Ελένη

Γιατί να θυμώσω λίλυ μου;
Ο αγαπημένος μου με κάνει περήφανη κάθε μέρα και κάθε στιγμή. Και για μια φορά ακόμα με την απάντηση του;-)

 

Αν δεν σε συμπαθούσα θα απαντούσα ως κάτωθι:

«Δεν έχεις παρά να δοκιμάσεις την τύχη σου, ως άλλη Λενιώ, ούσα κάτω από την «αγάπη» του ...Πέτρου. Και τότε σου υπόσχομαι να μην είμαι καθόλου θεωρητικός. Θα εφάρμοζα μάλιστα την πρώτη τακτική που παρουσίασα. Αυτή με τα χαστούκια. Είναι πολύ πειστικά ξέρεις.»

Μα σε συμπαθώ. Σε συμπαθώ τόσο που και μόνο που το σκέφτομαι ....χαμογελώ.

 

μερσί για την έμμεση πρόταση, μα δεν παίζω τυχερά παιχνίδια μηδέ στο D/s, μηδέ στην αγάπη, Κύριε φον Κλαιστ <χ>

... κι εγώ σας συμπαθώ...

την καλησπέρα μου γιατί πρέπει να φύγω <χ>

 

Ε δεν έχω άλλο τρόπο να σε πείσω.
Λυπούμαι μόνο για την τρώση της αξιοπιστίας μου.

Καλά κάνεις και δεν παίζεις τυχερά παίγνια στο d/s και την αγάπη. Παίξε λόττο...λιγότερο άγχος, περισσότερα κέρδη.

 

@ female
Όχι, καθόλου προσβλητικό δε μου ακούγεται. Μονάχα ο φοβισμένος, ο έχων ανασφάλεια, κρύβει την όποια ευαισθησία του. Την οποία επ' ουδενί δε θεωρώ αδυναμία. Είναι κάποιοι άντρες που δεν πληγώνονται από τίποτα, άτρωτοι όχι λόγω αναισθησίας μα συναισθηματικής αυτάρκειας, μονιάδες τους κράζουν συνήθως. Και ξανοίγουν από το ύψος που κάθονται τους αδύναμους όχι με έπαρση μα με αγάπη και τρυφερότητα.

@ tender lilly
Πρώτα λάβε υπ' όψιν τα παραπάνω. Μετά σκέψου ότι όποιος λογάται άντρας έχει απόλυτο αυτοέλεγχο και δεν ξεπέφτει της θέσης του. Όπερ μεθερμηνευόμενο, ακόμη κι αν πρόσκαιρα ερωτευθεί γυναίκα που δεν εκτιμά ουδόλως θα επιρρεασθεί η συμπεριφορά του. Μετά θα μείνει η αγάπη, διότι ο ανέρειστος έρωτας φθίνει και οι καπετάνιοι δεν βαστούν ποθές κακοσύνη- γιατί άλλως τε; ποιός μπορεί να τους πληγώσει; Κατάλαβες, βιόλα μου; Ισχύει ότι έγραψες σαν ενδεχόμενα μα δίχως τις προεκτάσεις του ή συνέπειες. [Ακόμη και για την επιθυμία δίχως θαυμασμό αμφιβάλω, άμα περάσομε έναν ικανό αριθμό δεν αρκούν τα όποια θέλγητρα δίχως ψυχικές αρετές- όπως τις αντιλαμβάνεται καθένας. Εννοώ για κάτι βαθύτερο, όχι για δυαδική (ή ομαδική) οριζοντίωση.]

 

Απάντηση: Ελένη

Χμμμμ...προς το παρόν θα ξαναπώ...
"μηδενός προ του τέλους μακάριζε"!
Αφήστε να τελειώσει η ιστορία και θα απαντήσω διεξοδικά και με μεγάλη χαρά σε όλες τις επικρίσεις σας...
Αύριο Παρασκευή το τέλος...

 

WoW !!!   

Νομίζω ότι αυτό τα λέει ΟΛΑ

Εύγε Χάινριχ!! Τέλειο!!

PD

 

Re: Απάντηση: Ελένη

Θαν έχει ασφαλώς ενδιαφέρον η θέση σου στα όσα έχουν γραφθεί σχετικά.
Πάντως τα δικά μου σχόλια- και θέλω να πιστεύω των υπόλοιπων επίσης- δεν είναι επί προσωπικού.

