Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Ευχαριστώ!

Συζήτηση στο φόρουμ 'Κυριαρχία - υποταγή D/s' που ξεκίνησε από το μέλος gaby, στις 4 Μαρτίου 2006.

  1. gaby

    gaby Guest

    Πρίν από πολλούς αιώνες, τον περασμένο Σεπτέμβρη δηλαδή, είχα ανοίξει ένα νήμα με τίτλο "παρακαλώντας", επειδή ήθελα να μάθω λίγα πράγματα για εκείνο το φλέγον για μένα θέμα αν πρέπει να Τον παρακαλάω, πότε και κυρίως, με ποιόν τρόπο.

    Τώρα θα ήθελα την άποψή Σ/σας:

    Πόσο συχνά και σε ποιές περιπτώσεις οι "υπό" αισθάνεστε την ανάγκη να πείτε "ευχαριστώ"; Με ποιούς τρόπους σας αρέσει να το εκφράζετε; Πόσο φανερά;

    Πόσο Επιθυμούν οι Κυρίαρχοι να το Ακούνε το "ευχαριστώ"; Τί συναισθήματα Τους προκαλεί;

    Προσωπικά, όσο δύσκολα μου είναι τα παρακάλια, τόσο εύκολα μου είναι τα "ευχαριστώ". Τουλάχιστον, έτσι νομίζω...
     
  2. carissa[L_T]

    carissa[L_T] Contributor

    λιλλη μου.... δεν το νομίζεις μόνο.... αν ακούσω άλλο ένα ευχαριστώ θα σε δαγκάσω... λολ (αστειεύομαι)

    Για να σε καθησυχάσω σχετικά με το παρακαλώ...
    Τόσο τα παρακάλια όπως και το ευχαριστώ μια μέρα βγαίνουν σαν νεράκι και ούτε καταλαβαίνεις πως τα είπες...

    Η λέξη ευχαριστώ μας δίνει διέξοδο στην ευγνωμοσύνη που αισθανόμαστε συχνά πυκνά.

    Το ευχαριστώ το λέμε συνέχεια. Το λέμε για οτιδήποτε μας δόθηκε, από εντολή, οδηγία έως άδεια. Στο M/s έχει το καλό να μην χάνει ποτέ την σημασία του.
    Βλέπεις, τίποτα δεν ανήκει στην σκλάβα... ακόμα και η οδηγία ή η άδεια για να πάει τουαλέτα, να πιεί νερό κλπ είναι λόγος για να πει ευχαριστώ για αυτό που της δόθηκε. Η προσοχή Του Κυρίου της για την κάλυψη της πιο μικρής ή πιο μεγάλης της ανάγκης είναι λόγος ευγνωμοσύνης.

    Για παράδειγμα...

    σκλάβα: θα ήθελε μήπως Ο Κύριος καφέ?
    Κύριος: Ναί (ή όχι) σκλάβα
    σκλάβα: μάλιστα Κύριε, Σας ευχαριστώ

    ... δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο και από πολλούς επιβάλεται.


    Το πως αισθάνεται Ένας Κυρίαρχος η μια σκλάβα για το ευχαριστώ που ξεστόμισε νομίζω πως κατά βάση έχει να κάνει με τον λόγο που η σκλάβα το εκφράζει. Κάποιες φορές είναι απλώς η σωστή συμπεριφορά, κάποιες είναι από ευχαρίστηση κάποιες από βαθύτατη ευγνωμοσύνη.

    Κάποιες φορές εμπλουτίζεται και τονίζεται με μια στάση ή πράξη.... πχ να Του φιλήσεις το χέρι ή τα πόδια.
    Προσωπικά όταν αισθάνομαι ευγνωμοσύνη ο καλύτερος τρόπος είναι να το πω και να Του φιλήσω τα πόδια.

    Να σημειώσω πως Τον ευχαριστώ πάντα μετά από τιμωρία γιατί ασχολήθηκε με την βελτίωσή μου, και πάντα αφού με έχει χρησιμοποιήσει με οποιονδήποτε τρόπο, γιατί με βρήκε άξια της προσοχής Του.
     
