Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Η Εν BDSM Σιωπή

Συζήτηση στο φόρουμ 'Κυριαρχία - υποταγή D/s' που ξεκίνησε από το μέλος elfcat, στις 10 Νοεμβρίου 2015.

  1. dina

    dina Σκλαβα της Brt Contributor

    Υπαρχει βεβαια και αυτη...


      Εκπληκτικο ε???
     
  2. yannouli

    yannouli busy mind

    η σιωπή γενικά , μερικές φορές με ξεκουράζει και μου δίνει πάτημα για εσωτερικό διάλογο και αυτοκριτική...
    οπότε η εξωτερική σιωπή σίγουρα δεν καθησυχάζει τις εσωτερικές φωνές , αντιθέτως τις επιτρέπει να γίνονται εκκωφαντικές .
    όταν είμαι με παρέα, η σιωπή ειναι άγνωστη λέξη καθως οταν υπάρχει , με γεμίζει με ερωτηματικά και ανησυχιες κι ετσι φροντιζω να μην συμβαινει.

    η σιωπή στο bdsm και ετσι οπως ανεφερεται, για μενα ειναι τιμωρία που πονάει πολύ περισσότερο απο τον σωματικό πόνο , με γεμίζει ενοχές.
    οταν ο Κ μου επιλέγει να διακόψει επικοινωνία...οι ώρες ή οι μέρες μου περνούν βασανιστικά αργά , σκέφτομαι πολύ , ανατρέχω σε λάθους χειρισμούς ή λέξεις και
    όταν είμαι έτοιμη αποζητώ συνάντηση και συζήτηση .

    μου αρεσει να εκφράζομαι....με λέξεις, με πράξεις, με κινήσεις....οταν σωπαίνω, γίνεται μεσα μου πολέμος.
     
  3. margarita_nikolayevna

    margarita_nikolayevna Δ Contributor

    Αρχικά να πω: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ νήμα!!!  
    Ευχαριστούμε!!!  

    Ορισμός 1:
    Σιωπή = απουσία ήχου/ομιλίας.

    Για πολλά χρόνια ταύτιζα τη σιωπή με την αμηχανία, ήμουν αυτή που "Κάθεστε με φιλους και πίνετε καφέ. Ξαφνικά πέφτει μακριά σιωπή. Την σπάτε πρώτοι;". Ναι, πάντα την έσπαγα πρώτη!!!
    Όχι πια. Έμαθα να ακούω και μέσα στη σιωπή, να μην με πειράζει, να "δίνω το δικαίωμα" στους άλλους και τελικά και σε μένα να είμαστε σιωπηλοί.
    Και να επικοινωνώ χωρίς ηχητικά και λεκτικά σήματα.
    Σιωπώ ακόμη από χαρά, από σεβασμό, από δέος.

    Το αυτό και ως υποτακτική με τον Κύριο μου. Σιωπώ όταν μου ζητηθεί ρητά ή και όταν δεν μου ζητηθεί αλλά Π/περνάμε στιγμές μη λεκτικής επικοινωνίας. Παλαιότερα έσπευδα να καλύψω τη σιωπή και χάλαγα αυτές τις στιγμές. Τώρα τις θεωρώ πολύτιμες και τις χαίρομαι πάρα πολύ! Ως εργαλείο "επικύρωσης" ναι, υποταγής ναι, διαμαρτυρίας ποτέ.

    Ορισμός 2: Απουσία επικοινωνίας
    Δεν το κάνω ποτέ γιατί το θεωρώ απαράδεκτο και άτιμο απέναντι στον άλλο άνθρωπο. Αν θέλω να σταματήσω επικοινωνία, το αναφέρω ρητά και είναι και αμετάκλητο για μένα, γι' αυτό και ελάχιστες φορές στη ζωή μου το έχω εφαρμόσει.
    Ποτέ δεν μου το έχουν κάνει Κυρίαρχοι.
    Ο Κύριος λέει ότι απουσία επικοινωνίας ή και απόσυρση Κυριαρχίας = τέλος της σχέσης έτσι κι αλλιώς.
     
  4. camera_obscura

    camera_obscura Regular Member

    Σοφή η παύση.
    Απεχθής η σιωπή.
    Και τα προφανή, προφανή.
     
