Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Εισηγείται η σκλάβα πως επιθυμεί να συμπεριφέρεται Ο Αφέντης?

Συζήτηση στο φόρουμ 'Master / slave' που ξεκίνησε από το μέλος lara, στις 17 Σεπτεμβρίου 2005.

  1. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Έχω λίγο προβληματιστεί λίγο με το ποστ της slv_hana, το οποίο και παρέθεσα εδώ μια και δεν αφορά ο προβληματισμός μου το public, αλλά μια και ουσιαστικά αναφέρεται σε M/s σχέση και όχι σε Ds σχέση περιορισμένου ελέγχου, όπου η υποτακτική έχει δικαίωμα να θέτει όρους και απαιτήσεις μου δημιούργησε κάποιες σκέψεις και θα ήθελα την άποψη σας.

    Αναρωτιέμαι πόσο θεωρείτε σωστό να κρίνει κάποια σκλάβα -όχι bottom όχι sub αλλά σκλάβα- τι είναι σωστό και τι όχι να Κάνει Ο Αφέντης, ποιο τόνο επιτρέπεται να Έχει όταν της μιλά, κ.ο.κ. και να εισηγείται κάτι που αφορά τη δική Του συμπεριφορα?

    Αντιλαμβάνομαι πως μέσα σε μια σχέση περιορισμένου ελέγχου αυτά τα όρια θέτονται εξ΄αρχής και πολύ σωστά γίνεται υποθέτω.
    Σίγουρα ένας Δημοκρατικός Κυρίαρχος, όπως περιγράφεται και στο https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showthread.php?tid=587,
    μπορεί να επιτρέπει κάτι τέτοιο, όπου όπως λέει και το άρθρο «Ο / Η υποτακτικός δεν θέλει ουσιαστικά να παραδοθεί αλλά του / της αρέσει να παίζει πως το κάνει. Αυτά δημιουργούν τους λιγότερο ισχυρούς δεσμούς και σχέσεις. Αυτή είναι η περιοχή που θα βρεί κανείς εκείνους που αναζητούν διασκέδαση, εκείνους που δεν κατανοούν πλήρως ή που δεν έχουν εξερευνήσει τι είναι το D/s και, πιθανόν δεν θέλουν και να το κάνουν, ή τους πραγματικά άπειρους. Εδώ βρίσκει κανείς επίσης και την δραστηριότητα ή η έννοια του «Topping from the Bottom».
    Γιατί για μένα μόνο Topping from the Bottom μπορεί να είναι το να τολμώ να λέω Στον Κύριο μου πως επιθυμώ να μου Συμπεριφέρεται και ποιο τόνο να χρησιμοποιεί όταν απευθύνεται σε μένα…Δηλαδή όπως Λέει και Ο Κύριος μου ποιος τελίκά δίνει διαταγές σ΄αυτή τη σχέση…
    Εσείς πως το αντιλαμβάνεστε? Μπορεί η σκλάβα να κάνει εισηγήσεις που αφορούν την συμπεριφορά Του Αφέντη της?

    Μέχρι τώρα είχα την εντύπωση πως ο σκοπός της σκλάβας μέσα σε Ms σχέση, όπου Του παραδόθηκε, είναι να ικανοποιεί και να ευχαριστεί Τον Κύριο της σε ότι Εκείνος Αποφασίσει και όχι να Του λέει τι Του επιτρέπει και τι όχι θεωρεί σωστό να Κάνει.... Αν της επιτραπεί να κάνει κάποιες εισηγήσεις και να έχει τις απόψεις της σχετικά με πολλά μέσα στη σχέση, αυτό το κατανοώ, αλλα μπορεί αυτό να επεκτείνεται και μέχρι του σημείου όπου η σκλάβα εισηγείται και διαμόρφωση της συμπεριφοράς Του Αφέντη της????

    Συμφωνώ πως ακούγεται πολύ καλό, αν Επιθυμεί Ο Αφέντης να προετοιμάσει τη σκλάβα Του, ως προς το πως Εκείνος Επιθυμεί να συμπεριφερθεί εκείνη μπροστά σε άλλους, όμως έχω την εντύπωση πως αυτό γίνεται για να μπορέσει εκείνη να Τον ευχαριστήσει, αλλά όχι γιατί ανησυχεί για την εικόνα της η ίδια και ούτε γιατί την νοιάζει περισσότερο η άποψη του υπόλοιπου κόσμου, απ΄ την ευχαρίστηση Του Κυρίου της και τη δική του αντίληψη.

