Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Η απαγωγή

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος balancita, στις 6 Νοεμβρίου 2010.

  1. balancita

    balancita New Member

    Κάποια λεπτή αχτίδα έπεφτε νωχελικά στο τρυφερό της κορμί καθώς ήταν ξαπλωμένη με το πλάι και τα μαλλιά της χύνονταν στο μαξιλάρι ανακατεμένα και υγρά από τον ιδρώτα.Ηταν γυμνή,με τα σημάδια της πάλης τους φανερά σε διάφορα σημεία,όμως τώρα στο φώς του ήλιου οι γρατζουνιές που της είχε κάνει είχαν ένα ρόδινο χρώμα που την έκανε να μοιάζει με λουλούδι που παίρνει τα πρώτα χρώματα της άνοιξης.
    Καθόταν ήρεμος και την κοιτούσε.Την είχε νικήσει,και αυτό τον μεθούσε ακόμα περισσότερο,και από την εικόνα της που έτσι ήρεμη και υποταγμένη τον γαλήνευε και τον έκανε να νιώθει ασφαλής.Η δύναμή του πάνω της δεν ήταν μόνο σωματική,είχε αρχίσει να μπαίνει και μέσα στο μυαλό της και να κατακλύζει τις σκέψεις της ,ακόμα και αν έβλεπε συχνότερα στα μάτια της την απόρριψη και την αηδία.Εβλεπε στα μάτια της την πάλη με τον εαυτό της.Το μυαλό της τον απέρριπτε και η καρδιά της τον λαχταρούσε.Το κατασκευασμένο της εγώ τον απέδιωχνε και το ενστικτό της τον καλούσε επιτακτικά.Αυτή η εσωτερική σύγκρουση που αντικαθρεφτιζόταν στα μάτια της τον ερέθιζε όσο τίποτα άλλο,ένιωθε την επιρροή του να αυξάνει μέσα της και τον κυρίευε μια άγρια χαρά.
    «Είμαι κυνηγός μωρό μου,και τώρα πιά είσαι στα δίχτυα μου»,της ψιθύρισε απαλά,καθώς την χάζευε. «Ακόμα και αν φύγεις από δώ,δεν θα με ξεχάσεις ποτέ.Ενα κομμάτι του εαυτού σου θα είναι πάντα δικό μου».
    Εσκυψε απαλά από πάνω της,και αφουγκράστηκε την ανάσα της.Το χέρι του κατευθύνθηκε προς τα σκοινιά που της έδεναν τα χέρια στο κάγκελο του κρεβατιού.Αρχισε να τα λύνει προσεχτικά,σχεδόν τρυφερά.Είχε αναγκαστεί να την δέσει χτές,γιατί του είχε επιτεθεί με μανία,σε μία από κείνες τις κρίσεις που την πιάνανε όταν προσπαθούσε να ξεφύγει από αυτόν.Τον είχε δαγκώσει και τον είχε χτυπήσει.Αφού την έδεσε,ηρέμησε και τον άφησε να την πάρει αγκαλιά,κλαίγοντας με λύσσα και με πόθο ταυτόχρονα,σε μια κατάσταση εκτός εαυτού που τον τρέλλαινε.
    Στο τέλος είχε φτάσει να βογγάει και να τον παρακαλάει να μπεί μέσα της,και σε όλη την διάρκεια που της έκανε έρωτα,τα δάκρυα της πότιζαν τα μάγουλά του,τα χείλη του και τα μαλλιά του.
    Καθώς την έλυνε,άνοιξε τα μάτια της.Το βλέμμα της ήταν άδειο στην αρχή.Τον παρακολουθούσε απλά να την λύνει,παρατηρούσε κάθε του κίνηση.Ηταν μία από τις στιγμές που ήταν ήρεμη,παθητικά αφημένη σε ότι και να της έκανε.Της ελευθέρωσε τα χέρια τραβώντας τα σκοινιά εντελώς και εκείνη έβγαλε έναν αναστεναγμό ανακούφισης και πόνου.
    Κράτησε τα χέρια της μέσα στα δικά του,και άρχισε να την γλύφει απαλά στα σημεία που τα σκοινιά την είχαν πληγώσει.Τον έκαιγε το ευαίσθητο δέρμα της.Η γλώσσα του ταξίδεψε στους καρπούς της στις παλάμες της και στα δάχτυλά της και αυτή τον κοιτούσε ακόμα με ένα βλέμμα μεθυσμένο κάπου μεταξύ ύπνου και ξύπνιου,κάπου μεταξύ πόθου και φόβου.
    «Μην με αναγκάσεις να στο ξανακάνω αυτό,καλή μου»,της είπε ενώ την σήκωνε στην αγκαλιά του. «Δεν θέλω να είμαι βίαιος μαζί σου»,της ψιθύρισε καθώς συνέχισε να την χαιδεύει τρυφερά.
    Εκείνη ήταν φωλιασμένη πάνω του,σχεδόν γλαρωμένη και νικημένη,σε μια στιγμή ανακωχής.Η φωνή της ακούστηκε σχεδόν παιδική.
    «Γιατί δεν με αφήνεις να φύγω? Του ψιθύρισε σχεδόν ναζιάρικα.
    -Γιατί σε θέλω πολύ γλυκιά μου.Σε θέλω εδώ μαζί μου.Κάθε στιγμή…κι εσύ με θέλεις.
    Την ένιωσε να αποτραβιέται στιγμιαία και την ξανατράβηξε πάνω του.
    -Παραδέξου το μωρό μου..Κανένας δεν σε έχει κάνει να νιώσεις έτσι.Με σιχαίνεσαι,με αποδιώχνεις και όμως με θέλεις όλο και περισσότερο.
    Εχεις μάθει να αντιστέκεσαι στον πόθο σου,όμως τώρα δεν μπορείς να κάνεις πίσω.
    Την κοίταξε στα μάτια ,και της χάιδεψε απαλά τον λαιμό.
    -Ακόμα και να σε άφηνα να φύγεις,θα με σκεφτόσουν κάθε στιγμή…Το χέρι του ταξίδεψε στο στομάχι της και στην κοιλιά της και άρχισε να την χαιδεύει κυκλικά.
    -Κάθε στιγμή μωρό μου,θα με ένιωθες μέσα σου,και θα καιγόσουν.Την ένιωσε να ανατριχιάζει και να βογγάει αδύναμα.
    -Δεν θέλω έτσι…του είπε.Δεν θέλω να με κρατάς αιχμάλωτη εδώ.
    Το βλέμμα του έγινε πιο σκληρό χωρίς να χάνει την τρυφερότητά του.
    -Θα σε αφήσω να φύγεις…όταν θα ξέρω ότι όπου και να πάς θα γυρνάς πάντα σε μένα..
    Την κράτησε λίγο μακριά του σφίγγοντάς την από τα μπράτσα.
    -Πές μου καρδιά μου…πού αλλού θα πάς και θα νιώθεις έτσι?
    Αποτραβήχτηκε από κοντά του και έκρυψε το πρόσωπό της στα χέρια της.Αρχισε να κλαίει σιωπηλά.
    -Μου τα πήρες όλα..έχω μια ζωή να ζήσω.Με απέκοψες από όλους.Δεν θέλω να είμαι φυλακισμένη εδώ…σε μισώ!
    Την ξανατράβηξε πάνω του αν και αντιστεκόταν ελαφρά.Την έκλεισε ολόκληρη στην αγκαλιά του.Η γλώσσα του εισέβαλλε βίαια στο στόμα της και παραμέρισε την δική της.Αντιστάθηκε στο φιλί του στην αρχή,προσπάθησε να τον αποδιώξει αλλά εκείνος μεγάλωνε το σφίξιμό του.Πρέπει να την φιλούσε για πολύ ώρα,μέχρι που την ένιωσε να καίγεται.
    -Πές μου ότι θέλεις να φύγεις..της είπε ανάμεσα στα φιλιά του…Πές μου το τώρα..πές μου ότι δεν θέλεις να με ξαναδείς,και θα σε αφήσω..δεν θα με ξαναδείς ποτέ.
    Την ένιωσε να σφίγγεται και την κοίταξε πάλι.
    -Δεν θέλεις να φύγεις από μένα…της ψιθύρισε.
    -Δεν θέλω να με κρατάς αιχμάλωτη εδώ..του απάντησε.Θέλω να με αφήσεις ελεύθερη..
    -Πού θές να πάς?την γύρισε ανάσκελα και έπεσε από πάνω της.
