Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Στο Anger and BDSM
διαβάζουμε στο μεταφρασμένο κείμενο:

Σημ:Δεν κρύβω πως η επιλογή "γ" με έκανε και γέλασα με την καρδιά μου.

Θα ήθελα αν ενδιαφέρει και κάποιον άλλο βέβαια να συζητούσαμε λίγο πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, αν είναι δυνατό χωρίς κλισέ και θεωρίες του είδους "η σωστή υποτακτική δεν θυμώνει" αλλά χωρίς και προσβολές και flames, έχοντας υπόψη μια πραγματική σχέση ανάμεσα σε πραγματικούς ανθρώπους με τα έλαττώματα των θνητών και όχι τέλεια πρότυπα μέσα από bdsm εγχειρίδεια του τέλειου Αφέντη και της τέλειας σκλάβας τα οποία υπάρχει η τάση να πιππιλάμε όλοι από καιρού εις καιρό.

Πως λοιπόν θυμώνουν οι υποτακτικές, πως αντιμετωπίζεται κάτι τέτοιο, ποιοί τρόποι πιστεύεται υπάρχουν να εκφράστει και να γίνει η επεξεργασία αυτού του θυμού?
(μιλάμε εδώ για την ένταση και το θυμό ο οποίος έχει προκληθεί από παράγοντες εκτός σχέσης,μια και ο θυμός προς τον Κύριο είναι ένα εντελώς ξεχωριστό κεφάλαιο.

 

Σαφώς η α) απάντηση.
Πρέπει να παραβλέψει τα πάντα και να υπηρετήσει τον κύριο της.

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Η αποψη μου ειναι οτι ο/η Κυριαρχος/η πρεπει να δειξει κατανοηση, να δωσει χρονο στον/στην υποτακτικο/η να ηρεμισει, να συζητησει μαζι του/της για το τι τον/την απασχολει, να τον/την ακουσει και να δειξει οτι νοιαζεται.
Αυτος νομιζω οτι θα ηταν ενας σωστος τροπος αντιμετωπισης, ο/η υποτακτικος/η σιγουρα θα νιωσει καλυτερα και θα γυρισει στα καθηκοντα του/της.

 

Διαβάζοντας το παραπάνω κείμενο μου φέρνει στο νου μια συνηθισμένη ημέρα ενός παντρεμένου ζευγαριού.
Δε νομίζω να έχει (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) το BDSM χώρο σε αυτήν την κατάσταση. Δεν πιστεύω πως ταιριάζει η καθημερινότητα και τα προβλήματά της με το χώρο αυτό.
Εξάλλου θα φτιάχναμε ένα τέλειο πρότυπο εξ`ορισμού αν συγχωνεύαμε το BDSM στην καθημερινότητα ή το γάμο, ενός ζευγαριού που ζει μαζί.
Έχει άραγε κανείς τέτοιες αντοχές;

 

Τα όρια τα θέτω για να αυτοπροσδιορίζομαι, αλλά και για να ξέρω πότε τα ξεπερνώ!

Καμία μυστική συνταγή δεν υπάρχει για να αποφύγει κανείς τις εντάσεις μέσα σε μία σχέση (οποιουδήποτε τύπου). Ευτυχώς, όταν βρίσκεσαι σε μία σχέση που οι θέσεις είναι σαφώς διαχωρισμένες, τα πράγματα είναι πιό "εύκολα".

Όλοι περνάμε δύσκολες φάσεις στη ζωή μας και όλοι έχουμε νεύρα και όλοι κάπου-κάπου θα πούμε μιά κουβέντα παραπάνω. Δεν είσαι σαφής όμως, όσον αφορά το είδος της σχέσης, το χρόνο και το επίπεδο...

Όπως και να 'χει, καλό είναι να μήν αντιδρούμε εν βρασμό ψυχής, διότι η ένταση μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει...

 

Θεωρώ πως κάθε πιθανή απάντηση/ επιλογή αξίζει σχολιασμού

α) πετάγεται πάνω, ζητά συγγνώμη και φέρνει το ποτό, θέτοντας κατά μέρος το θυμό της για να υπηρετήσει;
"Ο ορθός τρόπος να πράξει! Εύγε!" Κάτι τέτοιο σκέφτηκα αρχικά. Μετά βέβαια θυμήθηκα πως μιλάμε για μια σκλάβα (και επειδή το forum είναι ελληνικό, για μια μεσογειακή -ελληνίδα σκλάβα) και όχι για τον Γκάντι. Είναι η ορθή στάση μιας σκλάβας; Εξετάζοντας την εικόνα επιδερμικά (αναφερόμενος "ξερά" σε status) θα πω ναι. Είναι υποχρέωσή της και οφείλει να πράξει ανάλογα. Μπορεί πάντα να ανταπεξέρχεται στις υποχρεώσεις της; Οι απαντήσεις εδώ δίδινται κατα περίπτωση, όπως και οι δεικλίδες για την ορθή πορεία.