    Εξάλλου για να είναι σκλάβα Του δεν σημαίνει πως είναι σίγουρη πως Ο Κύριος της ποτέ δεν θα κάνει κάτι που θα μπορούσε να τη βλάψει? Και το να δημιουργήσει μια άσκημη κατάσταση, που θα μπορούσε να είναι επιβλαβής για τη σκλάβα Του σίγουρα δεν θα ήταν μέσα στα σχέδια Του Αφέντη, Στον οποίο παραδόθηκε, έτσι δεν είναι? Και για να Είναι Ο Αφέντης της δεν σημαίνει πως Εκείνος και μόνο Εκείνος μπορεί να πάρει την απόφαση, όχι μόνο πως Επιθυμεί να συμπεριφέρεται Ο Ίδιος, αλλά και το πως Επιθυμεί να συμπεριφέρεται η σκλάβα Του?

    Πραγματικά περιμένω μ΄ενδιαφέρον τις απόψεις σας.
    Σ/σας ευχαριστώ.  
     
  2. lorelai

    lorelai Guest

    Κατ'αρχήν να πω ότι από δική μου εμπειρία και συνδέοντας αυτό με το άρθρο που παρέθεσε η lara[E-p] για μένα δεν ισχύει το συμπέρασμα των τριών τύπων Κυριάρχων κυρίως γιατί δεν μου κάθεται καλά η οποιαδήποτε κατηγοριοποίηση και επίσης ότι το πως θα συμπεριφερθεί ο Κυρίαρχος στην υποτακτική του είναι θέμα σχέσης, διάθεσης και καταστάσεων ζωής. Μπορεί μια περίοδο ένας Κυρίαρχος να φαίνεται περισσότερο "δημοκρατικός" άλλες πιο "απολυταρχικός" και ούτω καθ'εξής. Αυτό είναι και η απάντησή μου στo ερώτημα της lara[E-p]. Δεν νομίζω ότι μπορούμε με ασφάλεια να πούμε τί είναι σωστό ή λάθος ακόμα και σε θέματα διαδικαστικού, ας μου επιτραπεί η έκφραση, χαρακτήρα.

    Το πόσο ένας Αφέντης θα εκχωρεί το δικαίωμα στην σκλάβα του να κάνει ακόμα και κριτική με τρόπο που δεν βλάπτει ή αλλάζει την μεταξύ τους σχέση επαφύεται στον καθένα. Από την άλλη το να εκφράζει η σκλάβα ανησυχίες για το τί της λέει ο Αφέντης της κάθε φορά να κάνει και ενδεχόμενα δικά της "κολλήματα" για την διεκπαιρέωση μιας διαταγής κατ'ουσία είναι και μία έμμεση κριτική για το πως της συμπεριφέρεται ο Αφέντης της. Από εκεί και πέρα είναι στην κρίση του Αφέντη για το πως θα αντιδράσει πράγμα που αν το χειριστεί καλά δεν νομίζω ότι μειώνει τον εαυτό του απέναντι στην σκλάβα του. Πιστεύω ότι όλα καταλήγουν στο πως θα μεταφερθεί το M/s "πλάνο" σε κάθε κάθε ξεχωριστή M/s σχέση. Σωστό ή λάθος; Δεν τίθεται νομίζω τέτοιο θέμα. Είναι πιο πολύ ο "κατάλληλος" Αφέντης να βρεθεί με την "κατάλληλη" σκλάβα.
     
  3. Kapritsio

    Kapritsio New Member

    Διαβαζοντας και εγω με τη σειρα μου τα προηγουμενα posts, ομολογω για το θεμα που ανοιξατε, πως με καλυπτει απολυτα ο τροπος σκεψης και επιχειρηματων της lorelai και θα συμφωνησω μαζι της !!! Απλα να συμπληρωσω, απο την πλευρα της Αφεντρας που ειμαι, οτι με βελτιωνει πολυ περισσοτερο σαν Αφεντρα (χαρακτηρας, τροπος συμπεριφορας, εκπαιδευση, τεχνικες τιμωριων μεσα σε ενα session, κτλ) η οποιαδηποτε παρεμβαση του σκλαβου μου ! Και οχι μοναχα δεν με μειωνει κατι τετοιο (ή με προσβαλει, ή να το πω πιο απλα με κανει λιγοτερο Αφεντρα), αλλα αντιθετως με ολοκληρωνει απολυτα τοσο στο κομματι του BDSM, οσο και στη σχεση μεσα γενικοτερα !
     
