Εξευτελισμός για..ανάταση

Τι έχει σημασία για έναν Κ στον εξευτελισμό? αν το υ νιώθει εξευτελισμένο ή αν εκείνος θεωρεί το υ εξευτελισμένο?
Το ρωταω αυτό επειδή στον «εξευτελισμό» νιώθω μια «ανάταση». Νιώθω ανάταση όταν έχω την δύναμη να ποδοπατήσει λιγάκι ή και πολύ τον εγωισμό μου.
Είναι ένα θέμα που με μπερδεύει πολλές φορές. Θα ήθελα να διαβάσω τις σκέψεις σας για αυτό.

 

Πολύ καλό το θέμα. Η αίσθησή μου περί εξευτελισμού είναι ότι το υ το θεωρεί ακόμη μία ευκαιρία να αισθανθεί ότι είναι ψυχικά δυνατό και ότι μπορεί και ξεπερνάει όρια. Το έπαθα κι εγώ αυτό, και μάλιστα πρόσφατα.

Δεν γίνονται όλα για το υ. Θεωρώ ότι η καλύτερη αντιμετώπιση είναι να νιώσεις στο πετσί σου τον εξευτελισμό, ακριβώς ως εξευτελισμό, ως έκφραση της βούλησης του Κ στο πλαίσιο της Κυριαρχίας του. Και τίποτε περισσότερο.

Νομίζω ότι έτσι είναι όχι μόνο πιο απολαυστικό, αλλά και πιο ακριβές.

 

Απάντηση: Re: Εξευτελισμός για..ανάταση

Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, "το έπαθες" αλλά το κρίνεις ως λάθος; Pls. clarify.

Όντως. Δεν γίνονται όλα γιά το υ. Κατά την άποψή μου βέβαια δεν γίνονται και όλα γιά το Κ, αλλά αυτό ας μείνει μεταξύ μας, γιατί χαλάει το σκηνικό. Πάντως θα συμφωνήσω, με το "η καλύτερη αντιμετώπιση είναι να νιώσεις στο πετσί σου τον εξευτελισμό, ακριβώς ως εξευτελισμό, ως έκφραση της βούλησης του Κ στο πλαίσιο της Κυριαρχίας του", όπως και με τον αντίποδά του, δηλαδή το να νοιώθει το Κ ότι ο εξευτελισμός που αποδέχεται το υ, γίνεται δεκτός ακριβώς ως εξευτελισμός, στα πλαίσια της υποταγής του στο Κ, και επειδή έτσι, απλώς, καβλώνει το Κ... Τελεία.

Πιό ακριβές δεν είμαι βέβαιος ότι είναι (τουλάχιστον δεν νομίζω να είναι πάντα), αλλά πιό απολαυστικό είναι, σίγουρα. Έχω την εντύπωση ότι μερικές φορές παραψειρίζουμε τα πράγματα, με κίνδυνο να χάσουμε τελικά το δάσος πίσω από το δέντρο. Το να θέλει να νοιώσει κάποιος πραγματώνοντας τις φαντασιώσεις του ευτελής, βρώμικος, έκφυλος, ανάξιος, φτηνός (όλα, ή κάτι απ' αυτά ή οτιδήποτε συναφές) και κάποιος άλλος αντιστρόφως, δυνατός, ανώτερος, σκληρός, εξουσιαστικός, σπουδαίος, εφ' όσον αυτοί οι δύο συντονίζονται μεταξύ τους γιά να δώσουν ζωή σε μιά φαντασίωση που δεν ξεχνούν ότι τέτοια είναι, θα έπρεπε να είναι το απλούστερο και ωραιότερο των πραγμάτων, όπως είναι γιά ένα straight ζεύγος το να απολαμβάνουν αντιστοίχως το αιδοίο και το πέος ενός εκάστου.