    Το βάρος του την ακινητοποίησε.Η ανάσα του της έκαιγε το πρόσωπο,και τα κύματα πόθου που ένιωθε δεν την άφηναν να σκεφτεί καθαρά.Η απελπισία με τον πόθο αναμιγνύονταν στο βλέμμα της και το κορμί της ασυναίσθητα κόλλησε πάνω στο δικό του.Δεν μπορούσε να σκεφτεί καθαρά,την έκανε να λιώνει.Την είχε παγιδεύσει σε μια κατάσταση πού ο μισός της εαυτός πολεμούσε τον άλλον μισό.Ειχε μπεί σε επικίνδυνα νερά,και φοβόταν όχι πιά πως θα την μεταχειριστεί η αν θα την αφήσει να φύγει,αλλά το ότι στην πραγματικότητα δεν ήθελε να φύγει.Δεν ήξερε που πήγαινε,ένιωθε αυτό που ήξερε ως εαυτό να καταρέει και στην θέση του να μπαίνει ένα πλάσμα πεινασμένο για κάθε κίνησή του,για κάθε φιλί του.Ηταν πολύ κοντά στο να του παραδοθεί και αυτό την τρόμαζε ακόμα περισσότερο.
    -Θέλω να πάω στο σπίτι μου…θέλω να ξαναδώ τους δικούς μου..τους φίλους μου..έχω την ζωή μου…
    -Δεν έχεις τίποτα..ήσουν δυστυχισμένη σε αυτήν την ζωή..
    -Ηταν δικιά μου όμως..
    -Αυτό που ζείς τώρα είναι πιο δικό σου καρδιά μου…
    Βύθισε πάλι την γλώσσα του στο στόμα της παγιδεύοντάς την σε ένα κύμα πάθους που την κατέκλυσε.Αρχισε να κουνιέται πάνω της χωρίς να μπαίνει μέσα της και εκείνη ένιωθε τον ερεθισμό του να μεγαλώνει.Εβαλε πάλι τα κλάματα,και αυτός αποτραβήχτηκε.
    Το περίεργο ήταν ότι με το πού ένιωσε το κορμί του να απομακρύνεται,αισθάνθηκε ένα κύμα στέρησης και πόνου.Εμεινε τρομαγμένη εκεί που ήταν.
    Σε τι πήγαινε να μετατραπεί με αυτόν τον άνθρωπο? Κόντευε να γίνει άβουλο όν στα χέρια του και αυτό την τρόμαζε.Εμεινε να τον παρακολουθεί.Εκείνος γύρισε στο πλάι και άρχισε να της χαιδεύει τα μαλλιά.Ενιωθε ότι προσπαθούσε να κρατήσει τον εγωισμό της που κατέρρεε,αλλά δεν τα κατάφερνε.
    Εκείνος έμεινε καθιστός μακριά της και εκείνη σηκώθηκε τρίβοντας τα χέρια της που πονούσαν ακόμη λίγο από τα σκοινιά.
    -Σε πόνεσα πολύ?την ρώτησε καθώς εκείνη είχε σταθεί όρθια μπροστά του.
    -Δεν ξέρω…του απάντησε.Ενιωθελίγο σαν να τα είχε χαμένα…Όταν την είχε απαγάγει,τα αισθήματά της ήταν καθαρά.Φόβος και απέχθεια..Και τώρα μέσα σε αυτό το μίγμα έμπαινε ένας πρωτόγνωρος πόθος που την τύφλωνε.Την είχε βάλει μέσα σε έναν κόσμο που δεν τον ήξερε,αλλά που της ξύπναγε συνέχεια κάτι καινούριο,κάτι καυτό και ταυτόχρονα γλειώδες έναν εαυτό που δεν μπορούσε να τον ανεχτεί πάνω της και ταυτόχρονα ήταν ότι ήθελε σε όλη της την ζωή.Ενας άντρας που μπορούσε να την κάνει δικιά του θέλοντας και μη,εισβάλλοντας μέσα της σαν χείμαρος,καταράχτης που έδιωχνε μακριά κάθε κατασκευή της και την έκανε ένα πρωτόγονο είναι ,ένα ζωάκι που ζούσε πρώτη φορά τόσο περιεκτικά και τόσο γεμάτα.
    Αν γινόταν η νεράιδα του κινδύνευε να χάσει τον εαυτό της..αν δεν γινόταν όμως θα έχανε το κύμα που της είχε δώσει την ζωή.
    Ηθελε να τον νιώσει πάλι.Ηθελε πάλι να μπεί μέσα της και ας έδιωχνε αυτός τα σύννεφα που γυρόφερναν μέσα στο μυαλό της.
    Εμεινε λίγο καρφωμένη στο βλέμμα του μαγνητισμένη σαν πουλί που είχε πιαστεί στο δόκανο.Εκείνος την ξανάφερε κοντά του,την κάθισε στα γόνατά του και της έβγαλε το φόρεμα με αργές κινήσεις.
    -Θα γίνεις δικιά μου ? της ψιθύρισε ενώ της έγλυφε απαλά τον λαιμό..αδιαπραγμάτευτα..μόνο δικιά μου.
    Αρχισε να ζαλίζεται παραδομένη στην αίσθηση της γλώσσας του.Προσπάθησε να κρατήσει πάλι τα κάστρα της.
    Γιατί να μην είμαστε μαζί και να βλέπω και τους δικούς μου?γιατί πρέπει να απαρνηθώ τα πάντα?
    -Γιατί εγώ δεν είμαι από τον δικό σου κόσμο μωρό μου..της απάντησε χαιδεύοντάς την.Το χέρι του χαίδευε κυκλικά την μέση της και την κοιλιά της και που και που περνούσε φευγαλέα από το μουνάκι της.Γιατί δεν μπορείς να έχεις εμένα και όλους τους άλλους..γιατί τώρα πιά δεν έχεις επιλογή έτσι κι αλλιώς..θα είσαι δικιά μου θες δεν θές…Τα λόγια του ήταν πιο άγρια από το χάδι του.Βυθισε πάλι την γλώσσα του βίαια μέσα στο στόμα της.Προσπάθησε να μιλήσει αλλά δεν την άφηνε.Την φιλούσε για ώρα κατακτητικά και με δύναμη.Μετά την γύρισε μπρούμυτα,την έστησε στα τέσσερα και με μια κίνηση μπήκε μέσα της κάνοντάς την να βογκήξει.
    Αρχισε να την καρφώνει με δύναμη..Πες μου τώρα ότι δεν σου αρέσει..πες το μου..πές μου ότι δεν με θές..πές μου ότι με σιχαίνεσαι..και μετά άσε με να σε γαμήσω μέχρι να μην μπορείς να πάρεις ανάσα…να σε γαμάω και να μην ξέρεις πώς να φύγεις..και να μου λές ότι το γουστάρεις πιο πολύ και από την ζωή σου…
    Κόντευε να χάσει τις αισθήσεις της.Σαν κύμα τα λόγια του και το καυλί του μέσα της να την οργώνει.Βογγούσε και τον δεχόταν σαν διψασμένη γή την πρώτη καταιγίδα..
    Πάρε με..πάρε με …του φώναζε.
    Τα θές όλα έτσι.?της φώναξε και έχωσε τα δάχτυλά του στο στόμα της..Θές να σε ξεσκίζω από παντού και εσύ να μου λές ότι θές να φύγεις..
    Την γύρισε ανάσκελα και ξαναμπήκε μέσα της πιάνοντάς της με δύναμη το στήθος..
    Θες να γίνεις η πουτάνα μου?
    Ναι ..ναί..βόγγηξε …θέλω να γίνω ότι θές..θέλω να είμαι ότι θές..πάρε με..
    Αυτό θα κάνω μωρό μου.και τώρα και πάντα..θα τα πάρω όλα..και το χειρότερο θα είναι ότι θα θές να μου τα δώσεις..
    Την πηδούσε για ώρα,κόντευε να την λιώσει με την δύναμή του και αυτή παρέπαιε μπαίνοντας μέσα σε ένα υγρο καυτό και σκοτεινό πηγάδι.Σαν σπείρα την τραβούσε και την έκανε να χάνει τις αισθήσεις της.Το χάδι του,το γαμήσι του,ακόμα και τα χτυπήμάτά του ήταν ένα κάλεσμα που δεν μπορούσε να του αντισταθεί.Ακόμα και μετά όταν ήταν ήρεμος και την έπαιρνε αγκαλιά και την νανούριζε και της μιλούσε γλυκά,θα μπορούσε να πεί ότι αυτό το μπουντρούμι είχε μεταμορφωθεί σε παράδεισο.