  4. gaby

    gaby Guest

    Αν και συμφωνώ με το post της slv hana στο thread για το D/s δημοσίως, πιστεύω ότι η επέκταση που έδωσε η lara[E-p] είναι πολύ ενδιαφέρουσα.

    Έχει νόημα άραγε «να εισηγηθεί» η οποιαδήποτε γυναίκα στον οποιασδήποτε μορφής ερωτικό σύντροφο πώς η ίδια επιθυμεί να της συμπεριφέρεται εκείνος; Από την προσωπική μου πείρα γνωρίζω ότι η απάντηση θα είναι αρνητική. Το πώς μας συμπεριφέρονται οι άλλοι, ιδίως σε μία στενή προσωπική σχέση δεν είναι θέμα διαδικαστικό (αποδέχομαι εισήγηση) αλλά βαθιά υπαρξιακό (είμαι, γίνομαι, αισθάνομαι, θέλω, χρειάζομαι, φοβάμαι). Άλλωστε, το ότι δεν μπορείς να αλλάξεις έναν άντρα, είναι κάτι που το γνωρίζουν όλες οι γυναίκες είτε τις έχει αγγίξει το D/s είτε όχι.

    ‘Οπως το αισθάνομαι, από τη στιγμή που μία υποτακτική έχει μπει σε μία διαδικασία σταδιακής εκχώρησης ελέγχου σε κάποιον Κυρίαρχο αποδέχεται και τους τρόπους Του απέναντί της. Αυτό ασχέτως αν είναι υποτακτική σε αρχικό στάδιο ή έμπειρη σκλάβα. Άλλωστε, όπως πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου, είπε και η slv hana ....

    Αυτό δεν το λέω ως «δόγμα» και δε νομίζω ότι η υποτακτική πρέπει να είναι doormat, δηλαδή χαλί να την πατήσει {κάθε στιγμή και σε οποιεσδήποτε συνθήκες  } ο Κυρίαρχος.

    Το λέω επειδή όταν η υποτακτική εκχωρεί λίγο λίγο τον έλεγχο, αλλάζουν οι ανάγκες και οι αντιδράσεις της σε σχέση με την vanilla ερωτική της προσωπικότητα. Ενδεχομένως, πράγματα που να ήταν αδύνατο να ανεχθεί ως vanilla π.χ. ότι «της μίλησε σκληρά», να έμαθε να τα αποδέχεται πολύ καλά στο D/s και να τα αισθάνεται ακόμα και ως έναν κώδικα επικοινωνίας ή ένα τρυφερό ερωτικό χάδι... Το πιθανότερο είναι ότι για να φτάσει σε αυτό το σημείο η υποτακτική έχει καταβάλει κόπο και έχει δοκιμάσει την υπομονή του Κυρίαρχου, αλλά... για Ο/όσους διαβάζουν αυτό το thread τουλάχιστον, αξίζει αυτός ο κόπος.

    Η γνώμη μου είναι ότι καλό θα ήταν η υποτακτική, με σωστό και αποδεκτό για τη σχέση Τ/τους τρόπο, να δείξει στον Κυρίαρχο ποιά συναισθήματα της προκάλεσαν οι τρόποι Του. Χωρίς να Τον κρίνει ή να Τον αμφισβητήσει ή να προσπαθήσει να Τον αλλάξει. Απο κει και πέρα, είναι θέμα του Κυρίαρχου...

    Πριν από λίγο καιρό, ένας συνάδελφός μου, που έχει μεγάλο ταλέντο στο να προξενεί βαθύ, φόβο σε αυτούς που τον βλέπουν από κάτω προς τα πάνω, μάλωνε την ηλικίας 3 χρονών κόρη του. Γερός τσακωμός, η μικρή ηττημένη έκλαιγε γοερά μπροστά του. Αρκετά άγρια και απειλητικά της λέει «σταμάτα αμέσως να κλαίς, πώς είσαι έτσι!». Το μωρό, διαλυμένο από τo παράπονο, σταματάει στιγμιαία, σκέφτεται λίγο και μετά, πατάει μπροστά το ένα του ποδαράκι, με την πάνα, και του λέει: «Α, σε παρακαλώ πολύ! Ως άνθρωπος και ως γυναίκα έχω το δικαίωμα να κλάψω αν έχω στενοχωρεθεί» Και συνέχισε το κλάμα.

