Καμάκι

μερικες φορες , το οριο αναμεσα στο "θελω να γαμησω' και "θελω να είμαι καλα" , γινεται λιγο δυσδιακριτο. πχ "πως να είμαι καλα , αφου δεν γαμαω" και "μολις γαμησα αλλα παλι νιωθω ότι κατι λειπει" .... νομιζω πως όλα οδηγούνε στην ωριμοτητα της αυτογνωσιας και μακαριοι εκεινοι που την επιτυγχανουν στο μεγιστο . Υπαρχει όμως κατι που είναι πολύ πιο ευκολα εφικτο από την αυτογνωσια , είναι η αξιοπρεπεια , να παιρνεις διχως να εξαπατεις (τους αλλους και τον εαυτο σου). Για μενα λοιπον καμακι είναι η ειλικρινεια και το γδύσιμο από την πανοπλια των αδυναμιών ... εκθετω τις αδυναμίες μου και αν βρεθει εκεινη που θα τις συμπαθησει , υποθετω ότι θα μου κανει νοημα να την πλησιασω .. (μεταξυ μας , μαπα το σχεδιο .. τρια χρονια τωρα το πουλι μου παιζω ...) ... Όμως όπως ειπες και εσυ , το θεμα είναι να τα εχεις καλα πρωτα με τον εαυτο σου διοτι είναι η μοναδικη σχεση σου που κραταει για ολη σου την ζωη ...

 

Tα κανονικά...
Απο ψιλοπαιδαράδες κι απάνω στην πλειοψηφία τους ψιλολούμπεν, αρπακολλατζήδες, αεριτζήδες, γατάκια, λαϊκόφλωροι (κάτι ανάμεσα από κλαρινογαμπροί και δροσεροί σήμερα), ελάχιστοι (οι γάτες) από σπουδάζουσα νεολαία -κυρίως των "θεωρητικών" και από την περιφέρεια- βασανισμένα παιδγιά... Αλλά με αξιοπρέπεια και μπέσα στα μεταξύ τους, που τέτοια ούτε στον ...σοβαρό υπόκοσμο έβρισκες.
...
..."...Υπάρχει ένα είδος Homo Sapiens που κυκλοφορεί στην Ελλάδα, γνωστό σαν ΚΑΜΑΚΙΑ, που αναγνωρίζονται απ τα μαυριδερά στήθη τους, τα γυαλιστερά μεγάλα μουστάκια πάνω σε πελώρια χαμόγελα και από τη λάμψη του κυνηγιάρικου στα μάτια. Το καμάκι (ενικός), όπως θα το καθόριζε το λεξικό, είναι ένα αγκιστρωτό εκτοξευόμενο όπλο, που το χρησιμοποιούν για να χτυπούν τα μεγάλα ψάρια. Και το ψάρι αυτό είστε εσείς, μια γυναίκα. Νέα ή γριά, χοντρή ή αδύνατη, όμορφη ή άσχημη, κάθε γυναίκα αποτελεί βορά για ένα καμάκι.
Περιμένει όλο το χειμώνα βουρτσίζοντας τα μουστάκια του, γυαλίζοντας τα παπούτσια του και τα δόντια του, δοκιμάζοντας τις πρώτες ατάκες του: «Μπορώ να σας δείξω» (το παλάτι, το μουσείο, το νάιτ-κλαμπ) (Φροϋλάιν, Μις, Μαντεμουαζέλ, Σινιορίνα, Σενορίτα, Φρόκεν  για την καλοκαιρινή χρήση, όταν καταφτάνουν οι γυναίκες. Μετά είναι στο χέρι σας πια το πώς αυτή η στιγμιαία επαφή θα ωριμάσει ή θ' αφορμίσει. Μπορεί, φυσικά, ποτέ να μη δείτε το (παλάτι, μουσείο, νάιτ-κλαμπ), αλλά θα έχετε αποκτήσει έναν καινούργιο φίλο..."...
...
..."...Χαίρομαι το σώμα μου. Το περνώ από πόρτες, το σφυγμομετρώ με την ανάσα του ηλεκτρονικού μου ρολογιού, μετρώ το μπόι του με το χαμηλότερο κλαδί του πιο ψηλού δέντρου... Δεν περιμένω ωστόσο θαύματα. Δεν διατηρώ αυταπάτες. Η δουλειά είναι σκληρή. Από το "Greek Art Mycenea" πήγα στο "Solid Gold Agamemnon", για να περάσω έπειτα στο "Handicraft Medea" και να καταλήξω στο "Byzantine Coin". Είμαι ένας πλανόδιος πωλητής ταγαριών. Κι ένας πραματευτής της αγάπης που, ενώ πουλιέται με το κιλό, την αληθινή δεν τη βρίσκεις παρά με το σταγονόμετρο..."...
...
Καμάκι άλλου καμακιού το μάτι δεν το βγάζει. Αυτό είναι ένα αξίωμα γενικό. Ένα καμάκι ποτέ δεν θα φάει τη γυναίκα άλλου καμακιού, ακόμα κι αν εκείνη το προκαλέσει με τα μάτια ή με τον ψίθυρο. Μόνο όταν ένα καμάκι προσκαλεί ένα άλλο για βοήθεια, το άλλο καμάκι βοηθάει· γιατί υπάρχουν ξένες βιτσιόζες, υπάρχει και το πρόβλημα της γλώσσας πολλές φορές. 'Αραγε συλλογίστηκε κανείς τι σκέφτεται ένα καμάκι που διανυκτερεύει; Σκέφτεται πως μόνο καμάκι δεν είναι. Ζει στο όραμα μιας γλυκιάς απαντοχής, μην ξέροντας κι αυτό τι περιμένει. Το καμάκι είναι φτιαγμένο από μια ζύμη μαλακιά, πολύ πολύ ανθρώπινη. Μόνο να: είναι η ζωή τέτοια, που το αναγκάζει να φέρεται καμιά φορά σκληρά· οι ξένοι έρχονται εδώ για την πλάκα τους, ενώ το καμάκι μένει εδώ για να πλακώνει. Αυτό που ονειρεύεται ένα καμάκι συνειδητό είναι πότε θα 'ρθει το φθινόπωρο για να σηκωθεί να φύγει· να πάει στα μέρη απ' όπου οι άλλοι ήρθαν και του μίλησαν γι' αυτά: Λονδίνο, Παρίσι, Νέα Υόρκη, Ρώμη, Βαρκελώνη, Ζυρίχη, Βερολίνο, Κοπεγχάγη, Ελσίνκι: ένα όνειρο ταξιδιού, με τα λεφτά που κέρδισε δουλεύοντας σκληρά ένα ολόκληρο καλοκαίρι..."...
(Αποσπάσματα από το βιβλίο του Β. Βασιλικού "Τα καμάκια").

 

__________
Και τα μεταποιημένα στο πιο εξωρραϊσμένο, κάτι σε τρακόκιαι χιλιάδαι δίσκοι, προς δόξα και κονόμα της ιμιτασιόν ελληνικής κινηματογραφικής ηθογραφίας...
(Ως ένα βαθμό η λέξη καμάκι αντικαθιστάθηκε ως ντεμοντέ/πασέ/λαϊκιά, με την λέξη πέσιμο (το), πέφτουλας (ο)...