    Και ήταν μόνο δυο βδομάδες πρίν όταν την είχε δέσει και την είχε βάλει μέσα στο αμάξι του με ένα φίμωτρο στο στόμα.Την είχε φέρει εδώ μέσα παραλυμένη από τον φόβο και γεμάτη αηδίαΤο θυμόταν τόσο ζωντανά.Κάθε λεπτό προσπαθούσε να ξεφύγει.Αν και την πιο πολύ ώρα ήταν δεμένη δεν ήθελε να φάει δεν ήθελε να πιεί και όταν τον έβλεπε γυρνούσε αλλού το βλέμμα της. Σαν δεσμοφύλακας δεν ήταν ιδιαίτερα βίαιος.Εκανε υπομονή μαζί της.Ουτε την χαίδευε υπερβολικά αλλά ούτε και την απειλούσε.Αφηνε το πιάτο με το φαί και έφευγε.Της συμπεριφερόταν σαν να ήταν ένα πεισματάρικο παιδί.Αλλά ήταν και σκληρός.Μπορούσε να αφήνει το άθικτο πιάτο εκεί για μια ολόκληρη μέρα μέχρι να αποφασίσει να το φάει,και αν δεν ήθελε απλά της ξανάβαζε το φίμωτρο και έφευγε.
    Τις πρώτες δυό μέρες δεν ασχολιόταν μαζί της.Το βράδυ της δεύτερης μέρας την κράτησε δεμένη και την υποχρέωσε να φάει.
    -Δεν υπάρχει περίπτωση να σε αφήσω να πάθεις τίποτα ,της είπε.Δεν σε έφερα εδώ για να αρρωστήσεις.Τέρμα τα πείσματα! Η θα φάς η θα μετανιώσεις που γεννήθηκες.
    Ηταν η πρώτη φορά που την είχε απειλήσει ευθέως.Δεν ήξερε με ποιο τρόπο θα πραγματοποιούσε την απειλή του.Αλλά τα λόγια του ερέθισαν μέσα της έναν τρομερό θυμό και μια τάση να δεί τα όρια του όπως τα παιδιά που δοκιμάζουν τα όρια των γονιών τους.Το ήξερε ότι ήταν στο έλεός του.Αλλά ήθελε να παίξει μαζί του όπως το ποντίκι με την γάτα. Όπως κρατούσε το πιάτο,και ήταν δίπλα τους,έφτυσε μια φορά δυνατά μέσα στο πιάτο και μετά έφτυσε αυτόν με δύναμη.
    Εκείνος άφησε το πιάτο δίπλα του,και την χαστούκισε δυνατά.Πολύ δυνατά όμως..Επεσε πίσω και δεν μπορούσε να δεί αν είχε αίματα πάντως πονούσε αρκετά.
    Μετά την άρπαξε και όπως ήταν δεμένη την γύρισε μπρούμυτα και άρχισε να την χτυπάει στο κώλο με δύναμη γι α πολύ ώρα σαν να ήταν παιδάκι.Εβαλε τα κλάματα από νεύρα και ταπείνωση εκείνος όμως δεν σταματούσε,όσο και να αντιστεκόταν.
    _Ασε με ήσυχη..σε μισώ..δεν πρόκειται να φάω τίποτα από σένα ποτέ…
    -Θα κάνεις ακριβώς΄ότι σου λέω,γιατί δεν κολώνω πουθενά,της είπε συνεχίζοντας να την χτυπάει ρυθμικά.Την έτσουζε ο κώλος της φώναζε δυνατά αλλά εκείνος δεν έπαιρνε χαμπάρι.Ηταν η πρώτη φορά που την έδερνε,και ίσως και να ήταν η τελευταία αν δεν τον είχε προκαλέσει.Αλλά έδειχνε ότι δεν έκανε πίσω από το πείσμα της.Δεν είχε πρόβλημα να φτάσει στα άκρα,δεν είχε πρόβλημα να την πληγώσει,ούτως ή άλλως θα έκανε αυτό που ήθελε.Οταν σταμάτησε να την χτυπάει,εκείνη συνέχιζε να κλαίει γοερά για λίγο.Την γύρισε ανάσκελα και την φίλησε βαθιά.Πολύ βαθιά…Την έσφιγγε πάνω του και την φιλούσε και της έγλυφε τα δάκρυά της.Τόσο που δεν ήξερε πώς να περάσει από το ένα συναίσθημα στο άλλο τόσο απότομα.Ο λύκος είχε γίνει σαγηνευτικός.Και το φιλί του ήταν έντονο.Ακόμα και σε κείνη την πρώτη φάση της άρεσε.Ο θυμός και ό πόνος άρχισαν να λιώνουν μαζί με τα δάκρυά της.Μετά από λίγο ήταν γλυκά παραδομένη στην αγκαλιά του και τον άφηνε να την ταίσει.
    -Μην με υποχρεώσεις να σε ξαναδείρω μωρό,της έλεγε απαλά ..μπορώ να το κάνω όπως βλέπεις..δεν θέλω όμως..σε έφερα εδώ γιατί μου αρέσεις..γιατί σε θέλω..γιατί πρέπει να καταλάβεις κι εσύ ότι με θέλεις..όχι για να σου κάνω κακό..
    Δεν της είχε κάνει έρωτα εκείνη την νύχτα.Αφού είχε εξαντληθεί από τις αλεπάλληλες συγκινήσεις την άφησε να κοιμηθεί πρώτη φορά χωρίς να την δέσει,και έφυγε.Κι εκείνη ήταν πολύ κουρασμένη για να προσπαθήσει να ξεφύγει.Και για πρώτη φορά είχε μπεί μέσα της ύπουλα ο πόθος.Είχε αρχίσει να τον θαυμάζει.Είχε αρχίσει να υποτάσσεται.Γλυκά…