  3. blindfold

    blindfold Contributor

    ναι ο τρόπος που ευχαριστείς έχει μία κάποια αξία

    εγώ για παράδειγμα έκανα ένα χαμόγελο πέντε μέτρα (έχω καιρό να δείξω πάλι τέτοια ευγνωμοσύνη...)

    το να μπορείς να λες ευχαριστώ είναι μεγάλη υπόθεση πάντως ίδιως και στις σχέσεις με άλλους ανθρώπους.. (εγώ τελευταία τα καταφέρνω κάπως )

    πάντως από τηστιγμή που νίω8εις να ευχαριστήσεις κάντο !!! αλλίως θα φανεί ψεύτικο και καλήτερα μη το κάνεις θα είναι σα να Τον κοροϊδεύεις... και δεν είναι κάτι που θέλεις ελπίζω  
     
  4. zinnia

    zinnia Contributor

    RE: RE: Ευχαριστώ!

    το διαβαζω και το ξανα-διαβαζω και αρχιζω να πιστευω πως ο οσκαρ εχει δικιο.. Κατι δεν παει καλα με μενα φρονω... γιατι διαβαζοντας αυτα που εγραψες, το πρωτο πραγμα που μου ρθε στο μυαλο βλεποντας τη στιχομυθια μεταξυ σκλαβας και Αφεντη ηταν ν αλλαξω τα ονοματα και να τα κανω σερβιτορας και πελατη σε καφέ. Ποία θα ηταν η διαφορα δηλαδη? Θα εστεκε θαυμασια..η συμπεριφορα ειναι απιστευτα επαγγελματικη μεταξυ ενος πελατη και μιας σερβιτορας..Ουσιαστικα 2 ξενων ...

    Πουθενα δεν ενοιωσα το κατι αλλο που θα επρεπε η μη τι αλλο να ενωνει 2 ανθρωπους που δεν βλεπονται για πρωτη φορα, που ζουν μαζι και οπως πιστευουμε τους ενωνουν πραγματα , που αλλοι ανθρωποι εκτος χωρου δεν τα χουν διανοηθει καν και δεν θα τα ζησουν οχι σε μια αλλα σε εκατο ζωες...

    Οσο για να απαντησω γενικοτερα, ναι λεω και ευκολα ευχαριστω και ευκολα παρακαλω..Σε ολους τους ανθρωπους που σεβομαι , που αγαπω και που εχω σχεσεις ειτε φιλικες, ειτε ερωτικες, ειτε επαγγελματικες...

    Δεν μιλαω για τα τυπικα *τι κανεις? καλα ευχαριστω* αλλα για τ αλλα που δηλωνουν προφεροντας τα τα συναισθηματα μας, οπως σωστα περιγραφησαν απο την carissa[L_T]..

    Ισως γι αυτο δεν καταλαβαινω γιατι το βαλατε ως θεμα...

    Αν τα λεγατε και τα εκφραζατε και στην προηγουμενη ζωη σας ως βανιλα, τι το διαφορετικο εχει τωρα που ειστε σκλαβες?

    Ισως παλι ειμαι αλλου γι αλλου..τι να πω πια..  
     
  5. blindfold

    blindfold Contributor

    δεν είσαι έχεις δίκιο  

    απλά πες και για σκλάβους η πλειοψηφεία είμαστε (τουλάχιστον στα χαρτία..)
     
  6. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Θα πω μόνο πως για μένα το να ευχαριστώ για τα πάντα, ήταν δύσκολο μάθημα, όπως και το παρακαλώ.
    Είμαι άτομο που αν δεν νιώσει κάτι, αν δεν του βγει αυθόρμητα, δεν το έκανε και σε εκείνες τις στιγμές με δυσκόλευε απίστευτα τόσο το να παρακαλέσω, όσο και το να πω ευχαριστώ. Το παρακαλώ ακόμη με δυσκολεύει, δεν έμαθα να παρακαλάω ακόμη για δικές μου ανάγκες με ευκολία. Αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.