 

Απάντηση: Ελένη

Πήγα στο δωματιό μου να ετοιμαστώ.
Μπήκα στο μπάνιο και άρχισα να ξυρίζομαι. Είδα την φάτσα μου στον καθρέφτη και ενώ θα έπρεπε να πανυγηρίσω για την πανηγυρική μου κατάκτηση (όπως τα λιγούρια στα bar ε PD?), με κοίταξα και με μούτζωσα.
"Μπράααααααβο μαλάκα" μου είπα.
"Εγινες και γαμίκος τώρα ξεφτίλα"....
Πόσο θα ήθελα εκείνη τη στιγμή να μπορούσα να με δείρω.
Θα μου πείτε τώρα τι μας λες, πρώτα γαμάς μια χαρά και μετά πονάς μια χαρά?
Επειδή ο τύπος μου δεν ήταν και όυτε θα γίνει ποτέ ο τύπος του μπακουριού που ψάχνει,
και γενικά είμαι "ήσυχος" άνθρωπος σε αυτά τα θέματα, είχε αρχίσει μια επανάσταση, για την οποία θα συζητήσω στο τέλος.
Πάντως το μόνο σίγουρο ήταν ότι σωματικά και οργανικά ένοιωθα μια ικανοποίηση, αλλά ψυχικά ένοιωθα ένα κενό.
Ετοιμαστήκαμε και συναντηθήκαμε στο lobby για να πάμε στο ραντεβού μας.
Στο δρόμο αμίλητοι. Φτάσαμε, κάναμε ότι κάναμε, ομολογώ ότι πάλι θαύμασα την άνεσή της,
και αφού πήγαμε όλοι μαζί και φάγαμε με την εταιρεία περάσαμε από το ξενοδοχείο, τα μαζέψαμε και πήγαμε στο αεροδρόμιο για να πάρουμε το αεροπλάνο της επιστροφής.
Νυχτερινή πτήση, οι περισσότεροι κοινόντουσαν, 2 μαλακισμένα έπαιζαν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι ντίγκι-ντίγκι-ντίγκι δεν βρέθηκε κανείς να τους πει "άντε πέστε για ύπνο βρε ηλίθια που ενοχλείτε 180 άτομα εδώ πέρα" αλλά δεν μίλησε κανείς.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μιλούσαμε χαμηλόφωνα, είμαστε σε airbus 320 για όσους ξέρουν με σειρές 2-5-2 και καθόμαστε μαζί σε μια δυάδα.
Το λέω αυτό γιατί ήταν πιο εύκολο να μιλάμε.
Ανοίξαμε το laptop και κάναμε μια μικρή ανασκόπηση του ταξιδιού συμπληρώνοντας κατά βάση τα σημαντικότερα σημεία και το τι έπρεπε να θυμόμαστε.
Κάποια στιγμή έγραψε στο πληκτρολόγιο "Ευχαριστώ"
"Τι ευχαριστείς" την ρώτησα.
"Σσσσσσσ" έκανε με νόημα και έδειξε το laptop γράφοντας "κοίθτα εδώ και μη μιλάς απλά γράψε"
"Ωραίος διάλογος" σκέφτηκα.
"Σε ρώτησα τι ευχαριστείς" έγραψα.
"Αν δεν μπορείς να καταλάβεις τότε ή με δουλεύεις ή είσαι ηλίθιος"! έγραψε.
Την κοίταξα άγρια και ήμουν έτοιμος να αγνοήσω την "ησυχία" του αεροπλάνου και να γίνουμε εκεί μέσα από δυό χωριά.....
"δε μας χέζεις καημένη"...ψιθύρισα και μια αγκωνιά στο πλευρό μου έκοψε την ανάσα.
"Σ' ευχαριστώ που με επιβεβαιώσες" "Σ' ευχαριστώ που με έκανες να επιβεβαιώσω την γνώμη μου για εσένα" είπε
"Και ποια είναι η γνώμη σου για εμένα?" έγραψα ρωτώντας.
"Είσαι σκληρός και δεν έχεις μάτια να δεις αλλού. Είσαι πάντα υπεράνω και δεν μπορεί τίποτα να σε κάμψει. Είσαι κολλημένος με μια γυναίκα και δεν μπορεί τίποτα να σε κάνει να λοξοδρομήσεις"