    Ερωτα της έκανε πρώτη φορά την τέταρτη μέρα.Πάλι μετά από ξύλο.Τις πρώτες μέρες όλο έτσι γινόταν.Πέρναγαν από την βία στο μέλι.Επαιζαν σαν τον γάτο με το ποντίκι.Εκείνη την φορά αρνιόταν να του μιλήσει.Επειδή ήταν συνεχώς δεμένη σε αυτό το κρεβάτι η άμυνά της ήταν μόνο εσωτερική.Η να του κρατάει μούτρα η να τον βρίζει η να μην τρώει.Και ενώ μετά από το πρώτο επεισόδιο είχε αρχίσει να τρώει κανονικά,αρνιόταν να του μιλήσει χωρίς να τον βρίσει.Η σκηνή που την είχε φιλήσει είχε καταγραφεί μέσα της αλλά όχι τόσο έντονα από την πρώτη φορά.
    Το φίμωτρο πάντως δεν της το έβαζε πιά σχεδόν καθόλου.Εκείνο το βράδυ δεν έφυγε αφού εκείνη είχε φάει.Κάθησε μπροστά της και την κοιτούσε.Εκείνη γύρισε το βλέμμα της αλλού.
    -Δεν θές να με κοιτάς?την ρώτησε
    -Όχι..τι να κοιτάξω από σένα.?Ενα καθήκι είσαι που με έφερες εδώ και με κρατάς με την βία..απορώ γιατι δεν ζητάς λύτρα ..
    -Γιατί θέλω εσένα και όχι τα λύτρα..της απάντησε ήρεμα
    -Εμένα δεν θα με έχεις ποτέ ,του απάντησε σχεδόν φτύνοντάς τον.Μου προκαλείς αηδία.
    -Αλήθεια?της απάντησε και το βλέμμα του ήταν περίεργο σκοτεινό και βαθύ και λίγο ανεξιχνίαστο τουλάχιστον για κείνη.Εμεινε λίγο να τον κοιτάει προσπαθώντας να τον ψυχολογήσει.Δεν τον φοβόταν.Αυτό ήταν σίγουρο.Η μάλλον τον φοβόταν λίγο.τόσο ώστε να θέλει να δοκιμάσει την δύναμή της πάνω του.
    -Αλήθεια ,του απάντησε.Είσαι ένα καθήκι που ό μόνος τρόπος να βρείς γυναίκα είναι να την απαγάγεις.
    Σε κλάσματα δευτερολέπτου βρέθηκε από πάνω της.Της κράτησε δυνατά με το ένα χέρι τον λαιμό και εκείνη ένιωσε να πνίγεται.-Αντε στο διάολο από πάνω μου,αρχισε να του φωνάζει.Εκείνος τραβήχτηκε ,την έλυσε και μετά την αιχμαλώτισε με τα πόδια του και με τα χέρια του ,την ακινητοποίησε και βύθισε το βλέμμα του στο δικό της.
    -Ξαναπές το αυτό που είπες πρίν,της είπε και η ανάσα του ήταν πολύ κοντά στο στόμα της.Πως μπορώ να βρώ γυναίκα?
    -Μόνο αν την απαγάγεις,του φώναξε.
    Της έδωσε ένα δυνατό χαστούκι.Εκείνη άρχισε να ουρλιάζει.Της κράτησε το κεφάλι βίαια και βυθισε την γλώσσα του στο στόμα της.Εκείνη άρχισε να χτυπιέται δεξιά και αριστερά προσπαθώντας να τον αποφύγει.Τώρα είχε αρχίσει να τον φοβάται πραγματικά,αλλά ταυτόχρονα δεν μπορούσε πια να κάνει πίσω.Επρεπε να παίξει το παιχνίδι μέχρι το τέλος.
    Της κράτησε τα χέρια στο στρώμα με το ένα χέρι και με το άλλο την ξαναχαστούκισε.
    -Θέλω να το ξαναπείς πάλι,της φώναξε.Πως μπορώ να βρώ γυναίκα?
    Ηταν πολύ θυμωμένος τώρα.Τα μάτια του πέταγαν φλόγες.Εκείνη ένιωθε τα μάγουλά της να καίνε.Αν ήταν λιγότερο περήφανη θα έκανε πίσω.Αλλά δεν ήταν.
    -Μόνο αν την απαγάγεις ,του ξαναφώναξε.Εκείνος την χαστούκισε για Τρίτη φορά.
    Και μετά με μια βίαιη κίνηση της έσκισε την μπλούζα.Εκείνη συνέχισε να παλεύει λυσσασμένα αλλά με λιγότερη θέρμη από πρίν.Δεν την έπαιρνε πλέον.
    -Θες να δείς πως φέρονται οι απαγωγείς στα θύματά τους?την ρώτησε σχεδόν φτύνοντάς την.Θές?
    Το τέταρτο χαστούκι έπεσε με μεγαλύτερη δύναμη και εκείνη ένιωσε να ζαλίζεται.Αρχισε να ουρλιάζει πάλι.Εκείνος ξανάχωσε την γλώσσα του στο στόμα της και τώρα εκτός από το να ζαλίζεται δεν μπορούσε και να αναπνεύσει.Την φιλούσε αρκετή ώρα μέχρι να σταματήσει να φωνάζει και ταυτόχρονα την χαίδευε άγρια παντού.Στο στήθος στην κοιλιά στο λαιμό.Ενα καυτό κύμα είχε αρχίσει να την περιλούζει,ήταν η πρώτη φορά που οι αντιστάσεις της κάμπτονταν σοβαρά και ή ύπουλη διαπίστωση ότι τελικά της άρεσε,φώλιαζε μέσα στο μυαλό της.
    Η επόμενη αντίσταση ήταν μόνο για την τιμή των όπλων.Οταν σταμάτησε να την φιλάει τον κοίταξε για πολύ ώρα στα μάτια.Οι λυγμοί της ήταν πλέον κομμένοι.
    Τα μάγουλά της την έκαιγαν αν και δεν ένιωθε να κυλάει αίμα.Ολο της το κεφάλι είχε πάρει φωτιά.
    -Μήπως θές να μου το ξαναπείς ?την ρώτησε άγρια.
    Σχεδόν ξεψυχισμένα του είπε..δεν μπορείς να βρείς γυναίκα αν δεν..ταυτόχρονα προσπάθησε να προφυλάξει το πρόσωπό της.Δεν την άφησε.Της έδωσε άλλο ένα χαστούκι πιο ήπια όμως.Τοσο πιο ήπια όσο ήταν ο τρόπος που του μίλησε αυτήν την φορά.Εκείνη έβαλε τα κλάματα.Και κείνος ξανάρχισε να την φιλάει .Παντού τώρα πιά.Αρχισε να γλύφει το γυμνό κορμί της από τον λαιμό μέχρι το στήθος την κοιλιά,τα χέρια εκεί που της είχαν κάνει σημάδια τα σκοινιά.
    Την έγλυφε και την χάιδευε και κείνη ένιωθε τον κόσμο να λιώνει γύρω της.Δεν το πίστευε ότι της άρεσε τόσο πολύ.Δεν το πίστευε ότι ξαφνικά ο δεσμοφύλακάς της είχε γίνει ο πιο αισθησιακός άντρας που είχε γνωρίσει.Αρχισε να τον αναζητά με το κορμί της ,να κολλάει πάνω του,να βογγάει και να περιμένει τα φιλιά του.
    -Τι θές?Λέγε..την ρώτησε σε κάποιο διάλλειμα ανάμεσα στα φιλιά.Λέγε τι θές..θές και άλλα χαστούκια η να σου κάνω έρωτα?
    Της κράτησε σταθερά στο κεφάλι και την κοίταξε βαθιά στα μάτια..
    Να..μου κάνεις …έρωτα..του απάντησε ξέπνοα,βυθισμένη στο κύμα του πόθου.
    -Θες να σου κάνω έρωτα μωρό μου..δεν θα σταματήσω ποτέ..της ψιθύρισε.Και μετά την ταξίδεψε στον παράδεισο.Για ώρα πολύ μπαινόβγαινε μέσα της,μετά την άφηνε ,την σήκωνε και την φιλούσε στο στόμα και στο στήθος.Μόλις εκείνη άρχιζε να συστρέφεται από ανικανοποίητο πόθο,την κοιτούσε βαθιά στα μάτια,την κρατούσε από τα μαλλιά και την ρωτούσε:
    Tι θές μωρό μου? Θες να σού κάνω έρωτα? Σαν απαγωγέας?
    Ναι…ναι..βογγούσε εκείνη λιώνοντας πάνω του..
    -Και ξανάμπαινε μέσα της βίαια,δυνατά,γλυκά και άγρια..και εκείνη χανόταν όλο και πιο πολύ στην δίνη του.Μετά από πολύ ώρα ήταν τυλιγμένη γύρω από το κορμί του χορτασμένη και γαλήνια σαν μωρό.
    Και τότε εκείνος σηκώθηκε.Και την άφησε.Και έμεινε μόνη της εκείνη την νύχτα.Να παλεύει στον κυκεώνα των συναισθημάτων που της είχε δημιουργήσει.


