Η ηλικία στο D-M/s

Σήμερα Ε/είχαμε μια συζήτηση με το Αγαπημένο μου σχετικά με την ηλικία και πώς μπορεί να επηρεάζει τις D-M/s σχέσεις. Επικεντρωθήκαμε κυρίως στο θέμα της ηλικίας του Κυριάρχου καθώς ο Ίδιος μου έλεγε ότι προϊούσης της ηλικίας κάποιες αντοχές του ανθρώπου πέφτουν και ως εκ τούτου το ενδιαφέρον (ενός Κ) για κάποιες καταστάσεις ή και σχέσεις που άλλοτε θα θεωρούσε ενδιαφέρουσα πρόκληση, πλέον δεν αποτελούν κάτι δελεαστικό αλλά αντίθετα αποθαρρυντικό.

Σκέφτηκα αργότερα πώς μπορεί η ηλικία (είτε η μεγάλη είτε η μικρή) να μας επηρεάζει, ειδικά σε αυτές τις σχέσεις μας (D-M/s).

Αρκετές φορές έχω σκεφτεί ότι ίσως μπήκα λίγο μικρή σε αυτό που ονομάζουμε BDSM. Και πως ίσως αυτό να επηρέασε σημαντικά, ειδικά την πρώτη μου σχέση τέτοιου είδους αλλά ίσως και την επόμενη.

Φυσικά η "ονομαστική" ηλικία δεν λέει και πολλά για την ωριμότητα κάποιου ανθρώπου. Αναρωτιέμαι όμως αν υπάρχει ένα όριο κάτω από το οποίο δεν υπάρχει μια "κρίσιμη μάζα" εμπειριών και αυτό εμποδίζει έναν άνθρωπο, υποτακτικό και ακόμη περισσότερο κυριαρχικό,να λειτουργήσει και να βιώσει πράγματα.

Αν όντως μπορεί ένας άνθρωπος πάρα πολύ μικρός σε ηλικία να είναι Κυρίαρχος (δεν λέω κυριαρχικός, κυριαρχικός κατ' εμέ μπορεί να είναι από τα γεννοφάσκια του   ).

Ή αν ένας άνθρωπος πολύ μικρός σε ηλικία μπορεί πράγματι να βιώσει μια υποταγή σε ουσία και βάθος.

Αναρωτιέμαι ακόμη αν ένας άνθρωπος σε μεγάλη ηλικία μπορεί να βιώσει την υποταγή στα όρια που και ο ίδιος ίσως θα επιθυμούσε (ο Κύριος λέει ότι σε μεγάλη ηλικία δεν μπορείς να διαμορφώσεις καθοριστικά τους ανθρώπους γιατί για να αλλάξουν θα πρέπει να ξεριζώσουν μεγάλα, πολύ μεγάλα κομμάτια τους και αυτό θα καταστρέψει και καλές πλευρές και στοιχεία τους).

Ή αν ένας άνθρωπος σε μεγάλη ηλικία μπορεί να δώσει/εξασκήσει την Κυριαρχία που θα ήθελε (πάλι ο Κύριος λέει αστειευόμενος "I'm too old for this shit"*).

Θα ήθελα γνώμες και εμπειρίες αν σας ενδιαφέρει το θέμα και βεβαίως χωρίς καμία κριτική διάθεση προς οποιαδήποτε ηλικία ή στάτους  

*εγώ δεν Τον πιστεύω και Του λέω συνέχεια ότι λέει ψέμματα και όλο τα ίδια κάνει...χαχαχχα  
** Επίσης να πω ότι ένας από τους πλέον άξιους Κυριάρχους που ξέρω, με ικανότητα χειρουργική και καλλιτεχνική μαζί ως προς την επέμβαση σε ανθρώπους χωρίς να τους αφήνει σημάδια, μετρά αρκετές δεκαετίες ζωής και όμως συνεχίζει απτόητος   (αν δε σηκώσει ο ίδιος το χέρι του, θα τον "δώσω" στεγνά στο επόμενο ποστ μου  )

 

https://www.greekbdsmcommunity.com/...οιος-είναι-ενήλικος-και-ποιος-ανήλικος.37993/

 

Ευχαριστώ @Madeleine Rk για την προσθήκη. Εν μέρει ναι, στο θέμα αυτό υπάρχουν θέματα που αναφέρω κι εγώ αλλά όχι μόνο. Χρήσιμο είναι πάντως να υπάρχουν μαζί   Θενκς  

