Η D. και τα άνθη της κερασιάς

Θυμάμαι αυτό που είχα ζητήσει τότε. «Θέλω την ψυχή σας.»

Be careful what you wish for. Όταν παίρνεις μια ψυχή την παίρνεις στο σύνολό της. Δεν μπορείς να ξεδιαλέξεις τα διαμάντια μέσα από το βούρκο και να στολιστείς με αστραφτερά κοσμήματα. Diamonds are a girl’s best friend. Αστείο πράμα, Golden D., αστείο.

Κολυμπώ με μεγάλες απλωτές μέσα στη λάσπη. Είμαι πράγματι δεινή κολυμβήτρια αλλά η δυσωδία μου είναι ανυπόφορη. Αναγουλιάζω. Κάνω εμετό. Ο αγαπημένος μου περνάει το διαμαντένιο κολιέ γύρω από το λαιμό μου. Το μονόπετρο στο δάχτυλό μου. Έχω επιτέλους αυτό ακριβώς που ζήτησα. Η αποφορά του εφιάλτη με τυλίγει γλυκά. Με ζεσταίνει. Η χυδαιότητα τρίβει πάνω μου τη γούνα της σαν γέρικο σκυλί. Νιώθω τις ψυχές μας να αγκαλιάζονται τρυφερά, σαν γυμνοσιάλαγκες μέσα στη βροχή. Πίσω μας αφήνουμε ένα υγρό ίχνος από τα βρωμερά μας σάλια. Μυρίζουν βρεγμένο χώμα.

«Ξύπνα, Δώρα μου. Ξύπνα.»

«Δώρα; Δεν με λένε Δώρα.»

1o session:
«Θα σε πονάω όσο συχνά και όσο δυνατά θέλω.»
«Μάλιστα Κύριε.»

«Θα χύνεις όποτε θέλω εγώ, όπως θέλω εγώ, όσο συχνά θέλω εγώ.»
«Μάλιστα Κύριε.»

«Θα πας στην τουαλέτα, θα βγάλεις το νυχτικό σου, θα κολλήσεις το στήθος σου στον τοίχο και θα χύσεις όρθια.»

Περνώ την πιο δύσκολη ώρα της ζωής μου. Σταματάω κάθε λίγο να το τρίβω γιατί έχει πρηστεί. Με πονάει τρομερά το κεφάλι μου. Η δεξιά πλευρά πάντα. Επιστρατεύω όλες μου τις φαντασιώσεις. Τα πόδια μου τρέμουν, ο κώλος μου ζαρώνει καθώς σφίγγω τα κωλομέρια και ανοίγω τα γόνατα. Με το ένα χέρι ανοίγω τα μουνόχειλα και με το άλλο πονάω την κλειτορίδα μου. Χώνω δυο δάχτυλα στο μουνί μου. Το κάνω απότομα και δυνατά και μετά το ξανακάνω. Σταματάω και κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Έχω γεμίσει ρυτίδες γύρω από τα μάτια. Τα μαλλιά μου είναι ιδρωμένα και θαμπά. Θέλω να κλάψω αλλά δεν μπορώ. Χτυπάω τις γροθιές μου στον τοίχο. «Δεν θα φύγεις από κει αν δεν τελειώσεις.» Ξανακολλάω το στήθος μου στα κρύα πλακάκια. Επιμένω πεισματικά να υπακούω. Όταν ο οργασμός έρχεται τον νιώθω να βγαίνει από τα βάθη μου, που δεν είναι δικά μου πια, ανήκουν σε άλλον. Έρχεται σε καυτά κύματα σαν ποτάμι, με πλημμυρίζει. Πέφτω στα τέσσερα και χώνω το χέρι μου στο μουνί μου. Είναι μούσκεμα. Βγάζω το χέρι μου και το γλείφω.

«Θέλω να σου κάνω αυτό που κάνει η Άνοιξη στα άνθη της κερασιάς,» είχε πει.

«Δώρα! Δώρα!»

