Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Η διαδρομή μιας vanilla…

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος Seduction, στις 12 Νοεμβρίου 2010.

  1. Seduction

    Seduction Regular Member


    Ήταν ένα από αυτά τα βράδια που είχα επικοινωνία με συνεργάτη μου από τη Ν.Υ. Πήγε βαρετά καλά αν και έκλεισα πιο γρήγορα από το συνηθισμένο. Η σκέψη μου ήταν στη μικρή. Γύρισα προς το μέρος της. Κοιμόταν γυμνή στο κρεβάτι. Το σεντόνι είχε πάρει μια θέση στο λεπτοκαμωμένο κορμί της, τέτοια που έκρυβε ελάχιστα και που αν ήμουν ζωγράφος, σίγουρα θα ήθελα να αποτυπώσω την εικόνα της στον καμβά. Το όμορφο πρόσωπο της σχεδόν καλυπτόταν από τα μαλλιά της, το βλέμμα μου στάθηκε στα σημάδια από τη ζώνη που διακρίνονταν αμυδρά στον δεξί απαγωγό της.

    Τα είχα καταφέρει με τη μικρή, μετά από πολλά ευτράπελα. Χαμογέλασα. Τα είχε πάει καλά αν και για να βρει το σχήμα της, να το αποδεχτεί και τελικά να το αγαπήσει ως κάτι γνήσιο και αναπόσπαστο κομμάτι της γυναικείας της υπόστασης, είχε αντιδράσει πολύ. Το πολέμησε σαν κάτι ξένο, τρόμαξε από το άγνωστο, το έβαλε στα πόδια, φέρθηκε σαν κακομαθημένο παιδί, κάποιες φορές και με αγένεια, φώναξε, έκλαψε… αλλά τελικά νικήθηκε.

    «Το μισό δεν μπορεί να αντισταθεί σε αυτό που το κάνει ολόκληρο»

    Η ιδιοσυστασία της γαλήνεψε με τον καιρό, αναγνωρίζοντας την υποτακτικότητα της ως εσωτερικό κομμάτι έκφρασης, δικαίωμα, αλλά και προνόμιο της θηλυκότητας της.
    Ανακάλυψε με σταθερά ηδονικά βήματα ότι το να «ανήκει» την οδηγούσε μέσα από ένα απείρως ποθητό τρόπο, εκεί που δεν ήξερε, αλλά πραγματικά επιθυμούσε.

    Η δύναμη μου, έπεσε πάνω της και σιγά σιγά την κατέκλυσε εγκεφαλικά. Διέκρινα σε αυτή έναν κενό ερωτικό χώρο που καρτερούσε αγωνιωδώς για να γεμίσει. Οι δρόμοι ερωτικής τέρψης που είχε διανύσει ήταν περισσότερο μια κάλυψη αναγκών. Μια επαναλαμβανόμενη διαδικασία που παρόλη την εναλλαγή εραστών, την έκανε με το σώμα αποκομμένο από το μυαλό. Αργότερα σε μια από τις συνομιλίες μας, το είχε ονομάσει ως «συνεχιζόμενα λάθος επιλεγμένα «αρσενικά»

    Τα συναισθήματα της είχαν φυλακισθεί στα πρέπει και φτάνοντας τα 29 είχε ήδη παραιτηθεί από την ιδέα της δραπέτευσης. Ως θηλυκό είχε αλλοτριωθεί από τις καταστάσεις που βίωνε στις σχέσεις της και είχε απομακρυνθεί από τη φύση του εαυτού της. Το σεξ δεν ήταν πεδίο εξερεύνησης, αποκάλυψης και ανάπτυξης, αλλά μια προσέγγιση με περίπου ίδια αρχή, ίδια μέση και ίδιο τέλος. Προσπαθούσε να είναι ευτυχισμένη μέσα από απλά καθημερινά πράγματα και αυτό την μπέρδευε και την μπλόκαρε συνεχώς. Αρνιόταν πεισματικά να ερωτευτεί.

    Κάθε μέρα από εκείνο το αρχικό χαστούκι μου στο νησί, έβλεπα στα μάτια της να σβήνει το πάλεμα με το εγώ της, να εξασθενεί η προσπάθεια να πείσει τον εαυτό της ότι δεν το θέλει, να απομακρύνεται και να επανέρχεται, και σταδιακά να αφήνεται...

    Άναψα τσιγάρο. Στη μνήμη μου ήρθε η πρώτη μας γνωριμία.

    Έπαιζε το αγαπημένο μου και τότε επιτυχία, losing my religion των R.E.M (τι εποχή!) όταν μπήκε στο club με την παρέα της και η ακτινοβολία της σχεδόν φώτισε το χώρο. Το βλέμμα μου μαγνητίστηκε πάνω της. Εξαιρετικό κορμί, θαυμάσιο χαμόγελο, σπινθηροβόλα μάτια, ανάερη κίνηση… Μοντέρνο ντύσιμο αλλά σεμνή η συμπεριφορά της. Σχεδόν ντροπαλή. Μα την Αφροδίτη σκέφτηκα, η τύπισσα δεν είχε ιδέα πόσο λαμπερή ήταν. Παρατήρησα για λίγο τη συντροφιά της. Όχι, δεν ήταν κανένας ο συνοδός της. Έπρεπε να την γνωρίσω.

