Επανακαλωδιωση του εγκεφάλου του υ/σ

Απευθυνεται σε συγκεκριμενη σκλαβα, οχι γενικα κι αοριστα σε ονειροπαρμενες ενδοκρανιακες ουτοπιες...

 

Οπότε εσύ και η σκλάβα σου είστε bdsm αλλά οι υπόλοιποι όχι ?

 

¨Οι αλλοι¨ ειναι παρα πολλοι, για να ισχυει γενικα κατι για ολους τους αλλους.
Το σιγουρο ειναι, οτι καποιοι και καποιες δεν ειναι bdsm. Οσο στεναχωρο και να ναι, οχι δεν ειναι.

 

Μπα.. έτσι όπως το θέτεις στενάχωρο είναι να ασχολείται κάποιος με αυτούς που θεωρεί ότι δεν είναι ενώ μπορεί να ασχοληθεί μόνο με αυτούς που πιστεύει ότι είναι.
Και αν κάνεις ένα search στο nick Alpha Wolf θα δεις ότι εσύ αυτό μονάχα κάνεις τον τελευταίο καιρό.

 

Ευχαριστω για την κριτικη, χαιρομαι που κανεις search στο νικ Alpha wolf.

 

Παρακαλώ, να'σαι καλά  

 

Χρειάζομαι επειγόντως μια επανακαλωδίωση.

 

Δεν ξέρω αν απαιτείται η γίνεται μια επανακαλωδίωση. Με μια ευθυγράμμιση - ζυγοστάθμιση ίσως, αντε και ένα ρεκτιφιέ γίνεται η δουλειά.

Και το ρεκτιφιέ for business or fan  

(Fan fan !)

 

Πάμε παρέα! Μπορεί στις 2 να μας κάνουν έκπτωση!  

 

Πριν...

 


και μετά...

 

Μια ομορφιά, ένα πράμα..!

 

διακρίνω δυό πολιτισμικές κατασκευές, αλλά όχι υποχρεωτικά αγχογόνες.
η πρώτη πολιτισμική κατασκευή είναι οτι (θέλουμε να) τρώμε τη σαλάτα μας χωρίς μικρόβια, μιας και πρόσφατα ανακαλύψαμε τα μικρόβια και θελήσαμε να χαρούμε την ανακάλυψή μας. αφήνουμε στην άκρη οτι δεν υπάρχει σαλάτα χωρίς μικρόβια κι οτι επαρκώς αντιμετωπίζουμε (ή και όχι) μιά ποικιλία φορτίων από διάφορα παθογόνα. εκτός από το γεγονός οτι το είδος μας δεν εξελίχθηκε ως πτωματοφάγο, δεν υπάρχει καμμιά έμφυτη, ενστικτώδης, ή πηγαία αποστροφή προς τη «βρώμικη» σαλάτα, ή τα «βρώμικα» χέρια. η ελεγχόμενη «αντικειμενική αιτιολόγηση» όπως κι αν την φανταστεί κανείς, δεν καθιστά πηγαία, έμφυτη, ή ενστικτώδη την αναστολή βρώσης της σαλάτας που σερβιρίστηκε με τα χέρια. η αναστολή αυτή είναι μια πρόσφατη πολιτισμική κατασκευή μιας συγκεκριμένης κουλτουρας από τις πολλές που έχει αναπτύξει το είδος μας.
η δεύτερη πολιτισμική κατασκευή, διακριτή απ την πρώτη, δεν έχει να κάνει με μικροβιοφοβία, αλλά με κώδικες εντός συγκεκριμένης κουλτουρας, που συνδέουν (συνάπτουν, καλωδιώνουν κατά το νήμα) εκδηλώσεις με περιεχόμενα. αυτές έχουν ένα τεράστιο εύρος διακύμανσης, από το «αφού πιάνει τη σαλάτα με τα χέρια φαντάσου τι κάνει στα μαρούλια τις νύχτες» μέχρι «γιά ποιόν με πέρασε και με σερβίρει με τα χέρια, εμένα που είμαι ένας κύριος, αυτός ο άθλιος» ή διάφορα άλλα ευτράπελα σεβαστικά.