Περπατώ στο δρόμο. Κοιτάζω αδιάφορη τους περαστικούς. Σκέφτομαι ότι μόλις μπήκε το Φθινόπωρο. Το μουνί μου πάλλεται και μέσα μου έχω αρχίσει να χάνομαι. Η ζωγραφιά μου ξεθωριάζει. Με εκπλήσσει που είμαι ακόμη εδώ και ζω τόσο δυνατά μέσα μου. Δεν θυμάμαι καθόλου πώς ήταν παλιά.

2ο session:
«Θα συναντήσεις κάποιον άγνωστο. Θα πας μαζί του. Θα κάνεις ότι σου λέει αυτός. Για όσο καιρό χρειαστεί. Εντάξει;»
Μάλιστα. Μάλιστα. Μάλιστα.

Είναι γεροδεμένος, αξύριστος, αποπνέει κάτι πολύ βασικό και σταθερό. Μου θυμίζει άγρια αρκούδα. Θέλω να τον μυρίσω. Θέλω να χαϊδέψω τα γένια του.

Με πηγαίνει σε ένα ξενοδοχείο. Στο αυτοκίνητο μου χουφτώνει τα μπούτια. Σηκώνει το φουστάνι μου και το αφήνει έτσι σε όλη τη διαδρομή. Τα μπούτια μου είναι άσπρα.

Στο δωμάτιο πίνουμε τον καφέ μας. Δεν με αφήνει να κάνω ντους πρώτα. Ούτε αυτός κάνει. Με ενοχλεί αυτό. Φαίνεται πως μόνο έτσι θα έρθει η Άνοιξη. Μου ζητάει να ανοίξω το βαλιτσάκι μου και να βγάλω τα εργαλεία έξω. Τα απλώνω στο κρεβάτι. «Ξεντύσου.» Στέκομαι γυμνή μπροστά του. Μου δίνει να γλείψω το ντίλντο και να καθίσω επάνω του στο πάτωμα. Δεν μπαίνει όλο. Τα γόνατά μου πονάνε λυγισμένα έτσι. Μου δίνει τον πούτσο του να τον γλείψω. Το κάνω, λίγο αδέξια. Μου το χώνει μέσα και με πνίγει. Με σηκώνει όρθια και το ντίλντο πέφτει. Κάθεται στο σκαμπώ. Με βάζει να αυνανιστώ μπροστά του, ξαπλωμένη στο κρεβάτι. Καπνίζει τσιγάρο και με κοιτάζει. Πρέπει να τον κοιτάζω συνέχεια στα μάτια. Όταν βαριέται μου λέει να σταματήσω. «Έχεις δύο επιλογές,» μου λέει. «Ή θα έρθεις εδώ και θα φιλήσεις τα παπούτσια μου ή θα στηθείς στα τέσσερα στο κρεβάτι.» Στήνομαι στα τέσσερα. Παίρνει το μαστίγιο και με χτυπάει. Πρέπει να λέω «Ευχαριστώ Κύριε» μετά από κάθε χτύπημα. Με χτυπάει αρκετά δυνατά αλλά υποψιάζομαι ότι το ελέγχει. Δεν θέλει να με πονέσει υπερβολικά.

Όταν θεωρεί ότι αρκεί το μαστίγωμα, μου ζητάει να του βγάλω τα παπούτσια και τις κάλτσες. Μετά με διατάζει να του γλείψω τα πόδια. Αρνούμαι. Αρνούμαι σθεναρά. «Όχι, αυτό δεν θα το κάνω. Είναι χαζό και βλακώδες και δεν έχει σχέση με τον ερωτισμό και τη σεξουαλική επιθετικότητα.» Το συγκεκριμένο ζωάκι έχει άποψη. Αστείο δεν είναι; Μου αρέσει που είμαι διασκεδαστική.

