Η πρωτοβουλία του υ στο D/s

Η πρωτοβουλία των υποτακτικών μπορεί να υφίσταται μέσα στη σχέση Κυριαρχίας/υποταγής; Έχει θέση;

 

πρωτοβουλία η [protovulía] Ο25 : 1α. ενέργεια που οφείλεται στην προσωπική κρίση και βούληση αυτού που ενεργεί και που δεν είναι αποτέλεσμα επηρεασμού ή καταναγκασμού: Mε ~ των δημοτικών αρχών άρχισε εκστρατεία καθαριότητας. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟHΕ ανέλαβε ειρηνευτική ~ στη Mέση Aνατολή. Πήρε την ~ να οργανώσει μια γιορτή. Πρέπει να δίνουμε / να αφήνουμε ~ / πρωτοβουλίες στο παιδί, τη δυνατότητα να ενεργήσει μόνο του. H ~ για τη σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων ανήκει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το δικαίωμα. || η αρχική ιδέα και το πρώτο βήμα για την πραγματοποίησή της: Ο θεσμός της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης ήταν ελληνική ~. β. (οικον.) ιδιωτική ~, η ελευθερία που παρέχει το κράτος στους ιδιώτες να αναπτύξουν οικονομικές δραστηριότητες, χωρίς κρατική εξάρτηση, υποστήριξη ή περιορισμούς. γ. η ικανότητα που έχει κάποιος να αποφασίζει και να ενεργεί μόνος του: Aναπτύσσω την ~ του παιδιού. Είναι άνθρωπος με / χωρίς ~. 2. εκδήλωση, έργο που είναι αποτέλεσμα κάποιας πρωτοβουλίας: Tέτοιες ωραίες / αξιέπαινες πρωτοβουλίες πρέπει να υποστηρίζονται.
[λόγ. πρωτο- + βουλ(ή) -ία]
http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=πρωτοβουλία&dq=

Για ποιον λόγο θα μπορούσε να είναι ο.κ. πρώτα απ όλα στο ίδιο το υ να παίρνει πρωτοβουλία ή πρωτοβουλίες; Το καταλαβαίνω όταν δεν έχει ακόμα αρκετή συνειδητότητα ως υ για να νιώθει ότι παίρνοντας πρωτοβουλίες βγαίνει - ανεπαισθήτως - εκτός γηπέδου.

Θα έλεγα ότι, πλην εξαιρέσεων, δεν νομίζω να έχει θέση η πρωτοβουλία σε μια σχέση D/s. Είναι κάπως σαν να αναιρεί το Κ. Γενικώς και αορίστως, όμως, ίσως να μη σημαίνει πολλά πράγματα. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις θα μπορούσε να σημαίνει τα πάντα.

Για αυτό θα ήθελα ένα παράδειγμα, ακόμα καλύτερα ένα πραγματικό περιστατικό, κάτι που να κάνει πιο απτό το δίλημμα αυτό, που θεωρητικά δεν υπάρχει.

ΥΓ. Δεν είναι θέμα διαφοράς M/s από D/s ούτε το D/s είναι ένα M/s light, σκέπτομαι. Είναι κύριο ποιοτικό στοιχείο μιας σχέσης Κυριαρχίας - υποταγής, ανεξαρτήτως έντασης ανταλλαγής ελέγχου.

 

@gaby_m Τι απαγορεύει στο Κ να ζητήσει το υ του να παίρνει πρωτοβουλίες; Θαρρώ πώς το να ορίζει το Κ τα όρια μέσα στα οποία μπορεί να κινηθεί το υ δεν αναιρεί την Κυριαρχία του, το αντίθετο θα έλεγα.

 

Αγαπητέ @Arioch κυκλική αναφορά μου φαίνεται η θέση σου; Αν το Κ ορίζει τα όρια τότε δεν είναι πρωτοβουλία αυτό που κάνει το υ εντός των ορίων. Το πολύ να παίρνει μικρές πρωτοβουλίες σχετικά με το πώς θα υπηρετήσει, ο.κ.

Αν το Κ θέλει από το υ να παίρνει πρωτοβουλίες τότε τι το θέλει το υ; Αν το υ θέλει να παίρνει πρωτοβουλίες τότε τι το θέλει το Κ; Πού είναι η επικυριαρχία σε όλο αυτό; Πού είναι η Κυριαρχία και η υποταγή; Γιατί να λέγεται D/s όταν το υ παίρνει πρωτοβουλίες;

 

Για να κάνει αυτά που του ζητάει, όταν του τα ζητάει, όπως του τα ζητάει. Δεν βλέπω τι αναιρεί την Κυριαρχία του αν ζητήσει από το υ του να πάρει κάποιες πρωτοβουλίες.

Το υ ζητάει να μην έχει καμία πρωτοβουλία σε κανένα θέμα ή να ορίζει κάποιος άλλος το πώς θα κινείται και μέσα σε ποια όρια;

 

Πέραν του ότι δεν είναι δεδομένη αντίληψη για κάθε Κ η παραπάνω, είναι σεβαστή, ασφαλώς, όταν υπάρχει, αλλά δεν είναι η μόνη: α. Αν ζητάει ο Κ από το υ να παίρνει κάποιες πρωτοβουλίες, τότε δεν είναι πρωτοβουλίες. β. Δεν νομίζω ότι είναι αυτό το θέμα, καταλαβαίνω ότι είναι να παίρνει το υ πρωτοβουλίες χωρίς να του τις έχει ορίσει ο Κ.