Κατανοώ την ανάγκη οποιουδήποτε δεν έχει το σαδομαζοχισμό μέσα του, που δεν μπορεί να τον καταλάβει βιώνοντάς τον, να προσπαθεί να σχηματοποιήσει, συστηματοποιήσει και θεωρητικοποιήσει κάποια πράγματα, μπας και καταλάβει. Εμείς όμως, που τον βιώνουμε, είναι ανάγκη να κινούμαστε αναλόγως;

 

Re: Απάντηση: Re: Εξευτελισμός για..ανάταση

Όταν έρθεις στα σύγκαλά σου[ ] και ενεργοποιήσεις ξανά τα ρεπ, θύμησέ μου να σου δώσω για τούτο δω.

 

Απάντηση: Εξευτελισμός για..ανάταση

H Θεωρία Παιγνίων εξετάζει τον τρόπο με τον οποίον οι άνθρωποι παίρνουν αλληλοεξαρτώμενες αποφάσεις, οι συνέπειες των οποίων εξαρτώνται από τις αποφάσεις που παίρνουν οι άλλοι.

Επομένως, οι καλές αποφάσεις βασίζονται, συχνά, στις προβλέψεις για τις αποφάσεις των άλλων και πρέπει να λαμβάνουν υπόψη ότι και οι άλλοι μπορεί να σκέπτονται με τον ίδιον τρόπο.

. Παιζουν 2 ή περισσότεροι παίκτες
. καθε παίκτης επιλέγει από ενα συνολο δυνατων επιλογων που λέγονται στρατηγικές
. το αποτέλεσμα του παιγνίου καθοριζεται απο τις επιλογές όλων των παικτών
δεν υπάρχει ο παράγοντας τυχη.

σε ενα παίγνιο με 2 παίκτες σημείο ισορροπίας είναι ένα ζευγαρι στρατηγικών (1 για καθε παίκτη) που η μια ειναι η καλύτερη απάντηση στην άλλη και αντιστροφα



στην ειδική περιπτωση παιγνιων σταθερής διαφοράς οι παίκτες πρέπει να συνεργασθούν γιατί είτε κερδιζουν ειτε χανουν μαζί


Καπως ετσι φανταζομαι την εναλλαγή ,ανταλλαγή ,συνδιαλλαγή μεταξύ Κ και υ . Δυο παικτών που ξερουν τι κανουν γιατι το κανουν και ποτε το κανουν. Αν εχουμε να μοιρασουμε 8 κομματια πίτσα μπορεί η συνεργασια η καλύτερη να είναι 4-4 ή 6-2 ή 2-6 αλλά σε αυτό το χώρο που είμαστε μπορεί να μεινεις και να κυττάς το άδειο χαρτί και η πείνα σου να χορτάσει μια άλλη πιο βαθεία ,πιο άγρια που σε καταβροχθίζει για χρόνια.
Οπως και να εχει θα γλυτώσεις την δυσπεψία και θα εξήγησεις με καποιο τροπο τα περιττα "κιλακια" που έχουν μερικές ,εξαιρετικές κατά τα άλλα ,Κ.

 

Re: Απάντηση: Εξευτελισμός για..ανάταση

Εξαιρετικό ποστ! αν και με λανθάνοντα ρατσισμό κατά των κιλακίων μερικών dommes .. ντροπή σου αναιδέστατε!
Θα μου επιτρέψεις μια επισήμανση όμως ... ενώ η θεωρία παιγνίων θεωρεί ότι οι δύο παίκτες είναι ισότιμοι, ισάξιοι, ανεξάρτητοι πριν το παίγνιο και ίσης εξυπνάδας ( εξυπνάδα <-- δεν βρήκα καλύτερο όρο από αυτό για την social ή emotional intelligence κλπ) σε μια bdsm σχέση αυτό είναι εκ προοιμίου σπάνιο ... έχουν ήδη αποδεχτεί τους διαφορετικούς ρόλους τους ΠΡΙΝ συναντηθούν και το ίδιο το παίγνιο είναι όχι παίγνιο συνεργασίας τόσο όσο παίγνιο ανταγωνισμού .. κυρίως από την πλευρά των sub (και για να προλάβω αντιρρήσεις, θυμίζω το toping from the bottom και το τσίγκλισμα κάθε φορά που δεν κάνεις ότι θέλει το έτερον τέταρτο)