Δεν διασκεδάζει. Δυσαρεστείται. Μου τον χώνει από μπροστά και με γαμάει πολύ δυνατά και γρήγορα. Με πονάει μέσα μου βαθιά. Προσπαθώ να τον γρατζουνίσω. Σταματάει πριν χύσει. Βγάζει την καπότα, ξαπλώνει ανάσκελα και μου δείχνει τη θέση μου. «Αυτή θα είναι η θέση σου. Όταν σου λέω να πάρεις τη θέση σου θα κάθεσαι έτσι.» Στα τέσσερα, από τη δεξιά πλευρά του, για να μπορεί να παίζει με το μουνί μου και τον κώλο μου, με τον πούτσο του χωμένο μέσα στο στόμα μου. Πρέπει να μην κουνιέμαι όταν με πονάει. Βάζει 4 δάχτυλα στο μουνί μου και τον αντίχειρα στον κώλο μου. Σπρώχνει μέσα δυνατά με τα χέρια του. Μουγκρίζω, πέφτω μπροστά και χάνω τον πούτσο από το στόμα μου. Σηκώνεται και με χτυπάει με το μαστίγιο. Συνεχίζουμε. Στη θέση μου. Μετά από μερικές επαναλήψεις δεν κουνιέμαι πια σχεδόν καθόλου. Το ζωάκι συνήθισε.

Μετά σηκώνεται και με βάζει να ξαπλώσω. Κάθεται πάνω στο πρόσωπό μου. Χώνω τη γλώσσα μου στον πρωκτό του και αυνανίζομαι. Τελειώνω έντονα στριφογυρίζοντας από κάτω του σαν φίδι.

Πέντε ώρες περνούν μέσα στο δωμάτιο. Μετά βγαίνουμε έξω. Είμαι απαθής και δεν ακούω καλά αυτά που μου λέει. Έχω πάρει 2 depon για τον πονοκέφαλο. Πάμε στα Goody’s και τρώμε club σάντουιτς. Γυρνάμε στο δωμάτιο. Θα περάσουμε άλλες πέντε ώρες μαζί. Είμαι πτώμα αλλά δεν με αφήνει να κοιμηθώ. Δεν πειράζει. Ορθώνομαι. Μέσα μου δεν είμαι μόνη. Προχωρώ μαζί Του σε ένα σκοτεινό μονοπάτι στρωμένο με άνθη κερασιάς. Με τραβάει σταθερά από το χέρι. Θέλω να γείρω και να κοιμηθώ μέσα στη μασχάλη του αγνώστου αλλά δεν με αφήνει. Προχώρα.

«Είσαι η σκύλα μου;» «Όχι, δεν είμαι σκύλα.» Δεν νιώθω σκύλα. Δεν είμαι. Είμαι η Δώρα.

Μου περνάει τις χειροπέδες στα χέρια πίσω από την πλάτη μου και με βάζει γονατιστή στο κρεβάτι. Μου πατάει το κεφάλι κάτω. Μου γράφει το σενάριο. «Σας παρακαλώ Κύριε γαμήστε μου τον κώλο.» «Τι είπες; Δεν σε άκουσα. Πιο δυνατά.» «ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΥΡΙΕ ΓΑΜΗΣΤΕ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΩΛΟ.» Γενηθήτω το θέλημά Του. Εμπιστεύομαι την κρίση Του πιο πολύ από την δική μου. Με βαπτίζει στη σάρκα. Νάστε καλά.

Με γαμάει πολύ δυνατά από πίσω. Φωνάζω και προσπαθώ να τον σπρώξω με τα δεμένα μου χέρια. Δεν μπορώ. «Είσαι η σκύλα μου;» «Όχι.» «Είσαι η σκύλα μου;» «Όχι.» «Είσαι η σκύλα μου;» «Όχι, όχι, όχι.»

