Εχει όρια η ταπείνωση ;

Re: Απάντηση: Εχει όρια η ταπείνωση ;

και μόνο η άποψη αυτή θα έπρεπε να σε κάνει να μετανιώσεις για την αποφάση σου να συναινέσεις στην ιδιοκτησία αυτών. ζωντανά ίσως, εξευτελισμένα ζωντανά όμως ούτε κατά διάνοια.

 

Απάντηση: Εχει όρια η ταπείνωση ;

Εχει ορια η ταπεινωση και ιδιαιτερα ο εξευτελισμος αλλα τα οριζει ο/η κυριαρχος για τον/την σκλαβα δεν υπαρχουν ορια οπως δεν υπαρχουν δικαιωματα απο την στιγμη που επελεξε να ειναι ιδιοκτησια καποιου.

 

Απάντηση: Εχει όρια η ταπείνωση ;

Περι ορεξεως...κολοκυθοπιτα!

 

οχι οχι... ορια νομιζεις οτι υπαρχουν ... αλλα η κατρακυλιση ερχετε χωρις τελος....

 

Απάντηση: Εχει όρια η ταπείνωση ;

εδώ έγγυτε και η αμηχανία μου.......
τι θα πρέπει να κάνω???
πόσο θα χρειαστεί να ταπεινωθώ???
Είναι καλίτερα που ψάχνω μία έμπειρη να με διδάξει...
ή να βρω μία κοπέλα να ξεκινήσουμε μαζί???
Ελπίζω από αυτό το site να ενημερώθω...ή να ικανοποίηθω γενικότερα!!!

 

Εξαρτάται τι εννοείς αγαπητέ μου φίλε με τη λέξη ταπείνωση.Αλλά όχι μόνο από αυτό.Εξαρτάται στον ίδιο βαθμό και από τη δική μου ικανότητα να αντιληφθώ επακριβώς αυτό για το οποίο μιλάς.

Αν ήθελα να δώσω μια γρήγορη απάντηση , θα έλεγα πως θεωρώ άσκοπο (για να μην πω εγωιστικό) να σκίζει κανείς τα ιμάτιά του για μια έννοια που δεν γνωρίζει κανείς τι ακριβώς σημαίνει αντικειμενικά.

Και για να εξηγηθώ θα βάλω στο παιχνίδι την έννοια της μετάφρασης.

Πάνω σε οτιδήποτε αφορά στη διαπροσωπική επικοινωνία , όλων των ειδών τα προβλήματα πηγάζουν από την αναγκαστική διέλευση του εκάστοτε μηνύματος , μέσα από το μεταφραστικό σύστημα του δέκτη.
Αν σε αυτό προσθέσει κανείς το σοβαρό (αν όχι βέβαιο) ενδεχόμενο της απουσίας ουσιαστικής συναίσθησης από πλευράς πομπού επί της σημασίας του μηνύματος που εκπέμπει ( οι εξηγήσεις σε άλλο κεφάλαιο), τότε νομίζω πως γίνεται αρκετά κατανοητό το γιατί αδυνατούμε να συννενοηθούμε.

Σκλάβος,ιδιοκτησία,όρια,ταπείνωση,εξευτελισμός.δεν είναι παρά ένα μέρος ενός πολύ καλά οργανωμένου λεξιλογίου το οποίο προσπαθεί κάθε φορά να οριοθετήσει όσο πιο συγκεκριμένα γίνεται έννοιες που αφορούν στην ανθρώπινη σκέψη.
Και πάντοτε αποτυγχάνει παταγωδώς.

Γιατί η κοινωνία είναι ένα ζωντανός οργανισμός και άρα μη στατικός.Όπως ακριβώς και τα μέλη που την απαρτίζουν κάθε φορά.Κατά τον ίδιο τρόπο λοιπόν δε μπορεί ακολούθως και η γλώσσα να εκφράζει κάτι το στατικό.Μπορεί οι λέξεις να μένουν αμετάβλητες (αν κι αυτό όπως μπορεί εύκολα να παρατηρήσει κανείς τελικώς δεν ισχύει) , αλλάζει όμως δραματικά το νόημα που αυτές επέχουν στο μυαλό του εκάστοτε ατόμου και κατά συνέπεια και στην κοινωνία στην οποία αυτός μετέχει.