    Την είδα να σηκώνει το κεφάλι της και να εξερευνά το χώρο. Η ματιά της συναντήθηκε με τη δική μου και ενώ διέκρινε να την κοιτάζω, απομακρύνθηκε γρήγορα. Ενσωματώθηκε στη παρέα της, ουσιαστικά γυρνώντας μου τη πλάτη.

    Περίμενα ότι θα γυρίσει και θα κοιτάξει ξανά, αλλά άδικα. Οκ, ώρα για δράση λοιπόν. Το να πάω να της μιλήσω κατευθείαν θα έδειχνε ασέβεια στη παρέα της και θα είχε αρνητικά αποτελέσματα. Αναμονή να απομακρυνθεί από τους φίλους της. Μετά από ώρα κατευθύνθηκε προς τις τουαλέτες. Δεν ήταν το κατάλληλο μέρος για να προσεγγίσω αυτή τη «μικρή» σκέφτηκα, αλλά τι στο καλό, μέχρι να φτάσω εκεί θα έχω βρει μια καλή ατάκα.

    Βγήκε και έκανε πως δεν με είδε. Όταν πήγε να με προσπεράσει τη σταμάτησα από το χέρι. Ταράχτηκε, τραβήχτηκε αλλά κοντοστάθηκε.

    -Τι θέλετε; Mε ρώτησε απορημένη, και ελαφρώς ενοχλημένη.
    Με συνωμοτικό ύφος έσκυψα προς το μέρος της για να καλύψω τη βοή της μουσικής και με χαμηλή φωνή της απάντησα:

    -Eίμαι νιόπαντρος, με τη γυναίκα μου είμαι πολλά χρόνια μαζί, την λατρεύω και δεν την έχω απατήσει ποτέ. Είναι εδώ μαζί μου, αλλά αν μπορείς να μην επιστρέψεις στη παρέα σου, θα την αφήσω για να φύγουμε οι δυο μας. Μου αρέσεις, μου αρέσεις πολύ. Θέλω να σε γνωρίσω

    Κολακεύτηκε, αλλά όχι όσο χρειαζόμουν. Με έναν αδικαιολόγητο, για την εικόνα που είχα σχηματίσει γι’ αυτή, τρόπο, μου απάντησε κοφτά

    -Μα τι είναι αυτά που λέτε; Σας παρακαλώ πολύ

    Απομακρύνθηκε με γοργό βήμα.

    Την στιγμή που σκεφτόμουν την επόμενη κίνηση μου, γύρισε και με κοίταξε. Στιγμιαία και ανέκφραστα. Μάλλον τρελός θα της φάνηκα, αλλά δεν θα εγκατέλειπα.

    Επέστρεψα στο ποτό μου. Ήμουν ήδη 7 μέρες στο νησί, σε 4 θα έφευγα. Αλλά τι στο διάολο, μια ζωή την έχουμε και αν δεν τη γλεντήσουμε…

    Εξάλλου η μικρή είχε “κάτι”. Αξιζε τον κόπο. Aς είναι λοιπόν. Πάμε παραδοσιακά και τρελά. Απέναντι είχε ένα παρακμιακό μπουζουξίδικο. Ημουν σίγουρος ότι τα λουλούδια θα ήταν πεθαμενατζίδικα, αλλά ήλπιζα να έχει γαρδένιες! Μάταια Mια χειραψία με τον μετρ σκυλάδικου κάνει θαύματα όταν στο χέρι του μένει ένα πεντοχίλιαρο. Του εξήγησα τι θέλω και με εξυπηρέτησε πρόθυμα. 5 γυναίκες είχε η γκαρνταρόμπα, απέρριψα τις 2 αμέσως. Η μια υπέρβαρη, η άλλη τόσο άθλια βαμμένη που θα τρόμαζε τον κόσμο του club. Πήρα τις τρεις, από μια γύρα λουλούδια (10 δισκάκια) η κάθε μια τους και κατευθυνθήκαμε στο τόπο του εγκλήματος.

    Η πιο καπάτσα μου την είπε,
    -"Με το συμπάθιο παλικάρι, αλλά πρέπει να τραβάς χοντρή καψούρα".
    - Ετσι ακριβώς είναι,
    της αποκρίθηκα και την δασκάλεψα στα λόγια της. Θα της έλεγε:
    -"Ο νιόπαντρος, θα σε περιμένει αύριο εδώ. Την ίδια ώρα"

    Η γνωριμία μου με τον πορτιέρη του club αποδείχθηκε χρήσιμη. Το είδε σαν χατίρι αλλά και σαν χαβαλέ. Τις οδήγησε στη μικρή και το πανηγύρι άρχισε.

    Φανταστείτε σε ένα rock μπαράκι να σκάσουν από το πουθενά τρεις λαϊκές τύπισσες να ραίνουν με γαρύφαλλα αδειάζοντας πανέρια πάνω σε μια κοπέλα και από τα ηχεία να βγαίνει ο ήχος του come as you are των Nirvana! Εντελώς surreal το σκηνικό.

    Σκέφτηκα ότι θα τα παίξει από τη ντροπή της, αλλά ήταν ένας τρόπος που έδινε πιθανότητες να σκοράρω, με πάντα βέβαια, ανοιχτό το ενδεχόμενο να μη θελήσει να με ξαναδεί.