    Πώς Σ/σας φαίνεται η τοποθέτηση της μικρής {χωρίς το «Α, σε παρακαλώ πολύ!», εννοείται  }; Έχει θέση στο D/s;
     
  5. carissa[L_T]

    carissa[L_T] Contributor

    Η κατηγοριοποίηση των Dom ή Mastrers με βρίσκει κάπως προβληματισμένη. Είναι πολύ γενικές κατηγορίες και συμφωνώ με την lorelai πως οι συμπεριφορές καθώς και οι απαιτήσεις μπορεί να αλλάξουν και συνήθως αλλάζουν.
    Σίγουρα ένας Κυρίαρχος έχει μια γενική γραμμή να ακολουθήσει και αυτό έχει να κάνει άμεσα με το ποιός είναι, τι θέλει και τι επιδιώκει. Όμως οι σχέσεις δεν είναι κάτι μασίφ, οι άνθρωποι οι ίδιοι δεν είναι κάτι οριοθετημένο. Αλλάζουν, μεταβάλλονται επηρεασμένοι από διάφορες παραμέτρους.

    Θα μου επιτραπεί μια καλοπροαίρετη σύγκριση μεταξύ της slv_hana και της lara[E-p] την οποία κάνω χαμογελώντας νοσταλγικά. Σαν τρίτος όπου προσπαθώντας να τις δώ σαν κάποιος που δεν γνωρίζει τίποτα για εκείνες, άνετα μπορώ να καταλήξω πως είναι δύο σκλάβες σε διαφορετικά σημεία της ίδιας διαδρομής και προχωρώ της σύγκριση συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό μου (εδώ κολλάει το προαναφερθέν χαμόγελο).

    Πολλές φορές στην αρχή της σταδιοδρομίας μου ως σκλάβα, είχα άποψη για το πως πρέπει να φέρετε ένας Αφέντης. Ακόμα έχω αλλά έχει περιοριστεί κυρίως στην ποιότητα του ανθρώπου και σε πολύ γενικές συμπεριφορές. Πχ αδυνατώ να δω σαν Μάστερ κάποιον που εκλιπαρεί την σκλάβα Του για να κάνει κάτι... Για να συνεχίσω όμως, τότε, είχα κάποιο πρότυπο και όποιος παρέκλινε από αυτό έτρωγε σκληρή κριτική ή και απόρριψη.

    Σήμερα, μετά από 6 χρόνια πορίας, στάθηκα τυχερή και με δέχθηκε Ο Κύριος μου για σκλάβα Του αλλά η επιτυχία είναι κυρίως δική Του, όχι γιατί μοιάζει τόσο με το πρότυπο που είχα αλλά γιατί κυριάρχησε αντ’ αυτού, δημιουργώντας μου νέες οπτικές, πιο σφαιρικές και μαζί Του προχώρησα μερικά βήματα παραπέρα.
    Έφθασα εκεί που αναφέρει η lara, να αποδέχομαι την όποια συμπεριφορά θέλει Εκείνος να βγάλει ανά πάσα στιγμή. Άλλωστε αφήνοντας σε Εκείνον τις επιλογές περί συμπεριφοράς κλπ έως τώρα μόνο κερδισμένη έχω βγεί, οπότε καταλήγουμε στην εμπιστοσύνη προς την κρίση Του.

    Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως οι πεποιθήσεις μας επίσης αλλάζουν. Συνήθως μια υποτακτική υιοθετεί τις απόψεις Του Κυρίαρχου της εφ’οσον Αυτός γίνεται το πρότυπο της και την διδάσκει. Φυσικά για να υιοθετήσει αυτές τις απόψεις πρέπει και κάπου να τις θεωρεί σωστές. Είναι πολύ πιθανό η αποδεκτή από την slv_hana συμπεριφορά ενός Μάστερ να είναι η γραμμή που έχει υιοθετήσει και αναλύσει σε εκείνη Ο Κύριος της. Αλλά ακόμα και εάν δεν είναι, δηλώνοντας τι θεωρεί εκείνη αποδεκτό δίνεται η ευκαιρία στον Κυρίαρχο της να διορθώσει τυχών σφάλματα πχ έκφρασης, εάν και εφ’οσον Εκείνος κρίνει πως έτσι πρέπει να γίνει.

