Η Εν BDSM Σιωπή

Ορισμός
Επειδή σε αυτό το φόρουμ, έχουμε πρόβλημα ορισμού των εννοιών μιας και αρκετοί προτιμούν τους ιδιωτικούς ορισμούς τους με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να συν- εννοηθούμε, ο όρος 'σιωπη' εδώ χρησιμποιείται ως εξης:
Απουσία ήχου η/και επικοινωνίας, (συμπεριλαμβανόμενης και της ηλεκτρονικής)
Όποιος επιθυμεί να ορίσει διαφορετικά την λέξη 'σιωπή', ή να εμπολουτίσει ή απλουστεύσει, τον παραπάνω ορισμό, να δώσει τον ορισμό του στην αρχή της τοποθέτησής του, ώστε να μπορέσουν οι υπόλοιποι να παρακολουθήσουν επαρκώς την σκέψη και την άποψή του.

Γενικά
Πως σχετίζεστε με την σιωπή; Την αναζητάτε, σας προκαλεί αμηχανία, την θεωρείτε μέρος της ζωής σας, την αποφεύγετε, την απολαμβάνετε; Είναι μέρος της ξεκούρασης σας, της διάδρασής σας με τον κόσμο ή σας παραπέμπει στην μελαγχολία και στην σιωπή του θανάτου;
Ενδεικτικά παραδείγματα.
Κάθεστε με φιλους και πίνετε καφέ. Ξαφνικά πέφτει μακριά σιωπή. Την σπάτε πρώτοι;
Μπαίνετε στο χώρο εργασίας σας και η ατμόσφαιρα εντός είναι ασυνήθιστα βαριά και σιωπηρή.
Ενας καλός φίλος ή μια καλή φίλη σας, ξαφνικά σωπαίνει, δεν επικοινωνεί μαζί σας ως συνήθως.
Πώς νιώθετε, τί σκέφτεστε, έαν και πώς πράττετε;

Η εξωτερική σιωπή καθησυχάζει τις εσωτερικές φωνές σας μέχρι να σιωπήσουν ή αντιθέτως τις επιτρέπει να γίνονται εκκωφαντικές;

Η ΣΙΩΠΗ στο bdsm
Κυρίαρχοι/ες.
Την χρησιμοποιείτε:
Ως στάση (πχ. Ως δήλωση έντονης αποδοκιμασίας, λήξης της σχέσης)
Ως εργαλείο (πχ. Παραχώρησης χώρου και χρόνου προν την υ για να σκεφτεί, ανασυνταχθεί, ως εργαλείο εκπαίδευσης στην αναμονή, ”Τιμωρίας”, “Επικοινωνίας”, “Παρατήρησης”, “Διάδρασης” )
Κάπως αλλιώς ή καθόλου;

Υποτακτικοί/ες.
Πώς νιώθετε όταν ο/η Κυρίαρχος σας σωπαίνει; Τϊ περνάει από το μυαλό σας, πώς αντιδράτε;
Εσείς πότε σωπαίνετε; (πχ, όταν αποσύρεστε, όταν είστε μπερδεμένοι και δεν μπορείτε να διατυπώσετε, όταν νιώθετε ανασφάλεια κλπ)
Χρησιμοποιείτε τη σιωπή ως εργαλείο.(πχ. Διαμαρτυρίας, Αποδοκιμασίας, Παραδοχής/Αποδοχής, Πείσματος (κάνω μούτρα) κλπ).

Τα παραπάνω αναγράφονται ενδεικτικά.
Φυσικά το νήμα απευθύνεται και στα υπόλοιπα status και μη-status, τα οποία μπορούν να διαμορφώσουν αναλόγως τις απόψεις τους.

 

Αυτό είναι ένα πραγματικά ωραίο θέμα. Η σιωπή, η ησυχία για ορισμένους ανθρώπους είναι πανάκεια, είναι τρόπος έκφρασης.
Ως άνθρωπος αποζητώ την σιωπή στις περισσότερες πτυχές της ζωής μου. Ο τρόπος αντίδρασης μου όταν συμβαίνουν πραγματικά δυσάρεστα πράγματα είναι να σωπαίνω, από την μία για να μην φορτίζω και τους άλλους, από την άλλη γιατί προτιμώ να πονώ μοναχός μου.

Δεν είναι μαύρη η σιωπή, είναι πολύχρωμη. Είναι η αρχή της Δημιουργίας. Το τίποτα ζει μέσα στην σιωπή. Από την άλλη ο θάνατος δεν είναι σιωπηλός, είναι βουβός.

Η υποταγή, η κυριαρχία, το διάβασμα και η σιωπή είναι συνδεδεμένα στην απόλυτη εικόνα γαλήνης στην σκέψη μου.

 

Η ζωή γεννιέται και πεθαίνει στη σιωπή.
Η σιωπή είναι το δημιουργικό μέρος της επικοινωνίας. Είναι το "άδειασμα" εντός μας για να υποδεχτούμε τις δονήσεις του άλλου και του όλου.
Αλλά κατά κύριο λόγο να αντικρύσουμε τον εαυτό, αυτό τον άγνωστο...

Ανέκαθεν φοβόμουν τη σιωπή. Τα τελευταία χρόνια έμαθα να την αποζητώ, να την καλοδέχομαι και να την εντάσσω στη συνδιαλλαγή μου με τους ανθρώπους. Ανακάλυψα οτι περισσότερα μαθαίνω από αυτούς και για αυτούς σιωπώντας.