    Οι θαμώνες, ακόμα και η παρέα της, το πήραν ευχάριστα. Άρχισαν να χειροκροτούν και να σφυρίζουν. Αυτή αντίθετα, μάλλον παρακαλούσε να ανοίξει η γη να την καταπιεί. Ένοιωσε παραπάνω από άβολα. Δεν χαμογέλασε στιγμή, ούτε καν από την έκδηλη αμηχανία της. Έφυγε μετά από λίγο με τη φίλη της.

    Ο κολλητός μου, μου την είπε με τη σειρά του: Καλό το σενάριο, αλλά δεν σου έκατσε. Μόνο στον ύπνο σου θα την ξαναδείς αυτή. Θα δείξει του απάντησα. Γυναίκα είναι, έχει 24 ώρες να το μηρυκάσει.

    Συνεχίζεται…
     
  2. Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

    τέλειο!καλογραμμένο και δεν βαρέθηκα- πράγμα σπάνιο!
    ανυπομονώ για τη συνέχεια!
     
     
  3. thaleia

    thaleia Contributor

    Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

    χαχαχαχα τι κανει ο ανθρωπος για να .........


    σκλαβωσει  
     
  4. Seduction

    Seduction Regular Member

    Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

    Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο. Χαίρομαι που σου άρεσε. Να δούμε πως θα σου φανεί η συνέχεια

    Ωραίες εποχές κι εκείνες thaleia. Kάπου εκεί στα 30, που η τρέλα και ο ενθουσιασμός παραμένουν ακόμα αυθεντικά και γνήσια αποκομένα από την σοβαρότητα που φέρνει η πείρα...

     ​

    Το φώς από το χάραμα άρχισε να εμφανίζεται δειλά στο δωμάτιο. Το δεύτερο τσιγάρο μου κόντευε να τελειώσει όταν ξάπλωσα πλάι της, οι σκέψεις μου όμως όχι.
    Την ένιωσα να τυλίγεται πάνω μου, λειτουργούσα σαν μαγνήτης που έλκει ρινίσματα σίδηρου, ακόμα και στον ύπνο της. Την αγκάλιασα και τη χάιδεψα τρυφερά. Απαλά να μη την ξυπνήσω. Είχαμε αποκτήσει πολλές τέτοιες δικές μας γλυκές μορφές επικοινωνίας σε μικρό χρονικό διάστημα. Απαραίτητες για την ισορροπία μιας ασύμμετρης σχέσης. Τις χαιρόμασταν

    Είχε μπει το απόγευμα όταν ξύπνησα. Άναψα τσιγάρο και παρήγγειλα καφέ καλώντας τη ρεσεψιόν. Το τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα, στο πάτωμα σκόρπια κουτάκια μπύρας… Τα ρούχα μου χύμα στο παντού. Ακόμα ένα βράδυ κραιπάλης. Δεν πήρα χαμπάρι πότε έφυγε το ξανθό μωρό, αλλά θυμάμαι ότι ήταν καλό τσουλάκι. Άλλη μια γυναίκα που άλλαζε πρόσωπο και το έριχνε έξω στις καλοκαιρινές της διακοπές. Σίγουρα στη ρουτίνα της θα είναι ένα καθώς πρέπει εργαζόμενο κορίτσι που σε κάθε σχέση της θα λέει πως δεν το έχει κάνει από τον κώλο! Mπορεί να την ξαναδώ μέχρι να φύγω. Που να είναι ο κολλητός μου άραγε;

    To κρύο νερό του ντους δρόσισε το πρόσωπο μου και τόνωσε το σώμα μου. Ηταν ότι πρέπει για ξεκίνημα της "ημέρας". Καθώς ξυριζόμουν σκέφτηκα τη μικρή. Σε λίγες ώρες θα τη συναντούσα. Το σκέφτηκα με ένα απόλυτα φυσικό τρόπο σαν να ήταν σίγουρο. Χαμογέλασα. Ναι, πίστευα ότι θα έρθει.

    Η αγριοφωνάρα του φίλου μου έσπασε τη σιωπή.

    -Ξύπνησες μαλάκα; Αντε, ετοιμάσου να πάμε για καφέ. Σε λίγο δένει το καράβι στο λιμάνι. Θα κάνει μουνοθύελα πάλι στο νησί. Τα μωρά θα τα συναντήσουμε ξανά το βράδυ, αλλά ας καβατζώσουμε.
    -Οπα, χαλάρωσε. Θέλω ακόμα ώρα να φουλάρω για έξω. Το βράδυ θα τα πάρεις εσύ τα μωρά. Εγώ θα βγώ με τη μικρή. Θα σας βρω αργά
    -Χαχαχαχα. Ναι σωστά. Εχεις καυτό ραντεβού με τη μικρή σου. Χαχαχα. Να σου πω, κουμπάρος εγώ, έτσι; Eλα ξεκόλλα, δεν μας παίρνει να μας στήνουν τα γκομενάκια. Μπήκαμε στα 30 ρεεεεεεεε.
    -Θα έρθει,

    απάντησα με μια βεβαιότητα που του έσπασε τα νεύρα.