    Μια από τις πιο διεδωμένες αρχές στο D/s ή ακόμα και στο M/s είναι το....
    «η σκλάβα μπορεί να πεί τα πάντα αρκεί να τα πεί με τον σωστό τρόπο».
    Έχουν υπάρξει φορές που έχω προτίνει Στον Κύριο μου κάποια πράγματα που έχουν να κάνουν ακόμα και με την συμπεριφορά Του. Το έχω κάνει με τον τρόπο που περιμένει από μένα να το κάνω και το έχω κάνει γιατί μου το ζήτησε. Νομίζω πως εκεί κάπου είναι και η χρυσή τομή. Εάν δεν είχα το ελεύθερο πολύ απλά δεν θα εξέφραζα άποψη. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχω άποψη και σίγουρα Ο Κύριος μου το γνωρίζει από πρώτο χέρι. Απλώς είναι στο δικό Του χέρι να την εκφράσω ή όχι.

    Να κάτι που έμαθα σχετικά δύσκολα. Ως σκλάβες δεν έχουμε κανένα μα κανένα δικαίωμα εάν δεν μας έχει δοθεί από Τον Κύριο μας. Αν δεν θέλει να κλάψουμε άσχετα αν έχουμε στανχωρεθεί του θανατά, θα δαγκωθούμε για να συγκρατήσουμε τα δάκρυα μας και θα τραγουδήσουμε τα στρουμφάκια από μέσα μας,. Θα πρέπει να έχει κάποιον πολύ καλό λόγο που δεν θέλει να δώσουμε αυτήν την διέξοδο στον πόνο μας.
     
  6. DreamMaster

    DreamMaster Regular Member

    Μια σχέση ανάμεσα σε 2 ή περισσότερους ανθρώπους είτε αυτή είναι M/s, D/s, vanilla, σοκολάτα ή αγριοκέρασο, whatever - είναι μια δυναμική συντονισμένης επικοινωνίας.

    Μια απλοϊκή κατάσταση συντονισμένης επικοινωνίας είναι το ραδιόφωνο. Ανά πάσα στιγμή, ένας δέκτης συντονίζεται με έναν πομπό και λαμβάνει. Οι ανθρώπινες, διαπροσωπικές, σχέσεις είναι ευτυχώς ή δυστυχώς πιο περίπλοκες.

    Στο επίπεδο Μ/s που συζητάτε, αν εξαιρέσουμε τον κομπλεξικό μικροτσούτσουνο τσόγλανο που μπορεί να γνωρίσετε μεθυσμένες στο μπαρ και ο οποίος όλο το πρωί τρώει κράξιμο από την διευθύντριά του και το βράδυ πόρτα από την ανοργασμική γυναίκα του, οπότε είναι “αναμενόμενο” να ψάχνει μια –συνήθως στρουμπουλή - να του κάτσει να την βουρδουλίσει, όσοι βρίσκονται κοντά στην έννοια του Κυρίαρχου ενδιαφέροντα απίστευτα πολύ για την μεγιστοποίηση της βιωματικής (όχι μόνο της σεξουαλικής) απόλαυσης της υποτακτικής τους. Γιατί αντανακλά πάνω τους, στην απόλαυση και την αυτοεκπλήρωσή τους.

    Κάποτε, με ρώτησε κάποια "ποιό ακριβώς είναι το βίτσιο σου;" Της απάντησα, "να σε βλέπω να κερδίζεις την ηδονή σου". Ας διαβαστεί (και) μεταφορικά.

    Σας βεβαιώνω ότι κι αν έχεις κατορθώσει να μην τρέμει το χέρι σου όταν αγγίζεις μια γυναίκα έτσι, σίγουρα τρέμει το μυαλό σου. Όταν έχεις πάρει μια ευθύνη, το έχεις κάνει με γνώση ότι πρέπει να την φέρεις εις πέρας. “Εις πέρας”, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Έχεις κάπου να την περάσεις την υποτακτική σου. Απέναντι.

    Εκ των παραπάνω συνάγεται ότι η επικοινωνία πρέπει να είναι αμφίδρομη για καλύτερο συντονισμό. Το αν θα είναι λεκτική ή όχι και ποιά δικαιώματα έκφρασης θα δωθούν για να βελτιωθεί ο συντονισμός είναι μάλλον ζητήματα ιδιοσυγκρασίας προσώπων και σχέσεων. Για να μην πω “αισθητικής” που είναι και η αγαπημένη μου λέξη-ομπρέλα 

    Άφησα για το τέλος το “δυναμική”. Δεν ξεφεύγει αυτή η σχέση από τον κανόνα όλων των άλλων σχέσεων: εξελίσσεται δυναμικά. Συχνά, επειδή είναι “οριακού τύπου” σχέση, νομίζουμε πως αν ξεκαθαρίσουν οι κανόνες από τον Κυρίαρχο, γίνουν κατανοητοί και παγιωθούν έχει ολοκληρωθεί. Αλλά τότε δεν έχει ολοκληρωθεί. Έχει πεθάνει!

