Η Εν BDSM Σιωπή

Η σιωπή του έρωτα

Έτσι όπως συχνά ο ήλιος με την εντυπωσιακή του λάμψη
διώχνει το θαμπό φεγγάρι, όσο και αν αντιστέκεται
στη σκοτεινή σπηλιά του, χωρίς να ακούσει
ούτε ένα τραγουδι από το αηδόνι
έτσι η ομορφιά σου μου σφραγίζει τα χείλη
και κάνει παράφωνα για μένα τα πιο όμορφα τραγούδια

Κι όπως την αυγή πάνω από τα λιβάδια
περνά ο άνεμος με τα ορμητικά του φτερά
και σπάει τα καλάμια με τα δυνατά φιλιά του
που αυτά μόνο, μπορούν να γίνουν όργανα τραγουδιού
έτσι τα ορμητικά μου πάθη, παραδέρνουν συνέχεια μέσα μου
και η τόσο μεγάλη αγάπη κάνει την αγάπη μου βουβή

Όμως τα μάτια μου σου έδειξαν εσένα
γιατί είμαι σιωπηλός και η λύρα μου ακούρδιστη
πριν γίνει ο χωρισμός μας μοιραίος
και πριν μας αναγκάσει να φύγουμε
εσύ για άλλα χείλη που τραγουδούν με αρμονία
κι εγώ εδώ να αναπολώ μάταια
φιλιά που δεν έδωσα, τραγούδια που δεν είπα.

ποίημα του Όσκαρ Γουάιλντ

 

Είναι πολύ εύκολο στους ανθρώπους να μιλούν από το να σιωπούν. Και κάνει κάτι εκοφαντικούς θορύβους μερικές φορές η σιωπή...
Για μερικούς βέβαια ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα υπάρχει και η λύση της σιωπής...
Για κάποιους άλλους το να σιωπούν και να ακούν τους δείχνει το δρόμο προς την αλήθεια.
Ένας από τους πιο δύσκολους στόχους του ανθρώπου είναι να κατακτήσει τη δύναμη της σιωπής του, θα ακούσει τόσα πολλά που προέρχονται από την πηγή του. Κι όσοι καταφέρνουν να επικοινωνούν μέσα από τη σιωπή δημιουργούν πολύ πιο ισχυρούς δεσμούς μεταξύ τους από τους υπολοίπους.
Είναι τόσο αρμονική η σιωπή, προσφέρει τόση γαλήνη ...
Η σιωπή μας λέει πολλά αρκεί να έχουμε διάθεση να ακούσουμε (σε όλες τις περιπτώσεις)

Ας είναι ευλογημένη η σιωπή! Γιατί μέσα σ' αυτήν θα μ' ακούσεις να μιλώ

Χαλίλ Γκιμπράν

 

Σπάνια απολαμβανω τη σιωπή και αυτό μόνο όταν υπάρχει σωματική επαφη όπως η αγκαλιά ή το χέρι του πάνω μου.
Τη φοβάμαι τη σιωπή... Είναι σαν κακιά τιμωρία για μενα όσο ενα μικρο αποθηκακι για εναν κλειστοφοβικο

 

Η σιωπή, είτε εντός είτε εκτός BDSM, δύο πράγματα συμβολίζει και αυτά εντελώς αντιδιαμετρικά μεταξύ τους.

α) Αμηχανία, θυμός, αποστασιοποίηση
β) Ηρεμία, χαλαρότητα και κυρίως οικειότητα

Εύκολα μπορεί να διακριθεί τι είδους σιωπή υπάρχει κάθε στιγμή.

 

Η σιωπή πολλές φορές είναι πιο δυνατή και απο τα λόγια...παίζει πολύ με το μυαλό

Την χρησιμοποιώ...μου αρέσει η παρατήρηση των αντιδράσεων εκείνη την ώρα.

 

η σιωπή είναι ένα καναρίνι στο μικρόφωνο
(Καρούζος)

 

Διάβασα πάλι όλα μου τα ποιήματα που έχω γράψει για σένα.
Τόσα πολλά λόγια και τόσα λίγα τα ειπωμένα,
Τόσα στο βάθος τ' ανείπωτα

Όμως εσύ που μπορείς να διαβάσεις τους άγραφους νόμους,
του μέσα μου σύμπαντος
Εσύ που έχεις ακούσει το μοναχικό τριζόνι της νύχτας
που είδες το αόρατο φέγγος μιας τρομερής αποκάλυψης
εσύ προπάντων εσύ που συνεχίζεις ν'ανθίζεις
πάνω στο μαύρο χιόνι που απλώνεται γύρω μου
μη βιαστείς να με κρίνεις, να κλείσεις τους δρόμους,
να διαβάσεις λάθος το μήνυμα.