"Μα λοξοδρόμησα ήδη" έγραψα.
"Αν δεν το ήθελα δεν θα γινόταν" απάντησε.
"Ωραία, το κέρδισες το στοίχημα λοιπόν, θα πάς αύριο στο γραφείο να πεις ότι κορίτσια ο βράχος κάνει καλό γαμήσι για να με κάνεις ρόμπα ε? Εντάξει, όπως νομίζεις...ίσως να μου αξίζει που σαν μαλάκας έκατσα να κάνω με εσένα τέτοια κατάσταση."
"Μα τώρα είσαι τόοοοοοσο μαλάκας ή μας το παίζεις?" έγραψε και συνέχισε
"Ακου να σου πω κάτι να τελειώνουμε. Η γνώμη για εσένα είναι προσωπική και δεν είμαι κυρά κατίνα να κάθομαι και να συζητάω για το αν μπορώ να σε καταφέρω να με πηδήξεις ή όχι με τις μαλακισμένες του γραφείου. Βρέθηκα σε μια στιγμή για την οποία δεν έχεις εσύ ευθύνη. Είμαι πολύ μικρή για να μπλέξω σε καταστάσεις με "αγάπη μου και μορό μου θέλω να σε παντρευτώ" και τα ξερατά αυτά. Θέλω να κάνω τη ζωή μου να βγώ να είμαι ελεύθερη να μην πιέζομαι και τώρα δεν το κάνω αυτό"
Την σταμάτησα και της ψυθίρισα στο αυτί... "Πέτρος. ε? σου λέει κάτι? τι κάνεις εκεί τότε τόσο καιρό? Μη με δουλεύεις τώρα κοριτσάκι!"
Μειδίασε και έγραψε."Πέτρος= Πέτρος. αστον ήσυχο τώρα. απλά καλύπτει κάποιες ανάγκες μου. οχι στο Sex όμως ε? αυτό φάνηκε νομίζω χαχαχαχαχα"
"Καλά μαλακίες λες. Εσύ το διατυμπανίζεις ο Πέτρος και ο Πέτρος και αμάν πια ο Πέτρος" είπα.
"Το να διατυμπανίζω τον Πέτρο και τον κάθε Πέτρο είναι κάτι το οποίο στο μπουρδέλο που δουλεύω με βοηθάει να μη την πέφτουν οι πεινασμένοι."
"Την αλήθεια με τον Πέτρο την έμαθες χθες βράδυ. Με τον Πέτρο ποτέ δεν ένοιωσα κάτι παραπάνω από μια συμπάθεια έντονη. Είτε σ'αρέσει είτε όχι"
"Αυτός όμως σε αγαπάει ε?" έγραψα
"Δεν του ζήτησα κάτι τέτοιο, μόνος του το έκανε!" είπε
Πριν προλάβω απο το σοκ να πω ότι λέει ασυναρτησίες συμπλήρωσε...
"Ακου να σου πω γιατί όλα έχουν ένα όριο. Δες το πιο απλά. Μου αρέσεις εμφανισιακά και είσαι ο μόνος που δεν μου έχει κάνει πρόταση στο γραφείο. Οι προτάσεις αυτές του στυλ "θες να βγούμε" σημαίνουν "θες να σε γαμήσω". Θα σου ήταν πολύ εύκολο να μου την πέσεις γιατί είμαστε και πιο κοντά από τους άλλους και μιλάμε για πολλά θέματα.
Ε λοιπόν δεν μου έκανες πρόταση παρόλο που σε καταλάβαινα ότι με γουστάρεις.
Μην πεις όχι. Μπορεί να μη είχες πρόθεση αλλά όχι ότι δεν σου αρέσω σαν γυναίκα?
Αποφάσισα να την κάνω εγώ. Ηθελα να γαμηθώ μαζί σου και μόνο που αναφέρω την λέξη αυτή τρελλαίνομαι. Πήρα το ρίσκο να με πετάξεις έξω με τις κλωτσιές και την άλλη μέρα να λες σε ολη την εταιρεία "ηρθε η πουτάνα και μου την έπεσε, αν και πιστεύω ότι δεν θα το έκανες, αλλά ποτέ δεν ξέρεις". (Δεν θα το έκανα, έχει δίκιο, αλλά δεν της το είπα).
