Η Κατάρα του Μύθου

Όσο πιο διάσημος και μεγαλοφυής και όμορφος και πλούσιος και επιθυμητός και καλός γαμιάς και άλλα πολλά είναι κάποιος, τόσο πιο δύσκολο είναι να πεισθεί ότι κάποια τον επέλεξε απλά επειδή τον γουστάρει. Πάσχει από ανασφάλεια, είτε το καταλαβαίνει είτε όχι.

Το ίδιο ισχύει και για μία hot shot, πανούργα, μουνάρα, αυτή-που-τα-έχει-όλα-και-δεν-ξέρει-τι-να-τα-κάνει γκόμενα που έχει αγγίξει τα όρια του μύθου. Δεν μιλάω για μένα καλέ. Η Μαντόνα έρχεται στο μυαλό, είναι ήδη σε φάση διαζυγίου από τον Άγγλο σύζυγό της ο οποίος προσπαθεί τώρα να πάρει και κάνα φράγκο, μιας και πήρε πόδι.

Είναι πολύ πολύ δύσκολο να γίνει η σχέση όταν υπάρχουν άλλες παράμετροι στη μέση. Κάτι μέσα μας υψώνει το άσχημο κεφάλι του και μας κακιάζει, απέναντι στον άλλον. Δεν τον πιστεύουμε. Γιατί δυστυχώς, έτσι λειτουργούν οι περισσότεροι.

Αν ας πούμε ο Dolmance ήταν ένας αναλφάβητος μανάβης, θα είχε πηδήξει όλα αυτά τα ωραία μουνάκια που πήδηξε; Αμφιβάλλω. Και πόσες θα τον είχαν αγαπήσει πραγματικά; Τί αγάπησαν, καλέ μου φίλε, εσένα ή την εικόνα σου; Σόρρυ αν σε ρίχνω down, αλλά μόνο εσύ μπορείς να καταλάβεις το δράμα μου.

Αγαπώ και δεν με πιστεύουν. Ο σύντροφός μου (ο δήμιος, ο βασανιστής, ο τρελός δολοφόνος με το πριόνι) δεν πιστεύει ότι αγαπώ τον ίδιο επειδή τον γουστάρω για το σύνολο των εξαιρετικών χαρισμάτων του, για την αγνή και άδολη ψυχή του, για όλες τις νοσηρές μαλακίες που τούρχονται μπαμ στη μέση της νύχτας και λέει, ας το τυραννίσω λίγο ακόμα αυτό, αντέχει, τώρα μούρθε τώρα θέλω, έτσι λειτουργεί, μπα Παναγία μου, τέλος πάντων, δεν το πιάνει λοιπόν ότι κάποτε και τα ιερά τέρατα θα βρουν κάποιον που θα τους αγαπήσει ειλικρινά και όχι για την κωλοεικόνα τους που ξέρετε πού την γράφω προσωπικά.

Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Είναι ανασφαλείς οι Μεγάλοι ή όχι; Η σύνδεση με το BDSM είναι ότι μιλάω κυρίως για μεγάλους Masters και μεγάλες Mistresses. Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον από αυτούς να αναγνωρίσει την Επιλογή στα μάτια του ερωτικού συντρόφου;

 

Απάντηση: Η Κατάρα του Μύθου

Πιστεύω πως η αγάπη δεν έχει στάνταρτς και δεδομένα.Αγαπάς κάποιον για κάτι που σου προσφέρει..

Επίσης ο ποθητός εκ βάθους (και όχι λόγω επιφάνειας) άνθρωπος έχει να κάνει με τη χημεία,την ενέργεια,το βλέμμα και άλλα στοιχεία που ο καθένας ανεξαρτήτος εμφάνισης και επιπέδου τα διαμορφώνει μόνος του..

Δεν υπάρχουν συνταγές.Θα ήταν μίζερη η ζωή μας αν πραγματικά ποθούσαμε και αγαπούσαμε βάσει στερεοτύπων.Είναι να το 'χεις,είναι να βγαίνει..αυτό ξέρω..

 

Incomplete, είσαι ένα καλό και ατόφιο παιδί γι αυτό τα λες αυτά. 

Δεν απαντάς όμως στην ερώτηση. Μπορούν οι Μεγάλοι να αναγνωρίσουν την επιλογή στα μάτια του ερωτικού συντρόφου ή δεν τους το επιτρέπουν οι εγνωσμένες ή μη ανασφάλειές τους;

 

Απάντηση: Η Κατάρα του Μύθου

Όσες και αν έχουν πηδήξει οι "Μεγάλοι", όσους και αν έχουν πηδήξει οι 'Μεγάλες" υπάρχουν δισεκατομμύρια άλλες ή άλλους που δεν πήδηξαν. Εν τέλει πήδηξαν ελάχιστες - ελάχιστους.

 

Απάντηση: Re: Η Κατάρα του Μύθου

Αυτό πάλι δεν είναι θέμα κάθε περίπτωσης και διαφόρων παραγόντων;Πιστεύεις πως μπορεί να μπει σε καλούπι ένα τόσο πολυδιάστατο θέμα;Έχουμε να κάνουμε με χαρακτήρα,ναρκισσιστικά,ψυχοσύνθεση,κάθε είδους επιθυμίες και αρχές κοκ συν τις παραμέτρους τόπος,χρόνος,διάθεση.

Πάντως σε γενικές γραμμές αναγνωρίζουν τις επιλογές.Το θέμα δεν είναι όμως να τις αναγνωρίσουν,αλλά να τις χειριστούν ανθρώπινα προς πάσα κατεύθυνση..

 

Δηλαδή η Ωνάση πίστευε ότι την αγαπούν οι φίλες της και οι γκόμενοί της. Και ο Πούτιν πιστεύει ότι είναι μεγάλος γόης. Ο Άινσταιν δεν ήξερε ότι ήταν κακάσχημος.

