Η ανακουφιση που ακολουθει ενα μεγαλο ταξιδι..

Τωρα πια αναρωτιεμαι πώς και δε το ειδα πιο νωρις,πώς και διαλεξα να μη δωσω σημασια στα σημαδια που εδειχναν προς μια μονο κατευθυνση...

Παντα ειχα τετοιες φαντασιωσεις...απο μικρο παιδι...σκηνες γεματες βια,εξευτελισμο,ταπεινωση και ολοκληρωτικη παραδοση του αλλου.Με αλλα λογια φαντασιωσεις για τις οποιες ντρεπομουν,που με γεμιζαν ενοχες,πραγματα που δε φανταζομουν ποτε να ομολογω σε οποιονδηποτε..

Και μετα ηρθε το σεξουαλικο ξεκινημα.Ενιωσα τοσο ομορφα για την αποδοχη που ειχα στο ιδιο φυλο.Εκανε την αναμονη μου να μοιαζει οτι αξιζε το κοπο,οτι επιτελους θα χαθω στη θαλασσα των αισθησεων και των συναισθηματων....Τη πρωτη φορα που βρεθηκα στο κρεβατι με καποιον που μου αρεσε πολυ,ειδα τον εαυτο μου να ερεθιζεται για 5 λεπτα και μετα να χανει καθε ενδιαφερον....

"Δε μπορει" λεω "απο το τρακ θα ειναι"...ωσπου το επαθα και με τον δευτερο και με τον τριτο και με τον τεταρτο...ακουγα γυρω μου φιλους και γνωστους να περιγραφουν το ποσο καταπληκτικο ειναι το σεξ και για μενα πια ηταν απλα ενα βημα περα απο τον αυνανισμο,τιποτα το ιδιαιτερο,τιποτα το "ενωτικο" για μενα και τον αλλον...

Παντα θεωρουσα τον εαυτο μου αρκετα μπερδεμενο και κατα ενα τροπο το εχω δεχθει αυτο,αλλα ηταν χτυπημα κατω απο τη μεση το να δω τον εαυτο μου να εχει δυσκολια και στο ερωτικο κομματι...

Ενιωσα ακομα χειροτερα οταν καταλαβα οτι υπηρχε και κατι επιπλεον που με κρατουσε πισω και στα συναισθηματα μου.Ενιωσα οτι υπηρχε ενα κομματι βαθεια μεσα μου που δεν καταλαβαινα,ενα πλασμα που αργοανασαινε αλλα αρνιοταν να βγει απο τις σκιες,με αποτελεσμα να μη μπορω να το δειξω και στον ανθρωπο μου...κατι που με κρατουσε σε μια αποσταση απο αυτον...και με εκανε ανικανο να ερωτευθω,να αγαπησω,να εμπιστευθω...

Μεχρι που ηρθε το 2007 και καποιος μου ειπε μια φραση που με εκανε σχεδον να ακουσω τα τειχη να γκρεμιζονται μεσα μου...."θελω να γινεις ο αφεντης μου,απο δω και στο εξης σου ανηκω" και επεσε να μου φιλησει τα ποδια....περασαν 3 απιστευτα ηδωνικες μερες και νυχτες,και καθε μια ηταν δωματια που ανακαλυπτω σε ενα τεραστιο καστρο,καλα κλειδωμενα απο μενα ή απο αλλους...

Τον εχασα τον σκλαβο μου..απο εγωισμο και ψεμματα...αλλα οσο οξυμορο κι αν ακουστει,κανενας δεν μου ειχε κανει ποτε τετοιο δωρο..και το υπολογιζα,το κρατουσα μεσα μου σα θησαυρο...αλλα ημουν πλεονεκτης...

----δεν εχει συνεχεια-----

 

Απάντηση: Η ανακουφιση που ακολουθει ενα μεγαλο ταξιδι..

Μπορείς να διευκρινίσεις εδώ τι εννοείς;Αν θες βέβαια..

keep going bro  

 

Απάντηση: Η ανακουφιση που ακολουθει ενα μεγαλο ταξιδι..

ασε,φιλε μου,ειναι μεγαλη ιστορια.αλλα το μονο σιγουρο ειναι οτι εφταιξα εγω και μονο....αθετησα μια υποσχεση... με τον χειροτερο τροπο...

 

Καλώς ήρθες.
Όρεξη να έχεις και είμαι σίγουρη ότι θα βρεθούν πολλοί σκλάβοι για σένα  

 

Αυτό που μου αρέσει εδώ μέσα είναι ότι διαβάζω άτομα που αισθάνονται σαν εμένα. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι δεν μπορώ να βρω και τις απαντήσεις εδώ μέσα.   Δύσκολο το ψάξιμο τελικά. Ελπίζω να βρεις αυτό που θα σε κάνει να νειώθεις ολοκληρωμένο.

 

Απάντηση: Re: Η ανακουφιση που ακολουθει ενα μεγαλο ταξιδι..

Καλως σας βρηκα,princess of pain...κατι μου λεει οτι θα απολαυσω τη παρεα σας 

 

από σκλάβους άλλο τίποτα γεμάτοι είμαστε  

που να δεις πόσο δύσκολο για έναν σκλάβο να το διαπιστώσει...

 

Απάντηση: Re: Η ανακουφιση που ακολουθει ενα μεγαλο ταξιδι..

Κι εγω το ελπιζω...καλη τυχη και σε σας.καλη τυχη σε ολους μας....

 

Απάντηση: Η ανακουφιση που ακολουθει ενα μεγαλο ταξιδι..

Για αυτό είναι τα λάθη για να μαθαίνουμε..Να κοιτάς μπροστά  

 

Η αρχή είναι ότι αναγνώρισες... Καλώς ήρθες!

 

..καλως τον..

 

"Γηρασκω αει διδασκομενος",αυτο να θυμασαι και συνεχισε!!!!