    Στη βόλτα και στον καφέ, δεν έβαλε τη γλώσσα του μέσα. Μίλαγε ασταμάτητα για το κάθε τι. Ηταν φλύαρος, αλλά καλό φιλαράκι. Τεφαρίκι άτομο. Με μπέσα. Μας είχαν συνδέσει πολλά τα τελευταία χρόνια. Ωραίος άντρας, αλλά βανιλάκος...

    ...Βρέθηκα έξω από το club. Βγήκα έξω απ το αυτοκίνητο. Ηταν η ώρα. Κοίταξα τη περίμετρο. Δεν είχε έρθει. Άναψα τσιγάρο. Ο χρόνος μέχρι να το καπνίσω ήταν όσος έδινα στις βανίλα στο πρώτο ραντεβού.

    Κοίταξα πάλι, τίποτα. Τράβηξα τη τελευταία τζούρα και το έσβησα σχεδόν απογοητευμένος. Κατευθύνθηκα στο αμάξι. Δεν ξέρω τι με ξενέρωσε περισσότερο. Η καζούρα που θα έτρωγα από το φίλο μου ή ότι δεν ήρθε;

    Mια γυναικεία φιγούρα με πλησίαζε. Δεν ήταν άγνωστη. Βέβαια, η φίλη της. Οκ, είμαι ακόμα στο παιχνίδι.

    -Γειά σου
    -Δεν θα έρθει
    -Μιχάλης, το όνομα σου;
    -Aυτό με έστειλε μόνο να σου πω.
    -Σίγουρα μας βλέπει. Πες της να έρθει
    -Να γυρίσεις στη γυναίκα σου. Δεν ντρέπεσαι;
    -Aκου τύπισσα. Οσο εσύ έχεις εγγόνια, τόσο εγώ έχω σύζυγο.
    -Μα εσύ...
    -Πες της να έρθει.
    -Δεν σε πιστεύω
    -Πρόβλημα σου
    -Α, για να σου πω…
    -Απλά πες της να έρθει
    -Θα της το πω. Δεν ξέρω τι θα κάνει.
    -Σ’ ευχαριστώ. Θα περιμένω
    -Να της φερθείς καλά. Είναι χρυσή κοπέλα

    Σύντομα φάνηκε η μικρή. Λυτά μαλλιά, πουκάμισο, τζιν, χαμηλό πέδιλο… Σχετικά γρήγορο βήμα με μικρό διασκελισμό. Το κεφάλι της ελαφρώς προς τα κάτω. Ήταν αγχωμένη… Ηταν πανέμορφη.

    -Γειά σου
    -Καλώς την
    -Είσαι τρελός, το ξέρεις;
    -Και εγώ σε γουστάρω
    -Το ξέρω ότι δεν είσαι παντρεμένος. Ρώτησα τον πορτιέρη. Τον συνάντησα στη πόλη

    Η παλάμη μου τύλιξε τον αυχένα της και την τράβηξα προς το μέρος μου. Τα χείλη μου συναντήθηκαν με τα δικά της και άρχισα να τη φιλάω. Τα χέρια της έσπρωξαν ελαφρά το στήθος μου σε μια χαμένη από την αρχή προσπάθεια της να αντισταθεί. Συνέχισα ακάθεκτος. Όταν άρχισε να ανταποκρίνεται, σταμάτησα. Της χάιδεψα τρυφερά το πρόσωπο. Δεν τραβήχτηκε.

    -Καλώς ήρθες μικρή
    -Μη το ξανακάνεις αυτό.
    -Οκ, δεν θα το ξανακάνω μέχρι να το ζητήσεις.
    -Τη χώρα του ποτέ την ξέρεις;
    -Θα σε ξαναφιλήσω μόνο όταν μου το ζητήσεις μικρή
    -Ελένη με λένε
    -Ομορφο. Εγώ θα σε φωνάζω Ελενα ή μικρή
    -Ελένη με λένε είπα. Δεν αρχίσαμε καλά
    -Είμαστε εδώ Ελενα. Ας χαρούμε τις στιγμές
    -Εσένα Μιχάλη. Σωστά;
    -Eλα, μπες στο αμάξι. Θα πάμε στην άλλη μεριά του νησιού. Κάπου ήσυχα να τα πούμε.
    -Δεν θα με ρωτήσεις που θέλω να πάμε; Tι ιππότης είσαι;
    -Βλέπεις πουθενά πανοπλία και σπαθί;
    -Να οδηγάς ξέρεις ή θα με ρίξεις σε κανένα χαντάκι;
    -Δεν ξέρω, αλλά το άλογο μου ήταν λίγο αδιάθετο σήμερα.
    -Καλααααά…

    Στη διαδρομή ακούγαμε μουσική, ένα τοπικό σταθμό με κάθε λογής τραγούδια. Από Σακελαρίου μέχρι Παπακωσταντίνου! Οσο άτακτες ήταν οι μουσικές επιλογές, τόσο ανομοιόμορφη ήταν η συζήτηση μας.

    -Που μένεις;
    -Ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα μικρή;
    -Mε τι ασχολείσαι;
    -Tι κάνει τα μάτια σου να χαμογελούν;
    -Eχεις σχέση στην Αθήνα;
    -Τι σε ταξιδεύει;
    -Tι μουσική ακούς;
    -Εκδρομές ή ταξίδια;


    Μια γλυκιά αίσθηση με ξύπνησε. Τα χάδια της στα πόδια μου, η γλώσσα της και τα χείλη της στον πούτσο μου. Της έπιασα τα μαλλιά και της πίεσα το κεφάλι. Το καβλί μου βυθίστηκε στο στόμα της. Απότομα, βαθειά. Την κράτησα εκεί, ακίνητη. Με κάβλωνε να την πνίγω, να την αφήνω να πάρει μια ανάσα και ξανά.