    Για παράδειγμα, στην αρχή, είναι λογικό να κλείνεις το κανάλι επικοινωνίας του υποτακτικού ατόμου, αφού θα σου βγάλει μόνο άρνηση και αυτήν την άρνηση ακριβώς είναι που θέλεις να διαλύσει μέσα του. Το να την εκφράζει, νομίζω, δεν τον βοηθά. Την κάνει αποκούμπι σε έναν φαύλο κύκλο αυτο-αμφιβολίας. Αργότερα ξανανοίγεις το κανάλι. Άλλοτε πολύ, άλλοτε λίγο. Αλλά πάντα μέσα στην δυναμική εξέλιξη της σχέσης.

    Εχεις όλα τα δικαιώματα που σου έχουν δωθεί, δηλ. όλα όσα έχεις κατακτήσει. Όταν μπήκες σε μια τέτοια σχέση τα εκχώρησες όλα τα δικαιώματα. Και αυτό. Κάποια, τα κατακτάς πίσω μέρα με την ημέρα. Μαζί, ιδανικά, θα πρέπει να έχεις κατακτήσει και τους προβλεπόμενους τρόπους αντίδρασης.
     
  7. Master_Spiler

    Master_Spiler Contributor

    Θα συμφωνήσω με τη lorelai και την carissa σχεδόν σε όλα τα σημεία, θέλω να σταθώ όμως σε 2 βασικά πράγματα:
    1. Γιατί να κατηγοριοποιήσουμε τους Κυρίαρχους/Αφέντες; Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και η συμπεριφορά του διαφέρει ανά πάσα στιγμή... μπορεί τη μια στιγμή να είναι δημοκρατικός και την άλλη τελείως αυταρχικός. Ο Αφέντης δε θα έπρεπε να διαφέρει από αυτό το πρότυπο, καθώς εφ'όσον μια σκλάβα μπορεί και πραγματοποιεί τις επιθυμίες του χωρίς γκρίνιες, ιστερίες, κλπ. μπορεί να της εκχωρήσει περισσότερες ελευθερίες, αλλά όταν δεί οτι το παρατραβάει το σχοινί να τις αφαιρέσει από τη σκλάβα.
    2. Τα όρια μπορούν να τεθούν από την αρχή της σχέσης όταν και οι δύο εμπλεκόμενοι έχουν κάποια εμπειρία πάνω στο αντικείμενο, τι γίνεται όμως όταν δεν υπάρχει η απαιτούμενη εμπειρία από τη μια μεριά; Στην τελική υπάρχει και το κλασσικό πια στις M/s σχέσεις, η σκλάβα είναι ιδιοκτησία του Αφέντη εφ'όσον δεν υπάρχει κάποιο συμβόλαιο.
     