Πήρα το ρίσκο της απόρριψης γιατί είσαι αλλού και φαίνεσαι κολλημένος. Σε τελευταία ανάλυση αν δεν σου άρεσε συγγνώμη και παράτα με. Δεν σου ζήτησα να με ερωτευτείς ούτε και να με παντρευτείς!"
"Ωπα ρε Ελενίτσα! για σιγά. Τι θέλεις να πεις δηλαδή? Οτι είμαι το στοίχημά σου?
"Βάλαμε στοίχημα να το κάνουμε να ξεκαβλώσουμε και μετά όλα μέλι γάλα?"
"Είσαι χυδαίος" έγραψε!
Κούνησα το κεφάλι και έκανα να γυρίσω απ την άλλη. Με είχε νευριάσει πραγματικά.
Ενοιωθα ότι έπεσα στην λούμπα. Και τι λούμπα.
Αλλη μια αγκωνιά με τίναξε και γύρισα να δω την οθόνη.
"Μπορείς να με κατηγορήσεις επειδή ξέρω ότι είσαι αλλού. Θεωρείς ότι σε ξελόγιασα όπως λένε αλλά και γι' αυτό δεν έχω και κανένα πρόβλημα. Να ξέρεις πως πουτάνα θα ήμουν αν προσπαθούσα να σε χωρίσω και να σε κάνω δικό μου. Το ότι σε κατάφερα να με πηδήξεις μια φορά όμως δεν είναι κάτι για το οποίο θα απολογηθώ σε κανέναν. ¨Ηθελες και το έκανες και εσύ αν το πάρεις έτσι. Αρα και εσύ θα μπορούσες να έχεις ξελογιάσει εμένα ε? αλλά ξέρω..ξέρω...εγώ το ξεκίνησα, εγώ φταίω. Τουλάχιστον θα μπορούσες να πεις ότι σου άρεσε και να μην είσαι συνέχεια γκρινιάρης.
Γιατί εγώ το χάρηκα και εσύ κάτσε να τρώγεσαι. Γιατί δεν θα σου ξανατύχει. Γιατί δεν το θέλεις να σου ξανατύχει. Τουλάχιστον εγώ το ευχαριστήθηκα. Και θα μου ξανατύχει.
Οχι με εσένα αλλά με κάποιον άλλο.
Γι αυτό φρόντισε να το καλοσκεφτείς λιγάκι. Δεν θέλω να μου πεις τίποτα, μόνο να σκεφτείς με τον εαυτό σου αν πραγματικά σου άρεσε. Μια φορά σου έτυχε μη την καταδικάζεις έτσι. Εχετο κάπου στην ψυχή σου μέσα. Σε λίγο προσειωνόμαστε και φρόντισε να ηρεμήσεις και να το "ξεχάσεις". Ξέρεις τι εννοώ. Δεν έγινε τίποτα μεταξύ μας."
"Αυτό είναι αυτονόητο" της είπα και σταμάτησα πλέον γιατί δεν είχα κουράγιο να πω...τι άλλο να πω?
Δίκιο είχε. Μήπως είχε δίκιο? Ενα ωραίο πήδημα ήταν γιατί να σκάσω?
Εκλεισα λίγο τα μάτια και μπροστά μου έβλεπα όλη την σκηνή πάλι. Πως άρχισε, τι έγινε πως τελείωσε.
Τελικά με είχε πείσει νομίζω. Ισως δεν έπρεπε να κάνω έτσι. Άλλωστε αυτό δεν είχε επηρεάσει την αγάπη μου για τον άνθρωπό μου καθόλου.
Ισα-ίσα τώρα πια ήμουν σίγουρος για εμένα. Για το τι έχω. Και ήμουν σίγουρος ότι δεν θα το ξαναέκανα. Γιατί θα μου πείτε. Πριν την Ελένη, υπήρχαν κλάσεις ανώτερες γυναίκες που ήταν μαζί στο ταξίδι. Μιλάμε για κούκλες (είναι η εταιρεία τέτοια που πρέπει να έχει κούκλες). Ομως ποτέ δεν έκανα κάτι. Δεν ξέρω και αν θα γινόταν κάτι αλλά δεν με ενδιέφερε, δεν ήταν στα σχέδιά μου.
Αρχισα να σκέφτομαι μήπως το μυρμιρίζω πολύ. "Δε γαμιέται..." είπα την ώρα που οι τροχοί του αεροπλάνου ακουμπούσαν Ελλάδα. "πέρασα καλά και αυτό φτάνει."