Για αυτό νομίζω ότι η θεωρία παιγνίων δεν μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς κάποιες τροποποιήσεις σε βασικά σημεία της

Υμέτερος

 

Re: Απάντηση: Re: Εξευτελισμός για..ανάταση

Σε μία πρόσφατη φάση όπου ένοιωσα ταπεινωμένη, όταν τελείωσαν όλα ένιωσα αυτή ακριβώς την ανάταση που αναφέρει η soft_crystal. "Νιώθω σαν να κατέκτησα το Έβερεστ", είπα. Επακριβώς. Αισθάνθηκα ότι ο Κ μου θα έπρεπε να είναι περήφανος για μένα (μπορεί και να ήταν, δεν ξέρω).

Επειδή ήταν η πρώτη μου φορά - με είχαν στα ώπα-ώπα ως τώρα - δεν τα κατάλαβα καλά τα πράγματα και έπεσα στη συνήθη λούμπα των υποτακτικών. Τα κατάφερα, άντεξα, είμαι φοβερή. Μα ποια είμαι τέλος πάντων..Βρε μπας και είμαι η Όμικρον; 

Είναι λάθος συναίσθημα. Είναι μία άμυνα του εγωϊσμού που κουρελιάζεται. Δεν έχει σχέση με το να αφήνεσαι στο εκστατικό παραλήρημα της αίσθησης ότι ανήκεις. Αυτό που ανήκει (επιμένω στο "αυτό", αγαπητέ και καλόψυχε MindMaster) δεν έχει εγωϊσμό. Έχει Εγώ, σκεπτόμενο και συναισθανόμενο, αλλά έχει πετάξει τα δεσμά του Εαυτού (όσο αυτό είναι εφικτό και μάλλον παροδικά, από ότι το καταλαβαίνω τουλάχιστον).

Την δεύτερη φορά τόπιασα καλύτερα. Δεν υπήρξε Έβερεστ. Αλλά ανήκα στον Κ μου. Αργώ λίγο, αλλά τα πιάνω.

Ανάλογα την ιδιοσυγκρασία του καθενός. Προσωπικά είμαι σούπερ-αναλυτική, πέρα από σκέτο σούπερ. 

Άσε που γράφω και βιβλίο... 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Εξευτελισμός για..ανάταση

Σε ευχαριστώ για τα σχόλια . Όσο αφορά το ρατσισμό φυσικά και είμαι ρατσιστής όπως όλοι και ας αφήσουμε τις p.c μαλακίες . Ειδικά όταν εχει να κανει με τις φαντασιώσεις μας . Αλλά είναι ενα θέμα που εχει καλυφθει σε μεγαλο βαθμό ,εγειροντας απειρα σχολια ,και δεν επανερχομαι Η επίσημανση σε ένα βαθμό είναι σωστή . Μιλάω για αυτό το σπανιο φαινόμενο δύο ενήλικες να συναινούν σε ένα παιχνίδι που ειναι κυρίως του μυαλού. Οποτε ειναι αναγκαίο ένα minimum i.q.. Θα μου επιτρεψεις να μη το βλεπω σαν ανταγωνισμό αλλά με όλη την αφελεια που με διακρινει σε συνεργασία.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Εξευτελισμός για..ανάταση

Συμπληρωματικότητα με το κοινό όριο να μετατίθεται δώθε κείθε κατά βούληση αμφοτέρων - με αυτή την διατύπωση συμφωνώ ..