  8. DeSade

    DeSade Owner of evelin

    Σχετικα με τα αρχικα ερωτηματα της lara[E-p] Εχω την αισθηση πως τα συμπεριφορικα πρωτοκολλα ειναι αρτηριοσκληρωτικα και δεν επιτρεπουν στους συμμετεχοντες σε μια M/s σχεση να εκφραστουν αυθορμητα. Μια ατελειωτη σειρα απο πρεπολογίες που δεν λαμβανουν υποψη την ιδια την ανθρωπινη φυση και τα χαρακτηριστικα της. Το κυριοτερο απο αυτα ειναι οτι η ανθρώπινη φύση δεν δεσμευεται απο τα πρεπει κανενος και τις επικτητες του ηθικες αξιες.Αν καποιος θελει να εκφραστει με τον οποιοδηποτε τροπο ειναι δικαιωμα του και θα το κανει. Και θα κανει και προτασεις η υποδειξεις οπως η slv hana .Η ανθρωπινη φυση δεν περιοριζεται στους κανονες και τα πρωτόκολλα καμμιας "αυθεντιας".
    Οι διαχωρισμοι Dom-Master εχουν νοημα πιστευω οσον αφορα τον τυπο της κυριαρχιας δηλαδη part time η lifestyle καθως και το αν υπαρχει η δυνατοτητα να τεθουν ορια η οχι και τιποτε περισσοτερο απο αυτο. Το εν λογω post με τους διαχωρισμους το βρισκω υποκειμενικο , αυθαιρετο και απαξιωτικο για μια μερίδα Κυριαρχων διοτι τους αποκαλει " εκείνους που αναζητούν διασκέδαση, εκείνους που δεν κατανοούν πλήρως ή που δεν έχουν εξερευνήσει τι είναι το D/s και, πιθανόν δεν θέλουν και να το κάνουν, ή τους πραγματικά άπειρους." Ποτε ακριβως ανακαλυφθηκε ο χαρτης του bdsm και καποιοι μιλουν για την εξερευνηση του ? και ποτε επινοηθηκε η κλιμακα κατανοησης και εβαθυνσης του bdsm για να δουμε ποσο σκοραρει ο καθε ενας απο εμας? Ο συγγραφες του εν λογω αρθρου ειναι αλλος ενας που χρησιμοποιει την ιδιοτητα του για να θεωρησει εαυτον ανωτερο απο τους αλλους που δεν εχουν "εμβαθυνει" οπως αυτος. Αλλος ενας που κρινει τους αλλους με αυθαιρετα κριτηρια μα το μονο που καταφερνει ειναι να εκτιθεται ο ιδιος με την υπεροψια του.
    Και τελος για το ερωτημα που θετει η tender_lilly. Διαβασα αποψεις που λενε πως οι αυθρομητες συναισθηματικες αντιδρασεις οπως το κλαμα καθοριζονται και ελεγχονται οσον αφορα την εκδηλωση τους απο τον Κυριαρχο του οποιου ειναι αναφαιρετο δικαιωμα να σταματησει την εκδηλωση αυτη η να την αναβαλλει.
    Ο εγκεφαλος , το υποσυνειδητο, οι συναισθηματικες μνημες η οτιδηποτε αλλο μεσα στο σωμα της υποτακτικης επελεξε τον τροπο της συναισθηματικης εκτονωσης του κλαματος για την διατηρηση της ψυχικης ισσοροπια της υποτακτικης . Η ιδια η φυση ενεργοποιει αυτον τον μηχανισμο χωρις να λαμβανει υποψη κανεναν κανονα και κανεναν ανθρωπο. Αν παρολα αυτα υπαρχει Κυριαρχος που πιστευει οτι μπορει να αντιταχθει
    στην ανθρωπινη φυση και ουσιαστικα Εκεινος ξερει ποτε χρειαζεται να γινει η εκτονωση και ποια θα ειναι αυτη και αν θα γινει ενω η φυση οχι και δινει την αναλογη εντολη τοτε μου ερχονται στο μυαλο μερικες λεξεις. Υπεροψια, Υβρις, Arrogance.
    Ουσιαστικα δεν μπορεις να ανακοψεις την συναισθηματικη αντιδραση οποια και να ναι με οποιαδηποτε εντολη. Βλεπετε υπαρχουν και οι ψυχοσωματικες αντιδρασεις. Δεν εκλαψες οταν το σωμα σου το ζητουσε απεγνωσμενα? Παρε λοιπον μερικα απο τα ακολουθα ψυχοσωματικα προβληματα ( η λιστα ειναι ενδεικτικη υπαρχουν εκατονταδες αλλα)
    κραμπες, πονοκεφαλοι, πονοι στη μεση , σπαστικη κολλιτιδα , νευρωση στομαχου,ψωριαση, βρογχικο ασθμα,υπερταση , ημικρανιες, Υπερ και υπο θυρεοειδισμος ιδιως σε περιπτωσεις καταπιεσμενης θλιψης κ.α
     
  9. carissa[L_T]

    carissa[L_T] Contributor

    Έχοντας καταφέρει με επιτυχία να οδηγείς την σκλάβα σε μονοπάτια απόλυτα ελεγχόμενα από σένα, όταν η επιτυχία στηρίζεται ακόμα και στην συναισθηματική εξυγείανση της σκλάβας μέσω του ελέγχου των ίδιων της τον συναισθημάτων, δικαιολογώ και αποδέχομαι μην πω και πως προσδοκώ αυτήν την αιτιολογημένη αλαζονεία. Η ύβρις συνήθως φωλιάζει στην ημιμάθια, στην καταχρηστική χωρίς ουσιαστικό έλεγχο επιβολή.
    Ο επιτυχημένος έλεγχος των συναισθημάτων μιας σκλάβας παρέχει και αντίβαρα δίνοντας ανάλογες διεξόδους και παρέχοντας την πολύτιμη ηρεμία. Ο στόχος είναι η ισορροπία της σκλάβας.
    Πολύ καλύτερα διατυπωμένο από μένα.
     