Σταματάει απότομα και βγαίνει. Με αφήνει εκεί κουρελιασμένη. Ξαπλώνει και ακουμπάει τα πόδια του επάνω μου. Αρχίζω να κλαίω. «Είπα ψέματα. Είμαι η σκύλα σας αλλά είπα ψέματα. Είμαι πολύ περήφανη, γι αυτό. Γι αυτό. Είμαι περήφανη.» Δεν αντιδρά. Σκουπίζω τα δάκρυα στο σεντόνι και πηγαίνω στη θέση μου. Του παίρνω πίπα. Μετά μου ζητάει να γλείψω τα πόδια του. Το κάνω. Τώρα το κάνω. Τώρα ναι. Τελείωσε τώρα, πάει, πέρασε. Όταν χύνει μου ζητάει να γλείψω τα χύσια από την παλάμη του. «Είσαι η σκύλα μου;» Ναι. Ναι. Ναι.

Το μονοπάτι όπου με οδηγεί ο αγαπημένος μου είναι γυμνό. Περπατούμε χέρι χέρι, Αυτός κι εγώ. Δεν ξέρω που με πηγαίνει. Αισθάνομαι το χέρι Του επάνω μου. Είναι ζεστό και σταθερό. Αισθάνομαι ότι ακόμη κι αν ήθελα να τραβήξω το χέρι μου δεν θα μπορούσα. Τόσο σφιχτά με κρατάει.

Νομίζω πως εκεί που με πηγαίνει δεν υπάρχουν ονόματα. Νομίζω πως δεν υπάρχουν ούτε λέξεις. Ακούγεται μια απόκοσμη μουσική και ο άνεμος στροβιλίζει τα άνθη της κερασιάς. Στεκόμαστε οι δυο μας μέσα στο σκοτάδι και είμαστε επιτέλους μόνοι, εκεί όπου ανήκουμε, Αυτός κι εγώ, μόνοι, στο κέντρο του σύμπαντος. Και το κέντρο είναι Αυτός.

 

Υπέροχο. Αισθησιακό και λογοτεχνικά καταπληκτικό. Σε θαυμάζω.

 

Απάντηση: Η D. και τα άνθη της κερασιάς

Πολυ ομορφο! Δε μπορω ομως να σε καταλαβω.

 

..εγω μπορω να την καταλαβω..η Δωρα ειναι μια..

 

and now may i go to sleep ?

 

Απάντηση: Η D. και τα άνθη της κερασιάς

Πολύ καλό.

 

Σαϊγκιο

Τα άνθη της κερασιάς
πέφτουν σαν δάκρυα
μοναχικού ανθρώπου
όταν φυσά
ο παγωμένος άνεμος

Σαν κοιτάω το φεγγάρι
χάνω το μυαλό μου
μέχρι που ξαναζώ
τα φθινόπωρα
περασμένων χρόνων

Αφού δεν βλέπω πλέον
την πραγματικότητα
σαν πραγματικότητα,
γιατί να βλέπω τα όνειρα
σαν όνειρα;

Για το φθινόπωρο σου D.

 

Όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό ....καλάθι.


[YT]WL1y39C4yLE[/YT]

 

Βρε πουλάκι μου γιατί δεν λες ότι θες να σηκωθώ πάνω στο τραπέζι να πάρεις μάτι τις μπουτάρες μου παρά κοτσάρεις ολόκληρο ψυχαγωγικό πρόγραμμα στην κατάθεση ψυχή της Δώρας;
Πες το και έγινε.

 

Πανάθεμα τις μπουτάρες σου ....είναι αυτό που λένε ...αμα μου την ξαναπείς θα σου κόψω τα πόδια.

[YT]ILW_REqUOFk[/YT]

Οι καταθέσεις ψυχής είναι άτοκες...για αν μην σου πω πως πλερώνεις και προμήθεια.

 

Φρόντισε μωρό μου να είναι με σκουριασμένο μαχαίρι...όσο πονάω να πονάς.

Στην προκείμενη περίπτωση μάλλον για ποσοστό πνευματικών δικαιωμάτων πρέπει να μιλούμε.

 

Δώρα έχεις σκεφτεί να γράψεις ποτέ βιβλίο?