Κάποια νήματα έχουν γράψει και γράφουν ακόμα ιστορία…

Φλερτ, ίντριγκες, πάθη, όλων των επιπέδων…
Ανάλυση, αποκάλυψη, ικανοποίηση, απογοήτευση, όλων των φυλών…

Έχω διαβάσει σχεδόν τα πάντα, από εδώ μέσα. Και βλέπω το παρελθόν και το παρόν στην διάρκεια λίγων δευτέρων. Βλέπω την τεσσάρων διαστάσεων προσωπογραφία του καθενός, ή τουλάχιστον αυτή που έχει επιλέξει. Και βλέπουν οι άλλοι αντίστοιχα την δική μου.

Δεν με αρέσει εύκολα να λέω λόγια βαριά. Αλλά αυτό που με κάνει και νιώθω αυτό το φόρουμ είναι καψούρα…

Είναι έρωτας, είναι διαφθορά, είναι πόθος, είναι ρευστό συναίσθημα που παγώνει την πιο καλή στιγμή του, στα παγωμένα πλαίσια ενός πόστ.

Είναι σκουπίδια, είναι παρακμή, είναι διαμάντια, είναι λάσπη που χαίρεσαι να κυλιέσαι εκεί μέσα…

Είναι σοφία, πιο στιβαρή από την σοφία και πιο ελαφριά από την σπάνια και πολύτιμη «ανοησία»…

Είναι το πιο ακριβό άρωμα του πιο φθηνού και «γέρικου» κρασιού…

Πάντα έγραφα εγώ για να συμπληρώσω το κενό μου, γιατί οργιζόμουν με το μετέωρο βλέμμα των άλλων και εδώ έχω συλλάβει τον εαυτό μου να κοιτάει παγωμένος, να φεύγουν οι φιγούρες των άλλων με ταχύτητα…

Ό,τι και να πω είναι καψούρα με το φόρουμ, το ξέρω ότι πολλοί καταλαβαίνετε τι λέω, το έχετε νιώσει στο πετσί σας, στην αγωνία να μπείτε αμέσως μέσα ή άλλες φορές να θέλετε να το σπάσετε μαζί με την κωλο-θόνη…
Η μεγαλύτερη παρτούζα από ότι έχω ξαναδεί, 1000 και πλέον νοματαίων με μία πόρνη. Αυτό το φόρουμ…

Δάσκαλε αξίζει να γράψεις για αυτήν την πολιτισμική «παρτούζα»…

Αυτά από εμένα. Τι έχετε εσείς να θυμάστε ή να θέλετε να θυμάστε από αυτό το φόρουμ;

 

Ό,τι πρέπει για έναν σαδιστή   , αυτή η πόρνη. Για μαζοχιστή;

 

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει μοτίβο σε αυτό αέναο τρεχαλητό ή αργό βάδισμα, που συμβαίνει στους διαδρόμους προς και από τα νήματα.

Ιδανικό περιβάλλον για να νιώσεις την απλότητα, της θεωρίας του χάους.

 

Ίσως και για να αντιληφθείς, ποιοι νόμοι της φυσικής θα μπορούσαν μοιάζουν συγγενείς, με κάποιες μηχανιστικές καταστάσεις του εδώ μέσα...

 

Μπορείς να μάθεις πολλά από την γυναίκα και από τον άνδρα του εδώ μέσα, όχι από το πως κυριολεκτικά αυτοπροσδιορίζεται πια το φύλο...

Αλλά από το πως επιπλέει και διαχωρίζεται σε διαφορετικά σημεία τήξης...

 

Σου δημιουργεί πάντα την εθιστική ψευδαίσθηση, ό,τι βλέπεις τους πάντες, ακόμα και αν δεν συνειδητοποιείς, ότι προβολές χρωματισμένες από τα δικά σου μάτια αντιλαμβάνεσαι και τίποτα ίσως παραπάνω...

 

Είναι ο ιδανικός χώρος για ευνουχισμένο σαδιστή, που μπορεί αν μη τι άλλο, να διασκεδάζει τις φιλοδοξίες του, με μία βόλτα σε μερικά από τα πιο πλούσια σε διαφορετικότητα οικοσυστήματα εγκεφάλων...

 

Γιατί πάντα να διακόπτουν τον ειρμό ενός καλλιτέχνη αυτά τα θηλυκά  

 

Όχι καρδιά μου, δεν χρειάζεται να σκας, δεν νομίζω να μη σου θυμίζει κάτι από τις μαγικές σου στιγμές αυτό το ταξίδι. Ή κάνω λάθος;

 

Δεν θέλω να σε διακόπτω  
Απλά ανησύχησα για το αν είσαι καλά... Δεν θα 'θελα να είσαι sad  

... και ναι, μου θυμίζει.  

 

Και όταν κοιτάς από την κλειδαρότρυπα (who's on line), νιώθεις την έλξη που έχουν νήματα...

Νήματα που έλκουν, που παγιδεύουν, νήματα που εκνευρίζουν, που αποκτούν σχεδόν βούληση. Σαν άλλα τέρατα Φρανκενστάιν, καταραμένα και φυλακισμένα, να σέρνουν τα βήματα τους και να περιμένουν την επιστροφή μας...

Γιατί έχουν κάτι από εμάς, έχουν τι λέξεις, που αποδίδουν κομμάτια της ψυχής μας...

Σ' ένα τεράστιο υπόγειο μπουντρούμι, φέρνει αυτό το φόρουμ...

 

Θέλεις να με συντροφέψεις σε αυτό το ταξίδι τότε;