    Είχε πάρει τη θέση της. Στο πλάι. Το χέρι μου, είχε πρόσβαση στις τρύπες της. Την άγγιξα στο μουνί της. Με τρέλαινε να νιώθω τα υγρά της. Της έπαιξα την κλειτωρίδα και έχωσα δύο δάχτυλα μου μέσα της. Βόγκηξε από κάβλα. Της το γάμησα δυνατά και γρήγορα αλλά για λίγο. Μετά με τρία δάχτυλα έμεινα μέσα της. Αρχισε να γαμιέται πάνω τους ρουφώντας τον πούτσο μου λαίμαργα. Σαν παιδί που είχε στερηθεί το παγωτό του, σαν ιέρεια που έδειχνε την αφοσίωση και τη λατρεία της…

    Τα δάχτυλα μου γεμάτα με τα υγρά της, χώθηκαν στον κώλο της. Ούρλιαξε σε ένα συγκερασμό πόνου και ηδονής, αλλά δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να γλύφει και να ρουφάει τα αρχίδια και τον πούτσο μου. Συνέχισα να της τον ανοίγω και όταν την ένιωσα να πλησιάζει στη κορύφωση σταμάτησα.

    Εστρεψα το βλέμμα. Ο καφές μου έτοιμος στο κομοδίνο, νερό, καθαρό τασάκι και ένα πιάτο γεμάτο γλυκά κρουασάν. Ομορφα.

    -Κύριε μου επιτρέπετε;
    -Συνέχισε πουτάνα
    -Σας ευχαριστώ Κύριε μου

    Ακολούθησε με προσήλωση τη διαδικασία. Μου άναψε και μου πρόσφερε τσιγάρο και κάθησε επάνω μου. Τα υγρά μουνόχειλα της ίσα που άγγιζαν τον σκληρό μου πούτσο. Θα έμενε εκεί, μέχρι να της κάνω νόημα να τον βάλει μέσα της. Η ανάσα της είχε δυναμώσει και το πρόσωπο της είχε πλημμυρίσει από ηδονή.
    Τα δάχτυλα μου χάθηκαν στο στόμα της. Τα πιπίλησε με μανία. Την χάιδεψα αργά στον λαιμό της και όταν έφτασα στις πρησμένες ρόγες της, τις πίεσα δυνατά.

    Ηξερα ότι δεν άντεχε να περιμένει άλλο, την ένιωθα να καίγεται από κάβλα, αλλά είχε μάθει. Είχε μάθει καλά. Ολη αυτή την ώρα κρατούσε το τασάκι στα χέρια της. Είχε γίνει πολύ καλή η μικρή.

    Συνεχίζεται...
     
  5. thaleia

    thaleia Contributor

    Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

    χαλαλι τα γαρυφαλλα !!!!
    περασες καλα ...

    παντα τετοια  
     
  6. Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

    Μιχάλη νομίζω ότι είναι από τις πιο καλόγραμμένες ιστορίες σου και τις πιο έντονες. Τουλάχιστον εμένα μου αρέσει πολύ η αφήγησή σου. Θέλω κι άλλο!
     
  7. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

    ...
    Έτσι κάνουν οι φίλοι ρε Μιχάλη; Σταματάνε στη μέση;;;;
     
  8. dawn

    dawn Regular Member

    Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

    more please!!!    
     
  9. darksoul

    darksoul Regular Member

    Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

    ωραια ιστορια..
     
  10. Seduction

    Seduction Regular Member

    Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

    Το να ζει κάποιος τις στιγμές είναι πάντα όμορφο thaleia. Χαλάλι λοιπόν σε κάθε όμορφη στιγμή και σε κάθε τι που τις χρωματίζει και τις γεμίζει μουσικές. Mικρό ή μεγάλο

    Σ' ευχαριστώ Νίκη για τα σχόλια σου. Θα έχει συνέχεια, να είσαι σίγουρη.

    Ναι! Και θα το ξανακάνω φίλε Γιώργο. Χαχα. Να βγαίνεις να με καταγγέλνεις!

    Soon enouqh! Thanks

    Σ' ευχαριστώ darksoul. Mείνε συντονισμένη
     
  11. Seduction

    Seduction Regular Member

    Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

     ​

    -Τώρα σκύλα
    -Μάλιστα Κύριε…

    Καρφώθηκε τόσο δυνατά στο πούτσο μου που το “Σας ευχαριστώ” της, πνίγηκε στην κραυγή της ηδονής της. Αρχισε να γαμιέται επάνω μου σαν τον ταύρο που ξεχύνεται στην αρένα. Το αναψοκοκκινισμένο της πρόσωπο σε συνένωση με τους αναστεναγμούς και τα ξεφωνητά της, τα υγρά από το μουνί της που πλημμύριζαν τα αρχίδια μου, το ιδρωμένο της κορμί που έτρεμε και ο τρόπος που λικνιζόταν, το σήκωμα του κεφαλιού της προς το ταβάνι, η ευγνωμοσύνη που μου έδειχνε με το κάθε τι της, μου πρόσφεραν μια ανείπωτη ικανοποίηση.