    Δεν είχε το στυλ της σκλάβας.Μάλλον για επαναστάτρια θα την έλεγε κανείς..Ποτέ δεν είχε υποταχτεί σε κανέναν ,ούτε στους δικούς της,ούτε στους κάθε λογής γκόμενους που την περιτριγυρίζανε,ούτε σε καμία μορφή εξουσίας.Ακόμα και στο σχολείο ήταν το ατίθασο πλάσμα πάντα.Και σε κείνον ο ατίθασος εαυτός της γινόταν σιγά σιγά σκόνη.Οχι γιατί είχε φοβηθεί από κάποιες βίαιες πλευρές του,αλλά γιατί την αιχμαλώτιζε με τον ερωτισμό του.Γιατί ήταν ο πρώτος που δεν περίμενε την συγκατάθεση της για να την κάνει δικιά του.Γιατί αυτός απλά την άρπαζε.
    Και είχε κατορθώσει να μετατρέψει σιγά σιγά την φυλακή της σε φωλιά ερωτευμένου ζευγαριού.

    Μετά την πρώτη φορά που της έκανε έρωτα είχε σαφώς ηρεμήσει.Δεν την έδενε πιά ιδιαίτερα.Ούτε την είχε ξαναχτυπήσει.Μόνο χτές το βράδυ,και αυτό γιατί μέσα στην συζήτηση είχε θίξει την προσωπικότητά της,η τουλάχιστον έτσι νόμιζε εκείνη.Και είχε πάρει αμέσως φωτιά.Του είχε πεί ότι είχε έναν γκόμενο πρίν την απαγωγή και ότι πιθανόν να την αναζητούσε.Και μετά του είχε πεί ότι αν τον έβρισκε θα ήθελε να κάνει έρωτα μαζί του.Δεν ήξερε αν εκείνος ζήλεψε,πάντως δεν το έδειξε.Απλά της είπε εντελώς στεγνά και ωμά,ότι ήταν ένα κακομαθημένο κοριτσάκι και τίποτα άλλο.Οτι αυτό που χρειαζόταν ήταν ένας άντρας να της βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι.Ισως και να είχε κάποια αλήθεια η φράση του.Ετσι όπως την είπε όμως ,την εξαγρίωσε.Πετάχτηκε όρθια από κεί που κάθονταν και έπιναν καφέ και του πέταξε το φλυτζάνι στα μούτρα.Και ακαριαία έτρεξε προς την πόρτα.Την πρόλαβε πρίν την ανοίξει και την κράτησε δυνατά.
    -Δεν θα φύγεις από δώ μέσα,της φώναξε και κείνος πυροδοτώντας και άλλο τον θυμό της.Του έδωσε ένα δυνατό χαστούκι.Τώρα πιά δεν τον φοβόταν καθόλου.Ισως και να ήταν λάθος της.Γιατί αυτός την έσπρωξε δυνατά και την πέταξε κάτω.Και μετά βρέθηκε πάλι από πάνω της να της κρατάει τα χέρια στο πάτωμα.
    -Το σκέφτηκες αυτό που έκανες?της φώναξε.
    -Ναι ..του απάντησε.Οχι πως κι εκείνη δεν την τύφλωνε ο θυμός της.Οταν θύμωνε δεν καταλάβαινε τίποτα.Σε μισώ,σε σιχαίνομαι….αρχισε να του φωνάζει,και ενώ εκείνος πάλευε να την ακινητοποιήσει αυτή τον κλωτσούσε και τον χτουπούσε.
    Σε δευτερόλεπτα είχε βρεθεί ακινητοποιημένη κάτω από το σώμα του και με αυτόν να κρατάει τα σκοινιά της αιχμαλωσίας από πάνω της.
    Την χτύπησε δυο τρείς φορές δυνατά με το σκοινί και μετά την έδεσε.Και μετά την μετέφερε στο κρεβάτι.
    Και όπως ήταν ακόμα θυμωμένη και χτυπιόταν ξάπλωσε δίπλα της.
    -Δεν είμαι άνανδρος,της είπε.Δεν θα σε χτυπήσω ούτε θα σου κάνω τίποτα όσο είσαι δεμένη.Απλά θα μετανιώσεις για αυτό που είπες.στο ορκίζομαι.Της μίλαγε ψιθυριστά.Τόσο ψιθυριστά και ήρεμα που σιγά σιγά ο θυμός της κόπαζε.Και μετά έβαλε μπροστά τα μεγάλα όπλα του.Οχι τίποτα άλλο γιατί με το ξύλο αποκλείεται να την δάμαζε τόσο όσο με τα φιλιά του.Το ήξερε.Αν εκείνη τον χτυπούσε ,μπορούσε μέσα σε πέντε λεπτά να την έχει κάνει να λιώνει.Την χτύπησε απλά για να την σοκάρει.Οχι για να την υποτάξει.
    Η υποταγή ερχόταν μετά.Οταν όργωνε το κορμί της δαγκώνοντάς το,γλύφοντάς το,με τον ιδρώτα του,με την ανάσα του,με την γλώσσα του.Την έκανε να τρέμει.Καί όλη την ώρα αυτή ήταν δεμένη και δεν μπορούσε να τον αγγίξει.Οτι ήθελε της έκανε.Τα σκοινιά την πονούσαν γιατί την είχε δέσει σφιχτά,αλλά τα χάδια του και τα φιλιά του υπερίσχυαν του πόνου.Την χαίδεψε ,την φίλησε,και μετά την γύρισε και της έδωσε μια ξυλιά δυνατή στον κώλο.
    -Αυτό γιατί είσαι ένα κακομαθημένο παιδί όπως είπα,της ψιθύρισε,όταν εκείνη τσίριξε.Και της έδωσε άλλη μια ξυλιά αμέσως μετά.Και αυτό επειδή κάνεις σαν υστερική ενώ ξέρεις…άλλη μια δυνατή ξυλιά..ότι το μόνο που θέλεις..άλλη μία..είναι να μένεις εδώ μαζί μου…στην επόμενη ξυλιά εκείνη βόγγηξε από ηδονή..και να σου κάνω ότι θέλω…και άλλη μια ξυλιά ενώ ήταν χωμένη στην αγκαλιά του..και εσύ να τα δέχεσαι όλα..καί άλλη ξυλιά…και να τα γουστάρεις όλα.Είχε αρχίσει να την καίει ο κώλος της αλλά ήταν χωμένη μέσα στην ηδονή του.Και αυτός ο πόνος είχε περισσότερη ηδονή..ψιλοφώναζε όσο την χτυπούσε αλλά οι φωνές της ήταν υπνωτισμένες.Και αφού της έριξε κανα δυό ακόμα,την φίλησε μια φορά βαθιά και δυνατά..και την άφησε.Αυτήν την φορά της έβαλε και το φίμωτρο..και έφυγε..την άφησε να καίγεται από ανικανοποίητη ηδονή στο κατώφλι ενός καινούριου κόσμου..για άλλη μια φορά!