Μην εκπλαγείς λοιπόν αν συναντήσεις αφοσιωμένη σκλάβα 9ου επιπέδου , η οποία θα αδυνατεί να αντέξει 1 χτύπημα με το μαστήγιο , ή , Master που θα σιχαίνεται να διατάζει.

Και τώρα λίγα λόγια περί φαντασίας , επειδή κάπως μου 'κατσε.

Η φαντασία δε μπορεί να είναι νοσηρή για μένα.Επί της κοινής μας πραγματικότητας , τουλάχιστον απ' όσο γνωρίζω , δεν υπάρχει ακόμη δικαστικό σύστημα το οποίο να λαμβάνει υπόψη του στοιχεία που αφορούν στη φαντασία του κατηγορουμένου.Αυτό βεβαίως δεν ισχύει και για τις διαπροσωπικές σχέσεις.Εκεί επικρατούν άλλοι νόμοι.
Γιατί η δίκη λαμβάνει χώρα κάθε φορά στο μυαλό μας.Κι αυτό γιατί έχουμε την ιδιότητα να φτιάχνουμε εικόνες από τα λόγια που δεχόμαστε.Όχι μόνο από τον ανθρώπινο λόγο , αλλά και από ήχους , οσμές και γενικά όλα τα ερεθίσματα που πηγάζουν από τις ανθρώπινες αισθήσεις.

Για να δώσω ένα παράδειγμα να πω το εξής.
Προσπάθησε να θυμηθείς τι ακριβώς έκανες όταν κινώντας αδέξια το χέρι σου , αυτό βρέθηκε να ακουμπά σε ένα φύλλο (αντικαταστείστε με ότι θέλετε).Προσπάθησε να θυμηθείς το ακαριαίο συναίσθημα που είχες πριν καταλάβεις ότι ήταν απλά ένα φύλλο.Τί νόμιζες πως ήταν ? Και πόσο αληθινή ήταν στο μυαλό σου η εικόνα εκείνη που σχημάτισες για ένα εκατοστό του δεπτερολέπτου , μέχρι να γυρίσεις και να δεις ότι τελικά ήταν ένα απλό φύλλο ?

Εικόνες....Για την ακρίβεια είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να δεχτούμε και να αποκωδικοποιήσουμε όλα τα εισερχόμενα μηνύματα.Εικόνες όμως που με την έναρξη του σχηματισμού τους παύουν να γίνονται αντιληπτές ως μέρος του φαντασιακού , αλλά περνούν στο μυαλό μας κάθε φορά στη σφαίρα του πραγματικού.Κι έτσι αντιμετωπίζονται απ' όλους μας.Σα να έχουν γίνει.Και το επίπλαστο της καθεμιάς από αυτές δε γίνεται αντιληπτό παρά μόνο μέσω της αντικατάστασής της από μια άλλη εικόνα.
Γιατί ο άνθρωπος δε μπορεί να μιλήσει για οτιδήποτε αν δεν το φέρει στο μυαλό του στα πλαίσια της πραγματικότητας , όπως εκείνος νομίζει εν πάση περιπτώσει ότι είναι η πραγματικότητα.

Σου λέω κάτι κι εσύ αμέσως τρέχεις να το φέρεις στο επίπεδο μιας τρισδιάστατης πραγματικότητας.
Σου λέω ότι χθες μαστίγωσα τη σκλάβα μου για 2 ώρες , κι εσύ αμέσως κατασκευάζεις την εικόνα.Με βάζεις μέσα σε αυτή κιόλας να κινούμαι σαν ανδρίκελο κάνοντας ότι φαντάζεσαι πως θα έπρεπε να έχω κάνει.
Κι εδώ υπάρχουν τα εξής σημαντικά στοιχεία.

