Ζω

Ζω

Ανασένω βαθιά μέσα από τις γόβες Σου
και νοιώθω να με γεμίζει η ζωή
ανασένω μ' ορμή από τα πόδια Σου,
και νοιώθω ότι αξίζει να υπάρχω
αποφάσισες πως είμαι του κόσμου Σου μια μικρή πνοή
αποφάσισες να είσαι το κέντρο του κόσμου μου
και ξαφνικά υπάρχω

Σ’ αφήνω όπως είμαι να μ’ αγαπήσεις
Σ’ αφήνω όπως κι εσύ μ’ αφήνεις να δω στην ψυχή Σου
ζεστένω γλυκά χαμόγελα, και τα’ αφήνω στα χείλη μου να ζήσουν
ζεστένω, το αίμα που ψυχρό κυλά, στις προσταγές του μαστιγίου Σου
και σε λατρεύω με ορμή

Αγαπώ τους εφιάλτες μου κι αυτοί θα χάνονται
Αγαπώ τις αμαρτίες μου κι αυτές στοιχιώνουν
κρατώ τις επιθυμίες μου φλογερές όσο θα ζουν
κρατώ τις φαντασιώσεις μου και αυτές με οργώνουν

έφτασα να πλάθω όνειρα με μάτια ανοιχτά
στοχάζομαι
έφτασα να κάνω τα ίδια λάθη όλων των κακών στιγμών
μένω μακριά από σκοτάδια των καιρών και χάνομαι
μένω μακριά από ρημάδια κάποιων άλλων στεναγμών
και ζω

 

Κι αυτό πολύ καλό. Δεν πειράζει που έχει ορθογραφικά, το κάνουν πιο όμορφο.

Όταν ονειρευόμαστε δεν ανοίγουμε λεξικό.

 

Απάντηση: Re: Ζω

κακιες.... 

 

Απάντηση: Ζω

"Ζω"!!! Σε ποιόν συμβαίνουν τέτοιες συμφορές; Είναι ανεπίτρεπτον!

 

Kαλό goodboy.. H ζωή σε άλλο πλάνο

Κράτησα αυτό πιο πολύ :

"το αίμα που ψυχρό κυλά, στις προσταγές του μαστιγίου Σου
και σε λατρεύω με ορμή"