    Αυτό έκανε πάντα!Την έπαιζε άγρια ανάμεσα,στον πόνο ,την ηδονή και την στέρησή της.Δεν ήταν κλασσικός σαδιστής.Και αυτό,γιατί ποτέ δεν της προκαλούσε πόνο για να ευχαριστηθεί ό ίδιος.Ο μόνος λόγος που την πονούσε ήταν για να την κάνει να τον προσέξει περισσότερο όταν θα την ικανοποιούσε.Και έτσι όπως πήγαινε από το ένα άκρο στο άλλο απότομα,οι άμυνές της χαλάρωναν όλο και περισσότερο.Σκωτσέζικο ντούς..μια συγκινησιακή τραμπάλα που την σαγήνευε όλο και περισσότερο,την έμπλεκε στα πλοκάμια της και της δημιουργούσε την σαφή αναμονή για οτιδήποτε προερχόταν από αυτόν.Κόντευε να εθιστεί στα τερτίπια του.Αποζητούσε την τρυφερότητά του,τα λόγια του,τα χάδια του,την σκληρότητά του,τα χείλη του και τα χέρια του.Κάθε του κίνηση της άναβε καινούρια φωτιά .Και κάθε φωτιά είχε μια άλλη εστία.Ετσι που είχε βρεθεί να καίγεται μέσα σε χιλιάδες εστίες από συναισθήματα και να μην ξέρει από πού να πρωτοσβηστεί.
    Δεν κοιμόταν μαζί της τα βράδυα.Της έκανε τρελλό έρωτα,μέχρι που να την αφήνει λιωμένη πάνω στο στρώμα και μετά έφευγε.Και κείνη από περηφάνια δεν του ζητούσε να μείνει.Και ας στριφογύρναγε μετά σαν διψασμένο γατί ζητώντας την αγκαλιά του με όλο της το είναι.Ισως να περίμενε την ομολογία της.Ισως να της τσάκιζε σιγά σιγά τις άμυνές της.Πάντως κάθε βήμα που προχωρούσαν ήταν επεισοδιακό.Και ποτέ δεν της έδινε τίποτα αν δεν ήταν πεπεισμένος ότι το ήθελε απελπισμένα.Η αν δεν του το ζητούσε η ίδια σχεδόν ικετεύοντάς τον.Ετσι το πρώτο βράδυ που έμεινε μαζί της,ήταν πάλι μετά από άγριο σκηνικό.Αυτήν την φορά την είχε μεθύσει και με ποτό εκτός από χάδια.Της είχε βάλει μουσική και τα πίνανε μαζί,για ώρα και μάλιστα από απόσταση.Την είχε βάλει να του μιλάει για τα παιδικά της χρόνια,για τους γονείς της,και μετά για την δύσκολη εφηβεία της,για την πρώτη της αθώα σχέση,και για τα κραιπαλιάρικα βράδυα στα μπαράκια της πόλης.Και αφού του είχε μιλήσει για πολύ ώρα,μετά την πήρε στο κρεβάτι.Κρατούσε το μπουκάλι και της έδινε μικρές γουλιές κρασί.Δεν την άφηνε να πιεί μόνη της.Και μετά την χάιδευε ζεστά σε κάθε πιθαμή του κορμιού της μέσα από το φόρεμά της πηγαινοφέρνοντας το χέρι του για ώρα και υποχρεώνοντάς την συνέχεια να του μιλάει με αλεπάλληλες ερωτήσεις.Οταν εκείνη ζαλίστηκε από τον πόθο και δεν μπορούσε πια να του μιλάει,άφησε το μπουκάλι την πήρε στην αγκαλιά του και βυθίστηκε μέσα στο καυτό της σώμα.Δυνατά.Μπήκε μέσα της και έμεινε ακίνητος.Και μετά άρχισε να την ρωτάει πάλι.:
    Tι σου λείπει μωρό μου απέξω?
    Αααα…οι..φίλοι μου..οι δικοί μου…αααα προσπαθούσε να του μιλήσε ενώ βογγούσε από ηδονή.
    Και άμα ξαναγυρίσεις εκεί τι θα σου λείπει? Την ρώτησε και την κάρφωσε δυνατά τόσο που η μήτρα της πήρε φωτιά..
    Τον κοίταξε βαθιά στα μάτια.Εκείνος την φίλησε..
    -Πες μου μωρό μου..θέλεις να είσαι όπως πρίν?Εμεινε ακίνητος και εκείνη άρχισε να συστρέφεται κάτω από την λεκάνη του προσπαθώντας να τον πάρει βαθύτερα.Ο πόθος δεν την άφηνε να σκεφτεί καθαρά,και ένιωθε ότι για άλλη μια φορά ήταν στριμωγμένη στον τοίχο με αυτόν από πάνω της.
    Ααααα…δεν..δεν..ξέρω..του είπε ξεψυχισμένα.
    Ξαναμπήκε με δύναμη μέσα της.
    -Πότε θα ξέρεις καρδιά μου?της ψιθύρισε δαγκώνοντάς της απαλά το αυτί. Θα γυρίσεις πίσω σε όλα αυτά…και εσύ θα αποζητάς εμένα…και αυτά που σου κάνω..ξαναμπήκε για άλλη μια φορά δυνατά μέσα της και εκείνη τυλίχτηκε γύρω του για να τον κρατήσει πιο πολύ.
    -Σε..σε..θέλω..του ψιθύρισε..
    -Πεστο μου πάλι..θέλω να το ακούσω..της ψιθύρισε και την κάρφωσε πάλι δυνατά.
    -ΣΕ ΘΕΛΩ..ΣΕ ΘΕΛΩ…ΣΕ ΘΕΛΩ..άρχισε να φωνάζει εκείνη κλαίγοντας.
    Και τότε έχασε τον κόσμο.Γιατί εκείνος άρχισε να της κάνει έρωτα τόσο δυνατά,βίαια,αισθησιακά και γλυκά που βρέθηκε να παλεύει μέσα σε θηριώδη κύματα και τρελλούς ωκεανούς,Κρατιόταν από το κορμί του για να μην βουλιάξει.Η θάλασσα του πόθου της την έπνιγε,και μόνο αχνά άκουγε καμιά φορά την φωνή του.
    -Όταν θα φύγεις από δώ..θα με θέλεις τόσο..που θα γυρνάς μόνη σου..θα με αποζητάει το κορμί σου και το μυαλό σου..θα είσαι δικιά μου για πάντα!
    Και όταν τελικά τέλειωσε,συνέχισε και άλλο να της κάνει έρωτα,κρατώντας την στα σύννεφα για ωρα.Εκείνο το βράδυ ήταν τυλιγμένη γύρω του και δεν τον άφηνε.Οταν πήγε να φύγει τον παρακάλεσε…θέλω να μείνεις..θέλω να με κρατάς αγκαλιά..και εκείνος έμεινε.Την τύλιξε στα μπράτσα του έτσι όπως ήταν ιδρωμένη και γυμνή..με το σπέρμα του απλωμένο πάνω της.βυθισμένη στην μυρωδιά του να κολλάει παντου στα κυτταρά της..όλη την νύχτα..και το πρωί ξύπνησε με την γλώσσα του μέσα στο στόμα της..