    Δεν θα ξεχάσω μια σκηνή, μόλις γνωριστήκαμε με Τον Κύριο μου, όπου Έχυνε πάνω μου καυτό κερί κι εγώ ήμουν σκυμένη και ασυναίσθητα είπα αυτό που σκέφτηκα και το οποίο ήταν " Θέε μου που πήγα κι έμπλεξα".    
    Όπου Ο Κύριος μου Άρχισε να Γελάει τόσο πολύ που σταμάτησε η σκηνή.
    Απ΄ ότι μου Είπε όταν Μπόρεσε να Μιλήσει ήταν πως εκεί Περίμενε ένα "Σας ευχαριστώ Κύριε", κάτι που εμένα ούτε μου είχε περάσει απ΄το μυαλό.
    Μ΄ εκείνο σαν έναυσμα, ρώτησα, γιατί πρέπει να λέω σαν καλοκουρδισμένο ρομποτάκι συνεχώς ευχαριστώ. Είχα την ίδια απορία με τη zinnia. Βέβαια εγώ είχα δυσκολία ακόμη και το Κύριε να λέω, ή να μιλάω στον πληθυντικό, οπότε υποθέτω ήταν αναμενόμενο να μου βγάλει αντιδράσεις και το ευχαριστώ.

    Έμαθα να λέω ευχαριστώ με το δύσκολο τρόπο. Τιμωρία. Το ξεχνούσα συνεχως. Έλεγα ευχαριστώ όπως λέω σε όλους, όταν ζητάω απ΄τις κόρες μου π.χ να μου φέρουν ένα ποτήρι νερό τις παρακαλάω, και μετά αντίστοιχα λέω ευχαριστώ. Εκεί μου βγαίνουν και τα δύο αυθόρμητα, γιατί έτσι έμαθα πως είναι ευγενικό να κάνω απ΄ το σπίτι μου. Θέμα δηλαδή διαπαιδαγώγησης.
    Με Τον Κύριο μου αντιλήφθηκα πως οφείλω να παίρνω οτιδήποτε, συμπεριλαμβανομένης μιας απάντησης, σαν προσφορά από μέρους Του και γι΄ αυτό να Τον ευχαριστήσω. Πάλι θέμα διαπαιδαγώγησης-εκπαίδευσης υποθέτω.
    Δεν ξέρω πως βγήκε αυτό στις άλλες σκλάβες, εμένα μου πήρε χρόνο, ακριβώς λόγω τρόπου εκπαίδευσης, εκπαιδευομουν αρχικά σε αλλαγή νοοτροπίας και μετά ερχόταν το πρωτόκολλο. Αν μου επιτρεπόταν να χρησιμοποιήσω το πρωτόκολλο θα ήταν όλα απλούστερα, θα τα έκανα ολα πιο σωστά, χωρίς να υποφέρω μέχρι να τα αφομοιώσω, να τα κατανοήσω, να τα αναλύσω, μέχρι να τα εμπεδώσω σε τέτοιο βαθμό για να βγαίνουν αυθόρμητα.

    Λέω τώρα ευχαριστώ για πολλά, αν και για την περίπτωση που έγραψε η carissa[L_T], με τον καφέ, μπορεί να μην πω ευχαριστώ, αλλά απλά μάλιστα Κύριε.
    Βλέποντας το όμως, ίσως ένα ευχαριστώ κι εκεί να είναι λογικό, γιατί σου Απάντησε, ενώ θα Μπορούσε να σε Αγνοήσει. Οπότε Τον ευχαριστείς που σου Έδωσε σημασία και Έκανε τον κόπο να σου Απαντήσει ή γιατί σου Επέτρεψε να Τον φροντίσεις.

    Είναι ίσως τελικά περισσότερο θέμα ταπεινότητας και αίσθηση ευγνωμοσύνης για κάθε τι που παίρνεις απ΄ Αυτόν.
     
  7. carissa[L_T]

    carissa[L_T] Contributor

    Έδωσα το παράδειγμα ως κάτι όχι πολύ ακραίο αλλά σαφώς έντονο με τον τρόπο του, ακριβώς γιατί φαινομενικά με την πρώτη ματιά δεν έχει νόημα. Υπάρχουν σκλάβες που επιβάλεται να λένε ευχαριστώ απλά και μόνο επειδή τους δόθηκε ο λόγος ή τους έδωσε σημασία Ο Κυρίαρχος όπως είπε και η lara[E-p]. Υπάρχουν και σκλάβες που ο ρόλος τους είναι αυτός της σερβιτόρας μέσα στο household. Δεν αποτελείται κάθε M/s household από Master/ slave συντρόφους. Κάτι τέτοιο βέβαια ξεφεύγει καπως από την ιδιοσυγκρασία του λαού μας, δεν παύει όμως να είναι μια πραγματικότητα.

