζοχισμο σε σωματικο επιπεδο, οπου γινεται με την μορφη ειτε του μαζοχισμου (σαδισμος του εαυτου σου), ειτε του ερωτικου μαζοχισμου, οπου παραδιδεις την σκυταλη σε καποιον αλλον να το κανει για σενα μεσα σε ερωτικα πλαισια.

[Να ανοιξω μια μικρη παρανθεση μεσα στην ηδη ανοιχτη και να πω οτι ο ερωτικος μαζοχισμος δεν
οριζεται απο τις σωματικες αντοχες καποιου, αλλα απο την ικανοποιηση που παιρνει απο τον σαδισμο που υφισταται και την μετουσιωση της ικανοποιησης αυτης σε ερωτικο επιπεδο. Ετσι οσοι εχουν καλες αντοχες στον πονο δεν σημαινει απαραιτητα οτι ειναι και ερωτικοι μαζοχιστες ή ακομα και μαζοχιστες σκετο. Το λεω αυτο γιατι υπαρχουν πολλοι που συγχεουν αυτα τα δυο ενω στην πραγματικοτητα μπορει να μην εχουν καμια σχεση.]

Κλεινοντας να πω οτι για μενα η νικη απεναντι στον ηθικο μαζοχισμο μου, ειναι η πιο δυσκολη μαχη απο ολες. Το να σκοτωσω τον σαδιστη -απο μαζοχιστικης σκοπιας- εαυτο μου ειναι ισως η μεγαλυτερη προκληση που μπορει να συναντησω.