Δε χρειάζεσαι όλα τα στοιχεία για να φτιάξεις την εικόνα στο μυαλό σου.Διότι ο εγκέφαλος έχει την ικανότητα να συμπληρώνει τα κενά με ότι αυτός θεωρεί σκόπιμο , ώστε να συμπληρωθεί αρμονικά η εικόνα.Αυτό σημαίνει ότι η τελική εικόνα που θα σχηματισθεί , δε θα περιέχει αποκλειστικά στοιχεία του μηνύματός μου , αλλά και δικά σου στοιχεία (τα οποία κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελούν και το μεγαλύτερο μέρος αυτής).
Το δε φοβερό είναι ότι όταν θα αποτολμήσεις να μου απαντήσεις , θα το κάνεις βασισμένος σε αυτή ακριβώς την επίπλαστη εικόνα.Κι όταν θα λάβω την απάντηση θα ακολουθήσω ακριβώς την ίδια διαδικασία με 'σένα.

Ένα άλλο είναι το εξής.

Αν μέσα από αυτά που σου λέω , δε μπορέσεις να σχηματίσεις την εικόνα , απλά ...δε θα με καταλάβεις κ-α-θ-ό-λ-ο-υ.Θα νομίζεις ότι μιλώ κινέζικα και θα χρειαστεί να επαναλάβω τη μετάδοση του μηνύματος από την αρχή.

Όπως γίνεται αντιληπτό , μέσα από το πρίσμα της συγκεκριμένης επικοινωνιακής διαδικασίας , ο λόγος περί απόλυτης σκλάβας (για να μην αναφερθώ σε απλή σκλάβα , χωρίς κορώνες και παράσημα), απόλυτης τεπείνωσης , εξευτελισμού , ορίων , Master και δε ξέρω γω τι άλλο (τουλάχιστον στο επίπεδο της διαπροσωπικής επικοινωνίας) , χωράει αν μη τι άλλο μπόλικη κουβέντα.

Ή επιζητά ενδεχομένως διακαώς την αποφυγή ακριβώς της οποιασδήποτε κουβέντας   if you get my point...

Κάπου εδώ έρχεται και προβάλλει ως σωτήρας η έννοια της μεθοδολογίας του εμπειρισμού αλλά πάει μακρυά η βαλίτσα οπότε το αφήνω για άλλο κεφάλαιο και σας αφήνω με ένα θερμό χαιρετισμό.

 

Αν τα δύο μέρη του ζευγαριού αντικατοπτρίζουν το ένα το άλλο, θα πρέπει να υπάρχει απόλυτη ισορροπία (δυναμική μάλλον παρά στατική) στην σχέση τους, αλλιώς καταστρέφεται η ίδια η σχέση.
Δηλαδή: αν τα όρια του σκλάβου είναι μεγαλύτερα από τα όρια του αφεντικού, αυτός καίγεται - αν ισχύει το αντίθετο, καίγεται ο σκλάβος .. θα πρέπει να ταλλαντώνονται γύρω από ένα σημείο ισορροπίας για να πηγαίνουν ολα καλά!

 

Απάντηση: Εχει όρια η ταπείνωση ;

η ταπεινωση νομιζω δεν εχει ορια

 

Απάντηση: Re: Εχει όρια η ταπείνωση ;

συμφωνω απολυτα μαζι σου Georgia..

 

Απάντηση: Εχει όρια η ταπείνωση ;

Σε μια ουτοπική σχέση ουσιαστικά όλα μπορεί να γίνουν. Τι γίνεται όμως όταν αυτό ξεπεράσει τα σύνορα της ουτοπίας, του ονείρου, και γίνει πραγματικότητα; Τότε βασική προϋπόθεση είναι η συναίνεση. Χωρίς αυτήν η ταπείνωση δεν έχει κανένα νόημα, δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να φτάσεις και να ξεπεράσεις, απλά βαδίζεις ένα δρόμο μηχανικά, αυτόματα, χωρίς πνεύμα και ψυχή. Έτσι νομίζω.