    Παλιό κόκκινο κρασί. Πάντα μεθυστικό, πάντα μοναδικό κάλεσμα να το γευτείς.

    Ενώ γαμιόταν δυνατά για ώρα, την χαστούκισα, την έπιασα από τα μαλλιά και γύρισα το κεφάλι της προς το πάτωμα. Κατάλαβε. Επρεπε να πάρει τη θέση της. Σηκώθηκε και στην ουσία γλίστρησε προς το δάπεδο. Γονάτισε ευλαβικά και έπεσε στα τέσσερα. Οδήγησε τα χέρια της πίσω της και άνοιξε τα κωλομέρια της. Στάθηκε ακίνητη, με μόνη τη βαριά ανάσα της να ακούγεται.

    Ξεχωριστό ερωτικό σινιάλο. Η θέα που αντίκριζα ανάκατη με την επιθυμία μου να την γλεντήσω μέχρι να την νιώσω να χάνεται ξανά και ξανά και ξανά, μεθούσε την ατμόσφαιρα.

    Την κοίταξα για λίγο, σχεδόν χάθηκα στην ομορφιά του κορμιού της…
    Δίχως άλλη καθυστέρηση την πλησίασα. Οσο μίκραινε η απόσταση μας, τόσο μεγάλωνε η δίψα μου να την γευτώ.

    Την πήρα με ορμή τραβώντας της τα μαλλιά και σκαμπιλίζοντας δυνατά τους γλουτούς της. Το κορμί της έτρεμε και τα βογγητά της έγιναν κραυγές. Απ όταν ελευθερώθηκε, φώναζε υπερβολικά. Αφηνόταν ολότελα στο ταξίδι των κυμάτων ηδονής που την πλημμύριζαν .

    Ναι την γούσταρα πολύ την πουτάνα.

    -Καλά πως σου ήρθε αυτό με τα λουλούδια; Δεν έχω ντραπεί ποτέ περισσότερο στη ζωή μου. Εκείνη την ώρα σε μισούσα!
    -Μικρή είναι πολύ νωρίς για δυνατά συναισθήματα. Μη βιάζεσαι
    -Τι; Τι είναι αυτά που λές; Mιλάμε!
    -Με βλέπεις να γράφω Ελενα;
    -Eίσαι παράξενος. Ετσι είσαι πάντα;

    Κοίταξα το πρόσωπο της. Εστίασα πάνω του σαν να μην υπήρχε άλλη εικόνα. Λεπτά προσεγμένα φρύδια, οι βλεφαρίδες της μεγάλες και ελαφρά γυρισμένες,.Σίγουρα θα χρησιμοποιούσε μάσκαρα σπάνια ή και ποτέ… Το ελαφρύ βάψιμο στα μάτια, λίγο καφέ σκιά και λίγο μαύρο μολύβι ίσα για να δώσει βάθος, αναδείκνυαν την εκφραστικότητα τους και τη φυσική της ομορφιά.

    Τα μακριά ίσια μαλλιά της, κάλυπταν ελαφριά τα πλαϊνά του προσώπου της. Του εντελώς αμακιγιάριστου προσώπου της! Ούτε ρουζ, ούτε make up και thanks god ούτε κραγιόν! Εστίασα στα χείλη της… τα σκέφτηκα να γυαλίζουν γεμάτα από τα χύσια μου…

    -Είσαι πανέμορφη
    -Ελαααα πες μου

    Μέσα στο νάζι της, ήταν πιο πολύ παιδί. Διακοσμήτρια με master στην Αγγλία, ετών 29. Δούλευε και έμενε μόνη της απ τα 18 και αυτό της έδωσε ανεξαρτησία. Με μια πρώτη ματιά, της πήγαινε ο χαρακτηρισμός του ατίθασου θηλυκού, αλλά πίσω από τη φαινομενική άνεση της, διέκρινα μια συστολή. Το γλυκό και τόσο χαριτωμένο χαμόγελο της, έβγαζε μια αθωότητα αλλά στα μάτια της ξεχώρισα μια αφανέρωτη σεμνότητα, στα όρια της ντροπαλότητας. Eίχε πολλά σκοτεινά σημεία αυτή η μικρή.

    Αναρωτήθηκα αν είχε ψάξει ποτέ τον εαυτό της ή απλά είχε αποτύχει. Μου έμεναν 3 μέρες ακόμα στο νησί. Λίγος χρόνος για να μη βιαστώ. Δεν προλάβαινα να κερδίσω την εμπιστοσύνη της, να σβήσω τις ανασφάλειες της… Μου άρεσε η μικρή, ήθελα παραπάνω από την απόλαυση μιας βραδιάς. Θα προσπαθούσα να υπερκεράσω την επιφυλακτικότητα της παίζοντας με το μυαλό της εσπευσμένα.

    Της χάδεψα τα μαλλιά.