Ο Woody Allen αναγκάστηκε να παντρευτεί την κόρη του για να είναι βέβαιος για την αγάπη της. Είναι απλό το θέμα. Δεν μπορούν να ξέρουν. Αποτέλεσμα: ανασφάλεια.

Ρωτάω, δεν ξέρω. Μάλλον, κουλαντρίζω περισσότερο, σαν υφέρπων σκώληξ (that time of the month again). 

 

Απάντηση: Re: Η Κατάρα του Μύθου

Να αναρωτηθείς ταυτοχρόνως, αν ήταν ικανοί οι ίδιοι να αγαπήσουν... Γιατί αν είσαι ικανός να αγαπήσεις μπορείς τότε να αναγνωρίσεις γιατί σε επιλέγει ο άλλος... Αν όμως δεν έχεις μάθει να αγαπάς, πώς θα αναγνωρίσεις τα σημάδια στον άλλον?

 

Απάντηση: Η Κατάρα του Μύθου

Η ανασφάλεια είναι πηγή ζωής,δημιουργίας και σκότους ενίοτε.Χτίζεται γρήγορα,δομείται αργά και λίγες φορές ρίχνει μέρος των τειχών της.Δε μπορείς να την πραγματευτείς γενικά.Μπορείς να την παρατηρείς,αλλά θα σε συμβούλευα με όριο,για να έχεις χρόνο να διαχειρίζεσαι τις δικές σου,πρωτού προσθέσεις άθελα σου και άλλες.Ώρες -ώρες λατρεύω τις ανασφάλειες μου,άλλες φορές με εκνευρίζουν και μερικές φορές με πληγώνουν ή με μιζεριάζουν,αλλά ειλικρινά έχω μάθει να ζω με αυτές και δεν τις διαπραγματεύομαι και ας κάνω λάθη στη ζωή μου.Αυτές με καθιστούν διαφορετικό στα μάτια μου...

Το να ασχοληθείς με τις ανασφάλειες κάποιου σημαίνει πως σε ιντριγκάρουν.Σε κανουν να νιώθεις όμορφα γιατί ανεβαίνεις στα μάτια σου αφενός και νιώθεις πως παίζεις σε ένα δυνατό παιχνίδι ,αφ'ετέρου
ανακαλύπτεις πράγματα νέα για σένα,βιώνεις κομμάτια του ψυχισμού σου,αποκτάς εμπειρίες,βλέπεις με διευρυμένο πλέον πεδίο τον κόσμο γύρω σου,κατανοείς και άλλες συμπεριφορές και ψυχοσυνθέσεις ,περιορίζεις την περιοχή του ασυνειδήτου επεκτείνοντας του συνειδητού και γενικά γίνεσαι σοφότερος άνθρωπος.Ισχύει για 'σένα τίποτα απ'αυτά;

Για να καταλήξω,το παιχνίδι προς τον Μεγάλο πρέπει να γίνεται για να κερδίσεις και όχι για να τον κερδίσεις.Μόνο έτσι θα διατηρήσεις ατομικές ισορροπίες..

 

Οι πραγματικά χαρισματικοί άνθρωποι, συνήθως, μπορούν να κοντρολάρουν τις ανασφάλειες, μετουσιώνοντας αυτές σε προττερήματα, εφόσον βέβαια, στηρίζονται στα δικά τους πόδια και όχι στα δεκανίκια της εφήμερης αίγλης που τους περιβάλλει. Και αυτό γίνεται φανερό, όχι στην περίοδο των παχειών αλλά των ισχνών αγελάδων.
Και ο αναλφάβητος μανάβης, αν είναι γλυκοτσούτσουνος, μπορεί εξίσου να γαμήσει ωραία μουνάκια και καμία να μην τον αγαπήσει πραγματικά, γιατί ο ίδιος δεν επιθυμεί να το επιτρέψει, θωρακίζοντας εαυτόν στην πανοπλία του. Με άλλα λόγια, όλοι, Μεγάλοι, μικροί, μπορούν να φτιάξουν ένα μύθο, στο μέτρο των δυνατότητων τους και να τροφοδοτήσουν την κωλοεικόνα τους με όση γαρνιτούρα διαθέτουν. Το κατά πόσο πέφτει βαρύ στο στομάχι ή τον απολαμβάνουμε, έχει να κάνει με την τεχνική του μάστορα σε συνδυασμό με την όρεξη που διαθέτουμε τη συγκεκριμένη στιγμή.

 

Re: Απάντηση: Η Κατάρα του Μύθου

Είναι εύκολο να κερδίσουμε σχεδόν σε οποιοδήποτε παιχνίδι τέτοιου είδους. Όλο κι όλο που έχουμε να κάνουμε είναι να μη λάβουμε μέρος.

Όσο για τους Μεγάλους, δεν έχω καμία όρεξη να ασχοληθώ με κάποιον που θεωρεί τον εαυτό του μεγάλο. Με ενδιαφέρει ένας Μεγάλος που έχει πλήρη συνείδηση της μικρότητάς του και με αφήνει να του την τρίψω στην μούρη, με μόνο αντάλλαγμα να μου τρίψει κι αυτός την δική μου μικρότητα στην δική μου μούρη.

Είναι μια ωραία ισορροπία.

Το ερώτημα έχει σχέση με το αν ένας Μεγάλος διακρίνει την Επιλογή ή όχι.

@llazouli, συμφωνώ. Το ερώτημα παραμένει.

 

Όλοι οι μύθοι εκδικούνται. Και μην τους πιστεύεται εντελώς.

 

Τις περισσότερες φορές σχεδόν αδύνατο, αλλά αυτό τους κάνει μικρούς;