  5. elfcat

    elfcat . Contributor

    Στους καιρούς μας, που η βοή της συνεχούς και αδυσώπητης επικοινωνίας έχει καλύψει σχεδόν τα πάντα,η σιωπή έχει σχεδόν εξοριστεί. Σε κανένα βουνό ή καμία ερημική παραλία.
    Σπάνια την σιωπή θα την συνοδεύσουν επίθετα,όπως ' χαρούμενη', "ανάλαφρη" 'πολύχρωμη". Συνήθως την συνοδεύουν επίθετα, όπως 'βαρια', 'μελαγχολική' και άλλα τέτοια γκριζόμαυρα.
    Ίσως γιατί οι ήχοι και η επικοινωνία είναι μια απόδειξη ότι ζούμε σε έναν κόσμο ζωντανό και ότι και εμείς είμαστε ζωντανοί μέσα από τις αντιδράσεις των άλλων στην επικοινωνία μας.

    Γι αυτό και η σιωπή συνήθως πάει χεράκι χεράκι με μια άλλη δύσκολη λεξούλα, την λεξούλα 'μόνος' . Κάποιοι άνθρωποι, όταν είναι μόνοι, παραμένουν ψυχικά συνδεδεμένοι με τον κόσμο και με τους σημαντικούς άλλους αλλά οι περισσότεροι όταν είναι μόνοι νιώθουν αποσυνδεδεμένοι με τον κόσμο και τους σημαντικούς άλλους τους και αυτό το λέμε "μοναξιά", με την συνακόλουθη σιωπή και άρα την μη επιβεβαίωση από τις αντιδράσεις των άλλων ότι υπάρχουμε.

    Ένα άλλο θέμα με την σιωπή είναι ότι ειναι τρομερά δυσερμήνευτη. Αν κανείς αναλογιστεί ότι εδώ, στην επικοινωνία γεννιώνται μύριες παρεξηγήσεις λόγω εσφαλμένων ερμηνειων κάθε ώρα και στιγμή,καταλαβαίνει την μεγάλη δυσκολία να ερμηνευτεί η σιωπή του/των άλλων.

    Και αν με το πέρασμα των χρόνων, μαθαίνουμε κάπως να ζούμε και με την σιωπή, χωρίς να τρομοκρατούμαστε και να ανακαλύπτουμε ότι αυτή μπορεί να είναι μέρος μια πλήρους ζωής, η σιωπή που μπορεί να εμφιλοχωρήσει στην σχέση μας με τον σημαντικό άλλο μας, είναι πολύ πιο δύσβατη και δυσβάσταχτη. Όσο και να μας έχει εξηγηθεί, ως μια πάυση για τους χ,ψ,λόγους πιθανολογώ ότι οι περισσότεροι από εμάς την βιώνουμε ως ένα μικρό χωρισμό. Πόσο μάλλον αν αυτή η σιωπή είναι οριστική και αμετάκλητη. Τότε βιώνουμε έναν μικρό θάνατο.

    Στον βδσμ βίο θεωρώ ότι η σιωπή μπορεί να έχει και διαφορετικές διαστάσεις. Να είναι δηλαδή ακόμη εργαλείο επικοινωνίας ή απόλαυσης. Η σιωπή σε ένα session, ( η εντολή, 'μην ακούσω κιχ", όταν το φλόγγερ, η παλάμη, το μαστίγιο, ακουμπήσει το σώμα που το υποδέχεται), η παύση (ως μια χρονικά περιορισμένη σιωπή), ως τρόπος μάθησης διαχείρισης της τυχόν υπερβάλλουσας ενέργειας ενος υ, η σιωπή που μπορεί να πέσει μετά ένα σέσιον,ένας σιωπηλός "μηρυκασμός" της απόλαυσης που προηγήθηκε κλπ κλπ.

    Τούτων λεχθέντων,ομολογώ ότι αν και με την δική μου σιωπή τα πάω μια χαρά, ο τρόμος που μου προκαλεί η σιωπή των άλλων είναι αντιστρόφως ανάλογος με την απόσταση που έχω από αυτούς. Όσο πιο κοντά είμαστε, τόσο πιο τρομακτική μου φαντάζει η τυχόν σιωπή τους.
     
  6. SAP

    SAP Premium Member Contributor

    Οταν η σιωπη ειναι ουσιαστικη εχει νοημα κι ειναι πολυ πιο πλουσια απ τα λογια.

    Προτιμω την σιωπη απ την πολλη την παρλα.

    Οταν η σιωπη φτανει να μας τρομαζει τοτε υπαρχει κατι αλλο που μας τρομαζει μαλλον. Η απορριψη π.χ.

    Παρολα αυτα δεν πιστευω στην υπαρξη της απολυτης σιωπης στην καθημερινοτητα. Η απολυτη σιωπη ειναι μονο στο μυαλο μας διοτι οσο ζουμε μπορουμε να ακουμε την αναπνοη και την καρδια μας.
     