με δεδομένο οτι η όποια «αντικειμενική αιτιολόγηση» δεν καθιστά την κατασκευή ούτε πολιτισμική ούτε πηγαία κλπ. άρα το να προσδιορίσουμε μια συμπεριφορά ως πολιτισμικής προέλευσης δεν συσχετίζεται με την «λογική» βασιμότητά της αλλά μόνον με την προέλευσή της από έμφυτο ή επίκτητο (παραχθέν από πολιτισμική εκπαίδευση ή επίδραση) χαρακτηριστικό, και λαμβάνοντας υπ όψιν την παραδοχή ότι οι πολιτισμικές κατασκευές δεν είναι υποχρεωτικά αγχογόνες ή «καταπιεστικές» ή αλλοτριωτικές, αν και μπορούν να εκλαμβάνονται ή να εξορκίζονται ως τέτοιες, ρωτάω σαφέστερα πώς συσχετίζετε εδω:

το εμπόδιο ή την έλλειψη ή αναστολή επιθυμίας με κοινωνική επιρροή; τι καθιστά αποτέλεσμα κοινωνικής επιρροής κι όχι πηγαία την επιλογή;
κατανοώ οτι υπάρχει πάντα κάποια πιθανότητα ποικίλες κοινωνικές επιρροές να εμποδίσουν (αν για παράδειγμα της σερβίρει σαλάτα με τα χέρια), αλλά επειδή νομίζω πως διαβάζω οτι σε κάθε περίπτωση ή τουλάχιστον κατά κανόνα αυτό είναι αποτέλεσμα κοινωνικών επιρροών, ζήτησα τη διευκρίνιση: ποιά καλωδίωση συνδέει μονοσήμαντα τις όποιες κοινωνικές ή πολιτισμικές επιρροές ( σε διάσταση με ποιά έμφυτη πηγαιότητα; ) με την αβεβαιότητα (ή την εικαζόμενη αναστολή) της πραγματικής επιθυμίας;

 

Οπότε ως προς το πρώτο μέρος είμαστε κομπλέ.

Μου φέρνει στο μυαλό κάτι που είχα ακούσει κάποτε για μία έρευνα σε ένα 5στερο ξενοδοχείο στην Μύκονο, η οποία ξεκίνησε μετά από ένα ανησυχητικό πλήθος διαμαρτυριών για τρίχες στα μπιφτέκια και κατέληξε στο ότι ο σεφ τα έπλαθε με τις μασχάλες. Δυστυχώς τον απολύσανε και κανείς ποτέ δεν έμαθε πως έκανε τα στρόγγυλα κουλουράκια με την τρύπα στην μέση.

Η ισχυρή πεποίθηση μου, όσο αφορά την απάντηση μου στο ερώτημα σας, ότι δεν υπάρχει ούτε ποτέ υπήρξε επιλογή με την έννοια της επιλογής, πηγαία η όχι. Τόσο η επιθυμία όσο και η αναστολή της, τόσο η θηλυκή κυριαρχική όσο και ο αρσενικός υποτακτικός όσο και οτιδήποτε μπορούμε να αντιληφθούμε ως άνθρωποι πέρα από τις πέντε βασικές δυνάμεις της φύσης και τα βασικά σωματίδια της ύλης, είναι προιόντα. Προιόντα κατασκευασμένα βάσει συνθηκών και παραμέτρων και διαμορφούμενα διαρκώς από συνθήκες και παραμέτρους.

Σε μία απόπειρα να διευκρινίσω το ουσιαστικό πλαίσιο της αρχικής συζήτησης από όπου προέκυψε και η δική μας, τα πάντα είναι επιρροές ωστόσο σύμφωνα με τις σύγχρονες αυτές (τις επιρροές) ως κοινωνικές επιρροές ονομάζουμε μονάχα εκείνες που κρίνουμε ότι επηρεάζουν και δημιουργούν συμπεριφορές που δεν συμφωνούν με τα δικά μας συμπεριφορικά πρότυπα/μοτίβα, τρόπο σκέψης, ιδεολογία και πάει λέγοντας.

Κοντολογίς, το τι είναι δεν είναι θέμα κοινωνικής επιρροής, και μοιραία του τι είναι, είναι θέμα ορισμού όχι επιστημονικής μελέτης πράγμα που καθιστά την απάντηση στην παρακάτω ερώτηση σας :

ανευ ουσίας.