    Όταν είχε περάσει περίπου μια βδομάδα του ζήτησε να τηλεφωνήσει στους δικούς της για να μάθουν ότι είναι καλά.Της είπε να σκηνοθετήσει μια άδεια και να πεί ότι είχε χρειαστεί να πάει επειγόντως σε μια φίλη της σε μια άλλη πόλη.Της είπε επίσης ότι θα την κρατούσε μόνο μια βδομάδα ακόμα.
    Σε 7 μέρες θα μπορείς να κάνεις ότι θέλεις..να πάς όπου θέλεις..της τόνισε.Και να είσαι σίγουρη ότι μέχρι τότε δεν θα θέλεις να φύγεις..Μετά την άφησε να τηλεφωνήσει αν και όση ώρα μιλούσε με τους δικούς της ήταν δίπλα της και την κρατούσε αγκαλιά.Το στόμα του και η ανάσα του δίπλα της την τάραζαν,και δεν μπορούσε να μιλήσει άνετα,πάντως σε γενικές γραμμές τους έπεισε ότι ήταν καλά,τους είπε να αποσύρουν τυχόν έρευνες της αστυνομίας και ότι θα γυρνούσε σε μια βδομάδα.
    Μετά του ζήτησε να την βγάλει έξω να έχει επαφή με τον ήλιο γιατί κόντευε να μουχλιάσει σε αυτό το μπουντρούμι.Και σε αυτό δέχτηκε αλλά βγαίνανε με πολλές προφυλάξεις και καθόντουσαν σε ένα αφύλαχτο χορταριασμένο χώρο που ήταν λίγο έξω από το σπιτάκι.Ετσι κι αλλιώς το μέρος που την είχε ήταν έξω από κατοικημένη περιοχή και είχε γύρω γύρω χωράφια.Δεν είχε δεί ψυχή όλη την βδομάδα.
    Τις ώρες που εκείνος πήγαινε κοντά στην πόλη για να ψωνίσει η για να κάνει τις δουλειές του την άφηνε μέσα στο δωματιάκι αν και δεν την έδενε πιά.
    Οταν γύρναγε, εκείνη συνήθως είχε μαγειρέψει κάτι και τρώγανε μαζί πλέον.Τα τείχη της είχαν πέσει αρκετά,και η σκέψη ότι σε μια βδομάδα θα ήταν πάλι ελεύθερη της είχε δώσει άλλη ψυχολογία.Ωστόσο,παρέμενε το διαρκές συναίσθημα ότι είχε αρχίσει να τον ερωτεύεται,με όλη την σημασία της λέξης.Της έλειπε όταν έφευγε τα πρωινά για την δουλειά του και δεν έφταιγε το ότι ήταν αποκλεισμένη σε αυτό το μπουντρούμι.Ετσι κι αλλιώς από την μέρα που κοιμήθηκε μαζί της ,η συμπεριφορά του ήταν περισσότερο αυτή του συντρόφου παρά του δεσμοφύλακα.
    Το σαββατοκύριακο της πρώτης βδομάδας έμεινε μαζί της και τις δύο μέρες.Της έκανε έρωτα σε όλα τα πιθανά σημεία και όλες τις πιθανές ώρες.Για την ακρίβεια σταματούσε μόνο για να πάνε στο κουζινάκι να μαγειρέψουν κάτι,για να μιλήσουν λίγο,η για να κοιμηθούν για ελάχιστη ώρα αλλά και την ώρα που κοιμόντουσαν δεν την άφηνε από την αγκαλιά του.Οταν πήγαινε να αλλάξει θέση άλλαζε κι εκείνος για να την έχει συνέχεια μέσα του.Δεν το είχε ξανανιώσει αυτό.Μια συνεχής αίσθηση αγκαλιάς σαν μωρό σε κούνια ,ίσως ούτε και σαν μωρό να το είχε νιώσει.
    Ξύπνησε το πρωί του σαββάτου με την γλώσσα του να εξερευνά το στόμα της και τα χέρια του να την χαιδεύουν άγρια παντού.Ηταν γεροδεμένος και η αίσθηση του κορμιού του την έκανε να νιώθει σαν να ήταν φωλιασμένη μέσα του.Οταν τελείωσε,
    Την έκανε μπάνιο και την έτριψε με λάδι και μετά την έβαλε πάλι να ξαπλώσει και άρχισε να την γλύφει αισθησιακά παντού,τόση πολύ ώρα που εκείνη άρχισε να συστρέφεται από ένταση και πόθο.
    Κάποιες στιγμές και χωρίς ιδιαίτερο λόγο μια κι εκείνη είχε αρχίσει να γίνεται γλυκιά και πειθήνια εκείνος αγρίευε.Και τότε την έδενε πάλι και την άφηνε ξαπλωμένη να τον κοιτάει ενώ κινούνταν μέσα στο δωμάτιο και της μιλούσε.
    Δυο τρείς φορές της έκανε έρωτα ενώ ήταν δεμένη,και όσο και να τον παρακαλούσε να την λύσει για να τον αγγίξει δεν την άφηνε.