Σηκωθήκαμε και πήγαμε στην αίθουσα αποσκευών, εκεί με τον κόσμο κάπου χαθήκαμε και φεύγοντας ήρθε και είπε ένα "Αντε τα λέμε" και πήγαμε σπίτια μας.
Οι επόμενες ημέρες και εβδομάδες πέρασαν ήρεμα, συναντιόμαστε καθημερινά στην εταιρεία και το περιστατικό έδειχνε να έχει ξεχαστεί. Δηλαδή καλύτερα θα ήταν να πω, όχι ξεχαστεί, αλλά τέλος πάντων είχαμε και άλλες δουλειές να κάνουμε και όχι να λέμε συνέχεια για ένα πήδημα. Αμάν πια και αυτό!
Εγώ το είχα ψιλοαφήσει πίσω.
Η Ελένη φερόταν εντελώς φυσιολογικά, πρόσεξα ότι ευτυχώς καμία καρακάξα δεν άρχισε να κοιτάει περίεργα πράγμα που σημαίνει ότι η Ελένη δεν μίλησε πουθενά.

Η ζωή κυλούσε ωραία αλλά όλα τα ωραία κρατάνε λίγο.
Μια Παρασκευή ήρθη η Ελενίτσα στο γραφείο και ζήτησε να μιλήσουμε.
Ηρθε να μου πει ότι δήλωσε παραίτηση και φεύγει από την εταιρεία. Από Δευτέρα είναι σε άδεια για 3 εβδομάδες και δεν επιστρέφει πλέον. Είχε ενημερώσει την γενική διεύθυνση αλλά είχε ζητήσει να μην μαθευτεί για προσωπικούς λόγους. Ποιό? Οτι παντρεύεται!
Εμεινα κάγκελο. "Συγχαρητήρια" της είπα.
"Αλλά γιατί παραιτείσαι? Εχεις μια καλή δουλειά, καθαρίζεις ένα δυομισάρι χιλιάδες, πολύ καλά λεφτά για την ηλικία σου, δεν σε ενοχλεί κανείς...άρα?"
"Ο Πέτρος" είπε "έχει πολύ περισσότερα να μου δώσει από αυτά τα 2,500." είπε και έκλεισε το μάτι.
" ΠΕΤΡΟΣ!!!!???? Ο Πέτρος-Πέτρος???" ρώτησα,
"Ναι βρε χαζούλη!" είπε και έσκασε στα γέλια
"Ο Πέτρος που δεν σε καλύπτει?" ξαναρώτησα
"Ο Πέτρος με καλύπτει μια χαρά" είπε "Δε θα ξαναδουλέψω στη ζωή μου. Ηδη είμαι εξασφαλισμένη" είπε και χάιδεψε την κοιλιά της.
Επαθα έμφαγμα εκείνη τη στιμγή. Ηταν έγκυος και τρόμαξα. Τρόμαξα και σκέφτηκα ότι οι ημερομηνίες ταιρίαζουν.
Αλλά ευτυχώς, "ευτυχώς που υπάρχει ακόμα Θεός" που λέει και το άσμα,
έσκασε στα γέλια λέγοντας,
"Ρε τι φάτσα είναι αυτή! Χαχαχαχαχαχα δεν είναι δικό σου. Ξέρω ποιανού είναι. Αφού σου είπα ότι έπαιρνα χάπια! Χααχχαχαχα νά'βλεπες πως είσαι! Είπαμε, μπορεί να έκανα ότι έκανα αλλά δεν είμαι και τόοοσο πουτάνα βρε!"
Εκεί γέλασα και εγώ. Οσο νάναι έπαθα σοκ.
"Προσκλητήρια δεν θα δώσω" είπε. Ο γάμος θα γίνει στην Βοστώνη. Θα φυγουμε σε λίγο καιρό να πάμε εκεί που είναι όλη η οικογένεια του Πέτρου με τις επιχειρήσεις και θα μείνουμε εκεί."
"Μπράβο" είπα... "άντε με το καλό" .
Αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε, ευχηθήκαμε και γυρνώντας να φύγει σταμάτησε και είπε.
"Συγγνώμη για ότι έγινε. Φέρθηκα σαν πουτάνα για να σε κάνω να κάνεις κάτι που και εσύ δεν ξέρεις αν το ήθελες. Εσένα βρήκα και αυτό τώρα δεν αλλάζει. Το χάρηκα όμως..χαχαχα. Να σοβαρευτώ τώρα ε? Πάντως, σημασία έχει ότι είσαι κύριος. Δεν είπες τίποτα πουθενά και αυτό σε τιμά. Και να ξέρεις κάτι. Μία φορά και εσύ ξέφυγες, και μία ίσον καμία. Τυχερή η γυναίκα σου γιατί σε έχει πραγματικά και το ξέρω... Να είσαι καλά και καλή συνέχεια ότι και να κάνεις", έκλεισε την πόρτα και έφυγε.
Ημουν ο τελευταίος που είχε αφήσει να χαιρετήσει.
Ενα στραβό, πικρό χαμόγελο φάνηκε στα χείλη μου.
Καλή τύχη Ελενίτσα σκέφτηκα και την είδα απο το παράθυρο και τότε γέλασα ακόμα περισσότερο μόλις την είδα να φεύγει με το Cayenne του Πέτρου.
Καλή τύχη......................   