    -Γιατί ήρθες;
    -Μην αλλάζεις κουβέντα. Σε ρώτησα κάτι
    -Τι σε έκανε να έρθεις μικρή;
    -Moυ κίνησες την περιέργεια

    Την πλησίασα περισσότερο. Σφίχτηκε αλλά δεν τραβήχτηκε

    -Είσαι εδώ μαζί μου, χλμ μακριά από την πόλη
    -Τι θα κάνεις; Θα με βιάσεις;
    -Mόνο όταν το θελήσεις
    -Τι;

    Τα δάχτυλα μου, την άγγιξαν στο μάγουλο και κατευθύνθηκαν αργά στο λαιμό της και στη συνέχεια στο στέρνο της. Την κοιτούσα στα μάτια όταν άγγιξα το κουμπί από το πουκάμισο της.

    Εκανε πίσω. Το χέρι μου την ακολούθησε και πριν προλάβει να το πιάσει, της το είχα ξεκουμπώσει.

    -Τι κάνεις; Mας βλέπουν!
    -Γι αυτό με σταμάτησες;
    -Μη το κάνεις αυτό. Δεν σου έδωσα κανένα τέτοιο δικαίωμα!
    -Δεν κάνω τίποτα που δεν θέλεις
    -Κάνεις και δεν μου αρέσει. Με χάλασες!
    -Ξέρεις να οδηγάς;
    -Tι;
    -Eχεις δίπλωμα οδήγησης μικρή;
    -Eχω

    Έσπρωξα το κλειδί του αυτοκινήτου προς το μέρος της. Με κοίταξε σαστισμένη

    -Πάρτο. Θα βρώ τρόπο να γυρίσω εγώ.
    -Τι είναι αυτά που λές; Tι έπαθες;
    -Δεν θέλω να μένεις εδώ χαλασμένη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος
    -Δεν το παίρνω. Να με πας εσύ πίσω
    -Πίνω το ποτό μου ακόμα.
    -Εντάξει, θα περιμένω
    -Δεν χρειάζεται. Πάρε το αμάξι και φύγε
    -Δεν θέλω
    -Τι θέλεις;
    -Nα είσαι φρόνιμος
    -Δεν θα είμαι
    -Μα…
    -Γιατί είσαι εδώ μικρή; Γιατί ήρθες;
    -Mη με παίζεις έτσι Μιχάλη
    -Δεν έχω αρχίσει ακόμα να σε παίζω. Το θέλεις;
    -Τι θα κάνεις δλδ;
    -Eίναι πρόκληση αυτό;
    -Ναι, είναι!

    Έπιασα το χέρι της και το οδήγησα στο στόμα μου. Τα χείλη μου φίλησαν πρώτα το εσωτερικό του καρπού της και μετά την παλάμη της. Αρχισα να γλύφω τα δάχτυλα της αργά καρφώνοντας το βλέμμα μου στο δικό της. Βύθισα δυο δάχτυλα στο στόμα μου και τα πιπίλισα για λίγο

    Την πλησίασα στο αυτί και της ψιθύρισα

    -Πήγαινε στη τουαλέτα και βάλτα στο μουνί σου. Γέμισε τα με τα υγρά σου και έλα να στα ξαναγλύψω
    -Είσαι τρελός
    -Πήγαινε
    -Όχι
    -Θα το κάνω εδώ
    -Δεν θα τολμήσεις
    -Νομίζεις μικρή

    Το χέρι μου, άγγιξε το γόνατο της και κατευθύνθηκε προς τα πάνω. Τα έχασε. Η λογική της ήταν σε διαμάχη με το απρόσμενο της στιγμής. Με κάβλωσε η εικόνα της.

    -Εντάξει θα πάω

    Σηκώθηκε με έκδηλη την αμηχανία της. Την έβλεπα καθώς βάδιζε προς τα μέσα του μαγαζιού. Ωραία κίνηση, λεπτή μέση, αλλά ο κώλος της ήταν κόλαση.

    Δεν μπορεί να σκόραρα τόσο εύκολα! Μπα, όχι. Όχι με αυτή τη μικρή. Δεν θα το κάνει. Την κάβλωσα αλλά την πίεσα περισσότερο απ’ όσο αντέχει... Οκ, plan b. Tι σκατά λέω; Δεν έχω plan b! Aς αυτοσχεδιάσω. Ετσι κι αλλιώς ο κορμός είναι πάντα ο ίδιος.
    Αντιπερισπασμός, παραπλάνηση, ελιγμός.

    Την είδα να έρχεται. Αποφασιστικό βήμα, σοβαρό ύφος. Πριν προλάβει να μιλήσει σηκώθηκα.

    -Ας περπατήσουμε μικρή
    -Μα…
    -Πάμε. Η βραδιά είναι υπέροχη. Ακουσε τη, μας καλεί
    -Δεν μπόρεσα να το κάνω. Δεν είμαι εγώ αυτή
    -Σσσσς. Της άγγιξα τα χείλη. Μη λες τίποτα μικρή

    Της χαμογέλασα. Ανταποκρίθηκε

    Διανύσαμε αρκετή απόσταση, μιλώντας της για διάφορα άσχετα. Σταμάτησα στο πεζούλι της μικρής προβλήτας. Το τοπίο ερημικό και ειδυλλιακό. Γραφικά ψαροκάικα, γαλήνια θάλασσα…

    Την τράβηξα κοντά μου. Τα χέρια μου τύλιξαν τη μέση της

    -Μου αρέσει που είσαι εδώ
    -Γιατί σηκώθηκες; Γιατί δεν με ρώτησες; Που το ήξερες;
    -Πως ένιωσες που ήσουν υγρή;
    -Δεν ήμουν!

