Καπλ αντ α μπου

Δεν ξερω γιατι απαντησα σε αυτο το μηνυμα. Ηταν εξω απο τα νερα μου.
"ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΕΥΓΑΡΙ Ο ΑΝΔΡΑΣ 45 ΕΤΩΝ ΑΦΕΝΤΗΣ Κ Η ΣΚΛΑΒΑ ΤΟΥ 27 ΧΡΟΝΩΝ. ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ. ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΑΝ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ, Η ΠΡΩΗΝ ΚΥΡΙΑ ΣΟΥ. ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΟΥ,.. ΚΑΛΕΣΕ ΜΕ ΑΥΡΙΟ 8 ΒΡΑΔΥ"

ΟΙ φωτογραφιες απιστευτες, η σκλαβα αδυνατη, μεγαλα στηθη. Δαρμενη σε ολες τις φωτο. Εκεινος απλος ανθρωπος, με καραφλιτσα κ μπρατσα.

Τον πηρα τηλεφωνο.
-Εισαι γυμνος;
-οχι
-γδυσου κ κανε μου βιντεοκληση

Μου το εκλεισε. Ετρεμα. Υπακουσα χωρις σκεψη. Γδυθηκα, εστησα το κινητο κ καλεσα.
-Εισαι υπακουος. Εχω ξαναδει γυμνες φωτο σου. Εισαι οπως σε θελω. Ψηλος, αδυνατος, ατριχος με μικρο πουλι!
Με μειωνε ηδη.

-θελω να με υπηρετησεις. Τα ορια τα βαζω εγω. Τιποτα παρανομο.
-Μαλιστα Κυριε ψελλισα.
Μου εστειλε διευθυνση. Σε δυο ωρες επρεπε να ημουν εκει. Το εκανα.
Μου ανοιξε τη πορτα η σκλαβα του. Γυμνη. Ο κωλος της πρεπει να ειχε μαστιγωθει λιγο πιο πριν. Τα ματια της κοκκινισμενα.
Με πηγε στο σαλονι. Με εγδυσε. Μου εκανε πιπα μεχρι που τελειωσα στο στομα της. Καταπιε τα παντα.
-πολλα χυσια για τοσο μικρο καυλι. Σχολιασε.
-Γονατισε. Διεταξε.
Υπακουσα αμεσως. Γονατισε κι εκεινη διπλα μου. Περιμεναμε περιπου για μια ωρα.

 

Θέλω και γω!

 

Ακουσαμε τη πορτα ν ανοιγει. Εκεινη σηκωσε τους ωμους κ το κεφαλι της, τα ματια της χαμηλα, ελαφρα η γλωσσα εξω. Εκανα το ιδιο. Τα στηθη της υπεροχα, οι ρωγες της ειχαν καυλωσει. Ηρθε ο αφεντης μεσα, φορουσε ενα μαυρο παντελονι δερματινο, μποτες ιππασιας! Εβγαλε το πουκαμισο του! Αγγιξε το προσωπο της σκλαβας της, μονο ανασαινε εκεινη. Ο τροπος που του υποτασσονταν ηταν απιστευτος.

-Η Μαρια μου μιλησε για εσενα.
Μου εδειξε ενα μηνυμα της, η λεξη μπανανα. Οταν με ελευθερωνε μου ειπε οτι την στιγμη που θα στειλει την μπανανα θα ξαναγινω σκλαβος. Ελειπε το Της απο την προταση Της. Μολις καταλαβα γιατι.

Δακρυσα. Ο Αφεντης χαμογελασε.
-Ελενη, ειναι ο αδερφος σου!
Η σκλαβα γυρισε προς το μερος μου, εβαλε το κεφαλι μου στο στηθος της, μου ζητησε να την κραταω σφιχτα. Ο Αφεντης σηκωσε τον βουρδουλα, η ακρη του χτυπαγε κι εκεινη. Οι κραυγες μας, γεμιζαν το χωρο. Οσο την εσφιγγα πιο δυνατα τοσο ενιωθα τα στηθη της πανω μου, ιδρωνε. Φαινοταν χαμενη, λιγο απειρη. Ο Αφεντης τωρα, πισω της. Ο Βουρδουλας της εσκιζε τη πλατη χτυπουσε τα δικα μου πλευρα.
Μου ζητησε ο αφεντης να σηκωθω, το εβαλα το καυλι μου μεσα στο στομα της, κρατησα το κεφαλι της. Ενιωθα την ανασα της, την χτυπουσε πολυ δυνατα. Εκλαιγε!
-Κρατησου σκλαβε
Η Ελενη ειχε μπει σε νιρβανα πονου
-χαστουκισε την..