Η αίσθηση του Χρόνου στο BDSM

Καλέ τί ωραία που τα λέει αυτός;

Αλήθεια, γίνεται κατανοητή η διαφορά ανάμεσα στην Κυριαρχική σχέση και στο καλό, αγνό S/m;

In a nutshell, η Κυριαρχική σχέση έχει αποτέλεσμα κάτι σαν εμένα, που αποπνέω τον Κ μου από τους πόρους μου. Κάτι τούκανα κι αυτουνού αλλά δεν είμαι απόλυτα σίγουρη τι ακόμη. 

Το S/m από την άλλη είναι σκέτη καύλα. Απορώ γιατί δεν το κάνουν όλοι.

Δεν θεωρώ ότι το D/s είναι ανώτερο από το S/m, καλύτερο κλπ. Πιο δύσκολο σίγουρα. Νομίζω πως η πιο βασική διαφορά τους είναι η αίσθηση του χρόνου από τους μετέχοντες. Το S/m δεν επιμηκύνει τον χρόνο. Βιώνεται εκείνη την ίδια την στιγμή και μετά τελειώνει. Άντε να αισθάνεσαι μία γλυκύτητα, μία εξουθένωση, μια ηρεμία, για λίγες ώρες, άντε και για καναδυό μέρες. Στο D/s όμως το τριπάκι μπορεί να κρατήσει εβδομάδες, μήνες, χρόνια, αν αντέξει η σχέση. Τα plateau ηρεμίας είναι απαραίτητα πότε πότε, για να προσγειωνόμαστε. Κανένας δεν μπορεί να αντέξει τόση καύλα, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αυτό ήθελα όταν έκανα S/m και σιγομουρμούριζα, "More". Αχόρταγη πουτάνα!

 

Πολυγραφότατη σήμερις. Δεν ξέρω πως να τα συγκρίνω τα δύο. Πάντως συμφωνώ ότι δεν μπορείς να είσαι συνέχεια στα κόκκινα, θέλει και διαλείματα ανάμεσα.

 

Αδρεναλίνη, μάλλον. Είχα πλεόνασμα. 

Θέλει διαλείμματα το άτιμο. Αν ήταν στο χέρι μου, δεν θα έκανα κανένα. Θα ψόφαγα πριν σταματήσω. 

 

Πωπώ. δε σε προλαβαίνω με τίποτα  

Μέχρι ν' απαντήσω στο ένα έχεις ήδη γράψει άλλα δύο!

Βγάλε προειδοποιητικό για όσους βρίσκονται κοντά  

  (πάω για ύπνο!)

 

Δεν σκέφτηκες ποτέ ότι αυτά τα δύο δεν διαφέρουν;

 

Όχι. Διαφέρουν εξοργιστικά πολύ, για όσους έχουν κάνει και τα δύο. Μία εκ των διαφορών είναι η αίσθηση του χρόνου, η διάρκεια. Μία άλλη είναι οι εσωτερικές αλλαγές που επέρχονται, οι οποίες έχουν αντίκρυσμα στις επιλογές του τρόπου ζωής, στον τρόπο αντιμετώπισης της ζωής, του εαυτού, των άλλων και των σχέσεων. Ο Κυρίαρχος είναι ενορχηστρωτής καταστάσεων (κορίτσια, ο Κάραγιαν, μωρέ σαν δίκιο να είχε η zinnia). Ο Σαδιστής τριπάρει, τόσο όσο και ο Μαζοχιστής. Ουδέν διακρίνει τους δύο τελευταίους.

 

Υπάρχει μια στιγμή που και τα δύο ταυτίζονται - δεν μπορείς να διακρίνεις πια ποιός είναι τι (κυρίαρχος ή απλά Σαδιστής - υποτακτική ή απλά μαζοχίστρια) και οι εξωτερικά τεθείσες ετικέτες παύουν να υπάρχουν. Γιατί καλό μου, ανάμεσα σε δυο ανθρώπους αυτό που μετράει είνια η δυναμική της σχέσης, και αυτή περιορίζεται μόνο από την ίδια την σχέση που έχουν!

Εννοώ δηλαδή ότι ο ψυχολογικός χρόνος στον οποίο μπάινουν και οι δύο είνι αποτέλεσμα της σχέσης τους ΩΣ ΑΤΟΜΑ και όχι ΩΣ ΡΟΛΟΙ

Αυτάαααααααααααααααααααααααααα

 

Δεν αντιλέγω, κακό μου. 

Η διαφορά που βλέπω είναι ότι και ο σαδισμός και ο μαζοχισμός περνούν σε δεύτερη μοίρα στη σχέση D/s. Ο καθένας εκ των δύο έχει αποκτήσει τον έλεγχο του δικού του βίτσιου. Είναι πιο σημαντικό για μένα να ταυτίζω την θέλησή μου με την θέληση του Κ παρά να έρχομαι σε οργασμό.

Αυτό, για μένα, όταν το κατανόησα για πρώτη φορά, με τάραξε συθέμελα.

Είμαι δε σίγουρη ότι βάζει και την δική του θέληση πάνω από τον οργασμό του.

Κατανοώ απόλυτα αυτό που λες για τα άτομα. Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει, αλλά απεχθάνομαι τους ρόλους. Γι αυτό έχω φροντίσει ώστε να χαλαρώσω όσον αφορά τα πρωτόκολα, τα στερεότυπα και τις προσδοκίες (και τις δικές μου και του άλλου).

Το βασικό σημείο του ποστ σου, από ότι κατάλαβα, είναι ότι η αίσθηση του χρόνου δεν είναι απόρροια του D/s per se, αλλά της μοναδικής σχέσης που έχουν δημιουργήσει οι δύο. Πάρα πολύ ενδιαφέρον αυτό. Αν ισχύει, είμαι πιο τυχερή από ότι πίστευα.

Παράξενο, σήμερα που συνάντησα κάποιο εξέχον μέλον του φόρουμ, προσπάθησε να μου πει ότι όλα είναι στο μυαλό μου και ότι μόνη μου φαντάζομαι ότι η σχέση αυτή λειτούργησε όπως λειτούργησε.

Καλά που έχω πολλά ζευγάρια παλιά παπούτσια (στα όρια της υλικής και ουχί της ψυχικής ένδειας, όντας). 

 

Φαίνεται ότι είσαι πιο τυχερή από όσο νομίζεις ....

 

O μέγας φιλόσοφος Al Bundy είχε λύσει πολλούς προβληματισμούς του, όταν ανακάλυψε οτι είχε δύο χέρια και μπορούσε να ξύνει και το πέος του και τον πισινό του ταυτόχρονα.

 

Είμαι εξαιρετικά ακριβολόγα και μου αρέσει να μετρώ και να συγκρίνω πράγματα. Το ξύσιμο του πέους από το ξύσιμο του πισινού διαφέρει σε ποιοτικό, ποσοτικό, αισθητικό, ακόμη και σε μεταφυσικό επίπεδο.

Αν ήθελα να σε βοηθήσω λίγο να εκφράσεις τις πολύ σωστές απόψεις σου πιο κομψά και λιγότερο δυσνόητα για τους τυχόν πληβείους, θα έλεγα πως είναι ευχής έργον να αναγνωρίζουμε ποιά από τις δύο δραστηριότητες αποτελεί το παράπλευρο bonus.

Προσωπικά, δεν μπερδεύομαι καθόλου. Εξ αρχής, σχεδόν.

 

Απάντηση: Η αίσθηση του Χρόνου στο BDSM

Γιατί τίθεται ζήτημα σύγκρισης