 

Re: Απάντηση: Ελένη

 

 

Απάντηση: Ελένη

Μαλιστα..
Η εικόνα ολοκληρώθηκε.. αδίστακτο θηλυκό που χρησιμοποιεί τους άντρες πότε για την κάλυψη των σεξουαλικών της αναγκών κ πότε για την κάλυψη των οικονομικών της αναγκών.. κ με ενα παιδι στην κοιλιά .. το μεγαλύτερο κόλπο, ανα τους αιώνες που διαθέτουν αυτά τα πανούργα θηλυκά.
Οι πουτάνες οι γυναίκες που ξεγελούν κ εξ αναγκαζουν τους αθώους κ πιστούς κατ άλλα άντρες να κάνουν πράγματα που δεν θέλουν.. κ πόσο μάλιστα έναν μάστερ.. τι να πουν κ οι καημένοι βανιλα μετά.. έρμαια των ορέξεων του κάθε θηλυκού είναι..

Νομιζω εμντιες.. (αν ειναι πραγματική όντως αυτή η ιστορία) ότι ψάχνεις δεκανίκια για να απ ενοχοποιηθείς.. κ να ρίξεις το φταίξιμο αλλού... κ αυτό.. σίγουρα δεν σε τιμά..
Επίσης διέκρινα κ μια έντονη φοβία ωχ θα το πει κ θα το μάθουν στο γραφείο.. κ το αξιοπρόσεκτο είναι, οτι αυτο που σε ενοχλουσε σ αυτη την περιπτωση δεν είναι ότι μπορει να το μάθαινε η αγαπημένη σου.. άλλα ότι θα χαλούσε το πρεστίζ σου ως απομακρος κ βράχος.. αλλα... να μη ξέχναμε κ οτι ο βράχος κάνει καλό σεξ..
"θα πάς αύριο στο γραφείο να πεις ότι κορίτσια ο βράχος κάνει καλό γαμήσι για να με κάνεις ρόμπα ε?"

Nα συμπληρώσω κ ότι εγινε κατανοητοτατο απο το κειμενο .. κ το πόσο ωραιος άντρας εισαι.. καθως γυναικες βάζουν στοιχηματα με τον εαυτό τους για να κερδίσουν ενα βράδυ μαζι σου... συγγνώμη αλλά θα το πω... σιγα βρε κλούνει !!!!

Με λυπούν πολύ όλα αυτά.. κ τα μυαλά κ οι ενοχές.. κ το πόσο τελικά καταπιεσμένοι, κ υποκριτές είμαστε/είσαστε/είσαι..

 

Εγώ νομίζω πως του αξίζουν μπράβο που κατέθεσε την προσωπική του ιστορία και δέχθηκε τις όποιες επικρίσεις του γίνανε.
Θα μπορούσε κάλλιστα να την "ωραιοποιήσει" την ιστορία, να αποφύγει την καταγραφή των ενδόμυχων σκέψεων του...
Δεν το έκανε όμως και τουλάχιστον γι΄αυτό έχει ένα μπράβο από μένα.

Τα υπόλοιπα δεν με αφορούν αφού δεν ήμουν εγώ αυτή που τα έζησε.