Κοίταξε με μόνο στα μάτια,
μέτρησε τη βαθιά πληγή που ανοίγεται μέσα τους
άκου τη σιωπή που κάνει να τρίζουν τα φύλλα στις αστροφεγγιές τους
κι όταν ημερέψεις το φόβο που σαν το παγιδευμένο αγρίμι ουρλιάζει,
τότε θα καταλάβεις

Θα δεις τι πόθοι ασφυκτιούν
το πάθος συντηρούν στις κρύπτες τους τα ζυγιασμένα λόγια.

Θανάσης Κωσταβάρας, «Τα διαπιστευτήρια της σιωπής»

 

Από έτερο φόρουμ όπου είχα τοποθετηθεί σχετικά:

Ο μόνος λόγος όπου θα επιλέξω την απομάκρυνση για σύντομο
χρονικό διάστημα, είναι για να δώσω χώρο στο υ να "ξεμουδιάσει" και να
σκεφτεί τι πήγε λάθος.
Ναι, είμαι οπαδός της μαιευτικής μεθόδου του
φιλοσόφου Σωκράτη. Επιθυμώ να οδηγώ το υ στην απάντηση της ερώτησης
"τι πήγε λάθος;" και όχι να την προσφέρω έτοιμη διότι βρίσκω ανώφελο το άχαρο και μηχανιστικό "Μάλιστα Κυρία", "Συγγνώμη Κυρία" με βλέμμα μπούφου, ενώ αν το βρει μόνο του τότε το ποσοστό συνειδητότητας αυξάνεται σημαντικά έτσι ώστε να μην επαναληφθεί το σφάλμα.

 

Μάλλον μπερδεύεσαι λίγο ως προς την μαιευτική, η οποία προαπαιτεί διάλογο, για σκέψου την ''μαμή'' να κάθεται σιωπηλή και άπραγη περιμένοντας από την ετοιμόγεννη να ερμηνεύσει την στάση της και να μην έχει ούτε οδηγίες, ούτε καν ερωτήσεις που θα μπορούσαν να την βοηθήσουν σχετικά με το πως να γεννήσει.
Να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο, ότι ο Σωκράτης δεν πίστευε ότι ήταν σοφός, ήταν εξαιρετικά αυτοεπικριτικός, και πίστευε πως οι άνθρωποι ξέρουν την αλήθεια, το μόνο χρέος του θεωρούσε πως ήταν να τους βοηθήσει να την συνειδητοποιήσουν.
Το υ και ο άνθρωπος εν γένει, μέσω καθοδήγησης δια των κατάλληλων ερωτήσεων φτάνει στην αλήθεια κι όχι με την σιωπή, ούτε για σύντομο, ούτε για μεγάλο χρονικό διάστημα και αυτό δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.
Θεωρώ συνεπώς άτοπο τον παραλληλισμό.
Το να μην προσφέρεις μασημένη τροφή και έτοιμες απαντήσεις ουδεμία σχέση έχει με την σιωπή λοιπόν. Αυτά...

 

Δεν κατανόησες την τοποθέτηση. Να ζητάς διευκρινήσεις για να μην φλυαρείς άστοχα κι άνευ λόγου την επόμενη φορά.

 

Ανεξαρτήτως της ιδιοσυγκρασίας του, αν κάποιο υ "δεν αντέχει τη σιωπή" του Κ, όσο και να διαρκεί αυτή, είτε δεν τα έχει πολύ καλά με τον εαυτό του είτε δεν εμπιστεύεται πλήρως τον Κ είτε και τα δύο.

Αν το υ δεν έχει πρόβλημα με τη σιωπή, μπορεί να σημαίνει πως σε κατάσταση σιωπής του Κ το υ δεν θα ασχοληθεί να κατανοήσει τα λάθη του για τον λόγο ότι δεν είναι ενοχικό και ότι είναι παραδομένο στο Κ ώστε να θεωρεί και την σιωπή απόλυτο δικαίωμα του Κ. Ίσως να ασχοληθεί με το να γίνει καλύτερο υ, κάπου όπου νομίζει το ίδιο, ίσως ασχοληθεί στη σιωπή με πράγματα που ενδιαφέρουν το ίδιο, ίσως απλά να αναμένει το Κ, ίσως να έχει οδηγίες για το τί θα κάνει εν σιωπή Κ.

Σε κάθε περίπτωση μια ερωτική σχέση, των Κ/υ περιλαμβανομένων, είναι αμοιβαιότητα και αλληλεπίδραση. Έτσι ώστε και το υ να μπορεί να νιώσει πότε μια σιωπή είναι κακή είτε γιατί κάτι συνέβη στο Κ είτε γιατί κάτι δεν πηγαίνει καλά με τη σχέση αλλά και το Κ να νιώθει αν η σιωπή του θα ήταν ένας τρόπος να ωθηθεί το υ να σκεφτεί τα λάθη του ή ίσως όχι ή για πόσο σιωπή σε αυτήν την περίπτωση.