β) μουρμουρά κάτω από τα δόντια της και επιστρέφει στο παιχνίδι με τη μεμβράνη φαγητού
Αυτή είναι η μουρμούρα έιναι ανάλογη με μιας vanilla. Η μόνη διαφορά είναι η ένταση που εκφράζεται. Επιζήμια συμπεριφορά εκείνη την στιγμή αλλά και μακροπρόθεσμα, αν οικειοποιηθεί αυτή την στάση ως αντίδραση στα νεύρα της.

γ) κοιτάζει το μαχαίρι, μετά κοιτάζει τον κυρίαρχο και χαμογελάει
Ok ok... χαριτωμένη σκηνή για θριλεράκι (και μην ακούσω ότι η τέχνη είναι από την ζωή βγαλμένη...)

δ) αρχίζει να κλαίει, σηκώνει τα χέρια ψηλά και μουρμουρίζει ακατανόητα
Αααα... η ενοχικότητα σε πλήρη ανάπτυξη! Εκείνη την στιγμή σκέφτεται τα πάντα που μπορεί να την έκαναν να νιώσει ένοχη. Από την αδυναμία της να Τον υπηρετήσει, την άσχημη ημέρα της, όσους την αδίκησαν στην δουλειά... οτιδήποτε βάζει ο νούς σας. Αναλογιζόμενος την θεωρία ότι τα υποτακτικής ψυχολογίας άτομα έχουν συνήθως ανεπτυγμένη ενοχικότητα, θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ίσως το πιθανότερο σενάριο.

Γιατί δεν εξετάζουμε και το άλλο:
ε) Ετοιμάζει το ποτό Του και ύστερα Του ζητά την άδεια να Του μιλήσει για την ημέρα της.
Σαν καλό να μου ακούγεται...

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Ψύχραιμη αναζήτηση των αιτίων.Ο/η Κυρίαρχος απλά πρέπει να ρωτήσει αν η στάση αυτή οφείλεται σε εξωτερικούς παράγοντες και μόνο.Αν η απάντηση είναι θετική ,τότε καλό είναι να υπάρξει συζήτηση.Αν δεν υπάρξει απάντηση δε χρειάζεται εμφανής προβληματισμός .Η αίσθηση της αντίληψης της κατάστασης αρκεί.Ο/η Κυρίαρχος πρέπει να δώσει το στίγμα πως θα ακούσει το/τη σκλάβα του και να δείχνει πως καιροφυλακτεί για την απάντηση,η οποία θα πρέπει να είναι προσεγμένη και δομημένη.Μια ελαφρά αυστηρή παρακολούθηση των μετέπειτα κινήσεων αρκεί..Βίαιες ή και υποχωρητικές αντιδράσεις θα αλλοίωναν αυτόματα τη σχέση,αν πραγματικά θέλουμε να μιλάμε για σχέση Κυρίαρχου-σκλάβου..

Καλως ήρθες πάλι Αμαζόνα    

 

Πέστε μου κάτι γιατί ή εγώ στραβά κοιτάζω ή το καράβι στραβά αρμενίζει!
Νοείται κυρίαρχος, που ως γνωστό και δηλωμένο από τα γραφόμενα σας κατά καιρούς, η υποτακτική του είναι η μεγαλύτερη του ευθύνη, να μπει στο σπίτι και το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να πάει στο καναπέ να διαβάσει αντί να πάει να δει σε τι κατάσταση είναι το "υποκείμενο" του;

Αν όμως νοείται, από μένα θα την έτρωγε την μαχαιριά!

 

Θες να τους χτυπήσεις στο φιλότιμο τώρα;;;;;    

 

Αν λοιπόν είχα μια τόσο άσχημη μέρα... ναι τα νεύρα μου θα ήταν σπασμένα. Δεν μπορω να περιγράψω ακριβώς τις αντιδράσεις μου αλλά σίγουρα η σταση μου δεν θα ήταν αυτή της "υποδειγματικής σκλάβας" (αν θέλετε)!! Θα ξέσπαγα σε κλάμματα , πράγμα που έχει συμβεί και άλλοτε χωρίς όμως να μουρμουράω, αλλά λέγοντας ακριβώς όλα όσα είχαν συμβεί κατά τη διάρκεια της ημέρας!!.... βέβαια όλα αυτά συνήθως σε τόνο απολογητικό που γενικότερα δεν ενδείκνυται (αλλά είπαμε πως ξεφεύγουμε από την "υποδειγματική συμπεριφορά"  )

...και σύμφωνα με τα όσα λέει παραπάνω ο Incomplete_....

..ναι μία τέτοια αντιμετώπιση θα με ηρεμούσε κατά πολύ, βοηθώντας με να του παω τελικά το βραδυνό ποτό Του έχοντας ένα ειλικρινές χαμόγελο και νιώθοντας πραγματικά καλύτερα 

 

Σίγουρα εξαρτάται από το επίπεδο της εκπαίδευσης Της/του slave.
Αν βρίσκεται σε προχωρημένο επίπεδο η σωστή και αναμενόμενη αντίδραση είναι η α)
Αν το επίπεδο δεν είναι αρκετά προχωρημένο τότε μάλλον Η Mistress ή o Master πρέπει να ασχοληθεί και να συζητήσει την αρνητική αυτή διάθεση.

 

Απάντηση: Re: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Πάει και βλέπει..οκ..και;