  10. lorelai

    lorelai Guest

    Για το συγκεκριμένο που ανέφερε η tender lilly έχω να πω ότι δεν το κατατάσσω σαν κάτι που ταιριάζει ή δεν ταιριάζει στο D/s γιατί όπως και θα συμφωνήσω με τον DeSade μιλάμε για την κυριότερη ίσως μορφή ψυχολογικής εκτόνωσης. Οσες φορές σφίχτηκα για να μην κλάψω είδα ότι ένιωθα έναν ανεξέλεγκτο εκνευρισμό και έναν κόμπο στο λαιμό μου που σχεδόν με έπνιγε. Ενιωθα πως ότι και να κάνει εκείνη την στιγμή ο Κυρίαρχός μου δεν υπήρχε κάτι που μπορούσε να με ανακουφίσει και γιατί άλλωστε; Για μένα τουλάχιστον τέτοιου είδους εκτόνωση είναι σημαντική και τολμώ να πω πως δεν αφήνω κανέναν να με περιορίσει στην έκφρασή της. Δεν έχω συναντήσει κανέναν Κυρίαρχο ακόμα που να ξέρει ότι τη στιγμή που έχω ανάγκη να κλάψω θα μπορούσα με την βοήθειά του να ξεπεράσω αυτό τον τρόπο έκφρασης και να ελέγξω τον εαυτό μου. Μα γιατί; αυτό άραγε θα ήταν και το ιδανικό τεστ για να κρίνει τον βαθμό υποταγής μου; είναι άραγε απαραίτητο; Να σας πω την αλήθεια εκείνη την στιγμή θέλω έναν Κυρίαρχο που θα μ'αφήσει να εκτονωθώ και μετά θα δείξει προθυμία να συζητήσει το τι με οδήγησε στο να κλάψω. Με άλλα λόγια, εκείνη τη στιγμή δεν θέλω κάποιον να κυριαρχήσει πάνω μου αλλά θέλω κάποιον που θα αφουγκραστεί την ανάγκη μου και θα με αφήσει να την εκτονώσω όπως το σώμα μου ξέρει καλύτερα.
     
  11. carissa[L_T]

    carissa[L_T] Contributor

    Μάλλον παρεξηγήθηκαν κάποια από τα λεγόμενα μου ή άφησα να εννοηθεί πως το κλάμα είναι κάτι που αποτρέπει Ο Κυρίαρχος σε μια M/s σχέση. Ας το διορθώσω λοιπόν.
    Το κλάμα για τις σκλάβες είναι το πιο βασικό μέσο εκτόνωσης και Ο Κυρίαρχος το γνωρίζει καλά. Αλλά όπως και κάθε τι άλλο σε μια σκλάβα, το κλάμα της είναι κάτι που έχει δικαίωμα να ορίσει Ο Κυρίαρχος Ο οποίος συχνά θα εκμεταλευθεί την εκτόνωση αυτή προς όφελος της σκλάβας.
    Έχω κάποιες φορές την εντύπωση πως Ο Κυρίαρχος σε μια M/s σχέση αντιμετωπίζεται από τους υπολοίπους που ασχολούνται με το BDSM αλλα σε άλλους είδους σχέσεις σαν ένας ανεγκέφαλος τύρανος με αδικαιολογητη αλαζονεία και έπαρση που εκμεταλευται την ιδιότητα του για να πάρει μόνο ή απλώς για να αυτοεπιβεβαιωθεί, εις βάρος ανυποψίαστων θυμάτων.
    Εάν αυτό είναι που βλέπουν κάποιοι στην ιδιότητα Του Master θα πρότεινα να το επανεξετάσουν γιατί αυτές οι ιδιότητες είναι που κάνουν κάποιον κρετίνο και όχι Master.
     
  12. lorelai

    lorelai Guest

    Δεν παρεξήγησα αυτό που είπες. Απλά είπα την γνώμη μου με βάση το πως είμαι και το τι έχω ζήσει. Θεωρώ ότι κάποιοι τρόποι έκφρασης είναι καλό να μην ελέγχονται ή να μην ορίζονται και κατ'επέκταση περιορίζονται. Ούτε βλέπω τους Masters ως κρετίνους. Εξετάζω συμπεριφορές και όχι ιδιότητα.