    Στην καθημερινότητα κάποιες φορές δεν απαιτείται το συγκεκριμένο είδος ευχαριστώ. Μου κάνει όμως εντύπωση που σταθήκαμε τόσο στο συγκεκριμένο, ενω υπάρχουν ευχαριστώ πολύ πιο δύσκολα να μάθει κανείς να λέει.

    Προσωπικά βρήκα πολύ πιο δύσκολο να πω ευχαριστώ για κάτι που μου έκανε, το οποίο με πόνεσε και δεν το ήθελα και με θύμωσε ακόμα. Μετά από σκέψη βρήκα πως ήταν το ευχαριστώ μιας σκλάβας που είχε και την μεγαλύτερη αξία.
     
  8. gaby

    gaby Guest

    carissa[L_T] και lara[E-p] σας ευχαριστώ <s> με καλύψατε. Όσο περισσότερο αφομοιώνω τη θέση μου, τόσο αλλιώτικη σημασία παίρνει για μένα το "ευχαριστώ" που προφέρω.

    zinnia και blindfold, νομίζω ότι είναι πιά φανερή η αιτία του νήματος και ότι το "Σας παρακαλώ" καθώς και το "ευχαριστώ" έχουν μία ιδιαίτερη θέση στην επικοινωνία μαζί Του. Όταν η "υπό" δεν δικαιούται στην πραγματικότητα τίποτα, αλλά τα πάντα της προσφέρονται κατά την κρίση του Κυρίου της είναι λογικό αυτές οι δύο λέξεις να παίζουν έναν ιδιαίτερο ρόλο.

    oscarwil, μου κάνει εντύπωση η απορία σου "που ανήκεις". Νομίζω ότι ανήκεις πρώτα στον oscarwil και μετά στο Λ/λαό αυτής της κοινότητας. Παρακαλώ μην αλλάξεις. Ευχαριστώ  
     
  9. ἀστράρχη

    ἀστράρχη an asteroid ☆•○•°¤●° Contributor

    · Εχω αρχίσει και σκαλίζω παλαιότερα νήματα για ενημέρωση, βοήθεια -μην δίνετε σημασία. Στο συγκεκριμένο όμως, επειδή είναι κάτι που με απασχόλησε πρόσφατα , θα ήθελα να εκφράσω την δική μου οπτική.

    Μέχρι προσφάτως το 'ευχαριστώ ' και το 'παρακαλώ' δεν ήταν ιδιαιτερα στο λεξιλόγιο μου . Συγκεκριμένα, στο μυαλό μου λειτουργούσαν ως τυπικοευγένεια. Ηταν λέξεις που τις είχα ταυτισμένες καθαρά με την 'κοινωνική ΄ μου συμπεριφορά , τις χρησιμοποιούσα ασυνείδητα και ψυχρά για λόγους ευγένειας που δεν τους ένιωθα στην ουσία. (κακομαθημένο κοριτσάκι..ναι ναι το ξέρω)

    Ξαφνικά βρέθηκα να ''πρέπει'' να λέω 'ευχαριστώ' για πράγματα που θεωρούσα όχι απλά δεδομένα αλλα αυτονόητα ..Στην αρχή δυσκολευόμουν να θυμηθώ να λέω 'ευχαριστώ' και όταν το θυμόμουν το έκανα καθαρά γιατι 'επρεπε' και γιατι θα ευχαριστούσε η χρήση του.

    Η αλλαγή , μέσα μου, έγινε όταν συνειδητοποίησα ή καλύτερα 'εζησα' στην πράξη οτι τίποτα δεν είναι αυτονόητο,ακόμη και μια απάντηση στο πιο απλό ερώτημα,ακόμη και η απάντηση σε ένα ερώτημα που θα αφορούσε τη δική του ικανοποιηση .

    Ετσι ξεκίνησα να λέω 'ευχαριστώ ' και να το νιωθω, μπορεί να φανεί απλό.. Από τα χίλια πράγματα για τα οποία θα μπορούσα να λέω ευχαριστώ, εγώ ειχα πρώτη φορά την αναγκη να το πω όταν κατάλαβα πως και η απάντηση του , η ενασχοληση του με αυτό που ρωτάω είναι δώρο-προνόμιο-ενδιαφέρον απο πλευράς του. Και γι αυτό τον ευχαριστώ, για το ενδιαφέρον του.