    Μπήκε μέσα σε αυτήν την σχέση χωρίς να ξέρει που πάει.Την ρούφηξε σαν άγρια δίνη.Και μέσα στην μοναξιά που την είχε καταβάλει,θα μπορούσε να πιαστεί από παντού,είχε τόση ανάγκη την ανθρώπινη επαφή.Ηθελε έναν καπηλευτή.Πάντα.Κάποιον που να έχει την δύναμη και την τρυφερότητα να σπάσει το εξωτερικό κέλυφος και να χωθεί μέσα στα σκοτεινά δωμάτια.Από 15 χρονών το ήθελε.Και πέρα από κάτι πυροτεχνήματα σχέσεων που την κρατούσαν,δεν υπήρχε τίποτα άλλο.Ηθελε κάτι που σχεδόν δεν μπορούσε να εκφράσει με λόγια,και όμως όταν ερχόταν μπορούσε να το αναγνωρίσει.Ξεκινάνε όλα με την ηδονή.Αυτη σε μαγνητίζει μέσα σε μια σπηλιά όλο μυστήρια πλάσματα και μετα δεν ξέρεις πιά πως κινείσαι.Είναι αυτό που λένε χάνεις τον μπούσουλα.Πας με μόνο οδηγό την διαίσθηση και όσο πιο σκοτεινό γίνεται το περιβάλλον τόσο και αυτή μπερδεύεται και αρχίζει να δείχνει στα κουτουρού,ώσπου την εγκαταλείπεις και αυτή.Υποταγή στην ηδονή,που ίσως να μην βγάζει και πουθενά,μοιάζει όμως με την αίσθηση της ηρωίνης,διεισδύει παντού μέσα στο αίμα και σε κατευθυνει όπου θέλει αυτή.
    Είχε περάσει ήδη ένας μήνας που ήταν ελεύθερη.Και όπως της είχε πεί,τον αναζητούσε παντού.Ολη την ημέρα περίμενε να χτυπήσει το τηλέφωνό της μια και εκείνη δεν μπορούσε να τον πάρει.Και όταν της έλεγε να πάει στο σπιτάκι έτρεχε σαν τον ναρκομανή στην μοναδική πηγή ζωής που μπορούσε να βρεί.Δεν είχε πεί σε κανέναν για την υπαρξή του στην ζωή της.Δεν άντεχε αυτό το ρεζιλίκι.Είχε δικαιολογήσει την περίοδο της απαγωγής σαν ένα επαγγελματικό ταξίδι και είχε αρνηθεί να αποκαλύψει οτιδήποτε παραπάνω.
    Τι να πεί δηλαδή?Οτι είχε μετατραπεί σε ένα πλάσμα που ζούσε μόνο και μόνο για αυτόν?Θυμόταν ακόμα το κορμί του πάνω της να την καίει την τελευταία μέρα.Θυμάται τα δάκρυα να τρέχουν ποτάμια από τα μάτια της κάθε φορά που έμπαινε μέσα της σαν μαζί με το σώμα της να πέφτανε και όλα τα κομμάτια του εγώ της,άχρηστα σαν το δέρμα του φιδιού,σχεδόν ανώδυνα σαν να μην είχαν υπάρξει ποτέ.Εμενε μονο ένα σχήμα ρευστό σαν πηλός που το έπλαθαν τα δάχτυλά του έτσι όπως ήθελε.
    Είχε φτάσει στο αντίθετο άκρο να του ζητάει να μένει μαζί του όσο γίνεται περισσότερο,γιατί η απομάκρυνση από κοντά του ήταν σαν να της στερούσε το οξυγόνο.Είχε πετύχει τελικά,είχε νικήσει.Σε όλα.
    Εκείνο το απόγευμα της άφησε απλά ένα μήνυμα στο κινητό.
    «Ελα το βράδυ,θα σε περιμένω».Σχεδόν όλη την ημέρα δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί σε τίποτα.Το βράδυ διέσχισε όλη την απόσταση μέχρι το σπιτάκι σχεδόν τρέχοντας.Τον βρήκε να την περιμένει στην είσοδο.
    «Τελικά μωρό μου,έρχεσαι μόνη σου τώρα πιά,» είπε,άγνωστο γιατί,για να επιβεβαιώσει το ότι εκείνη έλιωνε σαν παγωτό σοκολάτα μέσα στα χέρια του..Αμέσως μετά την άρπαξε στην αγκαλιά του ,την πήγε στην κουζίνα ,της έδεσε τα μάτια,και την έβαλε όρθια μπροστά στο τραπέζι .Την κρατούσε απαλά και της έδινε μπουκιές από διάφορα φαγητά που είχε παραγγείλει.Δεν την άφηνε να τα δαγκώσει με την μία ,έπαιζε μαζί της την έβαζε να τα γλύφει σιγά σιγά,να καταλάβει την γεύση και μετά την άφηνε να τα πάρει.
    Λίγο λίγο καρδιά μου,της έλεγε.Η απόλαυση έχει νόημα όταν διψάς για αυτήν.Οταν η καρδιά σου και το μυαλό σου,επικεντρώνονται στην ικανοποίηση σου.Και μόνο για αυτήν την στιγμή,μπορείς να δείς τις κορυφές των συναισθημάτων και τα βάθη του είναι σου.Την στιγμή που η μεγάλη πείνα ικανοποιείται δεν υπάρχει τίποτα άλλο.Μετά την έβαζε στο κρεβάτι,άλλες φορές δεμένη και άλλες λυτή,την διέταζε να μην κουνηθεί καθόλου και έκανε διάφορα βασανιστήρια στο κορμί της που την παρασέρνανε σε υγρούς και καυτούς στροβίλους ηδονής.Την έγλυφε απαλά παντού χωρίς να την αγγίζει,και μετά απομακρυνόταν,πήγαινε να πιεί νερό και μετά ξαναρχόταν ενώ εκείνη ήταν σε κατάσταση τρελλής αναμονής.
     
  2. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Απάντηση: Η απαγωγή

    Ζέστη!!! πολύ ζέστη!!!

    Τι μας έκανες μεσημεριάτικα!
     
  3. kati

    kati Regular Member

    Απάντηση: Η απαγωγή

    Καταπληκτική ιστορία. Θα μπορούσες να την έχεις γράψει και σε μέρη, να μας αφήσεις χρόνο να τα φαντασιωνόμαστε  
     
  4. devine_sub

    devine_sub Contributor

    Απάντηση: Η απαγωγή

    Είπε, ρε συ, ο άνθρωπος, δεν είναι σαδιστής!  

    Πράγματι, καλή ιστορία. Αναρωτιέμαι πόση σχέση έχει ένα κομμάτι της (φροντίδα, καλοσύνη κλπ) με το σύνδρομο της Στοκχόλμης.
     
  5. Georgia

    Georgia Owned Contributor

    Υπέροχη..
     
  6. mona

    mona mea_maxima_culpa

    Απάντηση: Η απαγωγή

    Ωραίο σενάριο,
    αλλά,
    προσωπικά (πάντα),
    τα μωροκαρδουλοτέτοια
    μου το χαλάνε λίγο... 
     
  7. balancita

    balancita New Member

    Re: Απάντηση: Η απαγωγή

    Είναι όντως σε μεγάλο βαθμό αυτό το σύνδρομο..Η ιδέα μου ήρθε όταν έμαθα την φρικιαστική ιστορία ενος Αυστριακού που είχε απαγάγει ένα κοριτσάκι για 9?χρόνια..Μόνο που εγώ το μετέτρεψα σε ερωτική ιστορία..