 

Λατρεύω τη σιωπή (μου), σέβομαι την σιωπή των άλλων, δεν επιχειρώ να την ερμηνεύσω απλώς τη νοιώθω.

Αγαπώ τους σιωπηλους ή έστω λακωνικούς ανθρώπους. Οι κυκλικές συζητήσεις και υπεραναλύσεις του σκέφτομαι και του νοιώθω μου μοιάζουν ανούσιες. Προτιμώ τις συμπυκνωμένες ποσότητες και...ας μιλήσει η σιωπή.

Είμαι σιωπηλή όταν είμαι χαρούμενη, το ίδιο κι όταν είμαι λυπημένη. Αλλά έχει διαφορετικό χρώμα σε κάθε περίπτωση.

Ως εργαλείο, δεν την έχω χρησιμοποιήσει ποτέ. Αντίθετα την χρησιμοποιώ συχνά ως αντιβιοτικό, παυσίπονο ή αντίδοτο.

 

"Φησίν σιωπών." (μιλάς με τη σιωπή σου).
Ευριπίδης.

 

Ναι μεν αλλά... αν και ο Άλλος (λακανικό κεφαλαίο) απαντήσει με τη σιωπή;

 

Παίζουν δύο ενδεχόμενα:
1) Τέλεια επικοινωνία
2) Τέλεια βαρεμάρα

Αφουγκράζεσαι την εσωτερική σου αίσθηση. Αν είναι γαλήνη και πληρότητα, φτιάχνεις καφέ για δύο και βουτή(γ)ματα
Αν είναι σφίξιμο στο στομάχι σηκώνεσαι και κατευθύνεσαι προς την έξοδο

 

Ειναι μια μαγική στιγμή που λες τοσα πολλα που με λογια δεν θα μπορουσες...

 

Γενικά
Όταν υπάρχει σιωπή με παρέα τριγύρω διακρίνω τρεις περιπτώσεις:
σιωπή χαλάρωσης, οικειότητας: την απολαμβάνω, είναι ένδειξη ότι βρίσκομαι με δικούς μου ανθρώπους και αν στο οπτικό πεδίο υπάρχει και η θάλασσα, το σκηνικό μπορεί να αγγίξει και την τελειότητα  
σιωπή λόγω αμηχανίας: εκνευριστική!
σιωπή και βαριά ατμόσφαιρα: να σηκωθώ να φύγω  

γενικά ισχύει κυρίως αυτό:

αν κι έχω παρατηρήσει ότι όταν είμαι υπερβολικά κουρασμένη με πιάνει λογοδιάρροια!

Κάθεστε με φιλους και πίνετε καφέ. Ξαφνικά πέφτει μακριά σιωπή. Την σπάτε πρώτοι;
Με τίποτα  

Μπαίνετε στο χώρο εργασίας σας και η ατμόσφαιρα εντός είναι ασυνήθιστα βαριά και σιωπηρή.
Θα ενδιαφερθώ να μάθω τι συμβαίνει και θα πράξω αναλόγως την περίσταση

Ενας καλός φίλος ή μια καλή φίλη σας, ξαφνικά σωπαίνει, δεν επικοινωνεί μαζί σας ως συνήθως.
Θα ανησυχήσω και θα επικοινωνήσω

Η ΣΙΩΠΗ στο bdsm
Πώς νιώθετε όταν ο/η Κυρίαρχος σας σωπαίνει;
χωρίς παρουσία του στο χώρο: δεν μου αρέσει με τίποτα  
με παρουσία του: εξαρτάται το λόγο σιωπής

Εσείς πότε σωπαίνετε;
όταν δεν έχω κάτι να πω   αλλά και όταν είστε μπερδεμένοι και δεν μπορείτε να διατυπώσετε

Χρησιμοποιείτε τη σιωπή ως εργαλείο;
Όχι

και αυτό

 

Λατρευω την επικοινωνια ,σιωπω μονο όταν είμαι κουρασμενη από πραγματα και καταστασεις , όταν ακουω ανοησιες και όταν νιώθω δεος (αν και αυτό συμβαινει μονο με φυσικα φαινόμενα όπως πχ μια καταιγιδα,το χαραμα, ένα ηλιοβασίλεμα) . Με φιλους ή στον χωρο εργασιας δεν θα αφήσω περιθωρια για σιωπη. Σε επιπεδο σχεσεων βδσμ ή μη η σιωπη του αλλου για μενα σημαινει αδιαφορια και σεβομενη αυτή την σιωπη θα σιωπησω γιατι το ενδιαφερον ή υπαρχει ή όχι, δεν μ αρεσει να το εκβιαζω. Η σιωπη για μενα δεν είναι ειδος επικοινωνιας, είναι το τελος της επικοινωνιας .

 

Με τους κολλητους δεν μου εχει τυχει να πεσει σιωπη αλλα οταν τυχαινει με αλλους γνωστους τοτε ναι την σπαω την σιωπη στον καφε, για καφε βγηκαμε και οχι για να διαλογιστουμε.
Στον χωρο εργασιας δεν με ενοχλει.
Στους καλους φιλους επικοινωνια παντα.

Προσωπικα μου αρεσει πολυ η ησυχια και η ηρεμια, στην σιωπη βρισκουμε γαληνη, μας κανει πιο οξυδερκεις και μας βοηθαει στην αυτοσυγκεντρωση στην σκεψη και στην ληψη αποφασεων,
οταν οι ανθρωποι βρισκονται σε μια κατασταση οπου πρεπει να παρουν μια σοβαρη αποφαση και να σκεφτουν τοτε υποσυνειδητα απομακρυνονται απο την φασαρια και τους θορυβους.