 

Εγώ ήμουν 24 όταν γνώρισα αυτόν τον μαγικό κόσμο ο καλός μου 31 ήταν ήδη στο χώρο δεν ξέρω αλλά ακόμη μετά από 15 χρονια κάθε φορά που παίζουμε είναι εκρηκτικά τώρα δεν ξέρω στα επόμενα χρόνια πως θα εξελιχθεί αλλά ελπίζω το ίδιο να είναι ο πιο μεγάλος Μάστερ που είχα γνωρίσει ήταν 60 ετών και έπαιζε εκπληκτικά με την sub του που ήταν γύρω στα 30 όλα είναι θέμα ταπεραμεντου πιστεύω θα σας πω πάλι σε 20 χρόνια

 

Η ηλικια συνηθιζεται να συνοδευεται με ωριμοτητα... η νεανικη λαιμαργια με εγκρατεια.. η αγαμπορσυνη με εμπειρια και χαρη.. ολα ξεκινανε και τελειωνουν απο εμας.. η μαθαινουμε με το κυλισμα του χρονου η κολλαμε εκει που ξεκινησαμε..

 

Σπάνια μα πολύ σπάνια (εξ ου και πανέμορφη) ιστορία τόσων ετών  
Σας θαυμάζω και τους δυο  
Να είστε πάντα καλά  

 

Συντάσσομαι απόλυτα.
Σε 20 χρόνια λοιπόν,θα σας ενημερώσω εαν θα μπορεί ακόμη με το ίδιο σφρίγος...
την ίδια ζωντάνια..ενεργητικότητα...φαντασία...τόλμη....να ισορροπεί τις αντίρροπες δυνάμεις εντός,εκτός και επι τα αυτά...
να κραδαίνει το λάβαρο της γνώσης...της πίστης..της αλήθειας...και της έξαψης των αισθήσεων
στο βωμό των πρωτόγνωρων συγκινήσεων...
και τότε...θα διαβώ την υπέρτατη πύλη του φόρουμ....
Θα βγω να το φωνάξω να το πω....
πως είμαι αμαρτωλή που τον αγαπώ...

 

Με το disclaimer ότι οι baby boomers, η γενιά οι τελευταίοι της οποίας φτάνουν τώρα να αγγίζουν τη μέση ηλικία, έχει μάθει να τα έχει όλα δικά της και όλα στα μέτρα της, με ό,τι αυτά μπορούν να συνεπάγονται.

Η κλιμακτήριος επιτάσσει να ξαναμάθει ένας άνθρωπος τα όριά του. Πλέον δεν υπάρχει τίποτα που να περνάει στο ντούκου και όλα θέλουν τη φροντίδα τους, τίποτα δεν προσαρμόζεται ωραία και καλά από μόνο του, όπως παλιότερα. Σχεδόν δεν υπάρχει πια ο μηνιαίος κύκλος, που προσδιορίζει ορμονικά ορμές - κόπωση - χαλάρωση και έτσι τα όριά της πρέπει κάποια να τα συνειδητοποιεί καθώς αλλάζουν και να μάθει να τα ορίζει αντί να την ορίζουν. Αποκτά συναίσθηση του πώς χρειάζεται να φροντίζει τον εαυτό της για να είναι σε θέση να αποδίδει και πότε πρέπει να τον βάζει πρώτο. Όχι άσκημα αν τα σκεφτεί κάποιος σε όρους υποταγής, έτσι δεν είναι;   Έπειτα η κλιμακτήριος είναι μια μορφή απελευθέρωσης από υπόρρητα patterns, που μπορεί να λειτουργούσαν εξόχως δεσμευτικά σε ψυχοδιανοητικό επίπεδο και σε ένα βάθος που σπάνια φτάνει μια αυτοανάλυση νέου ανθρώπου, δεδομένου ότι δεν υπάρχει, συνήθως, η ανάγκη ούτε και τόση υπομονή. Δεσμεύσεις πάπαλα, οπότε κάποια κάνει ό,τι θέλει και αγαπάει και, αν αυτό είναι η ενεργή υποταγή, απαλλάσσεται από όλες της τις αναστολές, οριστικά.