    Φυσικά και αυτό έχει -κρύβει, κάποιου είδους τυπικότητα , αλλα δεν την θεωρώ κακή, ίσα ίσα πολλά πραγματα στον κοσμο του bdsm είναι χτισμένα στην τυπικότητα και αντλούν δύναμη απο αυτή.

    Εχω λοιπον,και τα 'ευχαριστώ' τα αυθόρμητα, αυτά που δεν βασίζονται σε τυπικότητα, δεν αφορούν τόσο την καθημερινή διάδραση ούτε εμφανίστηκαν μεσα μου ''με τον αναποδο τρόπο '' (σαν τον παραδειγμα που αναφέρω παραπάνω με την απουσια απάντησης ) .Είναι τα ευχαριστώ που θα μου έρθουν ουρανοκατέβατα σε κάποια φάση που θα σκεφτώ ή θα νιωσω κάτι που θα κάνω καποιο συνειρμό η θα συνειδητοποιήσω ,απο μόνη μου , κάτι .Συνήθως θα έχουν να κάνουν με το ποιος είναι , τη γενικότερη συμπεριφορά του , με το πως με αντιμετωπίζει και με το τι επιδραση έχει πάνω μου.

    Δεν ξέρω ποια 'ευχαριστώ ' μου , απο τα δύο, αγαπώ πιο πολύ .

    Νομίζω οτι τα πρώτα ας τα πούμε' τυπικα' είναι αυτά που έχω ανάγκη να ειπωθούν ώστε να μάθω να δέχομαι πραγματα μεσα μου.

    Τα δέυτερα, ας τα πούμε 'αυθόρμητα' είναι αυτά που έχω ανάγκη να ειπωθούν ώστε να βγούν πράγματα απο μέσα μου.

    Κάτι μου λέει οτι θα συναντήσω/θα μου βγούν και άλλα στην πορεία .

    Το 'παρακαλώ ' και εμένα μου βγαίνει πολύ πολύ πιο δύσκολα , τώρα που το σκέφτομαι το χρησιμοποιώ και πιο σπάνια καθώς δεν το έχω 'τυποποιήσει ' ακόμη. Αλλα τις φορές που μπορώ να θυμηθώ να το έχω πει , το είπα τόσο αυθόρμητα , τοσο πολύ με την έννοια του παρακαλετού , που νομίζω μόνο έτσι έχει και αξία. Επιφυλάσσομαι βεβαια για τη συνέχεια..
     
  10. Justmeandme

    Justmeandme Status astatus

    Αξίζει μια επαναφορά για να ειπωθούν βιώματα κι απόψεις.
     
  11. angel42

    angel42 Regular Member

    Τα παρακάλια κάθε μορφής Με καραφτιάχνουν. . . Τα ευχαριστώ Μου προσφέρουν ικανοποίηση... Τα πρώτα εκφράζουν τη θέση. Τα δεύτερα την ευγνωμοσύνη για τη θέση... Α.
     
  12. Dasein

    Dasein Regular Member

    Έχω μερικά Ευχαριστώ που αγαπώ ιδιαιτερα:
    - το Ευχαριστώ που έρχεται μετά από μια ξαφνική συνειδητοποίηση και αξιολόγηση προηγούμενων γεγονότων;
    - το Ευχαριστώ επιβεβλημένο, που σπάει τον θυμο;
    - τα Ευχαριστώ που Του απευθύνεις εντός σου, όταν ξαφνικά σε στιγμές καθημερινής πίεσης αναγνωρίζεις τι δουλειά έχει κάνει.
    Έχω παρατηρήσει πως όσο πιο βαθύ είναι το ευχαριστώ που θέλω να πω, τόσο πιο δύσκολο μου είναι να το πω απλα κοιτώντας Τον στα μάτια. Το κάνω πιο σωματικό - επιδιώκω την οποιαδήποτε επαφή, ένα άγγιγμα, ένα φιλί. Έτσι βρίσκω τον ρυθμό μου και αντέχω να βάλω περισσότερη αλήθεια στα λόγια μου