  7. underherfeet

    underherfeet πέρα βρέχει Contributor

  8. underherfeet

    underherfeet πέρα βρέχει Contributor

    Μ' αρέσει άμα σωπαίνεις

    Μ' αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία
    κι ενώ μεν απ' τα πέρατα με ακούς,
    η φωνή μου εμένα δεν σε φτάνει.
    Μου φαίνεται ακόμα ότι τα μάτια μου σε σκεπάζουν πετώντας
    κι ότι ένα φιλί, μου φαίνεται,
    στα χείλη σου τη σφραγίδα του βάνει.

    Κι όπως τα πράγματα όλα ποτισμένα είναι από την ψυχή μου,
    έτσι αναδύεσαι κι εσύ μες απ' τα πράγματα,
    ποτισμένη απ' τη δική μου ψυχή.
    Του ονείρου πεταλούδα, της ψυχής μου εσύ της μοιάζεις έτσι,
    σαν όπως μοιάζεις και στη λέξη μελαγχολία, καθώς ηχεί.

    Μ' αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν ξενιτιά.
    Κι άμα κλαις μου αρέσεις,
    απ' την κούνια σου πεταλούδα μικρή μου εσύ.
    Κι ενώ μεν απ' τα πέρατα με ακούς,
    η φωνή μου εμένα δεν μπορεί να σ' αγγίξει:
    Άσε με τώρα να βυθιστώ κι εγώ σωπαίνοντας
    μες τη δική σου σιωπή.

    Άσε με τώρα να σου μιλήσω κι εγώ με τη σιωπή
    τη δικιά σου
    που είναι απέριττη σα δαχτυλίδι αρραβώνων
    και που λάμπει σαν αστραπή.
    Είσαι όμοια με την νύχτα, αγάπη μου,
    η νύχτα που κατηφορίζει έναστρη.
    Απόμακρη και τόση δα και απ' τα αστέρια φτιαγμένη
    είναι η δικιά σου σιωπή.

    Μ' αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία.
    Μακρινή κι απαρηγόρητη, σα να σε σκέπασε χώμα.
    Μια λέξη μόνο αν πεις, ένα χαμόγελο -- μου αρκεί
    για να πανηγυρίσω που είσαι εδώ κοντά μου ακόμα.

    Πάμπλο Νερούδα
     
  9. aura

    aura Το ζώο Του

    Σιωπή....
    Αρετή ,τιμωρία,συναίνεση,αντίρρηση,σκέψη,απόλαυση,ανάπαυλα,αδιαφορία,εγκατάλειψη....
    Υπάρχουν τόσα διαφορετικά είδη σιωπής που δύσκολα κατηγοριοποιούνται και ερμηνεύονται.

    Το αγαπημένο μου είδος είναι η σιωπή εκείνη της απόλαυσης.Οι στιγμές εκείνες που ότι και αν ειπωθεί είναι πολύ λίγο μπροστά στην σιωπή.

    Απολαμβάνω επίσης και σέβομαι την σιωπή της σκέψης.

    Το λιγότερο αγαπημένο μου είδος είναι η σιωπή του τέλους,της λήξης.Προτιμώ σε περιπτώσεις τέτοιες λόγια που θα ηχούν στα αυτιά μου μέρες παρά τα ερωτηματικά και τα σενάρια που ακολουθούν μια τέτοια σιωπή.

    Σε κάθε περίπτωση η σιωπή είναι μοναδική, αρκεί να ξέρεις να την "ακούσεις" .
     
  10. Η σιωπή είναι το διυλιστήριο του συναισθήματος
     
  11. Tenebra_Silente

    Tenebra_Silente Contributor

    Η σιωπή εξαρτάται τόσο απ' τ' άτομο στο οποίο "εκπέμπεται", όσο απ' την περίσταση και πάνω απ' όλα απ' τον πομπό της.
    Όπως αρκετοί συμφορουμίτες προέγραψαν, θα μπορούσε να έχει πολλές ερμηνείες.