Ανέκαθεν ήταν ένα "καυτό θέμα" αν ο Κυρίαρχος μπορούσε ή έπρεπε να διαμορφώνει καθοριστικά έναν άλλο άνθρωπο, ιδίως έναν νέο άνθρωπο. Είναι αλήθεια ότι σε μεγάλη ηλικία η διαμόρφωση μπορεί να είναι δυσκολότερη και να καθυστερεί. Εκτός αν η καθοριστική διαμόρφωση έχει ήδη γίνει. Μικρές αλλά ίσως κρίσιμες αλλαγές μπορεί να γίνουν - είτε καθοδηγούμενα είτε αυτόβουλα. Αλλαγή φιλοσοφίας ας πούμε, κάποια πράγματα παύουν να φοβίζουν. Όπως το polyamorous, για παράδειγμα. Αντί να γίνεται αντιληπτό ως εν δυνάμει απειλή, μπορεί να γίνεται πιο εμφανής η πλευρά του joie de vivre. Ο πόνος παύει να φοβίζει. Δεν υπάρχει το μεγάλο ζήτημα αν και πότε θα κάνει παιδιά μια γυναίκα, για τον λόγο αυτό εξαφανίζονται ή ατονούν κάποιες μεροληψίες στον τρόπο που αυτή επιλέγει να σχετίζεται - οι εξαρτήσεις χάνουν το νόημά τους. Άλλα πράγματα ξεκαθαρίζουν και απλοποιούνται. Για παράδειγμα, το γονάτισμα. Το θέμα δεν είναι αντικειμενικό, για πόσο χρόνο να μένει γονατιστή μια σκλάβα. Το θέμα είναι στο διάστημα που είναι γονατιστή να νιώσει κάποια πράγματα και να επιδράσουν μέσα της. Για να γίνει αυτό δεν είναι ανάγκη να θρυμματιστούν τα γόνατά της. Μπορεί να γονατίζει πάνω σε στέρεο μαξιλάρι, έτσι βγαίνει το πάντα και για τεχνικούς λόγους απαιτούμενο εικοσάλεπτο και κάτι, μαθαίνει το σώμα της πιο συστηματικά να ανασηκώνεται όμορφα, καταλαβαίνει πια ότι πρέπει να δουλεύουν σωστά κοιλιακοί και ραχαίοι μυς όχι, όπως νόμιζε, να σφίγγει ο κώλος ώστε με την ευκαιρία να ασκηθεί λιγάκι  

Έτσι όπως το θέτεις μοιάζει να είναι θέμα προσαρμογής του ίδιου του ανθρώπου, είτε Κυρίαρχου είτε υποτακτικού, στα νέα δεδομένα. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά, να μπορεί μεν αλλά να γνωρίζει τόσο καλά ποια θα είναι τα επόμενα στάδια που να είναι σα να τα έχει διαβεί ήδη. Οπότε … α) πού να τρέχει τώρα; ή β) εξαφανίζονται τυχόν δικές του μεροληψίες. Αναθεωρεί, δηλαδή, κάποια παλιά δικά του κολλήματα.

 

Γενικά έχω μια τάση σε μεγαλύτερους άντρες. Οπότε πιστεύω ότι και στην περίπτωση αυτή η ηλικία παίζει καθοριστικό ρόλο. Για παράδειγμα, δεν θα μπορούσα να δω σαν Κυρίαρχο έναν συνομήλικο μου ή έναν 30άρη. Φυσικά παίζει ρόλο η ευφυία του καθενός και η χημεία ανάμεσα στους ανθρώπους.

 

νομίζω ότι απλα δέσαμε τόσα χρόνια γιατί ήταν η χημεία τέτοια που μας ένωσε! Βέβαια και σαν ζευγάρι έχουμε τα πάνω μας τα κάτω μας έχουμε χωρίσει για μικρά διαστήματα όταν έκανα εγώ και καλά την επανάσταση μου αλλά γύρναγα εκεί που ένιωθα την ασφάλεια και την ηρεμία του μυαλού μου το παν είναι η συνενοηση η κατανόηση και τα κοινά πιστεύω που κρατούν την σχέση

 

Τι γλυκιά! Τα ίδια κάνω και εγώ. Περιμένω να ''μασήσει'' κάθε φορά αλλά τελικά ''μασάω'' εγώ και γυρνάω με την ουρά στα σκέλια.