 

Παράδειγμα: ο Κ ζητάει από το υ του να κάνει κάτι, ο τρόπος αδιάφορος. Δεν δίνει στο υ του την πρωτοβουλία να πράξει όπως θέλει να του το δώσει;

Εδώ δεν έχουμε διαφωνία, αν το υ κάνει συνεχώς του κεφαλιού του τότε δε μιλάμε για κυριαρχία. Ομοίως αν το Κ ζητάει από το υ να κάνει συνεχώς του κεφαλιού του τότε φαντάζομαι ότι το υ υ θα επαναστατήσει, τι να το κάνει τέτοιο Κ;

 

Εφόσον η υποτακτική γνωρίζει τις επιθυμίες του κυριάρχου της και η όποια πρωτοβουλία λαμβάνεται με γνώμονα την ικανοποίηση αυτών, ή λαμβάνεται εντός πλαισίου συγκεκριμένης εντολής (αν και στην περίπτωση αυτή αντιλαμβάνομαι ότι ο βαθμός της πρωτοβουλίας μειώνεται και η έννοια αυτής μάλλον "μεταβάλλεται" ελαφρώς), πρσωπικά με ευχαριστεί και είναι επιθυμητή.

 

Έχω την αίσθηση ότι είναι δύο έννοιες ασύμβατες . Αν υπάρξει πρωτοβουλία θα πρέπει να είναι πολύ διακριτική, να γίνει με εύσχημο τρόπο, και πάντα στα πλαίσια που έχουν ορισθεί!

 

Κάνοντας ενα βήμα πιο πίσω, μπαινει ο προβληματισμός αν η πρωτοβουλία "αποκτά υπόσταση" ή "νόημα" σε σχέση με το αν Κ "αξιολογεί" μια πράξη με αρκετή "σοβαρότητα" για αυτόν ώστε να αποκτά νόημα οποιαδήποτε "πρωτοβουλία".

Ενα παράδειγμα είναι το ντύσιμο του υ.

Ενδεχομένως για εναν Κ το ντύσιμο του υ να έχει πολύ μεγάλη σημασία οπότε δεν επιτρέπει καμία πρωτοβουλία ως προς αυτό στο υ, αλλά ελέγχει πάντα τι αυτό θα φοράει.

Ενώ σε έναν άλλον Κ το ντύσιμο του υ να μην έχει καμία σημασία ή πάρα πολυ μικρή οπότε και αρκεί απλά μια γενική κατεύθυνση (πχ ποτέ παντελόνια) οπότε και "αφήνεται η πρωτοβουλία" στο υ να επιλέγει απο μόνο του το τι θα φορέσει με μόνο περιορισμό να μην είναι παντελόνι.

 

Προσωπικά δεν ξέρω αν θα μπορούσα να λειτουργήσω σαν ρομπότ σε μία σχέση D/s?
Ας πούμε θέλω να πιω νερό,θα πάω να βάλω ένα ποτήρι να πιω δεν θα ζητήσω άδεια αν συμβεί αυτό στην διάρκεια θα πιεστώ.
Θέλω να πάω τουαλέτα παίρνω πρωτοβουλία να πάω τουαλέτα.
Ίσως δεν αντιλαμβάνομαι σωστά την έννοια του να πάρω πρωτοβουλία και πάνω σε τί.
Τώρα αν η σχέση περάσει σε τέτοιο επίπεδο και η εκπαίδευση είναι τέτοια που να μπορεί κάποιος να λειτουργεί σαν άβουλο ον άλλο θέμα και δεν είναι επί του παρόντος.
Παρόλα αυτά πιστεύω ότι μπορεί να υφίσταται πρωτοβουλία των υποτακτικών και από προσωπική εμπειρία πιστεύω ότι είναι και κάτι που αρέσει και στις Κυρίαρχες.
Δεν μπορώ να έχω άποψη για τους Κυρίαρχους αν και σε διάφορες κουβέντες εισπράττω ότι και αυτοί δίνουν χώρο σε μία υποτακτική για να πάρει πρωτοβουλίες.

 

Επαναστατεί αυτός που δεν έχει να χάσει το παραμικρό στην κατάσταση που βρίσκεται, η οποία του είναι και ανυπόφορη. Αντίστοιχα επαναστατεί το υ που έχει πάρει τόσα από τον Κ ώστε να τα νιώθει πλέον ως αφόρητη πίεση και να μην θέλει άλλο! Το υ που έχει αφεθεί με περιθώρια πρωτοβουλίας θεωρώ πιο πιθανό πως απλά ταλαιπωρείται, μπερδεύεται και στεναχωριέται.

Σύμφωνα με τον ορισμό του λεξικού, όχι. Το υ δεν πράττει ανεπηρέαστο, υπακούει σε μια εντολή με ευρύ περιθώριο κινήσεων.