    Τράβηξε τα χέρια μου και οπισθοχώρησε. Την ακολούθησα

    -Και ήσουν και είσαι
    -Όχι

    Την πλησίασα κι άλλο. Έμεινε ακίνητη

    -Και το μυαλό σου και το μουνί σου είναι μούσκεμα μικρή
    -Όχι, όχι

    Το στήθος μου κόλλησε στο δικό της. Την αγκάλιασα και τη φίλησα στο λαιμό. Ένιωσα την ανατριχίλα της και κάβλωσα περισσότερο.
    Της έπιασα τα μαλλιά και τραβώντας τα της σήκωσα το κεφάλι. Την έγλυψα κάτω από το σαγόνι και τα δάχτυλα μου άγγιξαν απαλά το στήθος της. Η ρόγα της ήταν σκληρή. Αρχιζα να την παίζω κυκλικά, ενώ συνέχισα να τη φιλάω και να τη γλύφω

    -Τι θέλεις μικρή;
    -Nα φύγουμε

    Της έκλεισα το στήθος στην παλάμη μου και της το πίεσα. Το στόμα μου κόλλησε στο αυτί της

    -Αν το ξαναπείς θα φύγουμε
    -Θα το ξαναπώ
    -Τι θέλεις μικρή;
    -Δεν ξέρω, δεν ξέρω
    -Αστο να βγεί, μη το κρατάς

    Αρχισα να της γλύφω και να της δαγκώνω το αυτί, ενώ το χέρι μου είχε γλιστρήσει κάτω από το πουκάμισο της και της χάιδευε τη μέση

    -Φίλα με
    -Δεν σε άκουσα
    -Φίλα με… φίλα με

    Τα χείλη μου άγγιξαν τα δικά της παίζοντας για λίγο μαζί τους πριν βυθίσω τη γλώσσα μου βίαια στο στόμα της. Την έσφιξα δυνατά και συνέχισα να την φιλάω για ώρα. Το κορμί της άρχισε να χαλαρώνει και αφέθηκε στα φιλιά μου


    -Κύριε, δεν αντέχω άλλο

    Της κάρφωσα το καβλί μου ακόμα πιο δυνατά και συνέχισα να την ξεσκίζω πιο γρήγορα.

    -Κύριε, σας παρακαλώ. Επιτρέψτε μου να σας χύσω

    Σάλιο έφυγε απ το στόμα μου και έπεσε στην κωλοτρυπίδα της. Ο αντίχειρας μου άρχισε να παίζει μαζί της και μόλις χάθηκε μέσα στον κώλο της, της έδωσα την άδεια να με χύσει

    -Δώστα μου καριόλα. Τώρα.
    -Χύνω Κύριε, η σκύλα σας, σας χύνειιιιιιι…

    Η ένταση μου δυνάμωσε τις κραυγές της. Το κορμί της σπαρταρούσε και εγώ τη γαμούσα ασταμάτητα. Σαν να είχα μόλις αρχίσει. Ηθελα την κάθε σταγόνα ηδονής της.

    -Σας ευχαριστώ Κύριε μου, Σας ευχαριστώ

    Ολο το δωμάτιο μύριζε κάβλα

    Σηκώθηκα, πήρα τη ζώνη μου και την πλησίασα από μπροστά. Της έπιασα τα μαλλιά και της σήκωσα απότομα το κεφάλι.
    Την φίλησα παθιασμένα και μετά τη χαστούκισα

    -Tι είσαι πουτάνα;
    -Ότι μου ορίσετε Κύριε

    Την χαστούκισα πάλι και την έφτυσα στο πρόσωπο

    -Δεν σε άκουσα
    -Είμαι ότι ορίσετε Εσείς Κύριε μου
    -Δείξτο μου γαμιόλα

    Συνεχίζοντας να την κρατάω από τα μαλλιά, της έχωσα βαθειά τον πούτσο μου στο στόμα της και σήκωσα τη ζώνη μου

    Συνεχίζεται…
     
  12. cassie

    cassie Regular Member

    Απάντηση: Η διαδρομή μιας vanilla…

    Xμμμμμ, η Ελενα...

    Διαβαζοντας την ιστορια, ιδιως οι μεγαλυτερες απο εμας, ολο και κατι θα αναγνωρισουν. Ειτε ειναι το καλοκαιρι στο νησι, ειτε ειναι η αισθηση της ανεξαρτησιας που πιστευαμε οτι ειχαμε, ειτε ειναι οι αφοπλιστηκα επιμονες προσπαθειες του αρσενικου που προσπαθει να μας κερδισει, σπρωχνωντας μας ουσιαστικα μακρυα του και κανοντας μας ετσι, να επιστρεψουμε κοντα του τρεχοντας...

    Αργοτερα, το "τρεχοντας" θα γινει στα "τεσσερα"... το κλασσικο βανιλλα γαμισι σε δωματιο ξενοδοχειου θα γινει "καβαλικεμα" σε καποιο σπιτι και μαζι με τις πυτζαμες και τα εσωρουχα μας θα φυγουν και ολες οι αναστολες.

    Και η Ελενα; απο καμπια θα γινει πεταλουδα...

    Παρακαλω, συνεχιστε την "μεταμορφωση"... ( )

    cassie