 

σημασία έχει νομίζω μόνο ένα πράγμα, οτι το υ δέχεται την παραβίαση των ορίων του εαυτού, για τον Αφέντη αυτό που έχει σημασία είναι να νοιώθει πως ορίζει τα όρια, ακόμη κι αν ο εξευτελισμός δεν βιώνεται σαν παραβίαση από το υ ο αφέντης νοιώθει ότι αυτός κρατάει το περίγραμμα του ορίου κι όποτε θέλει θα το μετακινήσει. Αν νοιώθει ότι το όριο δεν μπορεί δυνάμει να μετακινηθεί τότε ή ο συγκεκριμένος αφέντης δεν είναι πια ο αφέντης του υ του ή ο υ έχει πλέον διαλυθεί, δεν έχει όρια, κάτι που δεν νομίζω ότι μπορεί να συμβεί. hope it helps

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Εξευτελισμός για..ανάταση

Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώσατε να απαντήσετε.
Κρατώ από τις απαντήσεις κάποια ωραία σημεία.

και παυλα. 

Ίσως επειδή ο εξευτελισμός σαν λέξη και σαν έννοια δεν εκφράζει αυτά που νιώθω εκείνες τις στιγμές μου δημιουργεί σύγχυση όχι όμως για το πώς νιώθω και αν εγώ πρέπει να νιώθω έτσι η αλλιώς.
αλλά όταν μπαίνει το θέμα προς συζήτηση. Όταν ο Κ ρωτήσει και θέλει να μάθει πχ πως ένιωσα όταν με είχε στα 4 και μου μαύριζε τα κωλομερια ή όταν έβαλα το κεφάλι μου μέσα στην λεκάνη της τουαλέτας. Για εκείνον οι πράξεις αυτές ήταν καθαρά πράξεις εξευτελιστικές εγώ όμως δεν ένιωθα έτσι.

Συγγνώμη fractal μπορείς να με βοηθήσεις να το συνδέσω λιγάκι με την ερώτηση του θέματος μου? μάλλον δεν το έπιασα καλά. 

Εντάξει δεν πιστεύω στα λάθος συναισθήματα κάθε πράγμα έρχεται στην ώρα του. Πολύ ενδιαφέρον αυτό που είπες με την άμυνα του εγωισμού δεν το είχα σκεφτεί αυτό.

Για μένα αυτό είναι υποταγή. Υποταγη=εξευτελισμο?
Μου αρέσει που είσαι αναλυτική από σένα πολλές φορές έχω διαβάσει κομμάτια που ήταν διαμαντάκια.
Βιβλίο με τις ιστορίες της D?
 
Ρωταω από την πλευρά τον Κ αν έχει σημασία για αυτούς να νιώθει το υ εξευτελισμένο, χώμα, λάσπη, κουρέλι και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο.
Από την πλευρά τον υ αν σε εξευτελιστικές πράξεις αναρωτιούνται γιατί δεν νιώθουν έτσι.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Εξευτελισμός για..ανάταση

Ας πούμε οτι τραβηξα λίγο την σκέψη σου στα όρια της και προσπάθησα να μιλήσω για "oneness"

...." Oneness is a spiritual term referring to the 'experience' of the absence of egoic identity boundaries, and, according to some traditions, the perception of an absolute unity of all matter and thought in space-time, or one's ultimate identity with God (see Tat Tvam Asi). It shares traits with Panentheism. Its meaning may be synonymous to that of nonduality, though some claim that non-duality implies 'not one' and 'not two', i.e. non-duality is analogous to the Hindu formula of negation and to Neti neti, used in describing the absolute....."


Ας πουμε σκεφτηκα οτι δεν υπάρχουν τα 2 (Κ-υ) μόνα τους ξεχωριστά και η ροή της ενέργειας ειναι συνεχής . Παιρνεις απο τον Κ αυτό που θελεις εκείνη τη δεδομενη στιγμή και Αυτός το ίδιο. Υπάρχει μια αρνητική εντροπία που κρατάει την ενεργεια ζωντανή. Α ΄ξέχασα και κάτι άλλο. Με κούφανες που μου ειπες οτι εισαι sub!!! και εγώ που ήθελα να σου γλύψω τα πόδια τι επρεπε να κάνω;;; εεε μου λες τι;;