Ιουλία / Julia

Απάντηση: Ιουλία / Julia

Πολύ ωραία ιστορία!

 

Απάντηση: Ιουλία / Julia

Γιατρέ μου, γράφεις πάντα πολύ ωραία καίτοι ρομαντικά, πρέπει όμως να παρατηρήσω ότι δε μου αρέσει ο τρόπος που αναφέρεσαι σε ερωτικούς αντίζηλους (αδόκιμος ο όρος καθώς δεν νοούνται). Πρέπει να θυμάσαι ότι ως άνδρες συστάμενοι και έχοντες συνείδηση της ημετέρας ανωτερότητας αντιμετωπίζομε την κατάσταση (και τον άλλο) με τη δέουσα συμπάθεια, αυτή που αρμόζει σε κάθε έκφανση γυναικείας αδυναμίας και ανορθολογισμού. Διότι ο μόνος λόγος που μια γυναίκα μπορεί να είναι ερωτευμένη με άλλον είναι επειδή αδυνατεί να μας φθάσει.

ΥΓ: Ιδίως αυτοί που φορούν μυτερά σκαρπίνια δεν χρήζουν μουδέ αναφοράς.

 

Απάντηση: Ιουλία / Julia

Aγαπητέ, σ'ευχαριστώ κατ'αρχήν για το σχόλιο -- και χρόνια πολλά.

Να συγχωρέσουμε, θα πρότεινα, στον κακότυχο ήρωα την (έτσι κι αλλιώς μικρής διάρκειας) έκφραση πικρίας. Η λύπη για το χαμένο έρωτά του τον τυφλώνει, και τελικά εκθέτει το γένος ολόκληρο με την παιδιάστικη στάση του.

Ωστόσο, σε σύγκριση με τους γιγαντιαίων διαστάσεων μαλακαντρέηδες Μενέλαο και Πάρη, οι οποίοι λαούς ολόκληρους όπλισαν με σπαθί και τόξο για να διεκδικήσουν τα μπούτια της Ελένης, ο Θέμης πρέπει να αθωωθεί λόγω πρότερου έντιμου βίου -- αλλά και επειδή στο φινάλε συμφιλιώνεται (όχι -- συνασπίζεται) με τον άλλοτε αντίπαλο.

Εγκάρδιους χαιρετισμούς,
DH

 

Πολύ καλογραμμένο, αν και σε εμφανή αντίθεση με το Δόγμα. 

Καλά Χριστούγεννα, ταλεντάρα.

 

Εγω κι η λογοτεχνία ειμαστε τσακωμενοι (ειδικά τα μεγάλα σε μεγεθος βιβλια), γι' αυτό δεν μπορω να εκφερω γνώμη. Αλλα ως γνησιος καφρος, το πρωτο πραγμα που μου ηρθε στο μυαλο ηταν αυτό:

«καλα να παθεις».

 

Υπέροχο!
Δεν υπάρχουν λόγια Doc.

 

Απάντηση: Ιουλία / Julia

Εξαιρετικό Docheart, για τον λυγμό που φούσκωνε, εξαιρετικό!

 

Απάντηση: Ιουλία / Julia

υπέροχος απλά....

 

Απάντηση: Ιουλία / Julia

οι μεγαλες αγαπες δεν πεθαινουν, χανονται για λιγο....

αρκει να μην γινουν εμμονη....

 

Απάντηση: Ιουλία / Julia

Αφυπνιστής συναισθημάτων με κάθε ιστορία σου Doc!!!!