    Η σιωπή μου για κείνο που αφορά εμένα...
    Είναι ανασυγκρότηση, ενδοσκόπηση, αναγκαία αναπνοή, βασικότατο κομμάτι του χαρακτήρα μου, ρέει στις φλέβες μου.
    Δεν την χρησιμοποιώ ποτέ σαν τιμωρία, δεν είναι ποτέ επιτηδευμένη, δεν είναι ποτέ στρατηγική για να φτάσω στον όποιο σκοπό μου.
    Με κάποια για να πω ότι είμαι καλά, πρέπει πρώτα να περάσει την δοκιμασία της πλήρης σιωπής ακόμη και όταν βρισκόμαστε σάρκα και οστά στον ίδιο χώρο.
    Να μπορεί ν' αντιμετωπίσει, δίχως να παρερμηνεύσει τις "εξαφανίσεις" μου ( οι οποίες συνοδεύονται απ' απλές προειδοποιήσεις και τίποτ' άλλο ).
    Η σιωπή μου όταν τ' όποιο γυαλί έχει ραγίσει, είναι απλά το επιστέγασμα του τέλους ( μετά βέβαια απ' το κατάλληλο ξεκαθάρισμα - τ' οποίο γίνεται μια φορά και δεν επαναλαμβάνεται -. Αφού δεν μου αρέσει να χάνομαι σαν τον κλέφτη ).
    Είναι η έκφραση της πλήρης για την άλλη αδιαφορία μου. Αφού θα σήμαινε, ότι πέρασα μέσα μου για κείνη το σφουγγάρι και αν πλέον ζει ή αν πεθαίνει, για μένα είναι ένα και το αυτό.

    Οι σιωπές των άλλων δεν μου προκαλούν καμία ανησυχία, δεν με βάζουν σε καμία αμηχανία, σε καμία περίπτωση δεν με κάνουν, "να τρέξω" πίσω τους.
    Αφού έχω τα έχω πια βρει αρκετά με την μοναχικότητα μου ( την οποία και λατρεύω ) και γνωρίζω, ότι όσο και αν είσαι δεμένος με τον/την οποιονδήποτε, είμαστε όλοι/ες περαστικοί/ες.
    Κάποιοι/ες "συνταξιδεύουν" μαζί μας για περισσότερο χρόνο, κάποιοι/ες άλλοι/ες για λιγότερο.
    Αν η σιωπή της όποιας άλλης διαρκέσει γι' αρκετό καιρό, παγώνω εντελώς και δίχως καμία δυνατότητα αναθέρμανσης, ότι κι αν κάνει μετά για να μ' "επαναφέρει" ( εδώ αναφέρομαι σε ερωτικές/συναισθηματικές σχέσεις ).
    Την ανάγκη που έχω της σιωπής μου, την "δηλώνω" απ' τα εμβρυακά στάδια της γνωριμίας μου με κάποια. Και είναι ένα από κείνα τα θέματα στα οποία δεν κάνω καμία έκπτωση και για τα οποία απαιτώ σεβασμό ( όχι κατανόηση ).
    Όπως κι εγώ σέβομαι τις σιωπές της όποιας άλλης. Όμως ακόμη και η προσπάθεια παραβίασης απ' το άλλο μέρος αυτού του στεγανού μου έχει ένα και μοναδικό αποτέλεσμα, την πλήρη και δίχως επιστροφή απομάκρυνση του απ' την ζωή μου.

    Είναι και η σιωπή θέμα επιλογής κι έχει τις συνέπειες της. Αν σε κάποιον/α αρέσει, δεν πρέπει ν' αποκλείει την πιθανότητα, όταν "ξαναπαρουσιαστεί", να μην βρει τον/την άλλο/η να τον/την περιμένει μ' ανοιχτές αγκάλες.  

    Υ.Γ. Την έλλειψη λεκτικής ( ή οποιουδήποτε άλλου είδους ) επικοινωνίας για ελάχιστες ώρες ή ακόμη και μέρες, εγώ δεν την αντιλαμβάνομαι σαν σιωπή, μα σαν απλή παύση.
    Η οποία αρκετές φορές μου είναι ευχάριστη, αφού ίσως και ν' αύξανε μετά την επιθυμία μου να ξαναδώ/ξανακούσω την όποια άλλη.
    Σε κάθε περίπτωση στις προσωπικές μου σχέσεις την πολύ στενή παρουσία δεν την αντέχω.
    Με κουράζει, με φθείρει και η σιωπή στις κατάλληλες δόσεις είναι για μένα το καλύτερο "φάρμακο" ως προς την όποια διατήρηση τους.
     
    Last edited: 29 Νοεμβρίου 2015
  12. stratos83

    stratos83 Regular Member

    Τη μαγεία δεν την πιάνεις με την ερμηνεία της μαγείας,
    πόσο μάλλον με την περιγραφή της ερμηνείας της μαγείας.
    Ή κελαηδάς ή σωπαίνεις.
    Δε λες: αυτό που κάνω είναι κελαηδητό!


    Οδυσσέας Ελύτης, 1911-1996, Ποιητής, Νόμπελ 1979